[RPG] Achter gesloten deuren - Speeltopics

Endure, Suusijsje en Dumbledore hebben dit RPG topic bedacht. Bedankt Endure voor het verhaal!

Het verhaal

Ze noemen ons uitschot, lastpakken, probleemkinderen of nog erger; Moeilijk opvoedbare kinderen. Hoezo dat nou weer? We doen graag ons eigen ding en hebben onze eigen manier van leven, denken en onze creativiteit uiten. Is dat zo problematisch? Dat we niet alles doen wat ons opgelegd wordt? Wij noemen dat leven.

Helaas kijken buitenstaanders er anders tegen aan en raad eens waar we nu zitten, een gesloten inrichting, een huis vol jongvolwassenen en tieners. Ze zijn hier strikt en je verdrinkt haast in de regels, mocht je jezelf daaruit proberen te redden gooien ze je weer in het diepe. Dan mag je hun klusjes doen, de afwas, schoonmaken, koken. Zij horen toch voor ons te zorgen? Ach, wie luistert er nou naar ons, de mensen die worden uitgekotst door de maatschappij.

De personages
Jongeren voor de richting.
Endure als Caithlin Alice Wood > komt later
Noatje als James Lion
Dumbledore als Bonnie Savarin
Suusijsje als Alexis Levine
Rws als Adilah Mariëlle de Boer
Dumbledore als Mitchell Grice
Bear als Kate en peter Forestfield
Vluuv
TheBoss

Voorbeeld redenen
anorexia, woedeaanvallen, schizofrenie of gewoon onhandelbaar in het huis

Informatie
Naam:
Leeftijd:
Foto:
Innerlijk:
Waarom je daar zit:
Eventueel extra:

Voorbeeldje
Thomas
Ik liep naar de deur, terwijl ik wist dat ik daar mijn uitweg niet zou vinden. Naast mij staat Sophie. Ze kijkt me aan zonder iets te zeggen.


Kom maar op!

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 17 april 2011 - 15:48 ]

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Bonnie

Grijnzend en zelfzeker zet ik een stap in Alexis' richting. ''Zeg dametje, hou jij iets voor mij achter?'' vraag ik grijnzend. Natuurlijk weet ik alles over haar geheime relatie met James, voor zover die bestaat en dat is perfect chantage middel. ''Misschien kan ik ook wel gaan slijmen bij de begeleiding en dan zorgen dat de begeleider, James, me neukt.'' zeg ik grijnzend en misschien iets te hard. ''Wat moest je er voor doen, hem pijpen?''

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Alexis.

Oh, dat neemt ze terug. Ik kan veel hebben en ben, zoals ik al zei, rustig. Maar dit gaat me te ver. Ik trek aan haar haren en duw haar op de grond. Tja, ik ben nu eenmaal niet 's werelds beste vechter, ik ben nog maar een "amateur". 'Jij kutwijf! Zoiets mag je niet zeggen over James, daarbij, hebben wij helemaal niets!' Oh God, Alex, raap jezelf bij elkaar. Je kunt het. In mijn hoofd tel ik tot 10. Heb ik zojuist Bonnie echt op de grond gegooid? Dit wordt mijn dood.

---

everything, in time

Bonnie

Zo hard als ik kan, goed hard dus, duw ik Alexis op de grond en ga ik boven op haar zitten. ''Die krijg je zo terug, Madame de pijper!'' zeg ik grijnzend. Ik spuug in haar gezicht en trek dan hard aan haar haren.

---

Big girls cry when their hearts are breaking

Alexis.

Met een klap komt mijn rug op de harde vloer terecht en een paar seconden, die voelen als uren, krijg ik geen lucht. Bonnie spuugt in mijn gezicht en trekt zo hard aan mijn haar, dat mijn keel zich wijd openzet een een geluid vanjewelste produceert. 'Laat los!' gil ik terwijl ik wanhopig probeer haar van me af te duwen. De tranen lopen over mijn wangen en niet alleen van de pijn, ook om de woorden die ze zegt. Ze wéét dat ik meerdere malen verkracht ben, waarom moet ze nu dan dat soort dingen tegen me zeggen?
Met mijn nagels kras ik langs haar gezicht en gelijk ben ik stil, iedereen weet dat Bonnies gezicht haar heilig is. 'Sorry, dat was niet mijn bedoeling. Toe, Bonnie, stop!'

---

everything, in time

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Ineens hoor ik gegil van boven komen. Ik kijk op en hoor twee meisjes schreeuwen. Ik loop naar boven en zie de twee meisjes van net op de grond liggen, de ene bovenop de ander. Een echte bitchfight, denk ik grijnzend. Naast hen staat een jongen toe te kijken. Het meisje onderop ziet er breekbaar uit, en degene bovenop heeft haar zo te zien een paar rake klappen verkocht. Ik loop naar ze toe en trek het ene meisje van de ander af. "What the hell zijn jullie aan het doen?"

