• Endure, Suusijsje en Dumbledore hebben dit RPG topic bedacht. Bedankt Endure voor het verhaal! _O_

    Het verhaal

    Ze noemen ons uitschot, lastpakken, probleemkinderen of nog erger; Moeilijk opvoedbare kinderen. Hoezo dat nou weer? We doen graag ons eigen ding en hebben onze eigen manier van leven, denken en onze creativiteit uiten. Is dat zo problematisch? Dat we niet alles doen wat ons opgelegd wordt? Wij noemen dat leven.

    Helaas kijken buitenstaanders er anders tegen aan en raad eens waar we nu zitten, een gesloten inrichting, een huis vol jongvolwassenen en tieners. Ze zijn hier strikt en je verdrinkt haast in de regels, mocht je jezelf daaruit proberen te redden gooien ze je weer in het diepe. Dan mag je hun klusjes doen, de afwas, schoonmaken, koken. Zij horen toch voor ons te zorgen? Ach, wie luistert er nou naar ons, de mensen die worden uitgekotst door de maatschappij.


    De personages
    Jongeren voor de richting.
    Endure als Caithlin Alice Wood > komt later
    Noatje als James Lion
    Dumbledore als Bonnie Savarin
    Suusijsje als Alexis Levine
    Rws als Adilah Mariëlle de Boer
    Dumbledore als Mitchell Grice
    Bear als Kate en peter Forestfield
    Vluuv
    TheBoss

    Voorbeeld redenen
    anorexia, woedeaanvallen, schizofrenie of gewoon onhandelbaar in het huis


    Informatie
    Naam:
    Leeftijd:
    Foto:
    Innerlijk:
    Waarom je daar zit:
    Eventueel extra:

    Voorbeeldje
    Thomas
    Ik liep naar de deur, terwijl ik wist dat ik daar mijn uitweg niet zou vinden. Naast mij staat Sophie. Ze kijkt me aan zonder iets te zeggen.


    Kom maar op! :9~

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 17 april 2011 - 15:48 ]


    Big girls cry when their hearts are breaking

    Vluuv schreef:
    Laat James ander Cole even ophalen ofzo?
    En dan ziet hij dat hij aan het paffen is en dan is het zo van: (N)
    :3

    O, ze is alweer online.. laat maar :3


    is goed ik ga nu schrijven!


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Alexis.

    Ik grinnik even als hij vraagt of we ruzie hebben. 'Zo zou je het kunnen noemen, ja. Ze is zo gemeen.' Ik moet opletten met wat ik zeg, ik wil niet dat Mitchell uit zijn slof schiet. But then again, ik voel me sowieso niet fijn bij Mitchell. Hij is een jongen en we weten allemaal waar zij toe in staat zijn.


    everything, in time

    o wacht theboss werd volgens mij al mijn volgende klant :Y)


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    AJ.

    'Oh fuck, volgens mij is het mijn beurt. Hier, dit is voor jou. Denk aan mijn woorden: calorieën. Zijn. Goed.' Ik zou met haar eens keukendienst moeten draaien. Daarop loop ik de deur uit, de gang op naar het kamertje van James. Ik klop even aan, waarna ik de deur open doe en rustig plaats neem. Het kamertje is akelig wit en ik zie hoe James Lion me rustig vanachter zijn bril in zich opneemt. Ik haat doktoren. Echt, ik haat ze met heel het hart. Ze doen je alleen maar pijn: ze slaan je, ze steken naalden in je, ze snijden je open.. genoeg reden om ze te haten dus.
    'Zeg het eens doc,' zeg ik op een neutrale, misschien wat kille toon. Ik ben best gefrustreerd dat ik mijn missie om Alaska van haar anorexia af te helpen moet staken, maar dat verberg ik uit alle macht.


    No growth of the heart is ever a waste

    Mitchell
    Ik glimlach. Oké, ik kan ook achterbaks zijn, zo ben ik. Maar Bonnie is het allerergst. Maar waarschijnlijk vergeet Alexis dat ze een vriendin van me is, dat ik haar mag. Jammer genoeg voor haar, weet ze ook dat ik mijn mondje nooit dicht kan houden. ''Dat is duidelijk.'' grijns ik.


    Big girls cry when their hearts are breaking

    james lion

    AJ komt binnen. 'zeg het eens doc' zegt ze koel. met een geergerde blik kijk ik haar aan. 'is er nog iets ergs gebeurd vandaag?' vraag ik. voordat ze kan antwoorden zeg ik 'volgens mijn collega's zit je veel bij alaska in de kamer, klopt dat?' vraag ik.


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    OMG dit moest ff XD


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    AJ.

    Ik kijk jaloers naar een pakje sigaretten op zijn bureau.
    'Kun je er daar wat van-" "Nee." Oke, dat is duidelijk. Ik glimlach even vermakelijk, waarna ik me uitrek. Hopelijk hebben ze Pulp Fiction nog niet ontdekt, ik wil die film af kijken. Mijn missie voor de volgende dagen is ook om het internet te kraken. Ik ben wel benieuwd wat er zal gebeuren als iedereen hier een pornosite als startpagina te zien krijgt.
    Ineens vraagt James naar Alaska. 'Klopt,' zeg ik rustig. 'Ik heb het idee dat ze zich binnenkort nog eens doodhongert. Dus ik dacht: laat ik me maar eens over haar ontfermen en me van mijn behulpzame kant laten zien.' Jaloers kijk ik met een schuin oog naar de sigaretten. Kon ik die dingen maar jatten.


    No growth of the heart is ever a waste

    Alexis.

