[RPG] Geen weg meer terug. [6] - Speeltopics

Hoi. The Game.
Nummer 5 alweer :] Gaat lekker jongens. -kuch- Meiden.
Nummer 1: Blub.
Nummer 2: Blub.
Nummer 3: Blub.
Nummer 4: Blub.
Nummer 5: Blub.
Joinen maar geen idee wat RPG's zijn?
Kijk hier!
Inspringen altijd mogelijk. Vraag maar een samenvatting aan mij en ik zal je helpen met in het verhaal komen (;
Het verhaal
Het gaat over een stel kinderen die om de een of andere reden in een verlaten villa in het bos komen. Denk aan weddenschap, weggelopen, verdwaald etc. De villa is enorm, heeft alles wat je maar wensen kan, ookal is het stoffig en wat oud. Maar wat ze niet weten is dat de villa die zo verlaten lijkt al bewoond is, niet door mensen of dieren. Door vampiers. Twee sorten nog wel, de slechte kennen geen medeleven en drinken van alles en iedereen en houden zich vaak niet in, de 'goede' doen het zo lang mogelijk met dierenbloed, maar moeten af en toe ook dat van een mens. Ze nemen dan zo min mogelijk en doen de mensen verder niks. Die twee soorten vampiers haten elkaar, obviously.
Dan nu het grootste probleem, als een mens eenmaal binnen de poorten die rond de villa staan stapt, kan die niet meer terug. Enkel vampiers kunnen naar binnen en naar buiten. Overleven ze het?
Rollen
Normale tiener: Dewi - Candy - Timothy - Jamie
Goede vampier: Elif - Gawyn
Slechte vampier: Faith - Savoy - Odile
Weetjes over vampiers
- Ze kunnen in het daglicht, maar niet de hele dag. Eerst gaat het jeuken als ze te lang zien en dan pijn doen, als ze dan nog te lang blijven is er logisch wat er gebeurt.
- Als een vampier van een mens drinkt wordt dat mens geen vampier, dat gebeurt pas als een vampier gif 'inspuit'
- Een vampier die een mens ook tot nachtwezen maakt creëert als het ware een band en is eigenlijk verplicht die persoon te begeleiden in het begin.
- Vampier worden is een zeer pijnlijk proces.
- Als vampiers elkaar écht mogen drinken ze elkaars bloed zodat ze een sorot band krijgen ^^
- Vampiers zijn sneller en sterker dan mensen en al hun zintuigen zijn ook sterk ontwikkeld.
- Vampiers kunnen sluipen zonder geluid te maken en kunnen haast opgaan in de schaduwen.
- Vampiers hebben geen eten/drinken nodig, ookal kunnen ze het wel eten.
- Vampiers hebben bijna geen slaap nodig.
- En als laatst; Elke vampier heeft een soort kleine gave, geen vuursturen of iets dergelijks maar denk aan gedachten lezen. Hier een lijstje met ideeën.
Gedachten lezen door op persoon te concentreren of door aanraking
Iemands hele verleden zien door simpele aanraking
Persoon pijnigen als je wilt door enkel te kijken
Dingen verplaatsen zonder aan te raken
Hypnose
Iemand in slaap kunnen laten vallen
Zelf kunenn beslissen hoe je eruit ziet
Ogen verkleuren naar je emotie
Gedachten kunnen 'verzenden'
Als iemand slaapt en je raakt die persoon aan kan je droom meekijken
Dromen manipuleren
Genezen
Emoties aanvoelen
Weten of iemand de waarheid spreekt
Visioenen
En ga zo maar door.
HAVE FUN :'D
Lijst met mensen die niet willen dat hun personage door anderen wordt gebruikt.
(Als je niet wilt dat jouw personages af en toe door anderen worden gebruikt voor kleine dingetjes zoals simpele vragen dan moet je het melden en zet ik je hier neer!)
- nog niemand

