[RPG] Mainstreaming 4. - Speeltopics

Het kleine stadje Bon Temps heeft maar weinig inwoners, maar sinds de komst van de vampieren verandert het aantal. Meerdere mensen komen speciaal voor hen, omdat ze zich aangetrokken voelen door de vampieren of gewoon nieuwsgierig zijn en sommigen verdwijnen spoorloos.
De bewoners van Bon Temps weten niet wat ze er mee aanmoeten. Bovendien zijn er ook nog twee groepen vampiers: De groep die zoveel mogelijk mee doet met de mensen, zover dat kan in een wereld. Zij drinken TrueBlood, een soort fake bloed zodat ze geen echt bloed hoeven te drinken. Als je dit doet -het meedoen met de mensheid- heet dat 'mainstreaming'. Dan heb je ook nog de andere groep, die vinden dat vampieren veel beter zijn dan gewone mensen en zullen er alles aan doen om Bon Temps over te kunnen nemen.
Tot overmaat van ramp, blijken er niet alleen vampiers te zitten, maar ook andere mythische wezens. Het probleem is dat je ze niet herkend en je dus niet weet wie je wel en wie je niet kunt vertrouwen.

Zo klinkt het saai, maar ja, het ligt eraan wat we er zelf van maken.

RPG? Ik heb geen idee waar je het over hebt, hoor!
Neem dan vooral hier een kijkje als je benieuwd bent!

Hoe gaan we het doen?
Je schrijft allereerst je naam erboven en wát je bent. Daarna schrijf je wat. Als je wat wil zeggen typ je het gewoon, aanhalingstekens mogen natuurlijk, maar hoeft niet. Wat je doet zet je tussen streepjes/sterretjes, wat jij fijner vindt.
bijvoorbeeld:
Fjodor - Slechte vampier.

Zwijgend neem ik haar in me op. Het is overduidelijk dat ze zich niet op haar gemak voelt en we weten beiden waarom: ik ben een vampier en zij niet. Ik vraag me af of ze iets weet van infiltratieacties van de weerwolven, maar ik heb geen zin in om mijn energie te gebruiken om haar te gaan martelen. Bovendien heb ik een ongelofelijke dorst naar bloed. Mensenbloed. Haar bloed. Ik glimlach even en zeg tegen haar:
'Je krijgt twee minuten voorsprong. Gebruik die goed.' Ik geef mijn woorden extra nadruk door mijn tanden te laten zien. 'Ik zou nu gaan rennen als ik jou was,' voeg ik kil toe als advies.

Even een paar details:
1. Als vampier kun je niet zomaar een huis binnengaan, je moet uitgenodigd worden. Openbare plekken tellen niet mee, daar kun je gewoon naar binnen.
2. Vampierbloed kun je drinken. Het is erg zeldzaam maar zeer populair. Sommige vampiers bieden zich aan, in ruil voor andere diensten. Dat spul heet V.
3. Er is een vampierclub, waar mensen in contact kunnen komen met vampieren. Het heet 'Fangtasia'.
4. Het stamcafé is 'Merlotte's'. De baas is Sam Merlotte.

Beschikbare personages: Mensen, vampiers, weerwolven, elven/feeën en alle andere mythische wezens.
Graag ook mannelijke personages. Je mag meerdere personages hebben, zolang het voor jou maar duidelijk is.

Invullen:
Personage:
Volledige naam:
Leeftijd: *Voor vampieren de leeftijd waarin ze gebeten worden en hoelang ze al vampier zijn.*
Uiterlijk: *Het liefst een foto, geen beroemdheden.*
Goed/Slecht: *Feeën en Elven zijn altijd goed.*
Verslaafd aan V: *Vampieren en andere wezens kunnen dit niet, weerwolven wel.*
Werk: *Niet voor vampieren*
Wel/niet voor vampierrechten: *Dus vind je dat ze wel als normale mensen behandeld moeten worden of niet? Dit hoeven vampieren ook niet in te vullen.*

Als ik nog iets vergeten ben hoor ik het wel. (: En als je denkt 'O, dit is ook belangrijk!' zet je het er maar gewoon bij!

