Ik blijf het asociaal vinden - Stamcafé

Hoe zo weinig mensen hier reacties achter laten op verhalen, en bij lange na niet alleen bij mij. Heb een beetje meer respect voor de schrijvers/schrijfsters door ze te laten merken wat je vind van datgene wat je leest ... Wij hebben tenslotte ook gevoelens en zelfs als we (alleen) voor onszelf schrijven, is het toch heel fijn om wat feedback of kritiek te krijgen waar we wat aan hebben.

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

StoryBelle schreef:
(...)

Zelfs met zulke reacties ben i kal blij tegenwoordig :'D

Trololol, same here :']

---

No growth of the heart is ever a waste

Ik vind gewoon dat reacties je zo'n boost geven. Als ik reacties krijg heb ik zoiets van "Ah, ze vinden het leuk, ik ga een nieuw hoofdstuk online zetten!" Ja natuurlijk, ik schrijf ook omdat ik het zelf leuk vind, maar reacties krijgen is gewoon leuk omdat ik dan het gevoel heb dat mijn werk geapprecieerd word.

Even in het algemeen op alle topics ivm geklaag over abo's/reacties (dus niet per se alleen een reactie op jouw topic, want dat van jou is zeker geen extreem).

Ik vind al dat gezeur over 'ik heb geen abo's', 'ik krijg geen reacties', 'het is niet eerlijk dat goede verhalen niet gelezen worden' ... maar absurd.

Schrijven doe je toch voor jezelf? Waarom maken we er dan een populariteitswedstrijd van? Lees wat je leuk vind en reageer wanneer je daar zin in hebt -en niet omdat je je verplicht voelt-. Maar vooral, schrijf omdat het je goed doet, omdat je bijvoorbeeld iets van je af wilt schrijven of je je fantasie kwijt moet. Niet om lezers te lokken. Daar kan je toch geen voldoening uit halen? Ik ben tevreden over iets dat ik geschreven heb als ik er trots op ben en mijn verwachtingen heb overtroffen, niét als het 50 abo's heeft. Het is oppervlakkig om alleen maar te schrijven zodat je verhaal bekend wordt.

(Mijn mening.)

---

If we had not a soul, music would have created it.

Ik denk niet dat dit topic er veel aan gaat veranderen. Je kan mensen niet verplichten om reacties te zetten. Je moet ook ergens geloven in jezelf dat je goed bent, waardoor zij geboeid blijven en verder lezen.

---

You are the poetry Shakespeare was missing.

Storytime schreef:
Hoe zo is dat nu weer egoïstisch?
Soms weet je gewoon niks te zeggen. Ik heb liever dat ze zwijgen dan dat ze van die standaard dingen neer zetten.
Misschien is het bij jouw niet zo, maar ik schrijf ECHT voor me zelf, en hoef ook geen commentaar tenzij ik er om vraag.

Dat is voor mij net zo goed zo voor jou, dat ik voor mezelf schrijf. Maar dat neemt niet weg dat ik reacties/kritiek fijn vind, of het egoïstisch vind van sommige mensen als ze nooit wat laten horen. Dat houd me heus niet tegen om door te schrijven, maar ook niet minder om daar eens wat van te zeggen. Ik vraag ook niet om commentaar, omdat ik vind dat dat van de mensen zelf uit hoort te komen. Ook daarom vind ik het nep, omdat het vele malen (bijna) niets oplevert, tenzij je er echt om gaat drammen om het voor elkaar te krijgen.

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Einstein schreef:
Ik ben het hier niet mee eens. Een waardering hoeft niet perse te blijken uit een reactie. Sommige mensen zijn niet spraakzaam of vinden dat ze me hun reacties niet veel toevoegen aan het verhaal. Wees blij dat mensen je verhalen lezen, en verwacht niet veel meer. Schrijvers en schrijfsters in het 'echte leven' hebben ook geen 'reactie box'.

Ik zeg ook niet dat ik daar niet blij mee ben? Ik zeg alleen dat ik het asociaal vind als je wél de mogelijk hebt te reageren, dat 95% het nooit doet. Het gaat mij niet om elk deel, of alle lezers, gewoon íets meer. En ik ben bij lange na niet de enige.

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Ik laat lang niet altijd een reactie achter, dat geef ik toe. Maar als ik dan wel een reactie geef betekent het dus dat ik het verhaal echt goed vind en dat het verhaal mijn reactie heeft verdiend.

---

Travel far enough, you'll meet yourself

Yarilo schreef:
(...)

