[RPG] The Habit. [3] - Speeltopics

[ bericht aangepast op 17 nov 2011 - 20:02 ]

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Cherie Beth Jones ~ Kat

Gawain schoot plotseling overeind, en zag er verward uit. En moe. Vooral moe.
Hij vertelde me dat ik mocht gaan zitten, en ik nam plaats op een stoel die vlakbij zijn bed stond. Zelf ging hij in een voor hem gemakkelijke positie zitten.
'Ik vroeg me af hoe het met je gaat,' zei ik.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
'Zou je me het glas water willen aangeven?' Ik ga nog eens met mijn handen door mijn gezicht en haar.
'Ik vroeg me af hoe het met je gaat,' zegt Cherie.
'Het komt er op neer dat het beter gaat dan straks, maar geweldig kan ik het niet noemen.' Ik zet het kussen in mijn rug iets beter neer en laat mijn hoofd een beetje hangen. De beste positie voor mij, ziek en hulpeloos. Het maakt me nog steeds kwaad. Vooral dat ze me niet kunnen helpen.

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

Ik pakte het glas water, en gaf het hem aan. Erg positief was hij niet over zijn toestand, maar ik kon zo zien dat het al een stuk beter met hem ging.
Zijn expressie veranderde toen hij zijn kussen rechtzette. Hij leek een beetje boos, verdrietig.
'Wat is er? Je kijkt boos.'

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
Ik pak het glas aan en drink een paar slokken. Na het glas water ergens neer gezet te hebben waar ik wel bij kan sluit ik mijn ogen en denk na.
'Wat is er? Je kijkt boos.' Zo te horen was het duidelijk te merken dat ik het niet leuk vind. Om het leuker voor te doen dat het is ben ik niet van plan.
'Je hebt me straks gezien. Zo hulpeloos als ik was dat ik zelfs niet meer fatsoenlijk kon praten.' Nog steeds heb ik mijn ogen dicht. 'Zo hulpeloos ben ik ook naar de EHBO gebracht, toen je al weer weg was. Daar heb ik iets gekregen waar ik rustig van werd en toen heb ik mijn verhaal gedaan. Er is een oorzaak uit gekomen waarom je me zo hebt moeten zien, maar er is geen oorzaak van dit alles uit gekomen. Alleen een advies. Een advies dat ik totaal niet leuk vind. Ik mag niet meer vol gaan sporten. Sporten is een van de enige dingen die ik hier leuk vind. En nu lig ik hier, op mijn rug zonder dat ik veel mag gaan doen. Moe van de hele toestand. Morgen moet ik gaan aangeven dat ik niet meer zoveel mag sporten en dat moet ik de rest van de tijd hier gaan zien vol te houden.' Ik zucht een keer en heb mijn ogen nog steeds gesloten.

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

Na zijn hele verhaal te hebben gehoord, was ik toch wel een beetje geschrokken. Sporten was duidelijk een van de weinige dingen die hij hier leuk vond, en nu werd hem dat ook al afgenomen. Net als de rest van zijn leven, zijn familie, zijn vrienden.
'Echt? Wat vreselijk,' zei ik uiteindelijk. 'Wil je nog een glaasje water, of iets anders? Dan haal ik dat voor je.'

