[RPG] Geen weg meer terug. [6] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.
Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.
HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 15:50 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik kuch een paar keer bij het inademen van de rook en knik vervolgens met een glimlachje. Ik kan me niemand herinneren met zo'n kleur ogen, bedenk ik me als ik zijn kant op kijk. Zo donker, zo onvoorspelbaar.. Odile! Hou je kop erbij. Ik betrap me erop dat ik te lang aan het staren ben.
'De alcohol, excuses,' zeg ik snel. Het is de beste smoes waar ik op kan komen en ik heb nu door hoe belachelijk het klinkt. 'Ja, dit is de klootzak die ervoor verantwoordelijk was,' vervolg ik snel. Ik pak het boek erbij en begin te bladeren. Ik grinnik bij zijn opmerking dat hij op een kraai lijkt. 'Hij was niet de knapste nee,' voeg ik droogjes toe en neem een trek van de sigaret. Dan kom ik tot een akelig besef als ik mijn ogen over de bladzijden uit het boek en de tekening laat glijden. 'We hebben een probleem. Als we de grens willen breken hebben we de gave van Grace en Faith nodig. Zoals ik al aangaf was hij fysiek niet de sterkste en was hij ongelofelijk wantrouwig. Dat was zijn grootste angst. Combineer je de gaven van Faith en Grace dan moet de grens in theorie te breken zijn. Tenzij..' Ik denk terug aan Daniel. 'Tenzij Daniel ons die gunst wil verlenen,' zucht ik. 'Maar die zal er wat voor terug willen.' Mijn humeur wordt duidelijk slechter als ik hem weer voor de geest haal.

No growth of the heart is ever a waste

Lew blies de rook traag uit zijn mond en keek hoe het in sliertjes in de lucht verdween. 'Ik vrees dat die Daniel dan onze beste kans is. There is no way in hell dat Faith ons ooit gaat helpen en die Grace lijkt me ook geen lieverdje. Schijnheilig als de pest, ik zou niet willen dat ze ons één of ander onzinverhaal opspeldt, ons vertrouwen wint en ons dan in onze rug steekt,' zei hij bitter, terwijl hij zijn sigaret tussen duim en wijsvinger plaatste en een trek nam. 'Dan moeten we hem maar een voorstel maken en hem geven wat hij wil. Het probleem is dat hij waarschijnlijk mensenbloed zal willen, vrees ik. Als hij is zoals hij hem beschreven hebt, lijkt dat het meest logisch. Ik zie niet in wat hij nog meer zou willen,' speculeerde Lew die opnieuw naar Odile keek. Zijn tong speelde met zijn twee voortanden terwijl hij nadacht. 'Ik kan echt niets anders bedenken. Behalve dan één van onze levens, maar ik denk dat hij daar weinig baat bij heeft.'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik knik langzaam als Lew zijn theorieen over Daniel opnoemt. Hij heeft gelijk.
'Klopt, daar heeft hij inderdaad weinig baat mee. Het is het meest aannemelijk dat hij of mensenbloed wil, of..' Ik zwijg even en neem nog een trek van de peuk. 'Of hij wil mij.' Emotieloos staar ik voor me uit. Ik weet maar al te goed wat voor egoistische klootzak het is. Zijn ongelofelijke minachting naar mij toe werd voor een deel veroorzaakt door het feit dat hij mij niet kon krijgen. Hij had het een tijdje geprobeerd, maar toen ik duidelijk had gemaakt dat hij op mocht flikkeren verklaarde hij me de oorlog. En ik hem. 'Maar op dat na kan ik niks verzinnen. Waarschijnlijk is het 't beste dat jij op hem af gaat, aangezien ik hem eerder de strot zou doorsnijden dan hem het voorstel doen,' zeg ik met een strakke uitdrukking. Ik heb nu inmiddels de peuk op en mijn ogen glijden over de tekening. Het was inderdaad een lelijke man.

