[RPG] The Reunion | 7 - Speeltopics

Cel Indeling:
Cel 1: Fayan en Daiyh
Cel 2: Saph
Cel 3: Cassie en Ferron
Cel 4: Dario
Cel 5: Prim en Brianna
Cel 6: Lucas en James
Cel 7: Aurora

Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.

[ bericht aangepast op 10 dec 2011 - 14:00 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Lizz is even voor 30 minuutjes naar de snackbar *hoopt dat ze sneller terug is*

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

*hoopt met je mee*

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

I has returned *but i sees no Fayan post*

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Welcome back ^^

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan - Stylist
Naar Saph toegaan was fout, want dan liet ik Ferron achter. Naar Ferron toegaan was fout, want dan liet ik Saph achter. Hier blijven zitten was fout, want dan liet ik ze beide achter.
Ik maakte mezelf zo klein mogelijk, sloeg mijn handen over mijn oren en haatte mezelf, nee, meer dan alleen haat, voor wat ik deed. Niets.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

There is one now *O*

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Waarom reageerde hij niet?1
'FAYAN!' Ik riep zo hard als ik kon, gooide mezelf tegen de barriere aan. Ja, ik kreeg elektrische schokken terug. Maar ik moest naar Fayan. Het gegil weerklonk nog steeds, maar Fayan leek te huilwen.
'Fayan, ik ben hier!!'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan - Stylist
Ik had mezelf nog nooit zo vreselijk gevoeld, mezelf nog nooit zo dood gewenst als op dit moment. Ik hoorde Ferron gillen, ik hoorde hoe Saph's stem steeds zachter leek te worden naarmate de klappen volgden, meer gejammer, alsof hij er de kracht niet meer voor had...
Ik verafschuwde mezelf.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Cassie
Gefaald, gefaald, gefaald. Een nieuwe gil van Aurora - en toen plotseling was het ijzingwekkend stil. Midden in de gil was ze stilgevallen. Zomaar ineens.
Nee. Nee. Nee. Nee.
Terwijl de gil van Dario opnieuw klonk en ook Fayan en Saph eraan werden toegevoegd, met Ferron even later ook, begaven mijn benen het. Terwijl stille tranen over mijn gezicht gleden zakte ik door mijn knieën en viel op de grond. Voor opstaan had ik de kracht niet meer.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph amero
Snikkend viel ik tegen de barriere aan, schokken gierden door mijn lichaam. hij kon me niet zien of horen, en hij was helemaal alleen, leek bang en verdrietig.
'SNOW, KAP ER VERDOMME MEE!'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan - Stylist
Ik voelde mezelf omvallen, alsof alle fysieke inspanning van vandaag me eindelijk teveel was geworden.
Het gras was ineens mijn kussen, maar al gauw was die ondergrond doorweekt door mijn tranen. Kon iemand me nu alsjeblieft neerschieten? Een langzame, pijnlijke dood was ook goed. Dat verdiende ik.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Ik wilde nog iets schreeuwen, maar ik viel met mijn gezicht in het gras. De barriére was weg.
'Fayan?!' ik vloog overeind, naar fayan toe, nam hem in mijn armen. hij zag lijkbleek, zijn gezicht was betraant, en het brak mijn hart om hem zo te zien. Mijn lieve Fayan, die al veel te lang niet rond gestuiterd had.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aurora
Zachtjes snikkend rende ik, het gegil deed pijn aan mijn oren. Mam en Dario, en die gilden juist nooit. Dat kon toch niet? Dat was zoiets waar je niet over na hoefde te denken, iets dat gewoon waar was omdat het waar was. Mama en Dario waren er. Altijd. En ze huilden niet, gilden niet, maar ze losten alles op. Altijd.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan - Stylist
Ineens hoorde ik Saph roepen, dichterbij, en stierf het gegil van beide kanten weg.
Saph greep me vast, trok me in zijn armen en op dat moment besefte ik dat dit gewoon de zoveelste truc was van Snow, weer een val. Er was niets geweest. Maar ik moest het controleren.
Ik tilde mijn hoofd omhoog, knipperde wat tranen weg en keek Saph aan.
"H-hebben ze je ges-slagen?" vroeg ik met een stem die verstikt was door de tranen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Verward keek ik Fayan aan, voog ik de tranen weg. Hij was nog steeds gewond, maar ik kon niets nieuws ontdekken.
'Niemand heeft me geslagen, lieverd,' zeg ik zachtjes, terwijl ik over zijn rug wrijf. 'Alles is goed met mij, wat is er met jou gebeurd?'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.