[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 6 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Emily • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Voor iemand die een hekel aan jongens had, vond Rhae dat haar nieuwe vriendin verrassend makkelijk praatte met de zwartharige jongen die haar de kriebels gaf – en geen positieve. Ze vond hem maar iets onguurs hebben; meer dan de andere jongens die ze tot dusver had ontmoet. Hopelijk was Marcus meer als… Rafaël. Of nog beter, zoals Noah, die zag er zo onschuldig uit…
      Ze keek op het bord om te zien of haar neef ook les had. Hij zat naast iemand die Nora heette, maar wel helemaal aan de andere kant van de klas. Ze besefte dat ze vandaag al een hoop van zijn afdelingsgenoten had ontmoet en ze was wel benieuwd met wie daarvan hij bevriend was. Misschien dat ze vanavond op het feestje zijn vrienden kon ontmoeten.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Mosh liep het Potions-lokaal binnen. Hij rolde met zijn ogen toen hij het kinderachtige schema op het bord zag staan – tot hij zag dat hij naast Isabella was ingedeeld.
      Nou, kwam dat even mooi uit.
      Tijdens de les was ze vast benaderbaarder dan daarbuiten. Met zijn tas over zijn schouder liep hij ernaartoe, totdat hij zag dat Casper er al naast zat.
      Met opgetrokken wenkbrauwen bleef hij naast de tafel staan. ‘Kan je niet lezen ofzo?’
      De jongen keek hem verveeld aan. ‘Jij kan ook wel naast Andreas zitten. Doe je ons allebei een plezier mee.’
      ‘Ik ga echt niet naast die nicht zitten,’ snoof Mosh. ‘Donder op, Ainsworth.’
      De jongen stond op. Mosh was lang – maar Casper was nog net een stukje langer en keek hem priemend aan. ‘Als je je maar een beetje gedraagt,’ zei hij zo zacht dat Mosh waarschijnlijk de enige was die het kon horen. Hij bracht zijn lippen naar Mosh’ oor en fluisterde: ‘Anders laat ik bij jou ook een lichaamsdeel verdwijnen.’
      Mosh duwde hem van zich af. ‘Blijf bij me vandaan, freak.’
      Er trok een grijns over Caspers gezicht, waarna de jongen zijn tas pakte en naar de andere tafel liep. Met een chagrijnig gezicht plofte Mosh naast Isabella neer. Sinds wanneer gaf Casper wat om Isabella? Of überhaupt om iemand?
      ‘Je vriendje?’ hoonde Mosh.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Thanks, Tilly," zei ze grijnzend. Ze nam bedenkelijk een hapje van haar brood. "Al denk ik dat ik het leuker vindt als ik zelf erachter komt wie het is. Dat maakt het spannender," zei ze met een grijns. Als Tilly zou verklappen wie het was, omdat zij wel kon zien, dan verpestte ze eigenlijk het hele doel ervan. Rosalie had net haar bord leeg, toen Novalie haar ineens kwam halen. Meteen was Rosalie bloednerveus, omdat ze wist dat haar eerste les zou starten. En ze wist dat hij daar ook zou zijn.
      Gelukkig had Novalie ook de eerste les, zodat ze naast haar beste vriendin kon zitten. En Andreas was ook ergens, al wist ze niet waar. Rosalie vouwde haar arm om die van Novalie en was ergens opgelucht dat ze stiekem steun kon zoeken. Het was dat Novalie liep en dat ze een soort van gedwongen werd mee te lopen, dat ze zichzelf naar het lokaal kon slepen. "We gaan toch wel naast elkaar zitten toch?" vroeg ze toch enigszins nerveus. Ze hoorde Novalie enthousiast antwoorden, alsof het gek was dat Roos het vroeg. Echter bij het lokaal ging Novalie ineens op de rem. "Oh..."
      Dat maakte Rosalie nog nerveuzer! "Wat is er?" siste ze zachtjes naar Novalie. Het duurde even voor Rosalie een antwoord kreeg, ze moest zelfs Novalie een kleine zet geven. "Slughorn heeft een indeling gemaakt. Ik moet... ik moet naast Rafaël." Meteen voelde Rosalie de paniek omhoog komen, het als een malle om haar keel grijpen, zo erg dat ze eigenlijk niet hoorde wat Novalie verder zei. "Naast wie moet ik?" piepte ze. Het leek wel alsof de tijd ineens een stuk trager aan haar voorbij trok. “Je zit naast Arianna, vooraan in de klas.” Rosalie voelde ze een enorme opluchting haar overvallen. Ze hoefde in ieder geval niet naast hém. “Dan kan ik in ieder geval het bord goed zien,” grapte ze lichtelijk nerveus. Grappen hielp om de spanning er een beetje vanaf te halen.
      Novalie was verdacht stil toen ze Rosalie naar haar plaats bracht. Roos had nog snel even gevraagd wie er achter haar zat en tot haar opluchting zat Casper niet eens achter haar. De tweelingzus van Novalie kon Rosalie best hebben en die Mosh had ze vast ook geen last van. Ze vroeg maar niet waar Casper dan wel zat, dat was misschien beter als ze het gewoon niet wist.

