[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Jij altijd met die goede stukken tekst

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Ik keek hem verbaasd aan, had hij dit werkelijk geschreven of had hij 't ergens gestolen? Ik dacht even peinzend na.
''Erg mooi.'' complimenteerde ik 'm toen en glimlachte kort, of had een vent moeten zeggen dat het gezwijmel was? Ik wist het niet en ging er maar vanuit dat hij blij zou zijn met het compliment.
''Heb je het echt geschreven?'' vroeg ik toen. ''En waarom heb je nooit verteld dat je kan schrijven?'' mijn nieuwsgierigheid verborgen houden ging me niet goed af, maar ik kon moeilijk terugspoelen om het overnieuw te doen. En wat moest ik anders zeggen? Wat een gezwijmel man, zeker gestolen van een of ander lekkerding aan wal. Bij die gedachte moest ik even grijnzen, al een maand verkleed als man en soms nog steeds geen flauw idee hoe ze zouden reageren. Mannen waren nog behoorlijk ingewikkeld, ondanks hun simpele ziel. Toen Joshephine vroeg of het over Ace zelf ging keek ik Ace weer aan, ha, dat wilde ik ook wel weten eigenlijk.

[ bericht aangepast op 13 maart 2011 - 13:43 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kenneth.

Hij knikte naar Olivier en zette de laaste ton overeind, daarna zag hij hoe Ace als een gek naar Jack en nog iemand rende. Hoe hij zijn rol verloor en er als een malloot achterna ging. Toen Ace hem weer had liep hij terug naar de 2 tal. Heel even keek Kenneth naar het blonde geval. Die hij nog nooit had gezien. Kenneth bekeek het geval beter en kwam toen met de conclusie dat het een vrouwelijk ding was. Sinds wanneer was er een vrouw aan boord? Hij had echt te veel gemist. Langzaam liep hij het dek af en had behoefte aan een beetje slaap.

Ace - Piraat.

'Dank jullie,' zeg ik blij en rol het perkament weer op. Zo te zien is die jongedame onder de indruk. Oeh, ik kan mijn geluk niet op. Soms heeft een simpele ziel als ik maar een klein beetje bevestiging nodig.
Dan vraagt Jack of ik het zelf heb geschreven. Wat verbaasd haal ik de schouders op. 'Natuurlijk, ik ga niet met andermans eer staan pronken,' zeg ik verontwaardigd. Dit was waar. Ik hecht weinig belang aan moraal en wat al dan niet geaccepteerd wordt, maar zo'n dief ben ik niet. Ik grinnik om mezelf. Dief. Josephine vraagt of het op mij slaat. Nu knik ik wat serieuzer. Het is wel geïnspireerd door mijn leven.
'Ja. Schrijven vanuit jezelf gaat een stuk makkelijker en komt een stuk overtuigender over. Maar als jullie het niet erg vinden, ga ik mezelf voorzien van wat voedsel. Ik sterf van de honger.' Ik zwaai nog even en verdwijn dan richting ons 'restaurant', waar ik tot mijn verbazing Felix en een andere jongedame aantref. Ik kijk hem minachtend aan. Negeren, Ace. Negeren. Jij krijgt jouw deel nog wel. En ik loop naar de kok toe.
'Kom maar op met een flinke portie aardappelen.' 'Ace? Wat zie jij er goed uit man.' De enorme reus geeft me een flinke stomp tegen de schouders. Au, dat doet nog best zeer. 'Ben een halve dag van de alcohol,' zeg ik niet zonder trots. 'Zo zo, dat mag gevierd worden, ouwe zeeslak. Hier, van het huis.' Verstomd kijk ik hem aan als hij me een bord met een geweldige gekruide kip, een halve appel, een stuk kaas en een geweldig gesneden brood handen drukt.
'Ik moest die jongedame wat eetbaars geven en dit is een klein experimentje van me,' fluistert hij. 'Niks zeggen he? Felix vermoordt me.' 'Maar hoe kom je aan kip?' vraag ik verbaasd, waarop hij naar beneden wenkt.
'Eigenlijk zijn ze voor de eieren, maar ik had geen keus,' fluistert hij wanhopig. Ik werp een achterdochtige blik op Felix en de jongedame. Hij zoekt natuurlijk ook zijn vrijkaartje naar eeuwige roem en rijkdom! Ik bijt nerveus op mijn lip en kijk de kok aan. 'Heb jij toevallig verstand van vrouwen?' vraag ik. 'Ik?' Hij kijkt me lachend aan en geeft me nog een stomp.
'Ik geef je een advies. Hoe mooi die dames ook zijn opgedirkt, er is altijd iets dat ze meer op prijs stellen dan de prachtigste juweel die er bestaat: eerlijkheid en oprechtheid. Je kan dan wel een heer zijn, maar als je een vrouw op een oprechte manier laat zien dat je om haar geeft dan heb je haar in je zak.' Oprecht om haar geven? Maar ik wil alleen m'n pik ergens in steken. 'Dank je,' zeg ik dan maar zuchtend en wandel de keuken weer uit.

