• Voor meer informatie kan je in het rollentopic kijken!

    Rollentopic

    May the odds be ever in your favor! 

    Know you're enemy, cause unexpected things can happen. Maybe you"ll surive this Games, but don't be too happy cause you're never save. To kill or get killed? It's your choice

    Let the 100st Hunger Games begin!


    Regels:
    •16+ mag maar waarschuw wel en maak het niet te heftig
    •Je personage mag natuurlijk schelden, maar scheld de users niet uit!
    •Je kan alleen je eigen personage dingen laten zeggen, iemand anders personage kan je alleen maar bijv. laten zitten. 
    •Een tribuut kan alleen doodgaan als de user aangeeft dat hij/zij het prima vind als zijn personage wordt vermoordt


    Rollen:
    District 1:
    •Male tribute: Gereserveerd voor Maysilee
    •Female tribute: Gereserveerd voor HurtedHeart
    •Stylist:  Delilah Grey
    •Mentor: James. Maysilee
    •Begeleider:

    District 2:
    •Male tribute: Alexander Meysair, Katharina
    •Female tribute: Katharina Dragione, Katharina
    •Stylist:
    •Mentor: Stygius, Katharina
    •Begeleider:

    District 3:
    •Male tribute:
    •Female tribute:
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 4: 
    •Male tribute:
    •Female tribute: Cambeline Crane, Leave
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 5:
    •Male tribute:
    •Female tribute:
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 6:
    •Male tribute:
    •Female tribute:
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 7:
    •Male tribute: Gereserveerd voor Maysilee
    •Female tribute: Gereserveerd voor Cinna
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 8
    •Male tribute: 
    •Female tribute: Gereserveerd voor FashionChick
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 9:
    •Male tribute:
    •Female tribute:
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 10:
    •Male tribute:
    •Female tribute:
    •Stylist:
    •Mentor:
    •Begeleider

    District 11:
    •Male tribute:
    •Female tribute:
    •Stylist: Alysianna del Ray
    •Mentor:
    •Begeleider:

    District 12:
    •Male tribute: Oliver Sanz
    •Female tribute: Isalie Favré, Clove
    •Stylist:
    •Mentor: Primrose Shields, Clove
    •Begeleider:

    Spelmakers:
    •Hoofdspelmaker:
    •Mede-spelmaker:
    •Mede-spelmaker:
    •Mede-spelmaker:



    Veel plezier met het RPG'en!

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 15:38 ]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    [ik ben nu een beetje in de war met waar we nu zijn]


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

    Cinna schreef:
    [Oké, whut? Is het nu de dag van de boete en moeten de tributen nog worden uitgekozen of zijn we al op weg naar het Capitool?]



    Ik ben zo ongeduldig dat ze vandaag aankomen in het Capitool


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Cymbeline
    De boete was werkelijk ondragelijk. Haar vader had ze enkel gezien toen hij haar een ketting gaf, en daarna werd ze één met haar leeftijdsgenoten. Haar gedachten gingen pas aan toen ze haar naam hoorde galmen. ‘Cymbeline Crane!’ Iedereen hield zijn adem in toen het meisje, dat overigens perfect leek in elk opzicht, het podium besteeg. De blikken van familie en vrienen overdonderden haar, waardoor ze enkel flauw kon glimlachen. De naam van de jongen drong al niet meer door. Het deed er ook niet toe. Ze zou hen nooit meer terugzien.

    De reis naar het Capitool was lang, vervelend en definitief. De ketting om haar nek bracht haar enkel heimwee. Toen de trein eindelijk stopte, zag ze het enorme gebouw. Daar waar ze werd voorbereid op haar dood. De dood die heel Panem live zou kunnen volgen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Feliciá
    ik haat alles! ik haat het Capitool. ik haat de districten. maar boven alles haat ik de hongerspelen. ik denk terug aan de boete. dat moment waarop ik zo erg hoopte dat het niet Roseanne zou zijn, dat ik vergat te hopen voor mezelf. vreselijk. het afscheidsuur was ook vreselijk. het bestond grotendeels uit huilen, huilen en nog meer huilen. en nu zit ik in deze rottrein op weg naar de dood. ik wil huilen, maar mijn tranen zijn op. in plaats daarvan draai ik het armbandje dat ik van Roseanne heb gekregen rond.'live life in the best way possible.' dat zal ik zeker doen, want ik ben er 1000% zeker van dat ik niet meer terugkom.


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

    Sarah Alison Lucter
    De trein reed door, de landschappen vervaagde terwijl wij maar voort draafde. Hoe lang had ik nog? IHoelang zou het duren voor ook ik net als zoveel andere op brute wijzen werd vermoord? Moest ik wachten tot de dood mij kwam halen of er zelf een einde aan maken.. Ik zou ten eerste nooit de moed hebben iemand anders van het leven te beroven, en ten tweede waarschijnlijk ook de kracht niet. Moeder had gehuild toen ze mijn naam hoorde. Het was vreemd haar eindelijk een emotie te zien vertonen, ze leek bijna weer 'echt' menselijk. Toen het afscheid kwam zijn ze niets. Ze omhelsde me en liep weg. We hadden nog 10 minuten over. 10 minuten waarin nooit gezegde woorden eindelijk naar buiten zouden komen. Een traan rolde over mijn wang. Niet vanwege de angst voor de spelen, maar de pijn die mijn bloed eigen moeder me had aangedaan..

