[RPG] Pirates - Exchange 6 - Speeltopics

ze trok juist schone trui aan die lang viel en daarom trok ze maar geen broek aan want die zijn toch te groot ;p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Andersom dan!:'D pas wel aan als ik op de laptop zit, okie?^^

everything, in time

Carlos Jonéz

Voor ik antwoord kon geven op haar vraag, kwam een andere vrouw er door. 'Eh, ik stond eigenlijk gewoon op je te wachten. Ik heb nog een weddenschap van je te goed; en ik zou het handig vinden te winnen voor ik ga slapen. ' Ik grijnsde. Afluisteren zo zielig was ik niet. 'Ik dacht alleen ik wacht wel tot ze buiten is in plaats van zo aankloppen of iets; misschien waren jullie bezig. ' Eigenlijk zocht ik haar ook omdat ik nog niemand anders kende.

We're all mad here.

Noooezs, mijn ring zit vast o-o'' Door de warmte is mijn vinger iets dikker geworden en nu zit ie vaaast TT-TT

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Shit, de weddenschap. Eigenlijk had ik daar nu vrij weinig zin in. Ik draaide een lok van mijn natte haar rond mijn vinger. Afzeggen was ook lullig en hij had gelijk, als hij won dan kon hij mooi in een eigen hut, vannacht nog, alleen mijn hoofd stond er niet naar. Ik keek 'm aan en zuchtte zachtjes. "Oké, vind je 't erg als ik eerst wat anders aandoe?" vroeg ik. Ik liep liever rond in mijn eigen kleren, wel droge, dus niet die zeiknatte die in de kamer lagen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

Ik kon aan haar zien hoe weinig zin ze er in had en keek haar aan. 'Het hoeft niet hoor, ik kan je ook wel even met rust laten. 'Ik glimlachte naar haar. Ze was niet moeilijk te lezen. Ik stopte mijn handen in mijn zakken; dan maar een dag tussen die dronken eikels.

We're all mad here.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Ik keek hem aan, normaal kon ik mijn gevoelens goed verborgen houden, maar de problemen bleven zich opstapelen en zorgde er dus voor dat dat niet meer zo goed lukte als eerst. "Wel nee joh," zei ik gauw, "ik had het beloofd en trouwens, ik moet me niet zo aanstellen en een beetje afleiding is goed voor me. Ik liep terug de kamer in en pakte mijn natte kleren, ik keek Josephine en Maxime aan. "Bedankt voor het luisteren, en Maxime? Succes met Felix," dat laatste zei ik plagerig en ik grijnsde kort naar haar. "Ik zie jullie nog wel hè." Ik glimlachtte naar ze en liep de kamer uit, ik sloot de deur en keek Carlos aan. "Even deze op mijn kamer droppen en wat anders aantrekken hoor."

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

Ik knikte glimlachend, 'is goed.' Ik liep met haar mee, we hadden een klein gesprekje en stonden voor haar kamer. 'Ik wacht maar buiten dan, 'Ik grijnsde; het idee dat zij aan de andere kant zich stond om te keken vond ik toch wel wat. Ik checkte even de hand kaarten die ik in mijn zak zat en glimlachte. Een eigen kamer, nice.

We're all mad here.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
We liepen naar mijn kamer. "Ik wacht maar buiten dan," zei hij met grjins. "Alsof ik jou binnen zou laten als ik me omkleed," zei ik plagerig en liep mijn kamer in. Ik pakte een doek en hing die over mijn deurklink voor het sleutelgat, je wist maar nooit met mannen en ik wou wel graag mijn privacy. Terwijl ik gauw een schone broek en shirt aantrok bedacht ik me dat ik na het kaarten wel even langs Thomas kon. Toen ik klaar was opende ik de deur weer en stapte naar buiten. "Klaar om ingemaakt te worden?" zei ik met grijnsje terwijl ik met hem terug liep naar de ruimte waar we eerder hadden gezeten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kyle Bensley

Ik keek naar haar en lachte; 'Jij mij inmaken. Droom verder. ' Ik liep mee der ruimte in en ging aan een tafel met haar zitten. Zij dealde en ik wachtte af wat ik kreeg.

We're all mad here.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Terwijl ik de kaarten deelde keek ik hem aan. "En probeer maar geen trucjes uit te halen, ik ken ze allemaal al," waarschuwde ik hem. Dat was waar, de meeste piraten hier hadden me in het begin allemaal laten verliezen door hun stomme trucjes, maar later was ik daar achter gekomen en wist ik alsnog te winnen. Oefening baart kunst.

Hmm, wie wint er? xd

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

Ik zag de achterkant van de kaarten, fuck ik had een ander deck. Nu hing het af van geluk. Ik wachtte en keek wat er lag. Ik had één pair. Niet zo heel veel maar iets. Als zij nu niks had was ik binnen. Anders moest ik een week voor haar werken, hmm.

We're all mad here.

IK laat 'm wel winnen xd

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Ik keek naar mijn kaarten, kom op! Ik was echt de grootste pechvogel allertijden, het zat me echt niet mee. Een zachtte zucht ontsnapte aan mijn lippen en ik legde mijn kaarten op tafel. "Het zit me de laatste tijd echt niet mee," mompelde ik en haalde een hand door mijn nog steeds vochtige haren. Het duurde ontiegelijk lang voordat ze droog waren. "Hmm, maar eerlijk is eerlijk. Jij wint."

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

'Haha, ik wil je nog wel helpen hoor als je me nodig hebt!' Ik glimlachte vriendelijk. Het natte haar zag er schattig uit bij haar. Ik wachte op mijn prijs. Ik had een eigen kamer. Ik was gelukkig. Ik keek naar haar, eigenlijk was ze best wel mooi.

We're all mad here.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
"jaja, dat zeggen ze allemaal," zei ik en schudde grijnzend mijn hoofd. "Maar hier," ik legde een goudstuk op tafel. "Hiermee kan je een eigen kamer regelen voor een maand. Je moet alleen even naar de kapitein." Ik begon weer een lok haar rond mijn vinger te draaien. "Waarom blijft het nou weer zo lang nat.." mompelde ik, meer tegen mezelf dan tegen hem. "Trouwens, nu we hier toch zijn kunnen we best wat drinken, nietwaar? Ik heb best dorst." Ik glimlachte.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

Ik stopte het goudstuk in mijn zak en grijnsde. Ik keek naar haar, 'nat haar staat je wel.' Ik lachte en besloot hier nog wat met haar te drinken. Ze was gezellig. Ik besloot een gesprek te starten. 'Dus hoe maak je het?'

We're all mad here.