[RPG • 0] Experium|| 59 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar Gates• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • Energieschilden •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegd hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkelt tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Mijn gave is dodelijk,' mompelde Azrael. Hij dacht aan de foto. 'Denk je dat hij me daarom de foto gaf? Om een soort deal voor te stellen?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin keek met grote ogen naar Azrael. Het was opeens alsof er iets klikte. "Dat zou zomaar kunnen."
      Oh help, Zebediah had contact gezocht met zijn vriend. Misschien... Misschien was hij dan wel net op tijd. Stel je voor dat Zebediah hem iets voorstelde dat Azrael niet had kunnen wijzigen en dan was het misschien wel helemaal fout gegaan. "Wees voorzichtig met hem. Hij is echt niet te vertrouwen. En... Wacht..." Merrin voelde zich dom dat hij het eigenlijk niet eens wist. "Hoe oud ben je eigenlijk?"

[ bericht aangepast op 7 jan 2024 - 16:36 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Azrael nam zich voor om inderdaad voorzichtig te zijn. Het leek hem een lastig dilemma. Natuurlijk wilde hij niet voor die Zebediah zijn karretje gespannen worden. Maar als die informatie had, als die misschien zelfs wel wist waar zijn vriend was… misschien had hij hem zelfs wel gevangengenomen om hem te dwingen iets te doen. ‘Ik ben zestien,’ antwoordde hij, niet helemaal begrijpend waarom dat van belang was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin zuchtte haast opgelucht. "Experium heeft iedereen onder de achttien een soort van ingeënt. Zebediah kan mensen als hij hen in de ogen kijkt een opdracht geven die ze móeten uitvoeren, wat je zelf er ook van vindt. Maar iedereen jonger dan achttien is bestand tegen zijn gave. Dus daar hoef je je geen zorgen om te maken."

---

It's never gonna happen, Guys.

'Maar een reden te meer om iemand te zoeken om wie ik geef,' mompelde Azrael. Hij kreeg een beklemmend gevoel op zijn borst. 'Dan kan hij me daarmee onder druk zetten.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin zijn gezicht betrok. "Als... als dat gebeurd, dan moet je naar me toe komen oké? Dan... schakel ik gewoon alle andere Panthers ook in. Jester is echt heel goed in plannen bedenken en hopelijk is Adam dan weer de oude, dus kan hij ook helpen. Of misschien kan Fox wel in een dier veranderen en berichtjes doorgeven of iets. We hebben al eens iemand bevrijd bij Zebediah vandaan, dus dat kan dan vast ook met jouw.. vriend." Merrin wist niet zo goed hoe hij het anders moest noemen. Misschien moesten ze een bijnaam voor hem bedenken, als ze over hem spraken.

