• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory
    - Speltopics





    Dulcis
    Rizardo (Rizardo)
    Silvano (Psychos)
    Nairawen (Aesthetic)
    Elayna (Psychos)

    Interius
    Leyla (Psychos)
    June (Panter)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)
    Dream (Rizardo)
    Mischa (Psychos)

    Sirene
    Michael (Rizardo)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)
    Veralynn (Fayan)
    Reina (Psychos)

    Cornu
    Charis (Fayan)
    Miorynn (Aesthetic)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)

    Koppeltjes:
    Vedran x Leyla


    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"


    -

    *is er weer*


    -

    Hallo ^^ *terug van eten*


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Welcome back, allebei. :'D


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    hello :3


    -

    Fae schreef:
    Raveny
    Even bleef het stil. Pas toen na een paar minuten de wolken witte vlokken over het eiland begonnen te strooien, bewoog ik weer. Ik haalde een hand door mijn gitzwarte haar, knipperde een paar keer en richtte mijn lichtgrijze ogen toen weer op de grond. 'Ben je boos op me?' vroeg ik kleintjes.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij liet zijn grijsblauwe blik op de kille sneeuw rusten, voelde de nieuwe vlokken over zijn veren naar beneden vallen.
    In plaats van echt te antwoorden, haalde hij even zijn schouders op. Hij sloeg zijn handpalm voor zijn mond, wreef met zijn vingers over zijn wang en kaak en liet de hand daarna weer langzaam zakken.
    'Ik ben de dag na.. gewoon, de dag erna niet zo blij. Zie het als een ongesteldheid.'


    -

    Nou ja zeg Rose, ook nog m'n post over het hoofd zien... Waar gaat het heen met de wereld? (aa')

    Aesthetic schreef:
    Miorynn
    "Doe nou niet zo schijnheilig..." wilde ze zeggen, maar alweer durfde ze het niet. Haar ogen waren fel van een soort emotie die een kruising leek te zijn tussen woede en verdriet, terwijl haar pupillen vernauwden en ze haar armen weer om de boom sloeg alsof die haar kracht kon bieden. Haar nagels krasten over de stam.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Raveny
    Ik grinnikte een beetje, liep de laatste meters tussen ons door en plofte naast hem neer. 'Dan moet je gewoon veel te veel chocola eten,' vertelde ik. De sneeuw gaf zoals altijd een magisch randje aan het eilandje, dat eigenlijk een wereld op zichzelf was. Geen contact meer met de buitenwereld en de zomer had geen vat meer op ons. Ik vond de winter prima, maar toch. Die koningin moest maar eens weg. Maar niet vandaag. Zachtjes neuriede ik een liedje, niet van plan om weg te gaan.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Val, new day with Mischa and Nairawen?


    -

    Oeps, haha, niet over het hoofd gezien, maar spontaan vergeten toen ik ging eten(A)
    Ik ga voor je typen hoor ^^


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Silvano Vino
    Hij leunde naar achteren, leunde met zijn handen op zijn knieën en liet een zachte zucht ontsnappen.
    Vanuit zijn ooghoeken keek hij naar Raveny, en sloeg zijn blik daarna weer weg.


    -

    @Jip: Ok :3 Zijn ze nog steeds in het bos dan, of nu in dat dorp/stad/geval?


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Zorah
    De woorden stonden duidelijk genoeg in haar ogen. Excuses niet aanvaard. Ik zuchtte opnieuw en richtte mijn blik beschaamd op de grond. Goed zo, Zorah, je hebt het weer eens flink verpest. 'Ik laat je wel met rust,' stamelde ik. En ik draaide me om, rende weg, tussen de besneeuwde bomen door. Stom. Ik had het alleen maar erger gemaakt.


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Raveny
    Ik had een patroon in het gedrag van Silvano ontdekt. Nadat ik zijn blik een tijdje op me had gevoeld, verdween deze altijd, werd ergens anders op gericht. Daar maakte ik handig gebruik van door zijn gezicht te bestuderen. Hij zag er best moe uit, wat ik me ook wel kon voorstellen. 'Je zit aan me vast, hoor,' waarschuwde ik hem, met een zweem van een glimlach in mijn stem. 'Ik zit hier nog wel even.'


    Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

    Dorpgeval? :3
    Ik begin wel

    Silvano Vino
    Hij bromde iets waarvan hij zelf ook niet wist wat, en sloeg zijn handen in en elkaar.
    Opeens wist hij weer waarom hij niet geïnteresseerd was in "echte" relatie's. Veel te ingewikkeld, meisjes waren veel te gecompliceerd. Niet dat hij een "bier-en-tieten"-type was, maar toch. Een serieuze relatie had hij ook nog nooit gehad, alleen die negen meisjes waar hij een paar weken mee rotzooide en die hij wel leuk vond.
    'Dat weet ik,' mompelde hij, een zweem van een vage glimlach rond zijn lippen.

    Mischa Guerra
    Hij keek bedenkelijk om zich heen, mompelde iets tegen niemand in het bijzonder.
    Het huis dat hij had gekocht was simpel, maar meer dan genoeg voor hem. De buren zeiden niet veel tegen hem, meer dan goed.
    Hij keek vanonder zijn donkere wenkbrauwen naar het huis tegenover de zijne. Met een zucht draaide hij zich weg van het raam, en liep naar buiten. De overburen bestonden voorzover hij wist vooral uit een jongeman die veel tijd doorbracht met zijn vriendin. Met als gevolg dat hij de avond ervoor geen oog dicht had gedaan, dankzij zijn goede gehoor en hun onvoorzichtige geluiden.

    [ bericht aangepast op 18 nov 2011 - 20:02 ]


    -