• Op een onbekend eiland Alcamene heerst al voor zolang men kan herinneren een strenge winter. Meters sneeuw, dikke pakken ijs en een eeuwig durende, strenge wind. Het eiland wordt bewoond door verschillende wezens, die sinds de wintertijd niet meer blind op iemand kunnen vertrouwen.
    De koningin Epona Euryanassa is degene die de winter over het eiland heeft uitgeroepen, en het contact met zustereiland Melania heeft verbroken waardoor de inwoners van Alcamene geen kant meer opkunnen. Stuk voor stuk zullen ze moeten buigen voor de koningin, die een aardig aantal wezens achter zich heeft staan.


    In deze RPG worden de bewoners van het eiland Alcamene gespeeld, vanaf 12 en t/m 30 jaar. In de story die beneden in dit topic te vinden is, kun je de verschillende soorten vinden die kunnen worden gespeeld - waaronder ook 'gewoon' een mens.
    De koningin wordt niet gespeeld, maar het is wel mogelijk om iemand te spelen die voor haar werkt. Die komt bijvoorbeeld spioneren, informatie zoeken, etc.
    Op zustereiland Melaina wordt een verzet bij elkaar geraapt om de koningin van de troon te stoten, maar dat deel komt verder in de RPG aan bod.
    Alle personage's zullen met naam en speler in het topic komen te staan, en uitgebreid in de daarvoor bestemde story.


    - Rollentopic
    - Rollenstory





    Dulcis
    Rizardo (Maeleena)
    Silvano (Amycus)

    Interius
    Leya (Amycus)
    June (MissLeto)
    Scirius (MustacheMe)
    Madeline (HurtedHeart)
    Raveny (Fae)

    Sanguis
    Vedran (Fayan)
    Alissa (Discovery)

    Sirene
    Michael (Maeleena)
    Rosaline (Endure)
    Cameron (HurtedHeart)
    Adeleide (FlawlessLove)

    Cornu
    Zahira (Amycus)
    Charis (Fayan)
    Valindáne (Lughnasadh)
    Felicia (HurtedHeart)
    Angélo (MustacheMe)
    Zorah (Fae)

    Mens
    Arlene (Cresta)
    Jake (HurtedHeart)
    Liam (TheDirection)
    Iris (RainbowDay)




    "In the depth of the winter, I finally learned that within me there lay on invicible summer"

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 17:11 ]


    -

    Zahira Briiori
    In stilte keek ze naar hem, haar vingers streken bedenkelijk over Chaytans lange manen. Opeens kwam hij in beweging, sloeg met zijn staart, zette een stap in zijn richting en liep daarna weer achteruit.
    Bedenkelijk keek ze naar de hengst.


    -

    Arlene
    "Arlene," De manier waarop ze me aankeek wist ik zeker dat dit geen mens was. Mijn ouders hadden er nooit echt aandacht aan besteed om me erg cultureel op te voeden. Ze moesten het niet hebben van de koningin, net zoals de wezens die hier op het land waren neergestreken. "En jij mag zijn?"


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Rizardo Elliot
    Rustig stak ik mijn hand weer uit naar de hengst, hoewel ik niet verwachtte dat hij me zou vertrouwen. Trots en vrij, dat was hij. en zo hoorden dieren te zijn.


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    Mijn grijns werd breder toen ze naar voren stapje en ik trok een van mijn wenkbrauwen even kort omhoog.
    "Een Interius dan?"
    Het was de laatste mogelijkheid, maar als haar gezicht net zo'n perfect masker bleef, dan was ik nog niet veel verder.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    allisa
    'alissa antwoordde ik en jij bent zeker een mens?
    ik wist het gewoon aan haar manier van praten, aan haar uiterlijk,
    en natuurlijk aan haar overduidelijke geur.


    On wednesdays we wear black

    Miorynn
    Opgelucht sprong ze uit de boom toen hij weg was. Het zou werkelijk desastreus zijn geweest als hij haar had gezien, dan had ze nogmaals in haar gebrekkige kennis van de menselijke taal moeten uitleggen wat ze hier deed.


    there is a certain beauty in setting the world on fire and watching from the center of the flames.

    Zahira Briiori
    Op dat moment wist zelfs zij niet wat ze moest verwachten van Chaytan. Hij leek niet zeker te zijn wat hij van de jongen moest vinden, ookal had hij ieder ander al zodanig bedreigd dat hij niet meer zou proberen hem aan te raken.
    Chaytan strekte nieuwsgierig zijn gespierde hals, ruikte even aan de hand en tilde zijn hoofd weer op. Vreemd dier.