[ bericht aangepast op 13 maart 2011 - 14:04 ]

No growth of the heart is ever a waste

Maxime - Dame.

Mijn god, zoveel talen? 'Toe, spreek eens wat Italiaans,' smeek ik hem. Net als Frans is dat een ontzettende romantische taal. Waar heeft hij dat nu weer geleerd? Blijkbaar leer je dat als matroos zijnde, neem ik aan. 'Vertel me bijvoorbeeld in het Italiaans waarom jullie op zo'n vies schip zitten, inclusief piratenvlag, terwijl dat helemaal niet bij je past? Jullie verdienen toch veel beter?' ik snapte dat dus echt niet, waarom zo'n schil? Felix ziet er uit als een beschaafde, slimme man. Helemaal niet rommelig en gemeen.

everything, in time

Josephine
Ik zwaai naar Ace als hij wegloopt, en draai me weer om naar Jack. "Nouja, ik denk dat ik maar op zoek ga naar een slaapplaats. Ik zie u... je morgen wel weer." Ik glimlach en loop weg. Ace heeft me echt verbaast met zijn verhaal. Ik loop een tijdje door de gangen en open een deur. Er staat een simpel bed en een tafeltje. Goed genoeg voor nu. Ik sluit de deur achter me en ga op het bed liggen. Het is lang niet zo zacht als mijn bed thuis, maar het is een bed, en dat is het belangrijkste. Ik sluit mijn ogen en probeer de slaap te vatten.

Olivier
"Ach, ik ben er nu toch." Ik help hem de kisten en vaten recht te zetten en glimlach. "Nou, ik ga weer aan het werk." Ik loop terug naar mijn hut en ga weer achter mijn bureau zitten.

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Ik keek, nog steeds verbaasd, Ace weer na. Dit had ik nooit van hem verwacht. Die gozer probeerde echt indruk te maken, dankzij die meiden hier liep hij er teminste niet de hele tijd dronken bij. Ik grijnsde scheefjes, die meiden hadden een goede invloed op hem. Of naja, hij deed zijn best in de smaak te vallen. Dat ze zoveel moeite deden voor een vrouw. Ik had niet echt honger en ik klom op het dak van de keuken waar Ace toen straks op gevallen was, ik ging er op mijn rug opliggen en deed mijn armen onder mijn hoofd. Zwijgend keek ik naar de lucht, het was een heldere nacht en er stond een klein maantje aan de hemel. Aangezien iedereen nu waarschijnlijk aan 't eten was, was het vrij rustig buiten en kon ik ongestoord op mijn rug liggen.

[ bericht aangepast op 13 maart 2011 - 14:01 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Sorry, als dat Itliaans fout is x'D Ik spreek de taal namelijk (nog) niet.
Felix - Piraat

Ik wilde net mijn mond open doen om snel wat woordjes Italiaans te brabbelen, toen Ace als de ongewassen aap die hij was weer binnen kwam stormen. Gelukkig haalde hij het niet in die luizenbol van hem om ons ook nog eens aan te spreken, waarop ik Maxime een veelbetekende blik toestuurde en spijtig met mijn hoofd schudde. 'Zonneslagen,' mompelde ik, waarna ik wachte tot hij weer weg was en verder ging met mijn relaas. 'Ik ben bang dat mijn Italiaans bijlange niet goed genoeg is om zo'n tekst te vertellen. Ik ken hoogstens genoeg om wat inlichtingen te vragen,' vertelde ik verontschuldigend. 'Ik kan je wel zeggen: La tua bellezza è incomparabile, wat zoveel betekent als, uw schoonheid is niet te evenaren,' Opnieuw steek ik een stukje kip in mijn mond. 'Com'è il vino?'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Kenneth.

Hij lag in zijn hangmat, naar het plafon te staren. Maar kon nog steeds geen slaap vatten. Hij vroeg zich nog steeds af waarom die vrouw aan boord was. Diep zuchtte hij en keek naar wat andere piraten die lagen te snurken. Zachtjes klom hij uit zijn hangmat en liep weer terug naar het dek. Kenneth keek een beetje omzich heen en liep de trap op naar de verhoging. Daar zag hij Jack op het dank van de keuken liggen. Hij klom over de leuning heen van de trap en liep over het dak heen naar Jack.

Respect, ik kan het helemaal niet hoor!

Maxime- Dame.