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Met een neutraal gezicht bleef ik in de woonkamer staan, waar ik uit mijn ooghoeken merkte dat Heather snel checkte of er niets privaats onbedekt lag. Subtiel wendde ik mijn ogen af en deed alsof ik de deurklink van dichter bij bestudeerde, toen ik haar naar een dik boek zag gluren. De titel bevatte het woord 'Sprookjes' en om eerlijk te zijn bevestigde het alleen maar mijn vermoeden dat Heather waarschijnlijk te kinderlijk en te naief was voor het werk dat ze hier was toebedeeld. THen again; het was niet mijn plaats om Prixor's beslissingen in twijfel te trekken, hij zou haar wel om de één of andere reden ingehuurd hebben. Desondanks leek het me erg onwaarschijnlijk dat hij zich door iets anders dan haar schattige snoetje had laten leiden toen hij haar aannam.
Uit de keuken kwam een gedempte knal, en niet veel later kwam Valerie terug om me de tranquiliser in de handen te duwen. Blijkbaar was het gelukt, aangezien van haar gezicht geen mislukking af te leiden was. Desondanks was het nog steeds mogelijk dat het beest een hartinfarct kreeg van het middel.
Handig schoof ik pistool tussen mijn broek op mijn onderrug, waar het stevig zou blijven zitten, terwijl ik luisterde naar de waarschuwing die Valerie aan Heather richtte. Plots besefte ik dat Valerie leek vergeten te zijn om het pijltje uit de pels van het beest te trekken, dus liep ik zwijgend opnieuw de keuken in, en ging via de achterdeur naar buiten. Wat er dan volgde, gebeurde zo snel, dat ik er niet eens over nadacht. Eén moment registreerde ik het slappe lichaam van het stinkdier, inderdaad nog met het pijltje in zijn nek, en het volgende merkte ik een middelgroot honachtig dier op, dat een perfecte prooi had gevonden in het bewusteloze stinkdier. Het had iets weg van een jakhals, of een vos of iets dergelijks. Mijn reflex was om het dier om te leggen met mijn Beretta, tot ik besefte dat die nog - pas schoongemaakt- op mijn bureau lag. Tegen de tijd dat ik iets anders kon doen, was de hondachtige al heftig grommend aan het proberen om er vandoor te gaan en het stinkdier mee te slepen. Toen ik enkele stappen zette, bleek de hond te beseffen dat ik de sterkere was en schoot er in het nachtelijke woud vandoor, waardoor het weer stil werd. Het zwaargewonde dier dat hij achterliet, lag triestig opgekruld in een plas maanlicht. Ik voelde een steek van medelijden toen ik dichter bij kwam en de zware wonde in de buikholte van het dier zag. Traag bukte ik me, trok uiterst voorzichtig het pijltje uit het lichaam en probeerde uit te vissen of het beest nog leefde. Dat was het geval, maar het zou niet lang meer duren voor hij aan zijn verwondingen zou bezwijken. Even overwoog ik om Heather er bij te halen, maar toen ik de wonde van dichter bekeek, besefte ik dat zij er niets aan zou kunnen doen. De darmen en de maag waren volledig opengeknauwd en ik was blij dat het dier niet bij positieven was, aangezien dit ongelofelijk veel pijn moest doen. Ik was zeker niet oversentimenteel, maar ik had het nooit nodig geacht om levende wezens te laten lijden. Zelfs mijn vijand maakte ik met een proper schot af, een lijdensweg was overbodig.
Een zucht ontsnapte via mijn lippen, toen ik besloot om het beest af te maken. Het zou toch niet meer herstellen en als het wakker werd, zou het een ongekende pijn mee maken. Stilletjes om de twee vrouwen niet te alarmeren, glipte ik opnieuw de keuken in en griste een groot vleesmes uit de massieve houtblok die op het aanrecht stond. Toen ik terug bij het beestje kwam, merkte ik aan zijn trillende oogleden dat het opnieuw bij aan het komen was. Ik moest me haasten. Gericht duwde ik het pootje aan de kant, zette de punt van het mes op de plek van het hart en gaf een korte duw.
Ook al had het beestje daar levenloos gelegen, was het erg duidelijk te zien hoe het leven uit hem wegsijpelde toen het stierf. Een tel lang staarde ik wezenloos naar het karkas, proberend te bedenken wat ik nu moest doen. In andere omstandigheden zou ik het begraven, maar dat was niet mogelijk zonder dat de vrouwen iets in de mot kregen, dus besloot ik om het hier verder onder de struiken te leggen. Waarschijnlijk zou de aaseter van daarnet dan terug komen om zijn prooi verder te verorberen, en dat hield me een seconde tegen, tot ik besefte dat ik de natuur niet tegen kon houden, en hem dus maar moest laten doen.

---

Frankly my dear, I don't give a damn.