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 26 feb 2011 - 15:50 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Lew wandelde op zijn gemakje terug naar zijn kamer en trok ondertussen zijn T-shirt over zijn hoofd. 'I really need to get myself some pyjamas,' mompelde hij tegen zichzelf toen hij het shirt ook maar de kast in pierde en naar zijn pathetische collectie kleren keek. 'Vind je het trouwens oké om een bed te delen? Anders slaap ik wel op de grond.' vroeg Lew plots aan Dewi. Hij had er eigenlijk geen rekening mee gehouden dat ze misschien ongemakkelijk zou vinden om met hem in één bed te slapen, ookal was het een vrij groot tweepersoonsbed. Voor hem was het geen probleem om op de grond te slapen. Hell, hij kon zelfs op een cactus slapen als het moest. Een eigenschap die hij als mens van zijn vader geërfd had. Nog zo'n persoon die altijd en overal kon slapen. Het is een gave, hoewel je er als vamp niet echt veel aan hebt.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede Vampier.
-wtf is Jamie gast :'d even dees pb'en-

Dewi - Mens.
Toen Lew me vroeg of ik 't oké vond om een bed te delen, omdat hij anders wel op de grond zou slapen, draaide ik me om en keek hem aan.
,,Op de grond? Ik laat je echt niet op de grond slapen hoor.'' zei ik verbaasd. ,,Ik vind 't niet erg om te delen hoor.'' voegde ik eraan toe.
Het bed was groot zat en ik was niet gekomen om het bed van hem te stelen en ik moest wel heel lullig zijn al zou ik hem op de grond willen laten slapen.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar verbaasd na, haar cadeautje? Waarom gaf ze ons, of mij, een cadeautje? Wilde ze ons soms omkopen..? Ze was té aardig, terwijl ik erover nadacht liep ik terug naar mijn kamer.

[ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 15:01 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

Ik steek mijn hand uit en glimlach.
'Odile Lavossa.' Ik hoor haar verhaal aan en kom langzaam maar zeker tot de conclusie dat zij geen problemen zal gaan veroorzaken. Goddank, weer een pak van m'n hart. Ik steek het mes weer weg en leg het boek aan de kant, zodat er wat meer ruimte voor haar is om te zitten. Dit is mijn favoriete plek in het huis. Het is hoog en ik heb geen last van de rest. Ik leun met mijn rug tegen de schoorsteen aan die tevens beschutting biedt tegen de wind. 'Mijn verhaal?' Ik twijfel even, maar kom dan tot de conclusie dat het weinig meer uit maakt. Ik zal er maar aan moeten wennen om niet zo moeilijk te doen over mijn verleden, want nu Grace er een belangrijk deel van weet is het een kwestie van tijd dat ze het tegen me zal gaan gebruiken. Ik zie dat ellendige kreng ervoor aan dat ze me ermee gaat chanteren. Ik besluit maar te vertellen wat ik ervan kwijt wil.
'Ik ben in 1956 vampier geworden en opgenomen in één van de grootste clans die er was. Ik leerde doden en martelen en ik vond het nog leuk ook. Ik kon op de meest inventieve manieren mensen afmaken en ook vampiers, mocht dat nodig zijn. Degene die mij vampier maakte - mijn mentor - was een egoïstische lul die de verledens van de clanleden tegen henzelf gebruikte. Een meester in manipulatie, die sterke en zwakke karaktereigenschappen geweldig goed tegen elkaar kon uitspelen. Uiteindelijk ben ik daar weggegaan en op zoek gegaan naar rust. Uiteindelijk kwam ik hier terecht. Maar zoals je zo wel zal zien komt er van die rust weinig terecht.' Ik glimlach. 'Hier zitten vampiers die je af willen maken om wie je bent. Pas daarvoor op. Mijn advies: draag altijd een mes op zak.' Ik trek een glimlachje.