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 18:25 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Gehaast sloeg hij zijn tas over zijn schouders, toen hij zag hoe laat het was. "Tot straks," riep hij gehaast naar Jordyn en Justin. Hij gooide gauw zijn laatste broodje in zijn mond en keek even om zich heen of hij Kyra ergens zag. Helaas was zijn aanvoerder nergens te bekennen. Hopelijk zat ze nog alleen in de les, want dan kon hij stiekem met haar al de strategieën van Quidditch onder de les bespreken. Toen hij als een van de laatste het lokaal binnen kwam, zag hij dat er nog vrij weinig plekjes over waren. En die naast zijn aanvoerder was helaas al bezet...
      Bijna miste hij het feit dat er een tafelindeling op het bord stond en even keek hij verward om zich heen. Novalie zat al aan een tafel en hij schoof er met een grote grijns naast. "Hee bo.." Rafaël slikte een of andere random bijnaam snel in. Eerder had hij het wel grappig gevonden, aangezien Novalie er rood door werd. Het feit dat mensen altijd lachten om zijn rode gezicht, had hij het eerder wel lollig gevonden dat hij het ook bij iemand voor elkaar kon krijgen. Maar nu hij de waarheid wist, voelde hij zich nogal ongemakkelijk onder zijn eigen grapje. "Hee Novalie," vervolgde hij zachtjes. Goed. Gewoon normaal doen toch?

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 18:29 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Ze voelde haar humeur met tien graden dalen, toen Casper het naar haar zin veel te makkelijk zijn plek opgaf. Ze kon niet horen wat Casper Mosh toefluisterde, maar het had duidelijk effect. Mosh sloeg net Casper nog niet van zich af, waardoor ze toch stiekem grinnikte en haar bui weer iets verlichtte. Blijkbaar had Casper even de noodzaak gezien zijn manier van mensen wegjagen even te demonstreren. En het lukte ook nog.
      "Gaat jou dat iets aan?" vroeg ze met opgetrokken wenkbrauw. Oké, Mosh was vervelend. Maar er moest toch een manier zijn om hem weg te jagen zoals Casper deed? Misschien moest ze het straks eens vragen. Mosh was absoluut iemand die ze liever kwijt dan rijk was.

