[RPG] Snowflakes | 9 - Speeltopics

Dulcis
Rizardo (Rizardo)
Silvano (Psychos)
Nairawen (Aesthetic)

Interius
Leyla (Psychos)
June (Panter)
Scirius (MustacheMe)
Madeline (HurtedHeart)
Raveny (Fae)

Sanguis
Vedran (Fayan)
Alissa (Discovery)
Dream (Rizardo)
Mischa (Psychos)

Sirene
Michael (Rizardo)
Cameron (HurtedHeart)
Adeleide (FlawlessLove)
Veralynn (Fayan)

Cornu
Charis (Fayan)
Miorynn (Aesthetic)
Felicia (HurtedHeart)
Angélo (MustacheMe)
Zorah (Fae)
Cherelle (Psychos)

Mens
Arlene (Cresta)
Jake (HurtedHeart)
Liam (TheDirection)
Iris (RainbowDay)

Koppeltjes:
Vedran x Leyla
Silvano x Raveny

[ bericht aangepast op 25 nov 2011 - 0:25 ]

-

Ik werd hierheen gesleurd?

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Lauraa *O*

-

Ik had al reageerd (wbw)

-

And she's gone

-

And she's back.

Jij weet ook niet wat je wilt :'D

-

Sorry, ik was aan het dansen, lol. Maar ik zal even gaan typen 8D

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Haha, oké *O*

-

Vedran
Mijn voet tekende figuurtjes in de sneeuw, stampte de inmiddels twee opgerookte sigaretten op de grond en een derde zat tussen mijn lippen.
Ik had de afgelopen minuten heel veel nagedacht, maar was ik er wijzer van geworden? Nee. Helemaal niet zelfs. Misschien moest ik eens met Leyla hierover gaan praten, over hoe zij er nou over dacht. Over mij. Misschien werd het dan iets duidelijker, maar misschien ook niet.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Leyla Manta
Het had haar ruim vijf minuten geduurd, maar eindelijk had ze iets gevonden wat kon. Een lichtblauw overhemd met korte mouwen, wat hij - gezien de ligging achterin de kast - vrijwel nooit droeg.
Daarna graaide ze naar haar donkere spijkerbroek, die samen met haar ondergoed ergens bij het kussen terecht was gekomen. Het shirt dat ze had gedragen, schoof ze op de grond, onder het bed. Rustig sloeg ze de zachte stof om haar schouders, knoopten hem dicht tot net een stukje onder haar sleutelbenen.
In gedachten verzonken liep ze naar beneden, haar hand rustend op de trapleuning.
De woonkamer was leeg, maar eigenlijk had zo ook niet anders verwacht. Een zucht ontsnapte aan haar lippen. De geur van sigaretten hing in de lucht, enkele rookpluimen kringelden nog langzaam over het plafond.
Toen haar goudbruine ogen Vedran buiten zagen staan, beet ze onbewust op haar onderlip. Dezelfde vragen als kort daarvoor spookten nog door haar hoofd, het water had dat niet meegenomen met het vieze gevoel dat op haar lichaam had gelegen.
Maar wat was er tussen hen? Iets. Een schamper lachje ontsnapte. Iets, ja, maar wat schoot ze daar nou weer mee op?
Misschien had hij dezelfde, onduidelijke gevoelens wel. Wist hij ook niet wat hij moest doen, waar hij aan toe was en wat hij zichzelf blijkbaar probeerde te vertellen. Eigenlijk moesten ze erover praten, maar als ze ergens niet goed in was, was het praten over wat ze voelde. Al helemaal als ze zelf niet eens wist wat het was.
Haar blik gleed over zijn gestalte, ookal kon ze enkel de achterkant zien. Vedran. Hij was sterk, charmant, beschermend, grappig, kon erg lief zijn als hij het wilde, spannend, sexy.. En achtentwintig. En een Sanguis. En een rokkenjager.
Geërgerd streek ze haar goudblonde, glanzende lokken naar achteren, liet haar ogen even dichtvallen. Misschien moest ze gewoon vertrekken, ontwikkelde ze gevoelens die nooit beantwoord zullen worden. Maar zonder naar hem te kijken, wist ze dat ze dat niet zou kunnen. Niet zonder uiteindelijk terug te komen, tenminste.