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Ik schud verbaasd mijn hoofd. "Maak je een grapje? Jij bent dun, dus jij hoeft ook niet voorzichtig te zijn met eten." Ze pakt mijn pols, en walgend kijk ik naar mijn eigen arm. Ziet ze nu werkelijk niet hoe dik ik ben? Een Big Mac menu.. Ik moet er niet aan denken. Ik kijk naar AJ. Waarom doet ze zo? Waarom wil ze me nog vetter maken dan ik al ben? "Ik hoef echt niet. Ik eet heus wel genoeg." Ik kijk naar de roomsoep die ze naar binnenwerkt. Het staat me zo tegen. "Oh fuck, volgens mij is het mijn beurt. Hier, dit is voor jou. Denk aan mijn woorden: calorieën. Zijn. Goed." zegt AJ terwijl ze de kamer uitloopt. Ik kijk naar het eten dat ze heeft achtergelaten. Allemaal vette troep. Ik zet de spullen op het dienblad en loop naar de keuken. Snel spoel ik de soep door de gootsteen en de resten van het eten gooi ik in de prullenbak. Snel was ik het bestek af en zet ik het dienblad weg. Zo. Dat is beter. Mijn maag knort weer en het lege gevoel in mijn buik voelt nog heftiger dan net. Maar dat is niet erg. Honger is een fijn gevoel, omdat ik weet dat mijn lichaam dan een tekort aan calorieën heeft. En dan zal het al dat lelijke vet wel moeten op branden. Ik loop naar de trap en ren naar boven. Snel loop ik naar mijn kamer, en ik zet de ramen wagenwijd open. De koude lucht geeft me kippenvel. Maar dat maakt niet uit. Als je het koud hebt, verbrandt je meer calorieën.

james lion

ik schrik op uit mijn gedachte's als ik gegil op de gang hoor. niet weer he denk ik. als ik de deur open doe zie ik dat de nieuweling ze al uitelkaar heeft gehaald. ' wat krijgen we nou?' vraag ik boos. 'jullie alle vier mijn kantoor in en snel een beetje jullie hebben heel wat uit te leggen'
alle vier de inderen lopen met beteurde gezichten naar binnen. ik pak er snel nog 3 stoelen bij en de kinderen nemen plaats. 'wie neemt het woord"? vraag ik

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
De man die ik eerder heb gezien komt boos zijn kamer uitstormen. Geïrriteerd loop ik zijn kantoor binnen. Fijn, help ik eens een keer, krijg ik problemen. Ik denk aan de pillen en wou dat ik op mijn kamer was gebleven. Dan had ik nu lekker kunnen trippen in plaats van hier met die klootzak te zitten. "Wie neemt het woord?" vraagt hij streng. Ik haal mijn schouders op als de anderen niets zeggen. "Ik hoorde ze vechten, dus haalde ik ze uit elkaar. Dat is alles. Verder heb ík er niets mee te maken."

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Ik schud verbaasd mijn hoofd. "Maak je een grapje? Jij bent dun, dus jij hoeft ook niet voorzichtig te zijn met eten." Ze pakt mijn pols, en walgend kijk ik naar mijn eigen arm. Ziet ze nu werkelijk niet hoe dik ik ben? Een Big Mac menu.. Ik moet er niet aan denken. Ik kijk naar AJ. Waarom doet ze zo? Waarom wil ze me nog vetter maken dan ik al ben? "Ik hoef echt niet. Ik eet heus wel genoeg." Ik kijk naar de roomsoep die ze naar binnenwerkt. Het staat me zo tegen. "Oh fuck, volgens mij is het mijn beurt. Hier, dit is voor jou. Denk aan mijn woorden: calorieën. Zijn. Goed." zegt AJ terwijl ze de kamer uitloopt. Ik kijk naar het eten dat ze heeft achtergelaten. Allemaal vette troep. Ik zet de spullen op het dienblad en loop naar de keuken. Snel spoel ik de soep door de gootsteen en de resten van het eten gooi ik in de prullenbak. Snel was ik het bestek af en zet ik het dienblad weg. Zo. Dat is beter. Mijn maag knort weer en het lege gevoel in mijn buik voelt nog heftiger dan net. Maar dat is niet erg. Honger is een fijn gevoel, omdat ik weet dat mijn lichaam dan een tekort aan calorieën heeft. En dan zal het al dat lelijke vet wel moeten op branden. Ik loop naar de trap en ren naar boven. Snel loop ik naar mijn kamer, en ik zet de ramen wagenwijd open. De koude lucht geeft me kippenvel. Maar dat maakt niet uit. Als je het koud hebt, verbrandt je meer calorieën.