No growth of the heart is ever a waste

Hij knikte zacht. 'Ik neem Elif wel mee ofzo. Die is altijd nogal goed in vredestichtertje spelen,' Lew leunde opnieuw achterover. Dit plan trok een hele streep door zijn idee om die nieuwe te gaan testen. Hij kon het zich nu niet veroorloven om ruzie te gaan zoeken met de man, en het was onwaarschijnlijk dat hij aan hun kant stond. Na alles wat Odile over hem verteld en gesuggereerd had, was die gast al Lews sympathie al verloren. 'Ik denk dat nu geen goed idee is though. We moeten hem te pakken krijgen op een moment dat hij goed gezind is. Na de jacht dus. Hij rook niet naar bloed toen hij hier binnenkwam en hij is niet weg geweest ondertussen, dus ik denk dat hij nog met een hongertje zit. Laten we maar wachten tot vanavond, dan kan hij even opladen voor hem ons eens gaan voorstellen,' dacht Lew luidop terwijl hij de laatste trekken van zijn sigaret nam en die overblijvende peuk dan in de lege whiskeyglazen dumpte. Het bleef even stil. 'Waarom zou hij jou in specifiek willen? Heeft hij nog een rekening met je te vereffenen?' vroeg Lew, die zich nu pas realiseerde wat ze gezegd had, nieuwsgierig.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

'Goed idee, ik denk dat Elif een goede optie is. En het is inderdaad het beste om te wachten na de jacht.' Mijn blik valt op de peuk die Lew in de whiskyglazen dumpt. Ik vraag me af wanneer hij eens door zijn voorraad heen is, denk ik met een scheef opgetrokken mondhoek. Dan vraagt hij wat Daniel van mij moet. Ik zucht haast onmerkbaar.
'Toen ik pas bij de clan zat probeerde hij me te versieren. Laat ik zeggen dat hij het niet echt subtiel aanpakte en op een gegeven moment heb ik hem een flinke mep verkocht, en hij mij, en ik hem en hij mij. Misschien is hij het al vergeten want vijftig jaar is een lange tijd. Maar de mogelijkheid is er. Trouwens, ben je goed in koken?' vraag ik dan met een brede grijns. Ik kan wel een beetje hulp gebruiken als ik zo'n flinke maaltijd klaar moet gaan maken en met een beetje mazzel heeft hij genoeg whisky gehad dat hij nog ja zegt ook.

[ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 23:16 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Heeft hij een meisje geslagen?' flapte Lew ongelovig uit. Enfin ja, hij had Odile ook aangevallen, maar dat was omdat ze Dewi ging op eten, dat was anders dan een meisje slaan omdat ze niet inging op zijn versiertrucs... Daniel viel meer en meer uit Lews gratie, met elk woord wat hij over hem hoorde. 'Ik kan pizza maken,' vertelde hij niet zonder trots toen ze vroeg of hij kon koken. Hij wist dat dat niet helemaal tot koken behoorde, maar hé... het was iets. 'Voor de rest niet echt. Maar als je me exact zegt wat ik moet doen, denk ik dat ik het wel kan,' voegde hij er vlug achter aan terwijl hij opstond en de glazen oppakte.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile - Goede vampier.

Ik trek een quasi-onschuldig gezicht. Meisje. Hij noemde me meisje.
'Nou.. laat ik zeggen dat hij me ooit ineens vastgreep en ik hem een mep gaf. Dus ik ben het gevecht begonnen, feitelijk. Ach, het was allemaal zo lang geleden. Het zou me niks verbazen als hij het allang vergeten is. Bovendien knokte ik wat af toen, eigenlijk kan ik me niet eens meer goed herinneren wie ik allemaal wel niet geslagen heb. En wie mij.' Ik werp een blik op hem leg een lok haar achter mijn oor, de lok die altijd weer los komt te hangen. 'Pizza maken he? Dat gaat de goeie kant op,' glimlach ik. 'Ik was van plan zalm met provencaalse kruiden, prei en aardappelpuree te maken. Niets ingewikkelds, valt weinig aan te verpesten. Als je me wil komen versterken, be my guest. De huishoudschool is toch ergens goed voor geweest.' Eigenlijk voel ik ergens de intense drang om hem nog eens te omhelzen, om gewoon eens zijn lichaam vast te kunnen houden, maar er is geen goede reden toe dus laat ik het achterwege.

