Cillian Grimes
Cillian had al drie dagen niets van Shane gehoord – wat echt absurd lang was en echt compleet onnodig. Hij vond dat hij zijn vriend nu wel lang genoeg de tijd had gegeven en hij was niet het type dat in appjes ging vragen wat de fuck er aan de hand was, dus uiteindelijk ging hij maar gewoon naar Shanes huis. In tegenstelling tot bij hem thuis, was er hier geen enkele mogelijkheid om bij het raam te komen – wat hem toch best een stuk chiller leek dan dat hij die hele familie moest zien.
Maar hij had geen keus dan op de bel te drukken. Toen Jake opendeed wilde hij woordeloos langs hem hen stappen, maar de jongen deed een stap opzij zodat hij tegen hem opbotste.
Cillian keek hem recht aan. ‘Vind je ’t lekker, dat harde bovenlijf van me tegen je aan?’
Jake duwde hem naar achteren. ‘Flikker op.’
Cillians mondhoek krulde omhoog. ‘Laat me er maar gewoon langs, voor ik echt flikkertrekjes krijg. Als ik iets ga missen, is het wel dat we niet meer samen kunnen douchen. Dus voor ik m’n handen eens goed de kost geef…’
Jakes ogen spuwden vuur. Het was ook gewoon te makkelijk.
‘Shane is er niet.’
‘Bullshit.’
Er trok een spiertje in Jakes kaak, maar uiteindelijk leek hij niet meer tijd aan hem te willen verdoen en stapte hij opzij. Cillian liep langs hem heen en ging direct de trap op. Al boven op de gang hoorde hij dat zijn vriend film aan het kijken was. District 9, als hij een gokje moest doen. Hij roffelde met zijn knokkels tegen de deur en deed hem toen open.
Shane wierp een achteloze blik op hem, maar ging rechterop zitten toen hij hem zag en tastte naar de afstandsbediening. Met zijn handen in zijn zakken liep Cillian dichterbij.
‘Dus… Ga je me een liefdesverklaring doen?’
Shanes ogen werden groot. ‘W-wat?’
Hij haalde zijn schouders op. ‘Waar heb je anders drie dagen de tijd voor nodig?’
Shane wendde zijn blik af en trok niet-wetend zijn schouders op.
Cillian zuchtte en zakte naast hem op het bed neer. ‘Je loopt nooit zomaar bij me weg.’
Shane staarde naar beneden. Hij frunnikte aan de afstandsbediening. ‘We hebben ook nooit ruzie.’
‘Dat was dit toch ook niet?’
Hij merkte dat zijn vriend niet wist wat hij moest zeggen. Hij wilde hem vertellen dat hij zijn geheim wist, dat het niets veranderde, maar hij was bang dat Shane weer in paniek zou raken en ze nog verder van huis waren.
‘Ik zou het kut vinden,’ zei Cillian aarzelend. ‘Als je me zou ditchen omdat ik op jongens val. Niet dat ik dat dóé,’ benadrukte hij. ‘Maar gewoon, het idee alleen. Ik dacht dat onze vriendschap wel sterker was dan dat.’
Shane kauwde op zijn lip. Zijn ademhaling klonk zwaar.
Every villain is a hero in his own mind.