Dat is voor mij net zo goed zo voor jou, dat ik voor mezelf schrijf. Maar dat neemt niet weg dat ik reacties/kritiek fijn vind, of het egoïstisch vind van sommige mensen als ze nooit wat laten horen. Dat houd me heus niet tegen om door te schrijven, maar ook niet minder om daar eens wat van te zeggen. Ik vraag ook niet om commentaar, omdat ik vind dat dat van de mensen zelf uit hoort te komen. Ook daarom vind ik het nep, omdat het vele malen (bijna) niets oplevert, tenzij je er echt om gaat drammen om het voor elkaar te krijgen.

Dan zit er toch een verschil tussen jouw idee van voor jezelf en mijn idee van voor jezelf.
Met vragen bedoel ik trouwens topics, op mijn verhalen hoef ik helemaal geen commentaar hooguit op mijn gedichten.
Ik snap niet wat er zo aso aan is. Als ik een boek goed vind ga ik toch ook niet naar de schrijver/schrijfster een reactie sturen? Waarom hier wel.

---

Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall

Padalecki schreef:
Even in het algemeen op alle topics ivm geklaag over abo's/reacties (dus niet per se alleen een reactie op jouw topic, want dat van jou is zeker geen extreem).

Ik vind al dat gezeur over 'ik heb geen abo's', 'ik krijg geen reacties', 'het is niet eerlijk dat goede verhalen niet gelezen worden' ... maar absurd.

Schrijven doe je toch voor jezelf? Waarom maken we er dan een populariteitswedstrijd van? Lees wat je leuk vind en reageer wanneer je daar zin in hebt -en niet omdat je je verplicht voelt-. Maar vooral, schrijf omdat het je goed doet, omdat je bijvoorbeeld iets van je af wilt schrijven of je je fantasie kwijt moet. Niet om lezers te lokken. Daar kan je toch geen voldoening uit halen? Ik ben tevreden over iets dat ik geschreven heb als ik er trots op ben en mijn verwachtingen heb overtroffen, niét als het 50 abo's heeft. Het is oppervlakkig om alleen maar te schrijven zodat je verhaal bekend wordt.

(Mijn mening.)

Dat vind ik dus ook !!

---

Life is hard and then we die

Broadcaster schreef:
Als ik een verhaal lees en het echt goed vind, zet ik altijd een mooie reactie neer. Maar ik lees niet zo veel en als ik het snel doorlees vind ik het zonde om een reactie te zetten, want daar heeft de schrijfster niets aan.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Zoals jij wel weet: ik ben daar te lui voor (joehoe)

---

-

Padalecki schreef:
Even in het algemeen op alle topics ivm geklaag over abo's/reacties (dus niet per se alleen een reactie op jouw topic, want dat van jou is zeker geen extreem).

Ik vind al dat gezeur over 'ik heb geen abo's', 'ik krijg geen reacties', 'het is niet eerlijk dat goede verhalen niet gelezen worden' ... maar absurd.

Schrijven doe je toch voor jezelf? Waarom maken we er dan een populariteitswedstrijd van? Lees wat je leuk vind en reageer wanneer je daar zin in hebt -en niet omdat je je verplicht voelt-. Maar vooral, schrijf omdat het je goed doet, omdat je bijvoorbeeld iets van je af wilt schrijven of je je fantasie kwijt moet. Niet om lezers te lokken. Daar kan je toch geen voldoening uit halen? Ik ben tevreden over iets dat ik geschreven heb als ik er trots op ben en mijn verwachtingen heb overtroffen, niét als het 50 abo's heeft. Het is oppervlakkig om alleen maar te schrijven zodat je verhaal bekend wordt.

(Mijn mening.)

Mmm, gezien ik in de toekomst meer wil doen met mijn schrijven, kan ik die kritiek maar al te goed gebruiken. Buiten dat om, het is niet om lezers te lokken of whatever, bekend te worden. Het gaat mij puur om het 'kijken, kijken en nooit eens kopen' verhaal.
Btw, met 1 leuke reactie ben ik al blij, met 10 waar ik iets aan heb ben ik zielsgelukkig. Ik hoef er geen honderden, maar iets meer inzet -waardoor het van beide kanten komt- vind ik heel fijn. Zeker als ik het online zet, wat ik met veel verhalen al niet eens meer doe [hier i.i.g], omdat het toch amper tot niet gewaardeerd wordt. Reacties zijn trouwens ook een onderdeel van waardering laten blijken, want als jij nooit wat laat merken, hoe weet ik dan of jij het iets vind of niet?