    Aria Branch
    Uit pure frustratie bijt ik zo hard op mijn onderlip dat de ijzerachtige smaak mijn mond langzaam begint te vullen, ik negeer het ondanks dat en blijf braaf op mijn aangewezen slaapkamer zitten, op een bed dat niet van mij is en stinkt naar luxe. Ik wrijf ongemakkelijk over de gevlochten haarband en kan mijn tranen niet meer onderdrukken, waardoor ze langzaam één voor één op het dure dekbed vallen. God wat had ik graag gewild dat Nathan bij me was, maar dat zou zijn dood betekenen en dat is iets wat ik hem niet gun. Hij verdiend het om gelukkig te zijn, kinderen te krijgen en te trouwen. Ik slik even, hoeveel kans is er dat ik levend terugkom? Lachend, proberen de pijn te bedekken en mijn familie weer te kunnen omhelzen. Ik draai mijn hoofd om en een grijns komt er op mijn gezicht te staan. Diep van binnen weet ik het, die kans is er niet.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Isalie Favré
    Ik laat me zakken op de grond naast het bed. Het bed is gewoon te zacht en te luxe om net als de matras van mij te liggen. Thuis heb ik geen eens een bed, daar slaap ik gewoon op een matras die op de grond ligt. Het Capitool is niks zonder de Districten. En bij de Spelen betaal je met meer dan je leven, je betaalt met je karakter omdat je onschuldige mensen vermoordt. Maar ik zal niemand in die arena vermoorden, want ik laat me niet veranderen door de Spelen en het Capitool. Ik wil het gebouw verkennen, maar dat houdt ook in dat ik nieuwe mensen zal ontmoeten. Ik sta op en loop de gangen op, naar de lift. Ik druk op het knopje met "1" en zwerf daar doelloos door de gangen.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Sarah Alison Lucter
    Als mijn tranen gedroogt zijn en ik mijn witte schoenen aangedaan heb besluit ik rond te gaan kijken. Moeder wilde dat ik mijn boete jurk zou aanhouden, hij stond me volgens haar te leuk. Ik weet niet wat ze daarmee bedoelde maar ik besloot toch om aan haar verzoek te voldoen. Ik sluit mijn kamer deur achter me en begin te lopen.

    [zijn we nog in de trein of al in het Capitool]


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

    FashionChick schreef:
    [zijn we nog in de trein of al in het Capitool]


    [Het capitool, maar ik moet nu snel verder met mijn suprise]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Ik ben er morgen dus niet veel. Want ik heb van het eerste, tot het vijfde uur les, maar moet daarna dus de stad in voor een kerstjurk en cadeau's voor school (:


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    [het lijkt nu net of ik heel dom ben, omdat ik zoveel vraag]
    feliciá
    ik besluit om even te gaan wandelen, want deze kamer is beklemmend. als ik in de gang sta, kijk ik om me heen. het is hier zo chic, zo duur, en zo fout. ik hoor hier niet Ik hoor thuis, bij Roseanne. Ik zie een bediende en krijg een idee. '' mag ik een tekenblok en wat potloden?'' als ze hier gouden kranen hebben, hebben ze vast ook wel papier en potloden. de bediende knikt en loopt weg. als hij terugkomt, bedank ik hem en loop verder de gang in. als ik bij een deur kom die naar buiten leidt, loop ik erdoorheen. ik ga zitten en begin te tekenen wat ik zie en voel.


    Tell her she's beautiful, wonderful, everything she doesn't see

    Delilah
    Haar hakken tikken over de vloer van verdieping zeven. In haar handen draagt ze stof en enorm veel papieren. Dat laat ze niet aan het toeval over. Stel je voor dat ze haar tributen misloopt. Ze schud haar lange, rode lokken en overhandigd de stapel aan een langslopende Avox. Beneden blijft ze geduldig wachten op haar tributen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Sarah Alison Lucter.
    Het was op de gangen niet heel leuk. Er werd veel gelopen en gepraat en boven alles. Naar me gekeken. Ik sloot me weer op in mijn kamer en besloot emt een van de zilveren borstels mijn haar te kammen. Als ik de lichte krullen eruit had kwam mijn haar tot mijn stuitje. Voor een 11 jarig meisje was dat toch best lang?

    Isalie Favré
    Ik begin me te vervelen en besluit dat het tijd is om maar eens naar een andere verdieping te gaan. Vandaag moeten de tributen in de startwagen zodat we geshowt worden. Ik haat het. Ik haat gewoon alles. Eerst dirken ze ons op om ons daarna elkaar te laten vermoorden.

    [Hihi, Leave denk je dat Delilah District 12 erbij kan nemen? Zodat ze de stylist is van twee Districten(krul)]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.