• Wat doe je als je na een afgrijselijke nacht ontwaakt in een vreemd huis en ontdekt dat je niet alleen bent?
    Wie vertrouw je in een spel waar ieder zichzelf moet zien te redden?
    Hoe kom je te weten wie geheimzinnige spelmaker is die jou doorheen deze hel sleept door middel van de meest bloederige quuestes?
    Wat staat er degenen die het niet halen te wachten?
    Hoe ver ga jij om de sleutel te bemachtigen die jou je vrijheid of dood kan brengen?

    To win your Freedom, you must play the Game.

    ##


    Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
    Gancangah| Arya Rana Debris
    Proprius| Liam Oliver Sanz
    Bigheart| Lucas Sam Avery
    Sioux| Damian Tycho Ophelos
    PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
    JaiRy| Josey Willows
    HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
    Fayan|Veralynn June Carter
    Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
    Cinna| Abigale Sparks
    Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
    GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

    [ bericht aangepast op 12 jan 2012 - 16:14 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Ik wil nog steeds meeschrijven! En mij maakt het ook niks uit als er nog iemand bij komt. ]


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    [Arya is trouwens Josey aan het wakker maken :')]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Josey

    Het had even geduurd voordat ik weer terug in slaap was gevallen. Zodra ik de slaap eenmaal te pakken had sliep ik onrustig en droomde vreemd. Een hand reikte naar me uit, wilde me vastgrijpen en het donkere, diepe, zwarte gat intrekken. Zodra ik voelde hoe ik vastgepakt werd kwam ik gillend overeind, sloeg de hand die me aanraakte van me af en keek geschrokken om me heen. Het duurde even voordat ik door kreeg dat ik gedroomd had en de hand die me vastgepakt had van Arya was geweest omdat ze me wakker probeerde te maken. ‘S-sorry,’ mompelde ik en haalde even mijn handen door mijn haren heen terwijl ik langzaam van het bed afgleed.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    Cymbeline
    'Ik wil de echte Damian eigenlijk heel graag leren kennen. Hij lijkt me een leuke jongen, gezien hij de perfecte eigenschappen heeft, zoals je het opnoemt.' Ik glimlach, schud mijn hoofd, en gaap even kort.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Damian
    'Ik wil de echte Damian eigenlijk heel graag leren kennen. Hij lijkt me een leuke jongen, gezien hij de perfecte eigenschappen heeft, zoals je het opnoemt,' zegt ze. Ik zucht even. 'Je wilt geen jongen die aan de drank heeft gezeten!' Nu begin ik het echt irritant te vinden. 'Cee, ik heb aan de drank gezeten, als een kettingroker gerookt en ben normaal zo chagrijnig als ik weet niet was.' Dit had ik nog nooit verteld en het was ook niet de bedoeling om het aan Cee te vertellen. Met een stevige vaart laat ik mijn gebalde vuist richting de muur gaan. Net op tijd stop ik omdat de muur volgens Cee niet geweldig was. 'Mijn handen zijn mijn uitlaat klep, op fysieke, maar ook op creatieve wijze. Dus je wilt me niet kennen!'

    Cymbeline
    Nu heb ik er genoeg van. Zijn negatieve gesnauw, zijn kille gelul. Geruisloos sta ik op, om vervolgens met een zwaai zijn handen bij elkaar te pakken, en zo vast te houden. 'Stop met die additude. Wat geweest is, is geweest. Je kunt jezelf zijn zonder al die dingen en het volgende dat ik ga doen is niet geweldig als je niet stopt met die geirriteerde snauwdingen. Ík heb je niets aangedaan, ik probeer alleen te helpen, voor de eerste keer in mijn leven, dus sorry hoor.' Ik zuchtte, en liet zijn handen los, om ze vervolgens langs mijn lichaam te laten hangen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Damian
    Weer kreeg ik een preek van Cee wat ik wel en niet moest doen. 'Dus als ik het goed begrijp wil je eerst de echte Damian leren kennen en nu ineens wil je weer dat ik verander!' zeg ik geïrriteerd. 'Dit ben ik, Cee. Degene die je nu voor je hebt is niet gespeeld. Als je mij wil krijg je dat!' Ze wou me toch kennen, nou dit ben ik. Zo chagrijnig ben ik, zo rottig ben ik, niemand anders!