[ bericht aangepast op 24 nov 2014 - 17:59 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Dan hebben we geen probleem,' grijnsde Lew vrolijk, terwijl hij zijn jeansbroek uittrok en die bij zijn medekledingstukken in de kast dumpte. 'Ik vraag me trouwens af wat ik je morgenvroeg te eten moet geven. By the looks of it hebben we alleen pizza in huis,' babbelde hij terwijl hij het bed in kroop en vervolgens naar het plafond ging liggen staren. De fijne straaltjes licht die eerder nog tussen de gordijnen heen piepten, waren nu volledig verdwenen, waardoor hij aannam dat de zon achter de horizon verdwenen was.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Elif - Goede Vampier.
-Waiting for Jamie :'d-

Dewi - Mens.
,,Dat wordt dus pizza als ontbijt. Hopelijk smaakt het beter dan dat 't klinkt.'' zei ik met klein grijnsje, ik rolde weer op mijn zij zoals ik toen straks ook had gelegen. Met mijn rug dus naar hem toe. Waarschijnlijk, althans ik hoopte 't, was hij niet meer zo pissig om me als toen straks. Ik moest me beter leren beheersen, ik was nooit goed geweest met emoties, dus daar werd het wel eens tijd voor. Note to myself; Leren beheersen. Een kleine zucht verliet mijn mond en ik sloot mijn ogen. Hoplijk was niemand van plan een aanval te plegen nu ik eindelijk kon slapen.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar verbaasd na, haar cadeautje? Waarom gaf ze ons, of mij, een cadeautje? Wilde ze ons soms omkopen..? Ze was té aardig, terwijl ik erover nadacht liep ik terug naar mijn kamer.

[ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 15:19 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Grace.

Ik glimlach en wijs als we het dorpje in zijn gelopen naar een klein restaurantje. 'Laten we uit eten gaan' zeg ik met een grijns op mijn mond. Samen lopen we naar binnen en al snel vraagt een gast vrouw aan ons of we een tafeltje willen hebben. Ik knik en zie het verbaasde gezicht van Savoy 'maak je geen zorgen' fluister ik en loop samen met hem achter de vrouw aan. Als we eenmaal zitten kijkt hij me vragen aan.

Alex.

Ik knik als Odile nog een paar dingen uitlegd, na dat verlaat ze de kamer en klimt uit het raam. Dat zou wel een typisch vampier dingetje zijn en ik besluit het maar even te vergeten. Ik pak het t-shirt en trek het aan en ga dan op het bed liggen.

"If not later, when?" - André Aciman // call me by your name

Aphrodite- goede vampier

Ik schrok toen Odile haar verhaal vertelde. Ik kon me niet voorstellen dat zij zo kwaadaardig was geweest, ik bedoel ze zag er totaal niet gevaarlijk uit. Toen ze over het huis en de mensen erin vertelde, begon er een zenuwachtig gevoel in mijn buik te borrelen, ik had daar dus totaal geen zin in, maar was wel erg nieuwschrierig hoe het leven er was. Toen ze over een mes begon, hield ik glimlachend mijn jurk omhoog en toonde haar een klein, subtiel mes, die met een touw aan mijn enkel vastzat. 'Ik kan me wel beschermen' zei ik met een knipoog. 'Hoeveel personen wonen er hier eigenlijk?'

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Odile - Goede vampier.

Ik glimlach bij het zien van haar mes. Die is goed voorbereid. Thank god, hoef ik dat ook weer niet te doen.
'Eens zien. We beginnen met de mensen. Je hebt Jamie, Alex - die nu in mijn kamer bivakkeert - en Dewi. Vervolgens hebben we Lewis, Elif, Grace, Faith, ik en Savoy. En Gawyn, maar waar hij uithangt zal me een raadsel blijven. De rolverdeling is redelijk simpel hier: Faith, Savoy en Grace willen ons en die stervelingen uitmoorden en de rest.. wil dat dus niet. En nu ik het me bedenk; er is niks te eten voor die stervelingen. Dat wordt honger lijden tenzij we wat gaan halen. Ga je mee? Er is hier een dorp in de buurt en dat is niet zo'n eind lopen als we vaart maken. Bovendien kan ik niet lang weg blijven aangezien..' Ik gebaar naar mijn kamer. 'Hij daar ligt.' Ik spring van het dak af en kom met een zachte plof op het gras terecht. Ik vang geen geur op van Grace en Savoy. Waarschijnlijk zijn die jagen. In dat geval is Alex voorlopig veilig. Ik kijk naar boven, waar Aphrodite nog op het dak zit.