[ bericht aangepast op 6 maart 2011 - 23:47 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Aha... Zalm met kruiden. Natuurlijk,' glimlachte Lew, alsof het een fluitje van een cent was. In feite had hij van zijn leven nog geen zalm gegeten - vroeger waren ze er te arm voor en daarna had hij er geen nood meer aan- en had hij geen idee wat hij zich bij provencaalse kruiden moest voorstellen. De aardappelpuree en prei boden een verlossing, aangezien dat het enige was, wat hij al effectief op een bord had zien liggen. Om zijn verwarde gezicht te verbergen draaide hij zich maar vlug om en zette koers naar de keuken zodat hij de glazen af kon wassen. Op vampiersnelheid smeet hij de peuk weg, waste de glazen uit met water en droogde ze af met een handdoek die op het aanrecht rondslingerde. 'Ik wil even zeggen dat je me alleen tijdens dit bijzondere geval mag commanderen,' grijnsde hij terwijl nonchalant tegen het aanrecht aan ging leunen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Bijan nummer 7

Elif - Goede vampier.
,,Geeft niks..'' zei ik zachtjes. ,,Maar bied je bloed aan niemand aan, okay?'' ik keek 'm strak aan.
,,Het is niet zeker dat wij ons altijd even goed kunnen beheersen, het blijft dus een groot risico als een van ons van jouw bloed drinkt.'' ik bekeek 'm kort en zag hoe hij onzeker met zijn mouw speelde, hij had 't goed bedoelt..
,,Maar maak je er niet druk om, okay?'' ik glimlachte en woelde door zijn haren.

Dewi - Mens.
(Ze lag nog niet in het water maar okay :'D Nu wel dus.)
Ik zag Yue aankomen en voor ik het wist maakte ze een bommetje en kreeg ik een plens water over me heen. Ik keek haar aan en grinnikte.
''Das okay.'' ik kon niet staan in het bad en ik was benieuwd hoe diep het was. Ik hield mijn adem in en liet me naar de bodem zakken, het was nog behoorlijk diep, dieper dan ik verwacht had. Nadat ik de bodem had aangetikt zwom ik weer naar boven.

Faith - Slechte Vampier.
''Ja klopt, er zijn nog meer nieuwelingen.'' ik frunnikte aan mijn haren.
''En het wordt inderdaad druk, van mij hoeven er niet nog meer te komen. Trouwens, die dude staat volgens mij wel aan onze kant.. En die vrouwelijke vampier volgens mij ook.'' ik draaide verveeld aan een lok haar.
''Het wordt trouwens wel weer eens tijd voor een aanval op die miezerige mensjes, vind je ook niet? Ze hebben hier namelijk lang genoeg rondgehuppelt.''

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

'Dus je bent er bekend mee,' reageer ik terwijl ik en leun net als hem tegen het aanrecht. 'Dat kan handig uitkomen. Als je nog nuttige suggesties hebt om erbij te doen, wees zo vrij. We hebben nog de halve dag. Ik neem aan dat de etenstijden van vroeger nog niet zijn veranderd,' zeg ik met een glimlach als ik mezelf voorzie van een glas melk. Ik neem een paar slokken en grijns om zijn opmerking.
'Geloof me, daar ga ik gebruik van maken ook. Als ik ergens goed in ben is het wel commanderen en overigens heb het wel op mannen die doen wat ik zeg. Dat idee bevalt me wel. Voel je er wat voor om een bezoek te brengen aan de sportzaal of het zwembad?' Meteen na het stellen van de vraag schiet het besef te binnen dat Lew helemaal niet van zwemmen houdt. 'Oh.. das waar ook. Je houdt niet zo van.. water. Sportzaal dan maar? Tenzij je er klaar voor bent je angst te overwinnen.' Ik denk vaag aan Grace. Als water echt zo'n probleem is voor Lew gaat hij er nog problemen mee krijgen.