[ bericht aangepast op 24 nov 2011 - 22:29 ]

-

dubbelpost

[ bericht aangepast op 24 nov 2011 - 22:10 ]

-

Ik ga nu, ben er morgen weer, maar ja dan ben jij er niet
In elk geval alvast gefeliciteerd und have fun morgen! :'D :'D *O*
Byee!

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Whee, don't go

Ik ben er morgenavond laat misschien, als de visite weg is
En bedankt, dag dan maar <3

-

*bored*

Cherelle Isabeau
Rook kringelde omhoog uit de sigaret, waarna ze hem op de grond gooide. Door de koude sneeuw doofde het kleine, flakkerende lichtje vrijwel meteen, en ze nam de moeite dan ook niet om erop te gaan staan of iets dergelijks.
Haar donkerblauwe ogen keken even naar de sigaret, met een zucht keek ze op en liep verder. Eigenlijk moest ze er gewoon mee stoppen. Ze ging er nog eens dood aan. Maar ze was er mee begonnen op haar veertiende, een jaar nadat haar ouders halsoverkop waren vertrokken. Zonder aankondeging, verdacht gedrag of ook maar iets dat erop kon wijzen dat ze een ander pad zouden kiezen.
Het café was op dit tijdstip al leeg gelopen, en de meeste van haar vrienden lagen inmiddels braaf onder de wol. Waar de rest was wist ze niet, en het interesseerde haar ook niet echt. Voor het eerst in tijden wilde ze weer eens alleen zijn, zodat ze de rol die ze de afgelopen zeven jaar speelde weer eens kon laten rusten. Zodat ze gewoon weer even Cherelle kon zijn. Het meisje zonder geruchten, sigaretten en een grote bek.
Vanuit haar ooghoeken herkenden ze één van de bij haar zo fel bekende meisjes, met een ruk keek ze op en schonk de blondine een blik waardoor ze geschrokken haar huis binnen liep.
Hoewel, ergens was de nieuwe Cherelle helemaal niet verkeerd. Ze kende haar plek tenminste, en zolang ze zich zo gedroeg stond die aardig ver boven de anderen. En dat was maar goed ook.
'Cherelle, met hoeveel jongens ben je nou naar bed geweest?' De schelle stem sneerde nog altijd door haar hoofd. Het kreng had er achteraf erge spijt van gehad, de zoute tranen hadden haar perfecte, hemelsblauwe en zuurstokroze make-up doen uitlopen tot nutteloze, mislukte strepen. Het waren geen klappen geweest die haar zo van streek hadden gemaakt, maar woorden. Als je zeven jaar lang de rol speelde van iemand met een scherpe tong, dan leerde je het vanzelf wel.
Bedenkelijk tilde ze haar blik op. Oké, ze was inderdaad geen maagd meer. Twee keer, met twee jongens. De eerste vanwege pure nieuwsgierigheid, en de tweede keer omdat ze stomdronken was. Allebei hartstikke dom, en beiden keren zaten haar nog steeds dwars. Vooral haar ontmaagding. Ze was jong geweest, veertien nog maar. En de jongen in kwestie verdomme zeventien. Hij speelde net zolang op haar in tot ze wilde weten hoe het was, en hem zijn gang liet gaan. Dat ze daarnaast bang was geweest voor de gevolgen als ze nee had gezegd, deed er niet toe.
De nieuwe Cherelle was namelijk niet bang, of die liet het in ieder geval niet zien.

[ bericht aangepast op 25 nov 2011 - 0:35 ]

-

Hallo ^^

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Jip, als je dit morgen/vannacht leest, fijne verjaardag! [here should be a chearleader]

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.