• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Aesthetic)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Aesthetic)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)
    Cherelle (Psychos)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla
    Silvano x Raveny


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 25 nov 2011 - 0:25 ]


    -

    Leyla Manta
    Een zachte zucht ontsnapte haar, ze tilde haar handen iets op en streek er bijna onbewust mee over zijn borst. Even sloeg ze haar blik weg, achterdochtig naar de plek waar Elias net was verdwenen.
    'Ik wil naar jou toe,' zei ze met een zachte stem, en keek voorzichtig weer naar hem op.
    Alleen zijn was het laatste wat ze wilde, hoewel dat erg dubbel leek. Ze wilde niet dat Vedran weg ging, maar als iemand anders haar nu dacht te kunnen troosten had ze het niet gewild. Nee, ze wilde eigenlijk gewoon bij hem zijn, hoe verwarrend het ook was.

    [ bericht aangepast op 23 nov 2011 - 22:37 ]


    -

    Vedran
    Ze leek nog kleiner, nog kwetsbaarder, breekbaarder dan normaal en ik kon er niet tegen. Die grote ogen die me even heel kort aankeken, daar zou ik echt alles voor doen nu.
    Daarom knikte ik kort en liep met Leyla richting mijn huis. Mijn arm bleef stevig om haar heen terwijl we liepen en mijn blik schoot heen en weer tussen Leyla en de omgeving, alsof de hele wereld haar iets had aangedaan en ik haar daar nu tegen moest beschermen.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Er waren maar een paar mensen in het dorp, en die leken te bang voor Vedran om te kijken met wie hij eigenlijk naar zijn huis liep. Een zucht ontsnapte aan haar, ze sloeg haar goudbruine ogen neer naar de pure, witte sneeuw.
    Ze had er een hekel aan om zich zo te voelen. Zo kwetsbaar, en fragiel. Het leek verdacht veel op de gevoelens die ze had gehad toen haar moeder haar het huis uit schopte, maar dan.. sterker.
    Eenmaal binnen duwde ze de deur dicht voor Vedran de kans kreeg, en kon een opgeluchte, kleine glimlach niet onderdrukken. Ergens voelde het in dit huis veel veiliger, alsof niemand hier zou kunnen komen.


    -

    Jouw signature! :9~

    Vedran
    Zodra ik de klik hoorde van de voordeur die Leyla sloot, voelde ik me weer een stuk ongemakkelijker. Wat moest ik nu doen, wat verwachtte ze van mij?
    Ik had met geen enkel deel van deze hele situatie ervaring. Wilde ze getroost worden, of juist niet? Even wat tijd voor zichzelf, misschien? Moest ik iets zeggen?
    Ik keek weer in Leyla's mooie ogen, maar meteen viel de kleine glimlach om haar lippen op. Ze leek minder bang, hier zo in mijn huis.
    "Kan ik iets voor je doen?" vroeg ik een beetje aarzelend. Dit was echt een heel vreemde situatie. Voor mij dan.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Haha, thank you :'D

    Leyla Manta
    Bedenkelijk liet ze haar blik over de ruimte gaan, alsof ze er voor de eerste keer was. Vedrans aanwezigheid leek te branden op haar lichaam, de warmte die hij afstraalde.
    Even haalde ze haar schouders op, keek vanuit haar ooghoeken naar hem. Ergens wilde ze hem niet rechtstreeks aankijken, ze schaamde zich te erg. Voor wat er was gebeurd met Elias, dat hij haar zo had gezien.
    Maar ze voelde zich nog altijd vies, meer dan dat zelfs. De mogelijkheid om om een simpele douche te vragen was er, lag op het puntje van haar tong, maar om de één of andere reden kwam het er niet uit.


    -

    Vedran
    Ik plofte neer op de bank, wilde een sigaret opsteken maar bedacht me toen dat Leyla eens had gezegd hoe vies ze dat vond en liet hem dus maar een beetje ronddraaien tussen mijn vingers, zonder aan te steken.
    Leyla zelf leek niet echt te weten wat ze moest, ook niet echt helemaal op haar gemak en ik kon niet de juiste woorden vinden om haar wel op haar gemak te stellen.
    "Doe alsof je thuis bent," zei ik dus maar.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    'Ga maar roken, als je wilt,' klonk haar zachte stem even.
    Na een paar tellen liep ze naar de trap, krulden haar slanke vingers behoedzaam om de trapleuning en keek naar hem om. 'Ik ga even douchen, denk ik.'
    De korte glans in haar ogen was genoeg voor een stille uitnodiging, maar hij moest zelf bepalen wat hij ging doen. Als hij het ongemakkelijk vond, en liever op de bank even ging zitten roken dan moest hij dat weten. Maar als hij met haar mee zou willen, zou zij niet degene zijn die hem zou stoppen.

    [ bericht aangepast op 23 nov 2011 - 22:56 ]


    -

    Vedran
    "Derde deur rechts, handdoeken liggen onderin het kastje en als je kleren nodig hebt, gooi mijn kledingkast maar open."
    De sigaret en aansteker waren in mijn hand geklemd, maar ik zou nog even wachten tot ze weg was voor ik hem aanstak, zodat ik ook even rustig kon nadenken.
    Haar ogen vonden de mijne weer en even zag ik iets waardoor ik nog wat verwarder raakte. Het was een... uitdagende blik, eentje die me bijna vroeg om mee te komen.
    Zag ik dat wel goed? Meende ze dat echt, of verbeeldde ik het me? Waarom zou ze me nu, juist nu, mee willen hebben?
    Leyla verbaasde me telkens weer. En ik kon niet zeggen dat ik dat nou erg vond. In tegendeel zelfs.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ik moet weer gaan, sorry :/ Ik ga proberen er wel iets meer te zijn, maar weet niet of het me gaat lukken. Maar als ik er morgen niet ben, dan vrijdag wel weer, dat sowieso.
    Slaap lekker in ieder geval en tot morgen of vrijdag dan (: <3


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Leyla Manta
    Haar goudbruine ogen sloeg ze even naar, liet ze vervolgens weer niet langer dan een tel naar hem schieten. Haar handen streken even over haar lange lokken, de zachte zucht die klonk was bijna teleurgesteld. Of eigenlijk was dat het gewoon, daar kon ze ook niet omheen.
    Langzaam knikte ze, verstevigde haar greep op de trapleuning en liep naar boven. Haar kleren wierp ze op Vedrans bed, aangezien ze er geen zin in had om de enige kleding die ze van zichzelf mee had per ongeluk nat te laten worden. De lucht voelde koud aan op haar naakte lichaam, haar blonde lokken kietelden over haar rug.
    Eenmaal in de badkamer stond ze even te prutsen met de douche, maar al snel stroomde het warme water naar beneden. Dankbaar ging ze eronder staan, richtte automatisch haar handen omhoog om haar natte lokken uit haar gezicht te strijken.


    -

    Ik ben er vrijdag niet, dan ben ik jarig :'D
    Zaterdag overdag misschien even, maar die avond ga ik uit.

    Hopelijk dan tot morgen, en slaap lekker <3


    -

    Welkom terug Laura ;D
    Nu moet alleen Lizz weer even tot leven gewekt worden en dan zijn we weer compleet ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Lalala...


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Hehay Rose! Thanks, haha :'DD


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Ghehe ^^
    Zin om Zorah tegen te komen?


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.