[RPG] Achter gesloten deuren - Speeltopics

Endure, Suusijsje en Dumbledore hebben dit RPG topic bedacht. Bedankt Endure voor het verhaal!

Het verhaal

Ze noemen ons uitschot, lastpakken, probleemkinderen of nog erger; Moeilijk opvoedbare kinderen. Hoezo dat nou weer? We doen graag ons eigen ding en hebben onze eigen manier van leven, denken en onze creativiteit uiten. Is dat zo problematisch? Dat we niet alles doen wat ons opgelegd wordt? Wij noemen dat leven.

Helaas kijken buitenstaanders er anders tegen aan en raad eens waar we nu zitten, een gesloten inrichting, een huis vol jongvolwassenen en tieners. Ze zijn hier strikt en je verdrinkt haast in de regels, mocht je jezelf daaruit proberen te redden gooien ze je weer in het diepe. Dan mag je hun klusjes doen, de afwas, schoonmaken, koken. Zij horen toch voor ons te zorgen? Ach, wie luistert er nou naar ons, de mensen die worden uitgekotst door de maatschappij.

De personages
Jongeren voor de richting.
Endure als Caithlin Alice Wood > komt later
Noatje als James Lion
Dumbledore als Bonnie Savarin
Suusijsje als Alexis Levine
Rws als Adilah Mariëlle de Boer
Dumbledore als Mitchell Grice
Bear als Kate en peter Forestfield
Vluuv
TheBoss

Voorbeeld redenen
anorexia, woedeaanvallen, schizofrenie of gewoon onhandelbaar in het huis

Informatie
Naam:
Leeftijd:
Foto:
Innerlijk:
Waarom je daar zit:
Eventueel extra:

Voorbeeldje
Thomas
Ik liep naar de deur, terwijl ik wist dat ik daar mijn uitweg niet zou vinden. Naast mij staat Sophie. Ze kijkt me aan zonder iets te zeggen.


Kom maar op!

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 april 2011 - 15:48 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Alexis.

Net als James en ik alleen zijn, wordt er weer op de deur geklopt. Laat het alsjeblieft niet Bonnie zijn, niet Bonnie, niet Bonnie.. 'James, Alexis?' Damn. 'Wat moet je?' sis ik. Wanneer gaat ze me nu eindelijk eens met rust laten? Ik haat haar.

---

everything, in time

Bonnie
Van binnen grijns ik, maar van buiten laat ik dat niet zien. ''Het spijt me.'' zeg ik voorzichtig en wonderbaarlijk genoeg, redelijk goedoverkomend.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Eden
Als de man weg is,sluip ik de gang weer op. Tijd om op onderzoek uit te gaan. Met mijn handen in mijn zakken loop ik de gang af,op zoek naar enig leven in de brouwerij.

---

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

'sorry' zegt bonnie. ik knik haar toe. 'het is al goed!, laat de corvee maar zitten je bent al een hele stap vooruit, en nou wegwezen voordat ik me bedenk' zeg ik. 'alex?'

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Alexis.

Mijn ogen worden groot. Z-zei Bonnie nou zojuist 'sorry'? Dat kan ze niet menen, daar moet wat achter zitten. 'Wat?' vraag ik als James me aankijkt. Moet ik soms wat tegen Bonnie terug zeggen? 'Het is al goed,' zucht ik dan maar. Ik vind dat ze die corvee alsnog moet doen, alleen al omdat ze.. Bonnie is.

---

everything, in time

bonnie trekt de deur achter zich dicht. 'alex, ik had het erover wat er echt was gebeurd!' zeg ik. 'ik zie het wanneer iemand leigt daar ben ik voor opgeleid, dus' zeg ik nieuwschrierig.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Ik luister met een half oor naar haar uitleg terwijl ik ondertussen naar de film kijk. "Ik ben overigens AJ, aangenaam." Het duurt even voor ik me omdraai en haar hand schud. "Cole. Cole Smith." AJ grijnst naar me en voegt er nog aan toe: "Voor smokkelwaar moet je bij mij zijn." Ik glimlach en neem nog een trek van de sigaret. "Ik zal het onthouden." Het valt me nog best mee dat niemand in dit huis me herkend heeft. Zelfs de begeleider zei er niets van. Aan de ene kant ben ik opgelucht, maar aan de andere kant mis ik het toch wel om in de schijnwerpers te staan. Daar raak je naar verloop van tijd ook aan verslaafd, I guess.