Ik schud mijn hoofd vol medelijden vanwege Ace. 'Blijf jij dan maar zoveel mogelijk uit de zon, wil niet dat jij ook zo eindigt,' glimlach ik. Dan spreekt hij Italiaans en hoewel het echt prachtig klinkt, snap ik er niets van. Gelukkig zegt hij gelijk de vertaling. 'Wat lief! Ehm, vraag je nu hoe mijn wijn smaakt, want die smaakt prima.' Ik wens vurig dat dat inderdaad is wat hij vroeg, anders heb ik mezelf wederom voor schut gezet. Ik neem weer een stuk appel en kauw er voorzichtig op. Iedere keer als ik Felix aan kijk, betrap ik mezelf er op dat ik mijn blik echt los moet trekken. Het is alsof hij me hypnotiseert.

everything, in time

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Toen ik voetstappen had gehoord was ik gauw rechtop gaan zitten, net op tijd want Kenneth kwam het dak op. Dat scheelde weinig. Bij een man was alles plat als hij lag, dus het zou nogal vreemd zijn als hij zou zien dat dat bij mij niet zo was. Voortaan kon ik beter geen onnodige risico's nemen. Ik zweeg en keek voor me uit, het leek net alsof we in een zwart gat voeren. Gelukkig was er geen storm, overdag was een storm vervelend maar 's nachts leek het altijd onheilspellender en griezeliger. Als je dan overboord viel, dan viel je in een zwart gat leek het. Ik rilde lichtjes toen ik daar aan dacht.

Gotta go. Frans & Duits & Engels & Economie leren & SK maken en bahbahbah, geen zin in.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lang leve Google

Felix - Piraat

'Dat vroeg ik inderdaad, je lijkt gevoel te hebben voor talen,' complimenteerde ik haar bewonderend, terwijl ik uit mijn ooghoek die kok en Ace in de gaten hou. Als die twee mijn plan in de war stuurden, waren ze nog lang niet jarig, dacht ik nors terwijl ik langs mijn pistool streelde. 'Ik ben erg blij dat de wijn je smaakt. Dat maakt dit povere maal een beetje goed,' ging ik verder, er vanuitgaande dat als ze in uptown London woonde, ze wel heel wat anders gewend zou zijn aan eten. Daar konden ze hele buffetten serveren, met de meest exotische gerechten, allemaal gekookt door de beste chefs die de wereld te bieden had. Oh, wat verlangde ik terug naar de tijd dat ik zelf die heerlijke gerechten kon eten en als een prins op mijn wenken bediend werd.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Kenneth.

Zwijgend ging hij naast Jack zitten en staarde ook voorzich uit. Na een tijdje gezwijgd te hebben keek hij naar Jack. ' Sinds wanneer is hier een vrouw aan boord? ' vroeg hij nieuwsgierig en speelde wat met zijn vingers. Hij had alles van de vrouwen gemist, omdat hij met andere dingen bezig was geweest.

Ace - Piraat.

'Hallo stelletje miezerige dekzwabbers, maak eens plaats voor een arme vergeten ziel als ik.' Ik klim lenig met bord en al op het dak, waar ik plaats neem naast Kenneth en Jack. 'Moet je dit eens zien, echte kip op mijn bord.' Ik neem een paar gehaaste happen en praat met volle mond verder.
'Ik weet niet wat Felix die kok gegeven heeft, maar die maaltijd is zalig.' Ik prop een stuk brood naar binnen als ik naar de zwarte sterrenhemel kijk. Ik hoor Kenneth vragen sinds wanneer er hier een vrouw is. 'Ah, niet eentje, maar meerderen. En geloof het of niet, één ervan is in mijn bed in slaap gevallen,' zeg ik met pretoogjes. 'Ik denk dat ik maar eens vroeg ga slapen,' grijns ik. Een groepje dronken piraten is een oud zeemanslied aan het zingen. Ik zucht. Als ik mijn trouwe fles rum maar had was ik hen allang vaan vergezellen. Nu zit ik hier met twee piraten, een stuk perkament en een kip op mijn bord. Al met al ook geen slechte optie. Ik werk een stuk appel naar binnen, gevolgd door de kip en een hap brood.

[ bericht aangepast op 13 maart 2011 - 14:46 ]

No growth of the heart is ever a waste

Maxime - Dame.

'Nou ja, je moet toch iets doen als je de hele tijd op je kamer zit?' antwoord ik bescheiden. 'Nee, de maaltijd is prima,'maak je niet druk,' grinniik ik. Natuurlijk ben ik wat beters gewend, maar we zitten op een schip; ik verwacht dus heus geen heel buffet. Nu neem ik nog een stukje kip en let er deze keer extra op dat er echt niets meer aan mijn mond hangt. Één keer zo'n vernedering is genoeg. Ik kijk vluchtig naar buiten en zie dat het alweer donkerder wordt. Dat wordt dus weer een nacht op een schip, vreselijk is dat. Zachtjes zucht ik, maar ik ben niet van plan dit mijn humeur te laten verpesten. 'Nu wil ik toch weer meer over jou weten,' grijns ik en schuif mijn stoel nog wat dichterbij.

everything, in time

Kenneth.

Hij keek even opzij toen Ace naast hem ging zitten met een bord vol eten. Daarna keek hij weer naar Jack die nog geen antwoord had gegeven op zijn vraag. Misschien wist Ace wel antwoord op zijn vraag. ' Ace, sinds wanneer is er een vrouw aan boord? ' vroeg hij zacht en keek hem daarbij aan.