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 18:35 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Thomas wierp even een blik op de klok. Hij had op het moment zijn enige tussenuur van de dag en hoewel het slim zou zijn vast aan huiswerk te beginnen, was dat wel het laatste waar hij nu zin in had. De maandag was gewoonweg te vol. Thomas tikte zijn beste vriend naast hem aan. "Dude, moet jij trouwens niet naar je les?" vroeg hij de jongen. Marcus mocht ook blijven zitten wat hem betreft, zou een stuk gezelliger tussenuur zijn in ieder geval. Maar om je eerste dag al meteen te spijbelen? Hij wist niet hoe Marcus daar tegenover stond. Hijzelf had er niet zoveel problemen mee, welk uur of welke dag het ook was. Maar te vaak deed hij het ook weer niet, want een beetje onder de radar blijven was wel handig. "Je mag ook blijven als je dat gezelliger vind. Kunnen we een mooi potje knalpoker spelen of zoiets."

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 18:43 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

EVANDER | EVAN | HALE Potions| fucking hungover | Alone for now Na een welverdiende lunchpauze was Evan's kater al wat afgezakt. In ieder geval de hoofdpijn. Zijn oog was echter nog wel gevoelig, als hij wat te snel bewoog of na het zitten opstond begon het te bonken, verder ging het prima. Hij had zijn spul voor Potions verzameld en was richting het lokaal gelopen, waar hij bij aankomst even stil bleef staan en het lokaal rondkeek. Op het bord zag hij een tafelindeling, naast zijn naam stond 'Mavis'. Evan had geen idee wie dat moest zijn, maar het zal wel best zijn. Hij nam plaats aan een tafel waar nog geen 'Mavis' te bekennen was, tenminste, dat dacht hij. Hij wist immers ook niet hoe deze 'Mavis' er uit zou zien. Evan ging weer even met zijn ogen door het lokaal en zijn blik bleef even hangen op Prudence, haar haren waren niet meer blond.       'Zo die aanval is je wel zwaar gevallen hé,' merkte hij op richting Prudence.

---

- thank you for existing -

ANDREAS WILLIAMS Gryffindor | Potions| with Casper Na het gesprek met de twee leuke dames was Andreas weer tot zichzelf gekomen. Die Rhae leek wel magisch, wat een fantastische dame. Met een goed humeur schuifelde hij dan ook door de school, zijn hoofd nog deels in de wolken. Hij had zijn spullen bij elkaar geraapt en alles in zijn tas gepropt om mee te nemen naar de Potions les, waar hij Rhae misschien wel weer zou zien. Zodra hij het lokaal binnen kwam keek hij direct even rond, waar hij Rhae al snel zag zitten. Andreas glimlachte even zoet naar de dame en keek toen naar de tafel indeling op het bord, waar hij zag dat ze naast Marcus was geplaatst, dat was dan weer jammer. Hij zocht naar zijn eigen naam en zag dat hij naast Casper was geplaatst. De roze wolk waar Andreas op zat veranderde in een donderwolk en meteen stond hij op scherp. Een half grommende zucht verliet zijn lippen voor hij naar de tafel liep en zijn tas op tafel smeet. Zonder iets te zeggen nam hij plaats. Hij keek even vuil opzij, richting Casper, en na afkeurend te snuiven keek hij weer recht voor zich uit.

---

- thank you for existing -

Prudence

Ze rolde meteen met haar ogen als Evan blijkbaar dacht dat hij zichzelf boeiend kon maken. 'Een verandering kan nooit geen kwaad.' Ze werpte hem een glimlach toe met een venijnige ondertoon. 'Straks moet ik de daders nog mijn complimenten geven.' En nu opzouten. Ze draaide zich van hem weg en keek een fractie van een seconde naar Vinnie. Moest ze het echt hiermee doen? Ze zweeg enkele seconden en schraapte haar keel. 'Ben jij wat goed in potions?' you better be.

Ja, helaas gaat me dat wel wat aan, aangezien ik met je naar bed moet.
      Hij haalde echter zijn schouders op. Er brandden zo’n tien beledigingen op zijn tong over de combinatie Casper-Isabella, maar hij slikte ze maar braaf in.
      ‘Het is gewoon opvallend dat hij naar een meisje omkijkt. Of überhaupt naar iemand.’ Hij wierp haar een korte blik toe. ‘Goed – aangezien we blijkbaar een heel semester aan elkaar vastzitten en ik gisteren nogal een valse start heb gemaakt – sorry voor het geslinger met je beha – ik ben iets te veel gewend geraakt aan losbandige vriendinnen – en ik hoop dat je me het niet voor eeuwig kwalijk blijft nemen.’