No growth of the heart is ever a waste

Yue
(O, floeps, ik dacht van wel)
Ik zie dat Dewi hetzelfde doet als ik eerder deed. "Het is nog best diep, hè?" Ik glimlach naar haar. Ik ben blij dat we zo goed met elkaar over weg kunnen.

Savoy
"Er is geen "onze" kant. Die mensen-lovers werken samen, maar ons gaat het allemaal maar om een ding: Bloed." Ik kijk haar even aan. "Jij weet net zo goed als ik dat we elkaar zouden verraden voor bloed. En dat is ons zwakke punt." Het is even stil, en ik denk na. "We kunnen, however, wel even een van die mensen proberen te pakken. Dat kan natuurlijk nooit kwaad."

Hij lachte hartlijk om haar opmerking, en gooide geamuseerd zijn hoofd in zijn nek. De lach verdween echter snel van zijn mond toen hij het woord "zwembad" hoorde vallen. Zijn neus wipte automatisch op en neer in afkeer toen ze het zwembad vernoemde, waarna hij zijn blik afwendde en een rilling moest onderdrukken. Oh pull yourself together, snauwde hij zichzelf in gedachten toe alvorens met een pokerface weer naar Odile te kijken. 'Ik ben er niet bang van,' begon hij verontwaardigd, 'Ik heb het alleen niet zo op nattigheid,' Hij voelde zich schuldig omdat zij zich zo aan hem had blootgesteld en hij niet eens aan zijn verleden durfde denken. Blokkeer het en het gaat wel weg, dacht hij altijd, maar het bewijs van het tegendeel stond naast hem. Het bewijs met felrode haren en prachtige grijze ogen. Wait... come again? Waar kwam die prachtige ineens vandaan? Die had hij nog niet eerder gezien... 'Laten we maar naar de sportzaal gaan dan,'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede vampier.
,,Geeft niks..'' zei ik zachtjes. ,,Maar bied je bloed aan niemand aan, okay?'' ik keek 'm strak aan.
,,Het is niet zeker dat wij ons altijd even goed kunnen beheersen, het blijft dus een groot risico als een van ons van jouw bloed drinkt.'' ik bekeek 'm kort en zag hoe hij onzeker met zijn mouw speelde, hij had 't goed bedoelt..
,,Maar maak je er niet druk om, okay?'' ik glimlachte en woelde door zijn haren.

Dewi - Mens.
Ik knikte en keek haar aan.
''Best wel, had verwacht dat het minder diep zou zijn.'' ik keek haar glimlachend aan en miste eigenlijk wel iets, het was heel stom, maar toch.
''Er zijn vast geen luchtbedden, autobanden of iets anders in die richting he?'vroeg ik met schaapachtig grijnsje, het was een stomme vraag, maar het was wel altijd relaxed.

Faith - Slechte Vampier.
''True. Ik snap niet dat hun niet gek worden van die sterke bloedgeur steeds om ze heen.'' ik leunde tegen de muur en keek hem aan.
''Die nieuwe dude heeft trouwens een interessante gave.. Hij is een soort databese voor alle gaven, dus als jij bij hem in de buurt bent heeft hij jouw gave.. Maar dan wel 10x zo sterk. Ook kan jij je gave dan niet meer gebruiken.'' ik keek Savoy aan en ging verder.
''Als we ervoor zorgen dat hij in ieder geval aan onze kant staat, dan zijn we de andere altijd voor. Tenzij hij ons moet verraden,'' ik trok een wenkrauw op en dacht na, ''maar dat risico moeten we dan maar nemen denk ik.''