Rollen:
Mens: Milla Maxime Grey.(17) Runako Tahir.(19)Brookelle Pierce.(18)
Slechte vampier: Fjodor Iljitsj Kharkov(24/126) Allison Rose.(18/124) Gérard.
Goede vampier: Alicia Leonie Valence.(18/53)Farrah Tsakonis. (18/566)
Slechte weerwolf: Diablo Perrilio Tayler.(17)
Goede weerwolf: Liv Sophia Cajuki.(18)

[ bericht aangepast op 31 mei 2011 - 19:44 ]

everything, in time

Brooke - mens.
Ik kijk glimlachend naar Eric. "Mijn god, je hebt geen idee hoe dankbaar ik je ben!". Ik zucht opgelucht. Ik heb de job! Vanaf nu iedere avond dienst in Fangtasia, ideaal voor een achttienjarige.
"Niet te enthousiast" mompelt Eric, op een arrogante manier.
"Goed, mijn dienst begint vanavond neem ik aan? Tot vanavond, en welterusten". Ik kijk twijfelend naar de twee kisten.
Eric kijkt me droog aan.
"Oké, geen welterusten dus. Doei!". Ik loop het kamertje uit en verlaat Fangtasia.
Ik begin mijn weg terug naar mijn appartement, fris me op, en stap vervolgens in mijn auto om een beetje in Bon Temps rond te rijden. Onderweg zie ik Milla bij een oversteek staan.
Ik zet mijn auto aan de kant, en draai mijn raampje naar beneden. "Lift nodig?" ik kijk haar glimlachend aan en gebaar daar de passagiersstoel.

Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

Fjodor - Slechte vampier.

Ik vertel haar waar ik vandaan kom. De algemene riedel aan vragen waarvan ik weet dat ze die gaat stellen beantwoordend.
'Maar genoeg over mij, hoe zit het dan met jou?' Ik neem een slok van de koffie. Hoe sterker hoe beter, is mijn motto. 'Wat wil je weten?' vraagt Kate lachend.
'Hoe oud ben je? Waar kom jij vandaan? Wat zijn je hobby's,' grijns ik. Normaal zijn zulke zaken wel het laatste dat me interesseert, maar zij heeft op de één of andere manier mijn belangstelling gewekt. Ik zie hoe ze glimlachend in een krul draait, waarna ze een slok koffie neemt en begint te praten. 'Ik ben geboren in Londen, 1875. In één van de armste wijken. Het leven daar was een hel en daar kwam ik eerder achter dan dat ik mijn moeder met de priester betrapte.' Alles zegt ze met een grote glimlach en nu kijk ik haar met grote ogen aan. 'Ik kwam niet verder dan de lagere school en werkte tot mijn twintigste in een fabriek voor een schrijnloontje. Maar ik was altijd dol op pianospelen. Mijn tante leerde het me, waarna ik jaren heb geprobeerd aangenomen te worden op een conservatorium. Helaas. Maar wat ik wel heb geleerd in die tijd is alles positief in gaan zien. Tot ik vampier werd. Ik heb de eerste jaren na mijn vampier worden elke dag gehuild, tot er geen traan meer over was. Zie, ik was als mens misschien wel arm, maar ik was goed op weg naar een beter bestaan. Ik had namelijk bijna voldoende gespaard om te verhuizen naar New York, vraag me niet hoe. Nu kan ik niet eens overdag reizen en ben ik afhankelijk van bloed. Dat doet je best kwetsbaar voelen.' 'Maar je bent het sterkste wezen in de levenscyclus,' zeg ik verbaasd. Ze zucht wat verloren.
'Ik heb niks meer om voor te leven of om voor te sterven. Ik heb geen doel meer in het leven, ik ben niet meer in staat om emoties zo mooi aan te voelen als mensen. Ik probeer wel alles uit het leven te halen, maar wat als er nu niks in zit? Dat is wat me zeg maar dwars zit.' Ze trekt een voorzichtig glimlachje en neemt nog een slok koffie. Ik kijk haar medelijdend aan. 'Denk je dat ik.. hetgeen kan bieden wat je mist?' Een directe, maar toch voorzichtig en zacht gestelde vraag.

No growth of the heart is ever a waste

Milla - Mens.