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr en hij hadden ondertussen al acht dagen op rij iedere middag na de lessen afgesproken bij het meer. Op donderdagochtend lag Damon met zijn armen achter zijn hoofd gevouwen op zijn bed, nog aan het overwegen of hij vandaag een poging ging doen tot ontbijt of niet. Zowel vandaag als gisteren stond het idee hem om de een of andere reden niet meer zó ontzettend tegen, en hij twijfelde nog of hij eraan ging toegeven. Hij had nooit zin in eten gehad en hij kon zich niet voorstellen dat dat straks veel anders zou zijn met een dienblad gore troep voor zijn neus, en met een beetje pech stuurde Nish er dan op aan dat hij het alsnog door zijn strot propte.
      Hij lag er nog steeds over te dubben toen er iemand op zijn deur klopte.
      Damon hief fronsend zijn hoofd. De rest van de Rhino's waren onderhand naar het ontbijt vertrokken, en Nish kwam meestal gewoon binnen. Maar de deur bleef dicht, dus toen kwam hij zelf maar overeind. Hij stapte op de deur af en deed open, en zijn wenkbrauwen schoten omhoog. 'Fayr?'
      'Hi,' zei Fayr, een tikje ademloos.
      Verbaasd keek hij haar aan. 'Hé,' zei hij terug, en Fayr liep al langs hem heen naar binnen voordat hij zijn tong weer gevonden had. Damon keek even tussen het blonde meisje en de open deur heen en weer, en liet hem toen maar dichtzwaaien. 'Wat doe je hier?'
      'Ik heb iets geprobeerd, en het werkte. Damon— Met mijn gave, het lukte gewoon.' Fayr schudde haar hoofd, een ongelovige glimlach op haar gezicht. 'En het was ook helemaal niet moeilijk. Ik wilde eerst voor het hart gaan, maar dat leek me te opzichtig. Dus heb ik een slagader in zijn brein laten dichtgroeien. Eén aanraking, en zes minuten later was het gebeurd.' Ze lachte, een opgelucht, bevrijd geluid. Toen ze opkeek sprankelden haar blauwe ogen in het ochtendlicht. 'Gebruik je gave nog eens op me.'
      Damon staarde haar overdonderd aan. 'Je... Je hebt iemand...?'
      Fayr wuifde het weg. 'Niets om je druk over te maken.'
      Dat was niet per se het struikelpunt.
      Fayr gebaarde ongeduldig met haar hand.
      Damon aarzelde. 'Weet je wel zeker dat dat is wat je wil?'
      'Natuurlijk. Anders vraag ik het toch niet.'
      'We doen dit al een week.'
      'En het duidelijk dat het werkt! Ik zat er sowieso al aan te denken dat het misschien een goed idee is om te beginnen met twee keer per dag te trainen. Om een goede conditie op te bouwen. En mijn reflexen kunnen ook nog wel wat werk gebruiken.' Fayr vond zijn blik en kneep haar ogen iets samen. 'Hoezo?'
      'Niemand weet nog wat de lange-termijn effecten van mijn gave zijn,' antwoordde Damon.
      Fayr keek hem een paar tellen stil aan, en er flitste iets van uitdaging in haar ogen. 'Dan ben ik toch gewoon het experiment.' Ze kwam dichterbij, tot ze nog maar slechts een halve stap bij hem vandaan stond. Ze was maar een paar centimeter kleiner dan hij, en er flikkerde iets in zijn buik. 'Of durf je niet meer?'
      Damon trok een wenkbrauw op.
      'Bang dat Onyx of Jester er iets van te zeggen hebben?'
      'Nee.'
      'Wat houdt je dan tegen?' Fayr's ogen hadden de zijne in een houtgreep. Op de een of andere manier stond hij nu ook met zijn rug tegen de deur, ondanks dat hij zich niet kon herinneren bewogen te hebben. Lag het aan hem of was haar gezicht ineens wel heel dichtbij? Hij kon de vage sproetjes op haar neus haast tellen. Het was nogal afleidend, en de manier waarop zijn hart tegen zijn ribben bonsde hielp ook niet mee.
      'Nou?' vroeg Fayr zacht. Haar mond was heel dichtbij. 'Ga je me helpen of niet?'
      Damon had niet eens iets kunnen zeggen als ze hem die kans gelaten had, want alle woorden die hij kende was hij op slag vergeten. De volgende seconde drukte ze haar lippen tegen die van hem en hij versteende. Ze was zo zacht—zo ongelooflijk zacht. De warmte van haar gezicht straalde tegen zijn huid en als vanzelf zweefde zijn hand omhoog om haar kaak te vangen, haar huid gloeiend als een kooltje onder zijn vingers.
      Dus zo was het om iemand te zoenen waar je ook interesse in had. Damon begreep ineens veel beter waarom Nish er altijd zo melancholisch over zat te dromen.
      Het gebeurde voordat hij er erg in had, zijn gave die vanbinnen op kwam zetten. De kou rolde door zijn vingers, door zijn huid, en straalde door naar Fayr overal waar ze hem aanraakte. Pas toen ze scherp inademde en huiverde, kwam hij genoeg bij zijn positieven om door te hebben wat er gebeurde. Damon vloekte en schoot naar achteren, maar Fayr haakte haar vingers om de kraag van zijn shirt.
      'Laat je me in de steek, Damon?' vroeg ze, met een rukje van haar kin.
      Hij keek haar aan in haar blauwe ogen en antwoordde, 'Nee.'
      'Stop dan met zeuren en doe het.'
      Dat liet hij zich geen twee keer zeggen.