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Storytime schreef:
(...)
Dan zit er toch een verschil tussen jouw idee van voor jezelf en mijn idee van voor jezelf.
Met vragen bedoel ik trouwens topics, op mijn verhalen hoef ik helemaal geen commentaar hooguit op mijn gedichten.
Ik snap niet wat er zo aso aan is. Als ik een boek goed vind ga ik toch ook niet naar de schrijver/schrijfster een reactie sturen? Waarom hier wel.

Ik schrijf voor mezelf omdat ik dat fijn vind, waardoor ik ook niet stop bij het niet krijgen van reacties of het weinig krijgen daarvan - Maar zodra ik het online zet en ik lezers heb, vind ik het heel erg fijn als ze feedback òf kritiek geven waar ik wat aan heb om verder te ontwikkelen.
Als je de kans hebt, waarom niet?

Hetgeen wat ik asociaal vind, is dat als je iets leest en helemaal nooit een reactie achter laat. Je hebt de mogelijkheid tenslotte. Als ik een schrijver tegenkom die ik geweldig vind, zal ik overigens ook zeggen wat ik van zijn verhalen vind, zoals jij zo leuk aanduidde. Of bij een reactiebox van een goed verhaal, of iets dat kritiek kan gebruiken, laat ik dat ook merken. Als ik iets niets vind, houd ik daar na twee hoofdstukken meestal mee op omdat het mijn smaak niet is. Anders reageer ik zeker, zo vaak mogelijk.

---

Bloedspetters besmeuren de muren van de ruïnes, van iets wat men ooit een beschaving noemde maar al lang is vernietigt.

Padalecki schreef:
Even in het algemeen op alle topics ivm geklaag over abo's/reacties (dus niet per se alleen een reactie op jouw topic, want dat van jou is zeker geen extreem).

Ik vind al dat gezeur over 'ik heb geen abo's', 'ik krijg geen reacties', 'het is niet eerlijk dat goede verhalen niet gelezen worden' ... maar absurd.

Schrijven doe je toch voor jezelf? Waarom maken we er dan een populariteitswedstrijd van? Lees wat je leuk vind en reageer wanneer je daar zin in hebt -en niet omdat je je verplicht voelt-. Maar vooral, schrijf omdat het je goed doet, omdat je bijvoorbeeld iets van je af wilt schrijven of je je fantasie kwijt moet. Niet om lezers te lokken. Daar kan je toch geen voldoening uit halen? Ik ben tevreden over iets dat ik geschreven heb als ik er trots op ben en mijn verwachtingen heb overtroffen, niét als het 50 abo's heeft. Het is oppervlakkig om alleen maar te schrijven zodat je verhaal bekend wordt.

(Mijn mening.)

Ik deel je meinig. Het is misschien fijn lezers te hebben en feedback te krijgen. Maar toch is schrijven iets wat je voor jezelf moet doen, wil je dat je er tevreden over kunt zijn. Daar kan geen reactie iets aan veranderen.

[ bericht aangepast op 14 sep 2011 - 17:25 ]

---

Have you ever been alone in a crowded room?

Yarilo schreef:
(...)

Ik schrijf voor mezelf omdat ik dat fijn vind, waardoor ik ook niet stop bij het niet krijgen van reacties of het weinig krijgen daarvan - Maar zodra ik het online zet en ik lezers heb, vind ik het heel erg fijn als ze feedback òf kritiek geven waar ik wat aan heb om verder te ontwikkelen.
Als je de kans hebt, waarom niet?

Hetgeen wat ik asociaal vind, is dat als je iets leest en helemaal nooit een reactie achter laat. Je hebt de mogelijkheid tenslotte. Als ik een schrijver tegenkom die ik geweldig vind, zal ik overigens ook zeggen wat ik van zijn verhalen vind, zoals jij zo leuk aanduidde. Of bij een reactiebox van een goed verhaal, of iets dat kritiek kan gebruiken, laat ik dat ook merken. Als ik iets niets vind, houd ik daar na twee hoofdstukken meestal mee op omdat het mijn smaak niet is. Anders reageer ik zeker, zo vaak mogelijk.

Zoals ik al zei, dan zit er een verschil in tussen onze ideeën. Nee ik zou een schrijver/schrijfster niet zo snel aanspreken op wat ik vind van wat hij/zij schrijft. of het nu op quizlet is of "in het echt."
Je weet dat je verhalen goed (genoeg) zijn omdat mensen ze blijven lezen, waarom moeten ze dat dan nog zo nodig zeggen.
Ik zie nog steeds het asociale er niet van, maar wij zullen wel een ander idee van asocialiteit hebben.

---

Hey you, don't tell me there's no hope at all. Together we stand, divided we fall