Verrekte gek, ik kan niet wachten tot ik bij Jason ben, dan is alles .. Mijn oog valt op een bushalte, ik ben toch ook zó ongelooflijk dom! Dat ik daar niet eerder aan had gedacht! En ik maar denken dat ik zou moeten lopen. Milla, je bent er echt niet meer bij tegenwoordig. Snel loop ik naar de bushalte e kijk op het bord om te zien wanneer de volgende bus komt, maar warempel, hij komt er al aan. Ik wacht geduldig tot de oude dame voor me is ingestapt, neem diep adem en glimlach zodat ik mijn irritatie niet weer afreageer. 'Naar het ziekenhuis, alstublieft,' zeg ik braaf. De man knikt, geeft me een kaartje en noemt een prijs. Dat heb ik er wel voor over, liever dan lopen. Ik wil mijn portemonnee pakken, maar vind hem niet. De buschauffeur zucht diep, hij heeft hier duidelijk geen zin in. 'Ik zweer dat ik geld bij me had!' Fuck, ik heb hem vast op het werk laten liggen. 'Sorry, mevrouw, hier heb ik geen tijd voor. Wilt u de bus verlaten?' Nu is het mijn beurt om te knikken en met een rood hoofd van schaamte stap ik de bus uit. Hoe kon dit nou gebeuren? Ik heb hem op het werk helemaal niet nodig gehad, als ik hem kwijt ben kan ik het wel schudden, dat is het enige geld wat ik nog had. Bovendien zit al mijn legitimatie en dat soort dingen en er ook allemaal in.
Verslagen kijk ik hoe de bus weg rijdt en begin voor de tweede keer aan mijn weg terug. Zo kom ik nooit in het ziekenhuis, verdomme! Die arme Jason, helemaal alleen en ik had beloofd dat ik hem zou opzoeken.
'Dit is allemaal de schuld van die gek,' praat ik tegen mezelf terwijl ik terug loop naar Fangtasia, het is veel te warm. 'Als hij niet tegen me was aangelopen, had ik geen problemen gehad, dan zou ik geconcentreerd zijn en zou ik hebben gemerkt dat mijn portemonnee is verdwenen. Fuck wat een kutdag!'
Ik schrik op als er ineens een auto naast me rijdt. "Lift nodig?" Het is Brooke. 'Oh, graag! Maar eigenlijk moet ik terug naar Fangtasia, mijn portemonnee is verdwenen en ik denk dat ik hem daar heb laten liggen. Is dat te lastig? En hoe was de sollicitatie eigenlijk?'

[ bericht aangepast op 30 mei 2011 - 20:07 ]

everything, in time

Diablo - slechte weerwolf

Ik stop de portemonnee diep in mijn zak en verken de buurt, ik ben hier nog maar net komen wonen dus eigenlijk ken ik alleen de weg van mijn werk en terug naar mijn huis. Ik keek naar de winkels en gebouwen, ik zag wat mensen en voeldde me akelig rond sommigen. Ik zuchtte, ik hoorde wat stemmen schreeuwen. Ik begon het hier akelig koud te krijgen en besloot uit dit deel terug te lopen. Ik zuchtte en was al best moe, ik wou de weg oversteken maar had mijn ogen nog halfdicht en zag de auto niet aan komen. Voor ik het wist hoorde ik piepende remmen en raakte mijn hoofd de grond. Ik greep naar de plek die pijn deed.

We're all mad here.

Brooke - Mens.

"Tuurlijk, geen probleem! We gaan die portemonnee van jou eens even zoeken". Ik kijk haar grijnzend aan en open de deur van de passagiers kant via de binnenkant. "Treed binnen in mijn oude gammel auto".
Ze stap in, en we rijden samen naar Fangtasia.
"Oh, trouwens, ja ik ben aangenomen hoor. Vage gast die Eric trouwens. Een typisch gevoel van humor. Zijn alle vampieren zo?". Ik kijk haar glimlachend aan, terwijl ik wat met de radio pruts om een leuke radiozender te vinden.
Ik mag Milla echt. Ze doet tenminste oprecht aardig. De mensen in Londen, waar ik vandaan kom, deden alleen maar aardig omdat ik geld had en status had.
Ik ben zo druk bezig met de radio, en in gedachte verzonken dat ik niet op de weg lette. Met het vervolg dat er een harde knal klink en ik geschrokken op de rem trap.
"MIJN GOD? IK HEB IEMAND AANGEREDEN!" gil ik in paniek. Ik gooi mijn gordel af en ren naar de persoon toe die ik aangereden heb.
Een jongen, beetje alternatief, maar niet lelijk. Mijn god, waar denk ik nu weer aan?
"Oh, een portemonnee, Milla, bel het alarm nummer wil je?". Ik gooi haar mijn telefoon toe en pak de portemonnee, opzoek naar een ID zodat ik weet met wie ik te maken heb.
Mijn god wat erg, ik heb gewoon iemand aangereden.
Ik open de portemonnee, en het eerste wat me opvalt is hoe veel pasjes er wel niet inzitten. Ik vind een ID en kijk er verbaasd naar.
"Uhm, Milla, jij was toch Milla Grey?"

[ bericht aangepast op 30 mei 2011 - 20:27 ]

Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

Wacht even, @Solitario, heb ik je nou aangereden?

Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

drake - goed mens

de bus zet me af in de stad. momenteel heb ik niets anders bij als een tas met wat kleren en de sleutels van mijn nieuwe huis. het is al bijna nacht en het ziet er koud en kill uit hier en daar lopen wat mensen rond. ik weet de weg naar mijn huis en hardloop ernaar toe. eenmaal daar loop ik het huis binnen en kijk rond all mijn spullen staan er al door de verhuizers. ik pak het morgen wel uit ik ga eerst slapen ik doe alles op slot en ga slapen.

