• Ik ben er gisteren achter gekomen dat ik zwanger ben. Mijn vriend daarin tegen steunt me niet, en is bij me weggegaan. Ik heb geen ouders waar ik op kan rekenen, en woon daarom bij mijn broer. Ik ben zwaar tegen abortus laten plegen, en ook tegen adoptie. Mijn broer zou me er door heen helpen, maar financieel zit ik in de problemen.. wat moet ik nu doen..


    Turn it up! *

    Leafs schreef:
    (...)

    Ik ken mijzelf. Ik zou het weg laten halen. Serieus. Ik hoef geen kind op mijn 16e. Echt niet. Ik wil een goede toekomst tegemoed gaan met zoveel mogeijk dingen doen en rondreizen. Met een kind gaat dat niet.


    Dat je geen kind op je 16de wil kan ik nog begrijpen maar de wereld vergaat niet als je kinderen hebt. Ook dan kun je reizen en nog dingen doen. Je bent dan alleen niet meer alleen maar draagt de zorg van een kind.


    'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

    raplove schreef:
    (...)

    Ik zou me dan zo schuldig voelen he.

    Dat ik zelf kapot zou gaan dan...

    Schuldig voelen, voor iets dat nog geen milimeter groot is, niet voelt, niet leeft, niet íets doet? Ik voel me toch ook niet schuldig als ik op een graspriet stap? Sorry hoor.

    Wel, ik kan niet veel zeggen want ik heb er geen ervaring mee.
    Volgende keer beter opletten en nu er vooral goed over nadenken? De voor- en nadelen afwegen en volg je hart, lijkt me.

    raplove schreef:
    (...)

    Ik zou me dan zo schuldig voelen he.

    Dat ik zelf kapot zou gaan dan...


    Ja maar wat wil je dan? Je zadelt je ouders op met dat probleem. Je toekomst is naar de knoppen. Je bent je jeugd kwijt plus je kunt het kind niet alles geven wat je wilt. Het is alleen maar beter.


    To infinity and beyond •

    Miracle08 schreef:
    (...)

    Dat je geen kind op je 16de wil kan ik nog begrijpen maar de wereld vergaat niet als je kinderen hebt. Ook dan kun je reizen en nog dingen doen. Je bent dan alleen niet meer alleen maar draagt de zorg van een kind.


    Ik wil mijn ouders niet opzadelen met dat probleem. Geloof me, als jij een kind heb op je zestiende, ga jij niet meer reizen. Dat is net zo met opleidingen.. die ga je ook niet meer volgen ookal zeg je van wel.


    To infinity and beyond •

    Leafs schreef:
    (...)

    Voor de derde keer. Voor vijf weken is het niets. Paar cellen bij elkaar. Ik vind het niet oppervlakkig. Ik kan op mijn 16e niet alles geven wat ik een kind wil geven en ik wil mijn ouders niet met mijn probleem opzadelen. Als ik in haar positie zou staan zou het voor mij nog makkelijker zijn om te beoordelen.


    Dit maakt mij gewoon boos. Vijf weken is het niets?! Het is verdomme je kind! Paar cellen bij elkaar! Het is al wel iets meer dan dat. En alsnog het is en blijft je kind dat in je groeit daar heb je een band mee vanaf het eerste moment. Dat haal je niet zomaar weg zonder er zelf aan kapot te gaan.


    Don't dream your life, but live your dream!

    Hooligan schreef:
    (...)
    Schuldig voelen, voor iets dat nog geen milimeter groot is, niet voelt, niet leeft, niet íets doet? Ik voel me toch ook niet schuldig als ik op een graspriet stap? Sorry hoor.


    Omdat je dan met die vraag blijft. Wat als..

    Zou het een meisje of een jongen zijn geworden.

    Zou het dokter of rapper zijn geworden.

    etc etc.

    Nee ik zou het niet kunnen.

    Mijn vriendin heeft ook het probleem dat ze 16 is, geen plek heeft om te wonen en geen vriend en die zit nu in een instelling in gouda die jonge moeders helpt.

    Dus ga geen ruzie maken hier mensen, hélp haar liever met info ipv ruzie over abortie of niet, damn -.- wat heeft ze daar nou aan.

    Stray schreef:
    (...)

    dat zou ook een betere optie zijn, en dan kun je ook voor open adoptie kiezen dan kun je , je kindje ook nog een keer zien.