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 20:38 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vinnie frunnikte nerveus aan een uitstekend kopje van een schroef in de tafelpoot. Hij hield zijn blik op het tafelblad gericht. ‘Ik uhm – ik ben niet ontzettend g-goed in P-p-potions, m-maar ook niet h-heel erg slecht?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Prudence

Haar wenkbrauwen schoten omhoog als hij haar stotterend beantwoordde. Het klonk haast als een beat waarbij je de neiging had om mee te doen met je voet op het ritme. Ze keek wat schuin opzij naar hem. Great, kreeg ze dit lullig mannetje en potions was zijn ding ook al niet. Compleet nutteloos dus. Kon Slughorn niet die stomme nerd vriend van hem gegeven hebben. Ze onderdrukte een geïrriteerde zucht. 'Ik zal je heus niet opeten.'zolang je niet op mijn zenuwen werkt.

Vinnie zei niets. Hopelijk begon de les snel.
      En was hij ook snel weer voorbij.
      Heel netjes was het misschien niet, maar om niet aan de zenuwslopende aanwezigheid van Prudence te hoeven denken – die hem véél te veel aan Daphne deed denken – luisterde hij maar naar het gesprek dat voor hem plaatsvond. Blijkbaar was Casper toch weer weggegaan, wat maar beter was ook. Rosalie was er vast niet blij van geworden als ze had geweten dat die engerd zo dicht bij haar zat.
      Tot zijn verbazing hoorde hij dat Mosh zijn excuses aan Isabella aanbood.
      Mosh pestte Noah en hem al heel lang – en hij had nooit ergens zijn verontschuldigingen voor aangeboden. Hij was dan ook meteen argwanend. Wilde hij soms iets van Isabella? Vinnie was dan misschien geen sociaal wonder en Mosh was wel de laatste op wie hij wilde lijken, maar de afgelopen jaren had hij wel gemerkt dat hij wél wist hoe je de aandacht van een meisje moest trekken.
      Zou hij iets van Isabella willen?
      Had hij daarom zo vervelend gedaan gisteren? Mosh leek hem wel een type dat vooral meisjes treiterde om aandacht te krijgen.

[ bericht aangepast op 15 juli 2021 - 21:17 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Haar ogen rolden nog net niet uit haar kassen en Isabella wist even niet wat ze moest zeggen. Bood hij nu zijn excuses aan? Nogal ongelovig keek ze hem aan. Waar kwam dit vandaan? Mosh had dit nog nooit gedaan. Isabella kon een spottend lachje niet onderdrukken. Ze knikte even met haar hoofd zijn kant op en keek even naar Rosalie die voorzichtig voor haar neerplofte op de stoel voor haar. Isabella voelde lichtelijk een rilling over haar rug glijden bij het zien van die nietsziende ogen en meteen werd ze er weer aan herinnert waarom ze Casper eigenlijk niet aardig mocht vinden. Blind door het leven gaan was wel het laatste wat ze kon gebruiken. Ze begroette het meisje zachtjes, om toch niet al te onbeleefd over te komen. (En misschien aan te kondigen dat ze er zat)

---

It's never gonna happen, Guys.

Casper was blij dat de jongen in elk geval zijn bek hield. Door te doen alsof de ander niet bestond, kwamen ze waarschijnlijk nog het beste de les door.
      Ergens was hij opgelucht dat hij toch van plaats was verwisseld, want anders had Rosalie voor hem gezeten en dat idee maakte hem toch wel nerveus. Haar zintuigen waren nu vast beter ontwikkeld. Straks herkende ze hem aan zijn geur, ofzo.

---

Every villain is a hero in his own mind.