[RPG] The Reunion | 7 - Speeltopics

Cel Indeling:
Cel 1: Fayan en Daiyh
Cel 2: Saph
Cel 3: Cassie en Ferron
Cel 4: Dario
Cel 5: Prim en Brianna
Cel 6: Lucas en James
Cel 7: Aurora

Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.

[ bericht aangepast op 10 dec 2011 - 14:00 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

ooooh, ok.
Bah, ik haat Felan. Ik kan echt geen jongens spelen, vooral niet bij liefdesscènes (gelukkig boden zijn gebrekkige spreekvaardigheden daar uitkomst, maar ik kan dat niet bij ál mijn mannelijke karakters gaan doen. Bovendien is 'ie nu ook vijf jaar ouder & hopelijk wat zekerder van zichzelf... Oh well).

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Imperialism schreef:
ooooh, ok.
Bah, ik haat Felan. Ik kan echt geen jongens spelen, vooral niet bij liefdesscènes (gelukkig boden zijn gebrekkige spreekvaardigheden daar uitkomst, maar ik kan dat niet bij ál mijn mannelijke karakters gaan doen. Bovendien is 'ie nu ook vijf jaar ouder & hopelijk wat zekerder van zichzelf... Oh well).

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan - Stylist
Ineens kwam Cassie om de hoek, met Brianna in haar armen en Dario en Aurora vlak naast haar. Ik had echt bewondering voor haar kracht en doorzettingsvermogen.
Maar net toen ik mijn mond open wilde doen om antwoord te geven, verscheen er een oogverblindend felle lichtflits en het volgende moment stonden we in een ontzettend dicht bos, dat bovenal ook nog eens heel erg donker was. Shit.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Iemand zou Snow een keer moeten slaan

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fae schreef:
Iemand zou Snow een keer moeten slaan

You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

Saph Amero
door de felle flits sloeg ik mijn handen voor mijn ogen, maar dat duurde niet lang. Dlles donker, we stonden in een bos.
'Fayan?' riep ik bezorgd. 'Ferron, Cassie?' Ik wilde opnieuw roepen toen het gillen begon. een erg, erg bekende gil, die ik de laatste tijd veel te vaak heb moeten horen.
'Fayan?!' riep ik in paniek.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fae schreef:
Iemand zou Snow een keer moeten slaan

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Fayan schreef:
(...)

I'll hit him. After I've kissed him.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Saph schreef:
(...)

Desnoods doe je een nieuw karakter? ^^ Maakt ook niet uit hoor!

there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

Fayan - Stylist
Ik keek om me heen maar zag alleen bomen. Geen spoor meer van Ferron, Saph, Cassie, Dario, Aurora of Brianna. Allemaal weg. Uit het zicht.
Ineens hoorde ik verscheidene stemmen gillen.
"FAY! Fay, help me!" Ferron, huilend van angst. Daarna gillend van wat onmiskenbaar pijn was.
Ik begon te rennen, zo hard mogelijk, in de richting van het geluid, maar toen hoorde ik achter me ook een stem. Een diepere mannenstem. Saph.
Ik stond meteen aan de grond genageld. Saph of Ferron? Wie moest ik helpen?!
Zwaar ademend keek ik om me heen, hoorde hun twee schreeuwen om hulp, smeekbedes om het te laten stoppen, wat het dan ook was en wist niet naar wie ik toe moest. Mijn broertje, of de man van mijn leven?

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Cassie
'Aurora?' gilde ik onmiddellijk - en toen gilde zij... En als ik nog genoeg bij zinnen was geweest om iets anders te voelen dan angst en pijn, was ik toen blij geweest dat ook Fayan en Saph verdwenen waren. Want die mochten me immers niet zien huilen, en dat was precies wat ik deed. Hete tranen stroomden over mijn wangen, toen een nieuwe gil van het kleine meisje tussen de bomen door schalde. Zonder dat mijn hoofd er iets mee te maken had zetten mijn benen zich in beweging en ik rende harder dan ik ooit gerend had.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Nawhh, Fayan.. (no_chears) Let me hug you..
@Val: kay! ^^

Saph Amero
In paniek rende ik langs de bomen, stuikelde half over de uitstekende wortels. Fayan's smekende stem, zijn gegil van pijn, zijn snikken, ze sneden als een mes door mijn hart.
'Fayan, waar ben je?' riep ik wanhopig. Hij moest hier ergens zijn, zijn stem kwam hiervandaan!
'Fayan!'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aurora
Aarzelend draaide ik een rondje om mijn as. Het was leeg hier, leeg en donker. En heel, heel erg eng. 'Mam?' Mijn stem klonk vreemd, werd vervormd door de bomen en stierf langzaam weg in de verte. 'Mama?' Antwoord kwam er niet. Bij gebrek aan een beter idee begon ik dan maar te lopen, maar al snel ging ik over in rennen toen een gil klonk. Van mama. Die van Dario klonk er al snel achteraan, en helemaal in paniek rende ik zo snel mijn kleine beentjes me konden dragen.

Dario
Het meisje in mijn armen, Brianna, was er nog altijd. Verder was iedereen echter weg, verdwenen, kwijt. Cassie en Aurora, en de anderen ook. 'Cassie? Aurora?' Verdomme, Cassie was er geweest sinds mijn achtste en sindsdien was zij meestal de enige geweest die tussen mij en mijn dood in stond. Het voelde verkeerd om hier nu te zijn - vooral toen ze gilde en ik het op een rennen zette. 'Cassie!'

Cassie
Ze gilden, allemaal. Fayan, Saph, kleine Ferron. Maar het gegil van Dario sprong er bovenuit, en vooral dat van Aurora. Nee, nee, nee, nee. Ze was negen, verdomme. Negen. Dat kleine meisje was alles, álles. En nu ze weg was, was er niets.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan - Stylist
"Fay! Waarom kom je me niet helpen?!" gilde Ferron. Zijn stem klonk schor, werd gevolgd door meer geschreeuw, gesnik. En ik wilde zo graag naar hem toe, maar Saph dan?
Ik hoorde hem ook mijn naam roepen, gevolgd door iets wat niets anders kon zijn dan zweepslagen. Het geluid knalde door de lucht en iedere keer als ik zo'n knal hoorde, werden Saph's gillen hoger en klonk er meer en meer pijn in door.
Ik zakte neer op de grond, barstte in tranen uit omdat ik gewoon niet wist wat ik moest doen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Blijven rennen, blijven zoeken, ik moet Fayan vinden, denk ik wanhopig. De gillen worden harder, zijn gemixt met grgrom. Iets valt Fayan aan!
Ik blijf rennen, stuikelen, tranen lopen over mijn wangen.
'FAYAN!' Oh god dank,' denk ik als ik hem eindelijk, eindelijk zie zitten. Op de grond, huilend, snikkend, alleen.
'fayan, daar ben je!' ik ren naar hem toe, wil mijn armen om hem heen sluiten en knal recht tegen een muur aan. Gedesorienteerd kijk ik op. Geen muur, niets. Onzeker voel ik met mijn hand in de muur voor me, en brand mijn vingers aan de barriere die daar hangt. Shit. nee. Nee.
'Fayan, hoor je me?!'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.