Gawain
Langzaam open ik mijn ogen en zie dat Cherie er nog steeds is. Ze heeft mijn verhaal aangehoord. Ze bied me zelfs haar hulp aan.
'Als je het niet erg vind,' begin ik. 'Zou je dan nog even willen blijven?' alles was beter dan nu alleen zijn. En slapen had ik geen zin in. Als dan iemand me zou moeten zien, dan iemand die het verhaal kent. Ik heb het gevoel dat mijn uitdrukking steeds verdrietiger wordt. Al snel merk ik dat er een traan over mijn wang rolt. Het kan weer eens niet slechter voor mijn gevoel.

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

Hij vroeg me iets heel anders dan ik in eerste instantie verwachtte. Hij vroeg me om te blijven.
'Oké, ik blijf wel,' antwoordde ik.
Ik wilde net terug gaan zitten op de stoel, toen ik zag dat hij huilde. Ik ging naast hem op zijn bed zitten, en probeerde hem een beetje gerust te stellen.
'Het komt allemaal goed. Dat weet ik zeker.'

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
Ik zag haar gezicht bedenkelijk kijken. Ze kwam naast me zitten, iets dat best prettig was.
'Het komt allemaal goed. Dat weet ik zeker.' zegt Cherie zacht. Ik zucht nog eens en sla mijn ogen neer.
'Ik hoop het,' probeer ik te zeggen. Ineens voelt mijn keel droog. Een brok in mijn keel kwam opzetten.
'Dankje, dat je blijft.'

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

'Natuurlijk blijf ik, wat denk je anders?'
Ik sloeg mijn haar weg achter mijn schouder, en midden in die beweging zag ik dat hij weer bijna ging huilen.
Aarzelend sloeg ik mijn arm over zijn schouder, terwijl ik hem troostte.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
'Echt sorry dat je me zo moet zien.' komt er met moeite uit. Ik voel een arm die op mijn schouder word gelegd. Weer rollen er een paar tranen over mijn wangen. Langzaam verberg ik mijn gezicht tegen haar schouder. Ik ben best blij dat ze er is.

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

'Maakt echt niet uit,' fluisterde ik hem toe. 'Ik ben er nu voor je, oké?'
Hij verbergde zijn gezicht tegen mijn schouder, en ik wreef zachtjes over zijn arm.
'Het komt goed, echt waar.'

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
Ik voel een hand over mijn arm wrijven. 'Dankje,' prevel ik.
'Het komt goed, echt waar.' zegt Cherie. Dit voelt een heel stuk fijner dan alleen verstrikt raken in nachtmerries elke keer als je in slaap valt. Mijn gedachten vinden nog steeds dat niemand me zo hoeft te zien, maar dat idee sloopt me. Soms heb je een beetje hulp nodig. Maybe it's hopeless. Maybe I should just give up. What if I can't trust myself? What if I just need some help? Zacht was ik aan het zingen iets wat ik vaak doe als ik me zwaar klote voel. De muziek verwoordt vaak precies wat ik voel. Het kan me nu even niks schelen dat iemand het hoort. Hopelijk vindt Cherie het niet erg.

[ bericht aangepast op 30 nov 2011 - 9:41 ]

---

Do it scared, but do it anyway.

Cherie Beth Jones ~ Kat

Na een tijdje begon Gawain een liedje te zingn. Ik herkende het niet, maar het klonk best mooi.
Ik legde mijn hoofd tegen de muur aan, en deed mijn ogen dicht. De songteksten van het nummer bleven om de een of andere reden in mijn hoofd hangen. Ik negeerde het. Langzaam zakte ik weg.

---

It is better to reign in hell than to serve in heaven.

Gawain
Ik voel dat Cherie langzaam in slaap valt. Mijn ogen gaan weer open en ik schuif wat op. Voorzichtig trek ik Cherie wat meer naar het midden van het bed en sla de deken om haar heen voordat ze het koud krijgt. Ik leg mijn hoofd weer tegen haar aan en zing zacht verder tot ik ook in slaap val.

---

Do it scared, but do it anyway.