Eerlijk? Ik zou het kindje houden. Het is iets dat in je buik zit, het leeft, het is van jou en hoewel iedereen zegt dat abortus niet zo erg is; besef dat er door abortus heel veel vrouwen nooit meer zwanger kunnen zijn en daar heel veel spijt van krijgen!
Ja, het zal moeilijk worden. Ja, je zal er spijt van krijgen. Ja, je zal er vaak om huilen, maar dan komen die momenten waar je kind de eerste stapjes zet, waar het kind je voor de eerste keer mama zal noemen. Deze momenten zullen het het allemaal waard maken. Heb je geen grootouders, tantes, neven, nichten, vriendinnen die je kunnen helpen, samen met je broer? Je zult waarschijnlijk een baantje moeten zoeken, maar mensen overschatten eigenlijk vaak dat een kind veel nodig heeft.
Haar ouder(s), voedsel, kleren, een beetje speelgoed, maar vooral veel liefde. Misschien kun je dingen zoals een bedje ofzo lenen van mensen die je kent, zo heeft mijn ma het ook gedaan en het helpt echt, dan heb je al meteen een heleboel minder zorgen. OP rommelmarkten kun je ook veel dingen voor haar/hem kopen, dan is dat ook al een last minder. (Vergeet het wel niet te ontsmetten).
Je kunt thuis verder studeren als je een laptop hebt, terwijl je bij je kind bent en als het oud genoeg is om naar een opvang te gaan, kun je weer naar school. Niet alle tienermoeders hebben een moeilijke toekomst, vele hebben zelfs een prachtige toekomst omdat ze zich er echt door hebben geslaan.
Volg je hart en als jij geen abortus wil plegen, weet dan dat het moeilijk zal worden; maar dat de moeite loont.
Olive