    Adoptie is heel moeilijk. Ik bedoel als je kind in jou heeft gegroeid en jij je kind hebt gebaard is het nog moeilijker om het af te staan. Grote kans namelijk dat je kind jou nooit echt als moeder zal zien. Dat doet pijn.Je ziet je kind niet echt opgroeien. Maar daarin tegen is zel houd in jou situatie ook niet heel handig. Ik kan je niet echt advies geven. Het enige wat ik kan zeggen: ga praten met deskundigen, lotgenoten enz. Zij hebben er echt verstand van en kunnen je veel beter helpen dan dat wij dat kunnen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    raplove schreef:
    (...)

    Omdat je dan met die vraag blijft. Wat als..

    Zou het een meisje of een jongen zijn geworden.

    Zou het dokter of rapper zijn geworden.

    etc etc.

    Nee ik zou het niet kunnen.

    Nou, daar heb je tegenwoordig therapie voor he

    Leafs schreef:
    (...)

    Dan vind ik het behoorlijk dom dat je de pil niet slikt. Als je seksueel actief ben dan zorg je toch dat je de pil slikt?! Serieus hé -__-
    Ik vind niet dat je het kind moet houden. Je hebt geen stabiel huishouden, je hebt geen geld en je hebt geen duidelijke vaderfiguur in je leven. Het zou egoistisch zijn als je het kind zou houde

    Je kan heel ziek worden van de pil hoor. Je moet maar net mazzel hebben dat je lichaam er tegen kan. Misschien kan zij er wel niet tegen. Of misschien was ze wel aan medicijnen die de pil uitschakelen. Dat hoor ik heel vaak dat dokters dat gewoon er niet bij zeggen.


    Het leven is te kort om je bezig te houden met dingen die je ongelukkig maken.

    Stray schreef:
    (...)

    Dit maakt mij gewoon boos. Vijf weken is het niets?! Het is verdomme je kind! Paar cellen bij elkaar! Het is al wel iets meer dan dat. En alsnog het is en blijft je kind dat in je groeit daar heb je een band mee vanaf het eerste moment. Dat haal je niet zomaar weg zonder er zelf aan kapot te gaan.


    Kijk dat is jouw mening. Ik wil mijn ouders er niet mee opzadelen. Ik wil mijn kind alles kunnen geven wat ik wil. Dat lukt mij niet op mijn zestiende/zeventiende dan. Ik moet dan alles via mijn ouders doen en dat wil ik niet. Die hebben problemen genoeg. Je kunt het oppervlakking vinden, maar ik vind gewoon dat het beter is voor het kind.


    To infinity and beyond •

    cariad schreef:
    (...)

    Adoptie is heel moeilijk. Ik bedoel als je kind in jou heeft gegroeid en jij je kind hebt gebaard is het nog moeilijker om het af te staan. Grote kans namelijk dat je kind jou nooit echt als moeder zal zien. Dat doet pijn.Je ziet je kind niet echt opgroeien. Maar daarin tegen is zel houd in jou situatie ook niet heel handig. Ik kan je niet echt advies geven. Het enige wat ik kan zeggen: ga praten met deskundigen, lotgenoten enz. Zij hebben er echt verstand van en kunnen je veel beter helpen dan dat wij dat kunnen.


    Weet ik, maar als je geen abortus wilt doen zou dit een betere optie zijn voor het kind en ook voor jezelf uiteindelijk. Ik vind ook dat je gelijk hebt je moet met deskundigen praten.


    Don't dream your life, but live your dream!

    Immortal schreef:
    (...)
    Je kan heel ziek worden van de pil hoor. Je moet maar net mazzel hebben dat je lichaam er tegen kan. Misschien kan zij er wel niet tegen. Of misschien was ze wel aan medicijnen die de pil uitschakelen. Dat hoor ik heel vaak dat dokters dat gewoon er niet bij zeggen.


    Klopt. Maar neem dan een ander voorbehoedsmiddel, je weet dat een condoom ook niet zo ongelofelijk veilig is.


    To infinity and beyond •

    Leafs schreef:
    (...)

    Kijk dat is jouw mening. Ik wil mijn ouders er niet mee opzadelen. Ik wil mijn kind alles kunnen geven wat ik wil. Dat lukt mij niet op mijn zestiende/zeventiende dan. Ik moet dan alles via mijn ouders doen en dat wil ik niet. Die hebben problemen genoeg. Je kunt het oppervlakking vinden, maar ik vind gewoon dat het beter is voor het kind.

    _O_