[ORPG • 0] Lidil - Speeltopics

Op een Amerikaanse highschool worden acht senior-studenten uitgeloot die een week lang naar een superluxe hotel op een eiland in de Atlantische oceaan gaan. Zij mogen één iemand meenemen. Door een storm maken ze een noodlanding op een ander eiland . Ze schuilen die nacht in een grot en vinden daar een portaal naar een nog onbekende wereld.



PERSONAGES

♂ Bryce James ♂ Caleb Foster ♂ Cillian Grimes ♂ Elliott Winchester ♂ Jake Hill ♂ Kai Jones ♂ Nick Robbins ♂ Rudie Avila ♂ Shane Hill ♂ Timothy Shephard ♂ Wesley Miller

♀ Annalisa "Anna" Walton ♀ Florentine "Flo" Gooly ♀ Ivy Copeland ♀ Jennifer Goldstein ♀ Maisey Osborne ♀ Samira Crosby

Spreadsheet

VERDELING
Wes, Samira, Caleb, Nick, Ivy // Shane, Cillian, Rudie, Elliott, Maisey // Bryce, Jake, Anna, Jen, Kaj

[ bericht aangepast op 12 nov 2021 - 12:19 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Timothy glimlachte om de herinnering aan de vele uren die hij in die boom had doorgebracht. In groep 7 hadden ze er zelfs een hut in gebouwd. Toen die af was, had hij samen met zijn moeder speciaal daarvoor koekjes gebakken. Even schoot de angst door hem heen dat hij zijn moeder nooit meer zou terugzien – dat hij misschien wel nooit meer van dit eiland vandaan zou komen. Gauw drukte hij dat weg.
      Zo slecht stonden de zaken er heus niet voor. Ze moesten gewoon wachten tot dat beest weg was. Tegen die tijd had de piloot vast de radio wel aan de praat gekregen en konden ze hulp in roepen. Een paar uur, hooguit, en dan zouden ze hier gewoon om lachen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elliott Winchester

'Wat jij wilt.' Hij wist dat de jongen gelijk had en dat ze waarschijnlijk beter in het vliegtuig konden slapen, maar dat gaf hij liever niet toe aan Shane. Voor de zekerheid prentte hij zijn omgeving goed in zijn hoofd, zodat ze het mogelijk nog terug zouden vinden. 'We kunnen denk ik beter teruggaan, gezien dit de andere kant het eiland is en we nog geen teken van leven gevonden hebben. Op een slang na, dan.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Bryce James

Bryce beet op zijn wang, maar knikte toch. 'Oké. Laten we een stukje terug lopen en de rots weer wat opgaan.'
'Maar we hebben hem nét naar beneden getild!' jammerde Kai.
'Nou, dan blijf jij toch lekker beneden?' kaatste Bryce terug. 'Als ie jou dan heeft opgepeuzeld, is ie voldaan en kunnen wij met een gerust hart onze spullen pakken.'
Kai zweeg en liep weer naar Jake toe, zodat hij hem straks weer kon ondersteunen als ze omhoog moesten.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nick was niet iemand die snel in paniek raakte, maar zich niet kunnen bewegen vond hij wel héél vervelend. Zeker omdat hij zich langzaam voelde wegzakken en Ivy steeds panischer werd. Gelukkig bleef Caleb ontzettend rustig en verdwenen Samira en Wesley in het struikgewas om naar een dikke stok te zoeken.
      Hij slaakte een opgeluchte zucht toen Wesley al vrij snel terugkeerde met een behoorlijke tak. ‘Kijk aan, Twink,’ zei hij tegen Ivy. ‘Daar is onze knight in shining armor.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Cillian wierp een blik naar beneden. ‘We kunnen op z’n minst kijken hoe het er daar uitziet, we zijn er nou toch. Als we er nou inderdaad half afgekloven botten vinden dan hoeven we er niet naar terug te keren.’
      De anderen stemden in – Shane vermoedelijk alleen omdat híj het suggereerde – en ze daalden verder af naar beneden, tot een paar meter boven de zee. Er zat geen alg op de rots, waaruit Cillian opmaakte dat ze in elk geval niet bang hoefden te zijn dat de grot onderliep. Hij haalde zijn telefoon uit zijn zak en zette de zaklampfunctie aan, waarna hij naar binnen scheen.
      ‘Het is wel echt een ziek grote grot.’ Zijn stem echode door de ruimte toen hij verder liep. Shane liep naast hem. Aan zijn ademhaling hoorde hij dat hij gespannen was en hij grinnikte. ‘Ik wist niet dat je zo’n doetje was.’
      Hij kreeg een elleboog in zijn zij terug. ‘Ik ben gewoon voorzichtig,’ bromde Shane. ‘Er zitten hier vast ook vleermuizen ofzo, straks vallen ze ons aan.’
      Daar had Shane waarschijnlijk wel een punt, al was het aanvallen overdreven. Waarschijnlijk vlogen ze gewoon geschrokken weg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ivy Copeland