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Ik pak een plakboek uit mijn kast en leg het blad tussen de vellen papier. Even blader ik de bladzijdes door, en laat mijn blik glijden over de foto's. Maar de herinneringen die er aan vast zitten zijn te pijnlijk, en al snel leg ik het boek weer weg. Ik kijk op de klok en zie dat het al vijf uur is. Ik loop naar mijn bureau, dat voor het raam staat, en kijk naar buiten. Hoe lang zal ik hier nog moeten blijven? Een maand? Een jaar? Tot het weer beter met je gaat, zei mijn moeder. Misschien wil ze me terug als ik dun, en dus mooi ben. Of misschien wil ze me liever niet terug en wil ze me daarom vet mesten. Dan heeft ze een excuus om me hier te houden. Ik bijt op mijn lip en er glijdt een traan over mijn wang.

May
Uiteindelijk hoor ik ergens een tv spelen. Ik loop nieuwsgierig dichterbij en zie een jongen en een meisje voor de tv zie zitten. Nonchalant leun ik in de deuropening. "Van wie zijn die peuken?" vraag ik nieuwsgierig. Ik loop dichterbij en zet me naast hen. "Want die persoon mag me er ook wel een geven."

---

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Kate

Met een grijns loop ik de kamer van de nieuwe weer uit, geweldig om hun spullen te doorzoeken. En dan ook nog een smokkelwaar vinden, als ze mij hier nou eens zouden aannemen. Maarja, ik ben zelf ook schuldig aan smokkelwaar via AJ. Geweldig hoe zij alle dingen binnen krijgt. Met een kleine glimlach loop ik door de gangen van dit o zo geweldige paleis heen, als ik de weg naar een halletje [ik weet niet waar ze zitten ;x] insla zie ik AJ, en twee nieuwe voor een tv zitten. met een aantal peuken om zich heen automatisch begin ik te grijnzen en kijk ze even aan. Al snel richt ik me op de televisie en kijk naar de film 'Welke film is dat?'

[ bericht aangepast op 18 april 2011 - 18:50 ]

---

Trust me. I'm the doctor

dave

asl ik terug loop naar mijn hokje hoor ik schiet geluiden uit de filmzaal.
zachtjes loop ik er naartoe. ik hoor dat er wat stemmen zijn die et over peuken hbben peuken? snel pak ik mijn mobiel en neem het gesprek op.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Bear schreef:
Kate

Met een grijns loop ik de kamer van de nieuwe weer uit, geweldig om hun spullen te doorzoeken. En dan ook nog een smokkelwaar vinden, als ze mij hier nou eens zouden aannemen. Maarja, ik ben zelf ook schuldig aan smokkelwaar via AJ. Geweldig hoe zij alle dingen binnen krijgt. Met een kleine glimlach loop ik door de gangen van dit o zo geweldige paleis heen, als ik de weg naar mijn kamer insla staat er een meisje die ik nog nooit heb gezien. Waarschijnlijk weer een van de nieuwe, er zouden er vandaag volgens mij twee komen. 'Hallo' zeg ik dan vrolijk als ik naast haar sta 'Ik ben kate, ik heb je hier nog nooit gezien? Nieuw hier dan kan ik je wel rondleiden' vrolijk kijk ik haar aan. Je kan zeggen wat je wil, maar ik zal altijd aardig blijven. At least, i hope so.

Eden is al in de tv-zaal ^^

---

Don't make people into heroes, John. Heroes don't exist. And if they did, I wouldn't be one of them. -Sherlock Holmes

Was al bezig met aanpassen

---

Trust me. I'm the doctor

Alexis.

Ik haal diep adem en kijk weer naar de grond. 'Ze bleef maar zeggen dat wij een geheime relatie zouden hebben en dat ik bij jou bepaalde dingen zou doen om te slijmen, dat zeggen ze nou altijd.' Ik vind het helemaal niet leuk wat ze doet. Maar ik ben benieuwd naar James' reactie.

---

everything, in time

Marleen, je loopt achter. 8D

---

Big girls cry when their hearts are breaking

james

'denk jij dan dat zo is?' vraag ik haar met een bedenkelijk gezicht

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."