    -

    Iris.
    'Bye!.'Zei ik terug. Dit keer schreeuwde mijn vader weer.Ik rende van het strand af en de heuvel op.Ik deed de deur met een kap open en sloot hem weer rustig.Ik hing mijn kletsnatte jas op en mijn schoenen vol water. 'Pap? wat is er.'
    'Iris kom hier nu!'zei hij. Ik liep nog steeds druppelend naar de kamer van mijn ouder. De deur was al open. Mijn moeder lag op de grond en was bleek.Ze was niet dood want je zag haar ademhalen en dat hoorde ik ook. 'Is ze flauw gevallen?'vroeg ik.
    'Wat denk je? en waarom ben je zo nat?'Zei mijn vader boos.
    'Ik viel in het water.Soort van.'zei ik terug. Mijn vader keek mij vaag aan.'Had je me nou allen moeten roepen omdat ze is flauwgevallen?'Zei ik nu kwaad.'Jij zou op haar letten als ik aan het werken bent!'Schreeuwde hij nu kwaad.
    'Maar jij werkt nu niet!'Schreeuw ik boos terug.'Ik hoef toch niet 24/7 per dag op haar letten! ze is toch allen maar flauw gevallen!'ik liep boos weg.Ik liep naar mijn kamer en pakte droge kleren.Ik ging naar de douche en zetten hem op warm. Het was koud toen ik de douche uit kwam, maar niet zo koud al buiten, want we hebben als weinigen een echt goede verwarming.Mijn vader en ik hadden weer ruzie. Ik liep weer boos weg. Ik trok mijn droge spullen aan en liep naar buiten.

    lang stuk :'D


    “You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

    Leyla Manta
    Haar wenkbrauwen bewogen even, maar waarschijnlijk net genoeg om aan te geven dat hij het goed had geraden. Haar blik gleed nogmaals over zijn gezicht, vanonder haar lange, donkere wimpers. Hij was groter dan zij, ruim tien centimeter.
    Dankzij zijn imposante aanwezigheid voelde ze zich klein, jong. Kwetsbaar.


    -

    Rizardo Elliot
    'Fijn je te ontmoeten, Chaytan,' zeg ik zachtjes, waarna ik mijn hand laat vallen en naar het mysterieuze meisje kijk.
    'Wie... ben jij?'


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Silvano Vito
    Een paar meter verderop stopte hij. Voor hem lag een meer uitgestrekt, een meer waar waarschijnlijk ooit eenden, zwanen en ganzen in hadden gebaad. Het water was nu bevroren, bedekt met een dikke laag stevig ijs. De winter had ook hier zijn tol geeist, en al het leven was verdwenen. Er waren geen vogels meer, de planten ware gestorven onder de koude sneeuw.
    Langzaam liet hij zijn grijsblauwe blik over het weerspiegelende ijs glijden, hoewel hij er al zo vaak was geweest dat hij de plek simpelweg voor zich kon zien als hij thuis was.


    -

    [o.o Very long]

    Michael Ren
    Het meisje, Iris, rende door het bescneeuwde zand. Verveeld trok ik mezelf het ijs op, waardoor mijn lichaam zich weer naar dat van een mens vormde. Maar ik had niet veel zin om op te staan, dus staarde ik naar de grijzige lucht.

    [ bericht aangepast op 5 nov 2011 - 19:23 ]


    Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

    Vedran
    Mijn grijns was nu volledig. Het was een klein gebaar, maar precies genoeg om haarzelf te verraden.
    "Je gaat me vast niet vertellen wat voor dier je dan bent, hè?" Ik sloeg mijn armen om elkaar, trommelde geamuseerd met mijn vingers op mijn elleboog.
    Was haar masker toch niet zo sterk als ik in eerste instantie gedacht had.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Arlene
    Ik grijnste even en haalde mijn hand door mijn bruine lokken.
    "Problemen mee?" Ik probeerde in allemacht mijn handen warm te wrijven. Het meisje genaamd Allisa keek me strak aan, een manier waarvan ik de rillingen kreeg. Toch probeerde ik mezelf op orde te houden en niet te laten merken dat ik enigzins van mijn stuk werd gebracht door de manier waarop ze me beoordeelde.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Zahira Briiori
    Een paar seconden bekeek ze het gezicht van de jongen bedenkelijk, nam elk detail van hem in zich op. Opeens liet Chaytan een zachte bries horen, duwde zijn neus tegen haar arm en liep het bos in. Even scheurde ze haar blik los, volgde de hengst tot hij tussen de bomen verdween. Tenminste, voor zover dat kon met zijn donkere vacht.
    Daarna keerde ze zich weer tot de jongen. 'Zahira.'


    -