james lion

de nieuweling cole haalt zijn schouders op en zegt 'Ik hoorde ze vechten, dus haalde ik ze uit elkaar. Dat is alles. Verder heb ík er niets mee te maken.' ik knik. en kijk dan de andere vragend aan. ik kijk naar de bloederige krassen op de wangen van bonnie en naar het verwarde haar van
alex. ik sla een diepe zucht.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Het is helemaal stil in de ruimte. "Dus.." zeg ik dan, om de stilte te verbreken. "Kan ik weer gaan?" Ik heb niet veel zin hier nog een uur rond te hangen, vooral omdat ik er niets mee te maken had.

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Met het raam open ga ik op de grond zitten. Ik begin sit-ups te doen. De eerste keer stoot ik pijnlijk mijn hoofd tegen het bed, maar daarna gaat het goed. Elke dag probeer ik zo veel mogelijk te bewegen, zodat ik extra calorieën verbrandt. Eerst liep ik altijd de trappen op en neer, maar dat viel te veel op. Als er nu iemand binnenkomt doe ik gewoon alsof ik iets heb laten vallen en het aan het zoeken was.

Kate Forestfield.

Verveeld loop ik weer over de gangen van dit o zo geweldige 'paradijs' heen, alle gangen lijken te veel op elkaar als je het mij zou vragen. Hongerig loop ik naar de slaapkamer van de nieuwe bewoner toe, volgens mij wist iedereen al dat hij of zij in kamer 115 kwam. Aandachtig kijk ik langs de open deur naar binnen, waar wonderbaarlijk zich niemand in bevind. Even loop ik naar binnen en kijk dan om me heen.

---

Trust me. I'm the doctor

james lion

'kan ik gaan' vraagt cole. 'nee' zeg ik zacht. hij ploft weer n zijn stoel.
'bonnie? alex? mitchell?' vraag ik

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Geërgerd zak ik terug in mijn stoel. Waarom moet ik hier nog blijven? Ik zucht en kijk op mijn horloge. Ik ben hier al bijna een uur. De tijd is best snel gegaan, maar ik ben bang dat de maanden die ik hier moet doorbrengen toch lang gaan duren.

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Nadat ik ongeveer een kwartier sit-ups heb gedaan sta ik op. Ik moet ook nog even langs James voor een gesprek. Ik open de deur en loop naar zijn kantoor. Ik open de deur en steek mijn hoofd om de hoek. Als ik zie dat er al mensen zitten word ik meteen rood. "Eh.. Sorry.. Ik kom zometeen wel terug."

james lion

als cole i ze stoel is geploft doet iemand de deur open. het is alaska. 'euh.. sorry ik kom zometeen wel terug' zegt ze met een rood aangelopen hoofd. 'nee joh, kom maar binnen alaska' zeg ik vriendelijk. iets wat verlegen stapt ze naar binnen. 'kijk dit is een perfect voorbeeld van hoe je je hoort te gedragen, alaska houd zich altijd aan de regels, toch alaska?' zeg ik.

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

Cole Smith - Narcistische Drugsverslaafde Filmster
Jezus, ik erger me dood aan die man. Wie is hij om mij hier zo de les te lezen? Ik heb toch niets verkeerd gedaan? Geïrriteerd kijk ik uit het raam. Waarom heb ik er ooit mee in gestemd hier heen te gaan?

Alaska Green - Anorexia Patiënte met Pleinvrees
Verlegen en verbaasd luister ik naar de woorden van James. "Eh.. Ja." zeg ik zacht. "Maar als jullie bezig waren ga ik nu wel weg hoor." Ik kijk naar Bonnie en Alex. Ze zien er uit alsof ze gevochten hebben. Maar wat hebben Mitchell en die andere jongen ermee te maken?

Alexis.

Ik weiger precies te vertellen wat er aan de hand was. Wat moet ik zeggen? Goh, Bonnie begon erover dat wij zogenaamd een geheime relatie hebben. 'Bonnie zei wat dingen en ik viel haar aan. Dat is fout, dat weet ik, maar ze zei dingen die mij nogal deden denken aan..vroeger,' verklaar ik, doelend op de verkrachtingen. Ja, vechten is fout. En dit is al helemaal een slechtje timing omdat James al boos op me was. Ik heb pijn, mijn hele hoofd brandt.
Ik bijt op mijn lip als Alaska binnenkomt, zich direct verontschuldigt en James die zegt dat het zo hoort. Ik weet ook hoe het hoort. Toe, James, denk ik, vindt me aardig!

---

everything, in time