( mijn eerste rpg hier hopelijk is het goed zo )

When your path is clear, follow it all the way and go for it.

Oké even aanpassen!

Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

Adored schreef:
Wacht even, @Solitario, heb ik je nou aangereden?

We're all mad here.

Milla - Mens.

Net als we aan het praten zijn rijdt Brooke iemand aan, ze begint gelijk te gillen en stormt de auto uit. Ik volg haar echter al snel. Ik ken die man! Het is die jongen van net! "Bel het alarmnummer, wil je?" vraagt ze en ze werpt me haar telefoon. Ik heb het nummer bijna ingedrukt, als Brooke me vraagt of ik Milla Grey ben. Verbaasd kijk ik haar aan. 'Ja, maar ik zie niet waarom dat op dit moment belangrijk is?' vraag ik en ik loop naar haar toe om te zien waar ze naar kijkt. 'Hé! Dat is mijn portemonnee!' roep ik en ik gros hem uit Brookes handen. 'Die gast heeft hem gestolen! Vast toen hij mijn pols vastpakte. Kunnen we hem niet gewoon hier laten liggen? Wat een zak!' roep ik boos uit, hoe durft hij? Boos kijk ik van Brooke naar de jongen en weer terug. 'Sorry,' zeg ik geen haar, het is niet haar schuld. 'Wat wil je met hem doen?' zeg ik terwijl ik jaar de dief op de grond wijs.

Eenkortewantikgadouchen.xd

everything, in time

Brooke - Mens.

Nouja? Wat een teringleier is dit? Ik kijk minachtend naar de jongen om de grond. "Ik mag je nu al niet" mompel ik terwijl ik hem een tikje met mijn voet geef.
"We brengen hem naar het ziekenhuis, volgens mij is hij alleen een beetje bewusteloos, en hij ziet er ook niet erg gewond uit."
Ik bekijk het lichaam en bedenk een tactiek om hem in mijn autotje te kijken.
"Wacht, zo terug".
Ik loop naar mijn auto en pak een flesje water. Vervolgens draai ik de dop open giet het leeg in zijn gezicht.
Zo, en nu wachten tot hij weer bij bewustzijn komt.

Regret is for pussies. Shit happens. Deal with it.

Diablo - slechte weerwolf.

Ik hoor twee stemmen praten het gaat over mij. Ik slik om de woorden. Plots voel ik een tiik op mijn voet. Ik open geschrokken mijn ogen en staar naar de twee, het meisje heeft haar portemonnee in der hand. Ik sta op en kijk rond waarna ik snel wegsprint. Ik red het niet ver of ik zak door mijn been, ik slik en staar naar de wond. Waarom uitgerekend nu. Bad first impression.

[ bericht aangepast op 30 mei 2011 - 21:12 ]

We're all mad here.

drake : het is ochtend. ik heb inmiddels al ontbeten en alles uitgepakt. ik ga naar buiten en zet alles op slot. stap op de motor en rij richting mijn werk naar mijn eerste dag. onderweg zie ik dat er ergens een ongeluk is gebeurt ik stop even en vraag wat er is gebeurd? niet iedereen is in een goede bui. dan zie ik iemand genaamd brooke waarvan ik de naam toevallig opving tijdens de conversatie die ziet er goed uit denk ik.

When your path is clear, follow it all the way and go for it.

Milla - Mens.

Ik kan het niet laten om te lachen als Brooke een flesje water boven zijn gezicht omkeert, zijn verdiende loon! Ik mag Brooke wel, wie weet worden we nog vriendinnen.
Plots springt de jongen op en sprint hij weg. 'Hé!' roep ik en sprint achter hem aan. Ik zou hem nooit in kunnen halen, maar gelukkig -voor mij, althans- zakt hij door zijn eigen benen. Dit zie ik als mijn kans. Ik draai hem op zijn rug en ga op zijn onderbuik zitten, nu kan hij niet meer wegkomen. Mijn handen plaats ik op zijn schouder, zodat ik hem op de grond kan houden. 'Als jij naar het ziekenhuis wil, zul je moeten praten! Wie ben je en wat moet je met mijn portemonnee?' Snel kijk ik even achterom naar Brooke en kijk haar vragend aan. Wat moeten we hierna doen? Hé, er staat iemand bij haar. Wie is die jongen nu weer?

[ bericht aangepast op 30 mei 2011 - 21:18 ]

everything, in time

drake : hoi en ik zwaai even ik ben drake ik woon hier net ik reed langs en zag toevallig dit ongeluk. wat is er precies gebeurd kan ik ergens mee helpen? en moet er een ambulance gebeld worden? vraag ik vervolgens. iedereen staart me maar aan ik vraag me af wat er precies aan de hand is

When your path is clear, follow it all the way and go for it.