[ bericht aangepast op 13 jan 2024 - 21:42 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De woorden lieten hem gloeien. Wat moest het fijn zijn, om zo’n front achter je te hebben. ‘Oké, ik zal het je laten weten als ik iets van hem hoor.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin knikte tevreden. Dit eerste gedeelte was al dat Azrael heel goed opnam, waardoor zijn vertrouwen in zijn nieuwe vriend groeide.
      "Dan Adam..." Merrin frunnikte even met zijn vingers aan elkaar. "Uhm, hij is niet helemaal zichzelf, waardoor hij niet goed in de tijd terug kan springen." Merrin keek even naar Azrael naast hem. "Die week.. dat hij er niet was? Hij was teruggesprongen in de tijd, om iets te fixen. Iets van een aantal jaar geleden. Doordat hij dat echter veranderde, veranderde hij de hele tijdlijn. Ik was opeens zijn vriendje niet meer, vrienden van hem waren echt heel gemeen en het... het was echt heel naar wat daar allemaal gebeurde."
      Merrin zuchtte heel even. "Ik weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen, maar toen hij terugkeerde naar onze tijdlijn, nam hij zeg maar een boze geest uit die tijdlijn mee. Zijn ik uit die tijdlijn, die absoluut niet blij met hem is. En elke keer dat hij springt, komt die weer naar boven." Merrin legde even zijn handen in zijn schoot en keek er naar. "Zolang hij er is, kunnen we Adams tijdsprongen niet vertrouwen. Het kan zomaar zijn dat hij springt en Rai helemaal niet gaat redden, maar ineens het juist nog erger maakt." Merrin keek met waterige oogjes naar Azrael. "Dat spijt me. Ik wil je echt heel graag helpen, maar.. Ik.. ik weet niet of we dat op het moment kunnen. H-hopelijk wel over een paar weken, dan hebben we misschien een oplossing voor dit. Maar... maar nu niet helaas."

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Wauw… dat klinkt heftig.’ Het moest heel heftig zijn als je eerst je vriend een week kwijtraakte en hij dan bezeten terugkwam. Geen wonder dat hij er af en doorheen had gezeten. ‘Ik begrijp dat hij nu dan niet kan helpen. Maar hij kan het dan dus op een later moment doen?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Dat kan," zei Merrin aarzelend. "En dat willen we ook best doen. We kunnen Adam ook helpen door vast uit te zoeken wie er achter Rai zijn dood zit, dan is zijn waarschuwing als hij terugspringt specifieker. Alleen wil ik je toch ook even waarschuwen." Merrin aarzelde of hij dit wilde zeggen. "Ik wil gewoon eerlijk tegen je zijn, ook al is dit niet leuk. Dit kan nog wel even duren, m-met Adam. En stel, Adam springt terug over een maand, of pas over twee maanden. En je hebt dan toevallig je vriend al gevonden, of we zijn uit de school ontsnapt. Rai dan terughalen zou dat dan kunnen veranderen."
      Merrin keek even onzeker naar zijn vriend. "Sorry," mompelde hij. "Ik wilde je gewoon laten weten wat kan gebeuren."

---

It's never gonna happen, Guys.

Dat klonk ook als een moeilijk dilemma. En als ze inderdaad vrij waren, zou Adam die vrijheid dan nog op het spel willen zetten? ‘Ik snap het,’ zei hij met een zucht, blij dat zijn vriend eerlijk was. ‘Nou, dan moeten we maar hopen dat die geest snel… uitgedreven kan worden.’ Hij frunnikte met zijn handen. ‘Niet alleen om Rai te helpen, natuurlijk. Ook gewoon voor jou. Het lijkt me moeilijk voor je.’ Hij keek Blue onderzoekend aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin zuchtte. "Soms is het wel lastig ja, dat ik niet weet wie ik voor me heb." Hij keek nogmaals naar Azrael. Schuldgevoel knaagde diep van binnen. "H-het spijt me echt dat ik je niet kan helpen. I-i-ik hoop echt dat het snel opgelost is."

---

It's never gonna happen, Guys.

'Ik begrijp het.' Azrael vond het al bijzonder dat de Blue die suggestie überhaupt gegeven had; hij kon het heel goed begrijpen als hij zélf niet wilde dat zijn vriendje nog eens met de tijdlijn aan de haal ging. Dan raakte hij hem misschien wel weer kwijt, en deze keer definitief. 'Bedankt dat je me in vertrouwen hebt genomen, over alles wat speelt.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin trok zijn mondhoeken op tot een glimlach. Hij wist niet zo goed wat hij op die woorden moest zeggen, het leek hem iets wat logisch was, nu ze vrienden waren. Dat kon hij misschien wel zeggen. "Daar zijn we vrienden voor," zei hij toch ietwat onzeker of dat wel echt zo was. Al had hij het gevoel dat hij nu eindelijk inderdaad wat nieuwe vrienden bij had.

---

It's never gonna happen, Guys.