No growth of the heart is ever a waste

Aphrodite - vampier

Ik zuchtte toen Odile me over de verschillende personen vertelde
. 'Oke, Jamie, Alex, Dewi,Elif jij en ik zijn dus goed, de andere slecht' Nou ik besefte nu al dat ik hier geen rust ging vinden. Toen Odile aan me vroeg of ik meeging naar het dorp om eten te halen, knikte ik en sprong ik net als haar behendig van het dak af. 'En zijn er ook nog koppeltjes misschien?' vroeg ik lachend toen we naar het dorp liepen.

[ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 16:10 ]

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

'Zal wel zeker? Pizza is lekker. Ontbijt is lekker. Ik zie 't probleem niet,' grinnikte hij zacht, waarna hij stillag en zweeg. De omgeving was echt dood en doodstil. Als hij niet beter had geweten, zou hij gezworen hebben dat ze helemaal alleen waren. Lew luisterde aandachtig naar Dewi's regelmatige ademhaling. Dat ritme was bijzonder rustgevend en hij werd al gauw soezerig van. Op zich hadden vampiers niet de nood om te ademen en kunnen ze het zichzelf afleren, maar een pure beweging als ademen, was zo vanzelfsprekend dat Lew het niet kon opgeven. Hij was op plaatsen in de wereld geweest waar het zo onheilspellend stil was, dat hij express extra luid ademde, gewoon om iets te horen. Het kalmeerde enorm.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Yue
Nadat Odile weg is gegaan glimlach ik naar de jongen. "Slaaplekker." Ik loop de kamer uit en ga naar de bibliotheek. Ik ben nieuwsgierig wat voor boeken er nog meer stonden, en ik wil niet de hele tijd achter Odile aan blijven lopen. Dat zou ze vast irritant vinden. Mijn humeur is in ieder geval al weer wat beter door wat ze heeft gezegd. Ik had geen idee dat Odile zich zo verantwoordelijk voor me voelt, maar het geeft me een veilig gevoel. Eenmaal in de bibliotheek loop ik naar een van de boekenkasten toe. Alle boeken zien er oud en stoffig uit, wat ze eigenlijk alleen maar interresanter maakt. Ik pakte een paar boeken die me leuk leken uit de kast en liep naar de bank.

Savoy
Ik kijk verbaasd op als Grace het over uit eten gaan heeft. Ik ben al in jaren niet meer uit eten geweest, omdat ik mensen eten gewoon veel minder lekker vind dan bloed. Ik ga tegenover haar zitten en kijk haar aan. "Wat is het plan?"

haha, expres ludi gaan ademen :x

Elif - Goede Vampier.
-Waiting for Jamie :'d-

Dewi - Mens.
,,Je smaak is vreemd als je net wakker bent.. En om dan een pizza te eten..'' ik had mijn ogen weer geopend en keek naar de muur tegenover me. Ik vroeg me af waarom hij nu wel bij me in bed durfde, een poos eerder had hij geweigerd omdat hij zichzelf niet 100% vertrouwde. Ik rolde terug op mijn andere zij zodat ik face2face lag met Lew, stil liggen was ik nooit echt een kanjer in geweest. Ik overwoog het om hem te vragen waarom hij nu wel durfde, maar ik had mijn mond nog maar een stukje open of ik twijfelde al of ik het wel zou vragen. ,,Weltrusten.'' zei ik uiteindelijk maar en sloot mijn ogen weer.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar verbaasd na, haar cadeautje? Waarom gaf ze ons, of mij, een cadeautje? Wilde ze ons soms omkopen..? Ze was té aardig, terwijl ik erover nadacht liep ik terug naar mijn kamer.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Odile - Goede vampier.