    De grijns op Mitchells gezicht bevalt me allerzinst niet. 'Je gaat toch niets doorvertellen?' vraag ik angstig. Als hij dat doet, komt Bonnie zeker naar me toe en zal ze wraak nemen. Verdomme, ik had dat ook nooit tegen Mitchell mogen zeggen. 'Ik smeek je, vertel het niet!' Zal hij naar me luisteren? Ik hoop het, hij weet wat Bonnie allemaal kan. Maar ja, hij zit natuurlijk niet voor niets in deze inrichting.


    everything, in time

    james lion

    hoe brutaal kun je zijn denk ik bijmezelf. ze vertelt waarom ze de hele tijd bij alaska zit. 'nou dat waarderen wij dan zeer' zeg ik tegen haar. ze kijkt op het pakje sigaretten wat we hadden gevonden in de kantine. 'verder gaat alles goed?' 'geen opmerelijke dingen gezien of gehoort?' vraag ik.

    [ bericht aangepast op 17 april 2011 - 19:12 ]


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Mitchell
    Ik schud geruststellend mijn hoofd. ''Ik zal niets door vertellen, echt niet.'' Ik grijns weer als ik Bonnie zie. Ze loopt achter Alexis, waardoor Alexis haar niet kan zien. ''Ik zal het niet door vertellen dat je Bonnie haat en dat je bang voor haar bent.''

    Bonnie
    Hoorde ik daar nou een volmaakt complimenter? Grijnzend draai ik me naar Mitchell en Alexis, kots, toe. ''Wat niet doorvertellen?''


    Big girls cry when their hearts are breaking

    ik ben over een klein halfuurtje terug (A)


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    AJ.

    Ik schud het hoofd.
    'Nope. Ik wil alleen wel even aangeven dat ik het niet op prijs stel dat mijn mes is afgenomen. Weet u nog wat er de vorige keer gebeurde? Ik heb het over Fred, de begeleider die afgelopen maand ontslagen is. Hij dacht me vol te willen gooien met morfine en me vervolgens te pakken. Maar niemand gelooft me, de ironie. Weggestuurd omdat hij met het beveiligingssysteem zat te klooien. Ik moest twee weken op mijn kamer blijven omdat ik die gast bijna naar de zevende hemel heb gestoken. Nou, het was hij of ik,' zeg ik rauw. 'Is de fitnesszaal trouwens open? Ik heb behoefte om te gaan slaan,' zeg ik droogjes. Fred was een vuile verkrachter. Niet te geloven dat ik nog zo genadig ben geweest. Enfin, mijn mes had wel doel getroffen, ze hebben zijn bloed nog op staan dweilen.

    Ik ben zo hardlopen!

    [ bericht aangepast op 17 april 2011 - 19:19 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
    Als mijn sigaret op is gooi ik de peuk het raam uit en besluit ik eens rond te kijken. Het is me gelukt wat pillen mee te smokkelen in mijn tassen, maar die kan ik het best voor later bewaren. Ik loop de gang op en kom uiteindelijk uit bij iets wat waarschijnlijk bedoeld is als woonkamer. Met wat planten en waxine lichtjes hebben ze geprobeerd een warme sfeer te creeëren, maar dat is niet gelukt. Het lijkt eerder op de wachtkamer van de plastisch chirurg waar mijn moeder altijd heen gaat.

    Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
    Ik schud verbaasd mijn hoofd. "Maak je een grapje? Jij bent dun, dus jij hoeft ook niet voorzichtig te zijn met eten." Ze pakt mijn pols, en walgend kijk ik naar mijn eigen arm. Ziet ze nu werkelijk niet hoe dik ik ben? Een Big Mac menu.. Ik moet er niet aan denken. Ik kijk naar AJ. Waarom doet ze zo? Waarom wil ze me nog vetter maken dan ik al ben? "Ik hoef echt niet. Ik eet heus wel genoeg." Ik kijk naar de roomsoep die ze naar binnenwerkt. Het staat me zo tegen. "Oh fuck, volgens mij is het mijn beurt. Hier, dit is voor jou. Denk aan mijn woorden: calorieën. Zijn. Goed." zegt AJ terwijl ze de kamer uitloopt. Ik kijk naar het eten dat ze heeft achtergelaten. Allemaal vette troep. Ik zet de spullen op het dienblad en loop naar de keuken. Snel spoel ik de soep door de gootsteen en de resten van het eten gooi ik in de prullenbak. Snel was ik het bestek af en zet ik het dienblad weg. Zo. Dat is beter. Mijn maag knort weer en het lege gevoel in mijn buik voelt nog heftiger dan net. Maar dat is niet erg. Honger is een fijn gevoel, omdat ik weet dat mijn lichaam dan een tekort aan calorieën heeft. En dan zal het al dat lelijke vet wel moeten op branden. Ik loop naar de trap en ren naar boven. Snel loop ik naar mijn kamer, en ik zet de ramen wagenwijd open. De koude lucht geeft me kippenvel. Maar dat maakt niet uit. Als je het koud hebt, verbrandt je meer calorieën.

    Ach wat gemeen!D:

    Alexis.

    Verdomme, te laat. Ik draai me om naar Bonnie en zeg: 'Niets, niets wat jij hoeft te weten.' Hoe lang loopt Bonnie daar al? Ik hoop dat Mitchell zijn mond nu houd, als Bonnie dit weet, lacht ze me nog harder uit. Hoewel, dat is wel een excuus om naar James te gaan.. Ah, hier moet ik nu niet aan denken. Ik moet mezelf redden, ik kan heus wel tegen Bonnie op!


    everything, in time