    Cymbeline
    'Aangenaam, Damian. Ik ben Cymbeline. Je mag me Cee noemen.' Glimlach ik, waarna ik kort voorover buig om een kus op zijn lippen te kunnen plaatsen. 'Fijne nacht verder.' Prevel ik zachtjes, waarna ik opsta. Hij mocht me uitschelden en zwartmaken. Want als dat was wie hij was, kon ik hem daarvoor niet haten. Ik was immers dol op gecompliceerde mensen.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Damian
    Cee stelde zich nog eens voor en gaf me een kus op mijn lippen. Nu had ze het te bond gemaakt met haar spelletjes. Nu was ik boos. Ik stond op en duwde Cee uit mijn weg. Snel keek ik de kamer rond. We zaten ergens beneden dus niemand zou het horen. 'Klotezooi!' scheld ik per ongelijk hardop. De deur was het beste dat ik kon vinden. Nu zou ze zien wat er van kwam. Met gebalde vuisten begon ik op de deur te slaan. Eerst maar eens alles eruit gooien daarna zien we wel verder hoeveel splinters er in mijn handen zitten.

    Cymbeline
    Ik schudde mijn hoofd, en knipte de grote lamp aan het plafond aan. 'Ik stop met de sorry's, ik ben niet zoals Arya of Josey, of wie je dan ook de liefde heeft verklaard. Laat maar.' Ik masseerde mijn slapen en plofte toen neer op een fauteuil, mijn benen opgetrokken en mijn hoofd op mijn knieën staarde ik naar de grond. Alles liep altijd verkeerd. En niemand vroeg ooit eens ''hoe voel jij je, Cymbeline?''


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    -Damian-
    Langzaam werd ik weer wat rustiger. Na een tijdje stopte ik met tegen de deur aan te slaan. 'Ik stop met de sorry's, ik ben niet zoals Arya of Josey, of wie je dan ook de liefde heeft verklaard. Laat maar,' zegt Cee. Ik loop naar de koelkast en vind gelukkig een paar coolpacks. Ik wikkel ze in een handdoek en houd ze tegen mijn handen aan. Als ik op bed ga liggen antwoord ik pas. 'het maakt niet, je had dat niet moeten zien maar ik kreeg het even niet meer op een rijtje,' zeg ik rustig. 'ik ben de laatste tijd gewoon wat gestresst en dit huis maakt het er niet beter op. Ik kreeg mezelf gewoon niet meer rustig en dan gebeurt er dat.' Cee kon het niet helpen dat dit iets van mij was, het was niet haar schuld.

    Cymbeline
    'Ik weet het. Het heeft me een tijd gekost voordat ik niet meer uit mijn vel sprong bij iedere tegenslag, maar ik had dan ook niemand om mee te praten.' Ik zucht zacht. 'En voor de duidelijkheid, dat laatste wat ik deed, was geen spel.' Mompelde ik zachtjes, waarna ik een hand door mijn haren haalde.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Arya

    Ik raak Josey nog maar amper aan of ze zet het op een gillen. Ik wil mijn hand voor haar mond houden maar die wordt bruut weggeslagen.
    Het is een wonder dat de anderen niet wakker geworden zijn. Ik leg mijn hand op Josey's schouder die er een beetje beduusd bij zit.
    "S-sorry," stamelt ze terwijl ze haar hoofd in haar handen houdt. Dan komt ze bij me zitten.
    Ik kijk haar met een glimlach aan en schud mijn hoofd. Ik hou mijn vinger voor mijn lippen als teken dat ze stil moet zijn en wenk haar mee naar buiten. Op de gang vraag ik voorzichtig,
    "Gaat het?"
    Ondertussen wandel ik samen met haar naar Gale toe.

    [Arya is gonna kill Cee :')]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Damian
    'Ik weet het. Het heeft me een tijd gekost voordat ik niet meer uit mijn vel sprong bij iedere tegenslag, maar ik had dan ook niemand om mee te praten. En voor de duidelijkheid, dat laatste wat ik deed, was geen spel,' zegt Cee. Van binnen begin ik even de hele wereld bij elkaar te schelden. Dit was niet leuk meer. 'Het gebeurt alleen als ik teveel aan mijn hoofd heb. Je kunt het vergelijken met bliksem, het duurt lang voordat het eens bliksemt maar als het er is slaat het even hard in,' mompel ik. 'Ik vraag me af wat jij in gods naam in Damian ziet.' De coolpacks doen goed hun werk en mijn handen voelen al beter aan. De deur was gelukkig zachter dan de muur.

    Abigale
    Een gil klinkt er vanuit de kamer. Even kijk ik op, het was duidelijk Josey. Toch verroer ik me niet en kijk ik strak in de spiegel die voor me staat. Pas als ik voetstappen hoor kijk ik op en een willekeurige grijns siert en rond mijn liepen.
    "Goed geslapen?" vraag ik beduusd en kalm, ik voel de dolk in mijn handen en zak neer op de grond. Even wendt ik me tot Arya en dan weer tot Josey. "Heb je mijn idee al verteld?"


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.