'Ja. En Lewis. Koppeltjes?' vraag ik. Ik trek weer een grijns. 'Als in.. stelletjes? Volgens mij niet. Daar zijn we te moordlustig voor. Ach nou ja, moordlustig. Ik zou er persoonlijk wel een paar levend willen villen, maar dat ligt in mijn persoonlijke aard. Jarenlang moorden en martelen wordt een verslaving en afkicken is niet zo makkelijk. Zeker als je van die mensen af moet blijven. God, wat heb ik een dorst. Ik heb toch zo'n behoefte aan een zalig warm, zacht, zoet mensennekje tussen mijn tanden. En nu slaapt er tot mijn grote ellende ook nog één in mijn bed. God, wat ik allemaal wel niet met hem zou kunnen doen..' Ik begin hoe langer hoe meer te kwijlen, tot ik mezelf tot de orde roep. 'Eh.. goed, maar dat even terzijde, hier naar links.' Mijn gedachten beginnen af te dwalen als we het dorp binnen komen. Stelletjes? Goh daar heb ik nog niet eens over nagedacht. Persoonlijk zou ik Faith en Savoy wel bij elkaar zien maar daar houdt het wel bij op. En ik zou simpelweg een hel zijn voor iedere man, dus ik nam al snel voor om ze die ellende te besparen. Het mag misschien vreemd klinken, ook ik ben in het verleden wel eens verliefd geweest. Maar ik dwong mezelf die gevoelens opzij te zetten en door te gaan. Eigenlijk heb ik voor het eerst sinds jaren pas iets in de vorm van genegenheid en warmte gevoeld op het moment dat.. Lew me in zijn armen naar huis droeg. Ik bijt wat zenuwachtig op mijn lip. Lew en ik? Zou dat kunnen? Ik verban de gedachte. Daarvoor heb ik al te veel verknald en bovendien ben ik het laatste wat iedere man met verstand in een meisje zou zoeken. We komen uit bij een kleine supermarkt. Fijn. Winkelen zonder geld. Odile, hoe deed je dat ook alweer? We lopen naar binnen en met getrainde ogen ga ik op zoek naar een nooduitgang waar ik uit weg zou kunnen glippen.
'Ik ga op zoek naar aardappelen, vlees en groente. Daar op zullen ze nog wel even kunnen teren. Jij nog speciale wensen?' vraag ik glimlachend.

[ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 16:20 ]

No growth of the heart is ever a waste

'Sleep tight,'mompelde Lewis in zijn zuiderse accent, met de indruk dat ze eerst wat anders wilde vragen. Hij liet het maar voor wat het was en draaide zich op zijn rug, wachtend tot zijn ogen toe zouden vallen. Dat leek echter moeilijker dan hij gehoopt had, aangezien hij contstant afgeleid werd door Dewi's geur, haar ademhaling en haar bewegingen. Ondanks dat hij op het randje van wegsluimeren dwaalde, was er een deel van hem dat ook hyperalert stond en dat reageerde op de meest minieme bewegingen, zoals een vogel die uit de bomen wegvloog, een krak van het hout of Dewi die het haar uit haar geizcht streek. Lew deed zijn ogen traag open en toe en nam een diepe teug lucht in de hoop zijn hersenactiviteit ietwat uit te schakelen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Odile en Lew, apart koppel :'D
Le wis populair

Elif - Goede Vampier.
-Waiting for Jamie :'d-

Dewi - Mens.
Deze keer sliep ik gauw en erg kalm, deze keer geen nachtmerries. Althans, niet zoals gewoonlijk. Ik was alleen in een soort bos bij een rustige kabbelend riviertje. Het idee dat ik alleen was was angstaanjagend maar kalmerend op hetzelfde moment. Ik hoefde me niet druk te maken om anderen, bang dat ik ze belastte en dergelijke. Aan de andere kant werd ik overspoeld met een eenzaam gevoel, het gevoel dat ik er alleen voor stond en op niemand kon rekenen als ik ze nodig had.

Faith - Slechte Vampier.
Ik keek haar verbaasd na, haar cadeautje? Waarom gaf ze ons, of mij, een cadeautje? Wilde ze ons soms omkopen..? Ze was té aardig, terwijl ik erover nadacht liep ik terug naar mijn kamer.

[ bericht aangepast op 27 feb 2011 - 16:28 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.