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik moet mijn lach inhouden om zijn ontkenning. Oh, mannen ook. Typisch.
'Dan wordt het de sportzaal. Ik moet nodig mijn conditie weer op peil brengen.' Dit zeg ik met de gedachte aan Daniël in mijn achterhoofd. Ik vertrouw hem niet en het zou me niks verbazen als hij één van ons vroeg of laat gaat aanvallen. Het feit dat ik geen gave heb - of onvoldoende heb ontwikkeld - werkt in dit geval in mijn voordeel. Ik heb me in mijn eerste jaren als vampier lang afgevraagd hoe je een vampier kon verslaan die alle zetten kon absorberen en keihard terugvuurde en nu na vijftig jaar ben ik er nog steeds niet uit. Het is onmogelijk een onoverwinnelijke vampier te creëren. Iedere vampier heeft zijn zwakte.
We lopen door de gang richting de sportzaal. Als we er aankomen is het er leeg, precies hetgeen waar ik op had gehoopt. Ik trek mijn rode coltrui uit - waaronder ik alleen een zwarte haltertop draag en stap op de loopband om alvast wat warm te draaien. Ik voer het aantal kilometers flink omhoog - wat een akelig gedruk is aangezien deze dingen niet voor vampiers zijn gebouwd en begin te rennen. God, wat voelt sporten ook goed. Terwijl ik ren draai ik mijn hoofd om richting Lew.
'Voel jezelf zo vrij hoor. Op een gegeven moment voel je je hier als een vis in het wa- eh.. droge.' Oh fuck. De afleiding zorgt ervoor dat ik mijn balans op het apparaat verlies en het niet meer kan bijhouden. Vliegensvlug zet ik me nog net af en kom met een draai zo lenig als dat van een kat op handen en voeten op de grond terecht. Ik zet het apparaat uit. Oké, genoeg warm gedraaid, denk ik terwijl ik een grijnzende blik op de boksbal werp. Nu het echte werk.

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 17:02 ]

No growth of the heart is ever a waste

Hard beet hij de binnenkant van zijn lip, om zijn lachen in te houden toen ze met een potsierlijke beweging haar evenwicht verloor, maar zich toch nog in ere wist te herstellen door soepel terug op haar voeten te belanden. 'Nice save,' meesmuilde hij met een geamuseerde twinkeling in zijn ogen. Zijn ogen dwaalden af naar haar welgevormde rug, slank maar duidelijk pezig. 'Now, what is this crap?' mompelde Lew die zichzelf tot orde riep en nieuwsgierig op de loopband was afgelopen, tegen zichzelf. Hij herkende het ding wel - ze leken wel op de prehistorische toestellen uit zijn tijd-, maar de knopjes er op waren nieuw voor hem. Curieus duwde hij op een paar willekeurige knopjes waardoor het ding allerlei piepgeluidjes maakte en op een tergend traag tempo begon te draaien. Bedenkelijk stapte hij er aan de voorkant op, alleen om zich door de band helemaal naar de achterkant te laten voeren en er dan met een grijnsje afsprong. 'Dat ding is echt prutswerk,' klaagde Lew met een lachende trek rond zijn mond terwijl hij op Odile en haar boksbal afliep, 'Als je wil lopen moet je naar de zuidelijke States gaan,' begon hij wijs,' Route 66 ken je wel? In de VS zijn er zo tientallen van die verlaten snelwegen. Ze zijn effen en recht en 's nachts is er geen kat. Daar kan je pas rennen. Tot je spieren aan flarden uit één hangen,' vertelde hij terwijl hij een paar rustige klapjes tegen een grote bokszak gaf. 'Niets zoals dat. Als je daar ooit de kans toe krijgt... niet twijfelen gewoon doen. Dan weet je pas wat het is om vrij te zijn.' Hij draafde verder naar de gewichten. Ze waren allemaal tot het maximum beladen, maar Lew vond het nog steeds erg makkelijk om ze te heffen. Waarschijnlijk kon er gewoon niet meer op, om het simpele feit dat de staaf het dan zou begeven. Hij vond het al erg verwonderlijk dat de fitnessruimte nog leefde, die machines waren niet gemaakt voor vampiers. Al helemaal niet voor sportende vampiers. Nieuwsgierig liep hij verder om de ruimte te verkennen en kwam uiteindelijk uit bij de ringen, die relatief hoog tegen het plafond hingen. Met een onnatuurlijk hoge sprong greep hij beide ringen vast. Dit had hij al niet meer gedaan sinds gym in de basisschool.

[ bericht aangepast op 7 maart 2011 - 17:07 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.