'Ik zak nog verder weg!' zei Ivy geschrokken toen ze haar lichaam nog dieper voelde gaan.
'Ga platliggen,' beval Caleb haar. 'Op je buik, en grijp dan die tak.'
Ivy knikte en deed wat haar gezegd werd. Haar hele lichaam werd vies, maar ze lag op haar buik en ze merkte dat het wegzakken afnam. Ze greep de tak die Wesley naar haar uitstak en probeerde grip te krijgen, maar dat was lastig. Hij gleed twee keer weg voor ze de tak goed stevig vast had en merkte dat ze langzaam iets bewoog toen Wesley begon te trekken. Het was Caleb die zijn hand naar haar uitstak toen ze dichtbij genoeg was. Haar hart bonsde in haar keel toen ze die vastgreep en hij haar eruit wist te trekken.
Ze trilde en durfde geen stap te zetten. Wesley hield zich vervolgens met Nick bezig, maar Ivy kon geen stap verzetten. 'Dankjewel,' fluisterde ze. Ze wilde zich eigenlijk niet laten kennen - zeker niet met Caleb erbij - maar ze had het doodeng gevonden.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Elliot Winchester

Door het licht van Cillian's zaklamp konden ze de grot beter bekijken. Hij zette wat stappen grotinwaarts. De opening die naar de grot leidde was groot, en de grot zelf was het ook. Hij bekeek de ruime, vlakke ruimte en werd verrast door een koele bries. Hij pakte zelf ook zijn mobiel om wat licht bij te schijnen, en zag dat de grot niet eindigde in deze ruimte - er waren nog twee gangen, behoorlijk donker, waarvan er bij eentje wat licht leek te zijn aan het einde. Zijn nieuwsgierigheid was gewekt, want waar kwam dat licht vandaan? Toch durfde hij het licht niet te volgen. Hij was eens in een grot met een gids geweest en die had hem zoveel horrorverhalen verteld over mensen die verdwaald waren geraakt, dat hij wel beter wist dan in zijn eentje op avontuur te gaan. 'Zo'n gek onderkomen is het niet,' zei hij tegen Maisey. 'Een beetje meer lampen, wat leuke meubels en je hebt best een mooi huisje, toch?' Hij grinnikte.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Jake liet zich moeizaam op een rots zakken. Het was fijn geweest als er hier een strookje schaduw was, maar helaas. Vanaf hier hadden ze een goed overzicht over het strand en konden ze het in elk geval zien als de krokodil wegging. Hij baalde ervan dat hij zijn broer niet kon waarschuwen en hij probeerde zich maar voor te houden dat zo’n beest heus zo snel niet was. Verder zag hij ook geen bloedsporen, dus Anna en Jennifer waren vast op tijd gevlucht.
      ‘Misschien moet je kijken of je de meiden kan vinden,’ zei hij tegen Bryce. ‘Die schijten waarschijnlijk tien kleuren bagger.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Bryce James

Hij schaamde zich een beetje dat hij nog niet aan hen gedacht had, maar door Jake's woorden werd hij weer met beide benen op de grond gezet. 'Waar denk je dat die heen zijn gevlucht?' vroeg hij. Ze hadden vast niet zo rationeel nagedacht als Jake en hij.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Maisey grijnsde. ‘Ja, lekker knus. Kan zó doorgaan voor dat vijfsterrenhotel.’
      Ze vroeg zich af hoe Anna en Jennifer hierop zouden reageren – en of ze hier überhaupt naar binnen durfden. Alleen daarom wilde ze hier vanavond al slapen.
      ‘Laten we dat tegen de rest zeggen,’ grinnikte ze. ‘Dat we een luxe woning hebben gevonden met uitzicht op zee en een zwoele gloed wanneer de zon ondergaat. Romantischer kan haast niet.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

'De jungle in, gok ik.' Hij tuurde die kant op, maar was te ver weg om voetstappen te kunnen zien.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nick gaf Wesley een klap op de schouder toen hij bevrijd was. Hij zat onder de modder en hij voelde zich doodmoe. ‘Misschien kunnen we beter teruggaan. Ik kan nu wel een duik gebruiken…’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elliot Winchester

Hij schoot in de lach. 'Heel knus. Met wat koffers kunnen we ook prima een slaapkamer voor iedereen bouwen.' Hij trok plotseling een vies gezicht. 'Al hoef ik Bryce en Jennifer hier niet te horen.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Wesley Miller

Wesley grinnikte. 'Een modderbad is goed voor je huid, toch Ivy?'
Ivy stak haar tong uit. 'Ja, ik was echt ontspannen,' zei ze. 'Maar ik ga ook graag terug, ja. Ik betwijfel of we nog iets nuttigs vinden.'

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Bryce James

Bryce zag er niet zoveel in om nu in zijn eentje die meiden te zoeken, maar hij had ook niet het idee dat hij een keus had. Voor hetzelfde geld waren ze moederziel alleen en doodsbang. Hij vond het wel wat voor hen. 'Zorg jij maar dat jij die fotograaf nog niet uit frustratie vermoordt,' grinnikte hij. 'Dan ga ik ze zoeken.' Hij legde kort zijn hand op Jake's schouder en klom met toch met een gezonde hoeveelheid zenuwen de rotsen af. Op een rustig tempo, om die krokodil niet op te schrikken, overbrugde hij het stuk strand en toen hij bij de eerste bomen kwam, deed hij zijn best om één kant op te lopen. Het zou nog een leuke zoektocht worden, zo door zo'n dichtbegroeid bos, maar hij moest het proberen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain