• "After the war, we all tried to find our new, save selves.
    It wasn't that easy, I tell you"

    Na de Hongerspelen is de jaartelling opnieuw begonnen, aangezien het niet langer meer wordt aangeduid met het nummer van de Spelen. Inmiddels is het 't jaar 150, precies anderhalve eeuw na de val van het Capitool. De Districten zijn opgeheven, en veranderd in provincie's. In de provincie's kan je de specialeiten die ze ooit hadden nog merken, maar er is geen sprake meer van de armoede en angst die vroeger heerste.
    Het land dat ooit Panem werd genoemd, is gelukkig en vredig.

    Maar wat wanneer een man de geschiedenis oprakelt, oude verhalen leest en een toekomst ziet in het verleden? Wat wanneer deze man een aantal volgelingen bij elkaar raapt wat genoeg is om vierentwintig deelnemers uit de twaalf provincie's te ontvoeren? Deze "tributen" worden in een enorm huis gezet, precies in het middel van een eiland dat ooit "Paaseiland" werd genoemd.

    Niemand weet welke wezens zich schuilhouden in de verre bossen en diepe wateren. Ze worden wakker in het huis zonder eten, met enkel een grote hoeveelheid water en zonder enige hoop.




    1. Jewelry
    Asréan Valinur è Narméria (Imperialism)
    Serena Dalia Sensorene (HurtedHeart)

    2. Bellator
    Stefano Greco (Fayan)
    Ariana Sarona (Discovery)

    3. Fulmen
    -
    Franseschka Burla Jeana (Pariah)

    4. Salis
    Alexander Joël Lockheart (Pulcher)
    Danalia Zwean Fishery (Buddy)

    5. Mutatio
    Dylan Osté (HurtedHeart)
    Reina Olympe Suela (Sueno)

    6. Mauris
    Jason Ebony Veilbride (IloveKellinQ)
    Noreth Maewen Pierce (Fae)

    7. Lignum
    Askèfius Ogellum Díranía (Pariah)
    Felhala Nineveh Mýriad-Cethrayn (Imperialism)

    8. Pulvis
    Pius Faiyne Sallow Edevane (Cumberbatch)
    Arya Rana Debris (Cockney)

    9. Fames
    Aidan Jae Rhiannon Hamney Thompson (GoogleIt)
    -

    10. Grex
    Judas Drakon Eryx (Sueno)
    Avery Goldman (Fayan)

    11. Faenum
    Adelaido Sélon Arville (Maysilee)
    Shenley Callisto Mirabella (Sueno)

    12. Carbo
    -
    Aminthe Lian Livingstone (BADTranslate)


    [ bericht aangepast op 1 dec 2011 - 22:00 ]


    -

    Felhala Mýriad
    Toen ze tot de conclusie was gekomen dat hij er niet was sloeg ze beschermend haar armen om zichzelf heen; krulde zich op in de oude, opgelapte fauteuil waarin ze zichzelf gevonden had. Haar lange, asblonde haren als een beschermend gordijn voor haar gezicht keek ze naar de anderen in de ruimte. Ze had ze werkelijk nog nooit gezien. Sommigen hadden een enigszins exotisch uiterlijk, alsof ze uit één of andere verre provincie kwamen.
    Toen ze merkte dat iedereen naar een bepaald punt keek draaide ze daar met een ruk haar hoofd ook naartoe. Er kwam een man in beeld, en er was iets aan zijn verschijning dat haar deed rillen. Haar instinct schreeuwde dat dit niet goed was; dat ze moest rennen; maar een andere kant van haar wilde niet weten waar ze nu was; wilde dat dit een soort bizarre droom was. Was dat het eigenlijk ook niet?


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Reina Olympe Suela
    Woedend keek ze om.
    'Of ik nu weet waar ik ben of niet, niemand gaat mij de les lezen,' siste ze.
    Voor het andere meisje iets kon zeggen, klonk de stem van de man. Haar blik gleed weer naar het beeldscherm, haar ogen glommen van irritatie en woede.


    -

    Franseschka Burla Jeana ~ Lignum

    'Dan kun je heel teleurgesteld zijn, want ik lees je nu mooi wel de les,' antwoordde ik, mijn stem vol woedde. Hoe durfde ze me zo aan te spreken.
    Ik praatte gewoon door de man heen, want die had het recht niet om überhaupt tegen mij te spreken. Dat was waarschijnlijk de persoon die dit gedaan had, dat wist ik zeker.
    'En houd nu je mond,' voegde ik nog even toe.


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    Alexander Joël Lockheart
    Hij kreeg de rillingen toen de man op het beeldscherm begon te praten. Hij had een angstaanjagende stem. Alexander probeerde zich te richten op de man en niet op zijn hoofd, dat nog steeds bonkte.

    Ik heb even snel een naam bedacht voor de man die dit feestje heeft georganiseerd :'D

    Jeredith Monsesée
    'Welkom in dit nederige stulpje, tributen van de eerste Eilandspelen. Jullie vragen je vast af wat jullie hier doen, nou.. Dat zal ik jullie vertellen.
    Ik heb mij verdiept in de geschiedenis van ons land, toen het rijk nog Panem heette. De Hongerspelen, een spel waarin vierentwintig kinderen elkaar af moesten slachten zodat er uiteindelijk één zou overleven. Ze werden gefilmd, altijd en overal. En zoals jullie gemerkt hebben, hangt hier ook een camera.
    Maar dit is niet de enige plek. Overal op dit eiland zijn camera's en microfoons, en of jullie familie en vrienden het nu willen of niet - alles wat hier gebeurd zal worden uitgezonden.
    Op dit eiland verschuilen wezens zich, die net zo in de war zijn als jullie. Maar niet alleen dat, ze zijn ook bloeddorstig, gewillig om te doden en aan te vallen om te overleven.
    Wapens en water is te vinden in een andere kamer, en in dit huis is er genoeg ruimte om voor elke speler een eigen kamer te vinden. Het is niet de bedoeling dat jullie elkaar vermoorden, maar.. ik heb er niks op tegen als jullie uiteindelijk zo wanhopig worden.
    Veel succes.'
    Zijn stem stierf weg, en het beeld flitste terug op zwart.


    -

    Danalia
    Ik keek bang naar de tv. De man was dood eng. Ik keek of ik een bekend gezicht zag maar tot nu toe was er niemand. Ik zuchtte en keek naar de mensen naast me. Ze leken niet echt op me te letten.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Reina Olympe Suela
    'Ik zou het niet proberen.' Haar stem klonk scherp, fel. Misschien dat anderen vrienden wilden maken hier, om te overleven. Maar ze had altijd alles zelf gedaan, dus dan kon ze dit ook zelf doen.
    Zonder nog iets tegen de rest te zeggen, trok ze de deur open en liep weg. De stem van de man schalde nog in haar hoofd, bedachtzaam ging ze met twee treden de trap af, en gooide de voordeur open.
    Het eiland was enorm. Een uitgestrekt grasveld lag voor haar, in de verte zag ze een grote hoeveelheid bomen en ergens glinsterde een meer.


    -

    Askèfius Ogellum Díranía

    Die man... Hij maakte me bang. Ik schrok van zijn stem, die angstaanjagend was. Hij pauzeerde op precies de juiste momenten, om ons bang te maken.
    Ik keek om me heen om de reacties van de anderen te pijlen.


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    Felhala Mýriad
    Haar ogen werden groot terwijl ze de toespraak van de man aanhoorde. Verdomme, dit was gewoon één rare, bizarre droom... Ze had niet zoveel boeken over de geschiedenis van hun land moeten lezen, ze wist dat ze nachtmerries kreeg van zulke dingen, maar toch kon ze het om de één of andere reden niet laten.
    Met een zucht staarde ze naar de plafondplaten, die los in hun sponningen hingen; toen weer naar de mensen om haar heen. Haar blik bleef steken op een meisje in een hoekje, die ook met niemand praatte.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Alexander Joël Lockheart
    Hij kon het niet geloven. Begaven ze zich nou in de Hongerspelen? Zag die man dit als een of ander spelletje? ''Wat is hier in godsnaam aan de hand!'' riep hij uit. Aan zijn stem kon je horen dat hij in paniek was. Zou hij misschien vermoord worden? Door iemand uit déze kamer? Hij besefte het nog steeds niet.

    Danalia
    Met open mond keek ik naar het scherm. Die man was gek. Tranen prikte achter mijn ogen. Dit kon niet.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Shenley Callisto Mirabella
    Behoedzaam streek ze haar lange lokken naar achteren, duwde met haar rug tegen de muur alsof ze op die manier kon verdwijnen.
    Ondanks dat haar blik op het zwarte scherm gericht bleef, kreeg ze de neiging de twee meisjes die nu al ruzie aan het maken waren een tik te geven. Maar dat deed ze niet, zo was ze niet. Het was alleen niet slim om meteen vijanden te maken. Vrienden hoefde ze niet te worden, maar vijanden leek haar iets te riskant hier.


    -

    Franseschka Burla Jeana

    Ik voelde het. Ik voelde dat iemand naar me keek. Ik ging op zoek naar de ogen van de persoon die me aanstaarde, maar ik kon ze niet vinden.
    Iemand keek me nog steeds aan, en het werd ongemakkelijk dat ik niet wist wie het was.
    Zoekend schoten mijn ogen de kamer door.


    It is better to reign in hell than to serve in heaven.

    Judas Drakon Eryx
    Langzaam stond hij op, mompelde iets onverstaanbaars in zichzelf.
    'Wat is..' Zijn stem was laag, zacht. Hij droomde, dat kon niet anders. Zijn vrienden hielden hem voor de gek, en dat was het wel de beste in elkaar gezette grap die hij ooit had meegemaakt.
    Mensen begonnen te schreeuwen, één meisje liet ons in de steek, mensen leken alleen maar geïrriteerd door de anderen, de stem van de man hing nog in de kamer.
    Nee, dit was geen grapje. Dit was verdomme echt waar.


    -

    Alexander Joël Lockheart
    Toen een meisje de kamer uit liep, besloot Alexander dat dat ook wel een goed idee was. Hij stormde de trap af en rende naar buiten. Voor hem lag een enorm grasveld. Nergens waren huizen of iets wat ook maar op zijn oude omgeving leek. ''Nee...'' fluisterde hij.

    [ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 20:53 ]