[RPG • 0] Hogwarts • The Final Year | Speeltopic 6 - Speeltopics

Het verhaal speelt zich af gedurende Harry Potter and the Half Blood Prince, dus het zesde jaar van Harry Potter. Onze personages zitten een jaar hoger: in hun laatste jaar. De wereld wordt duisterder nu Voldemorts macht zich steeds verder uitbreidt, ook op Hogwarts verandert de sfeer en zullen de leerlingen moeten beslissen aan welke kant ze staan. Los van alles wat er buiten de kasteelmuren gebeurt, hebben ze ook hun eigen machtsstrijd binnen de school, worden ze met hun eigen problemen geconfronteerd en is Voldemort wellicht niet eens het grootste gevaar dat hen te wachten staat…

Gryffindor • Lane • Emily • Rafael • Beater/Prefect • Danique • Justin • Keeper • Marjanne • Andreas • Demi • Brenn • Katrijn • Jordyn • Beater• Natas • Kyra • Chaser/Prefect • Cheryl • Arianna • Noa • •

Ravenclaw • Nomad • Marjanne • Roman • Keeper/Headboy • Natas • Noah • Katrijn • Cole • Marjanne • • Blythe • Chaser• Marjanne • Isabella • Danique • Jemina • Cheryl • Rhae • Natas • Elsie • Marjanne

Slytherin • Casper • Natas • Mosh • Seeker • Natas • Marcus • Beater • Noa • Thomas • Danique • Evan • Demi • Prudence • Katrijn • • Daphne • Natas • Zoya • Head girl • Marjanne • Nora • Cheryl

Hufflepuff • Lee • Chaser • Natas • Theo • Chaser/Prefect • Noa • Vinnie • Natas • • • Mavis • Beater • Marjanne • Rosalie • Danique • Tilly • Marjanne • Maddie • Katrijn • Novalie • Prefect •Danique

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad voelde zijn wangen gloeien. Vorig jaar had hij nu een plagerige opmerking gemaakt - iets wat Lee in hem naar boven had gehaald. Maar de situatie was nu anders, en hij voelde de ogen van Daphne in zijn rug branden. Als zijn vader al zou horen dat hij naast Lee zat...

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Nomad had dus inderdaad de vriendschap beëindigd – al leek Lee zich daar niet zo veel van aan te trekken. Ze had het gevoel dat Lee koppiger was dan Nomad, want die zei verder niks en leek daardoor meer een zielig vogeltje dan dat hij Lee eens flink de grond in trapte.
      Ze leunde naar voren, met haar veer in de hand, en kriebelde met de veertjes langs Nomads nek. Had iemand haar lippen daar ooit al langs laten glijden? Ze was benieuwd hoe zwaar zijn ademhaling dan zou klinken.
      Misschien moest ze er toch maar eens werk van maken.
      Eigenlijk had hij best een lekker lijf en het feit dat Lee dat ook had gezien, maakte dat ze hem nog tien keer grager wilde.
      ‘Maar een Volbloed als Morphew kan overal goed gezelschap vinden, vies flikkertje.’ Ze wierp hem een donkere glimlach toe voor ze zich weer tot Nomad richtte. ‘Heb je niet liever dat een mooie meid als ik over jou lichaam fantaseer dan zo’n smerig modderbloedje?’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Prudence

Na talloze pogingen doen om zo min mogelijk de inkt in haar haar nog te laten opvallen - lees: veranderen van haarkleur - liep ze mopperend naar de kerkers toe voor de les van Potions. Ze mochten haar dan flink te grazen hebben genomen, ze vertikte het van zo door de school te lopen. Dus dan maar een kleine switch. En eerlijk gezegd, ze vond dat ze er nog verdomd goed mee stond ook. Ze gooide haar kin in de lucht en wandelde het lokaal binnen zonder ook maar één iemand een blik te gunnen. Vanuit haar ooghoeken zag ze plots haar naam staan op het bord, en haar ogen werden geschokt groot toen ze zag dat Vinnie naast de hare stond. Is dit menens? Die oude knar geeft ons vaste plaatsen? Ze rolde met haar ogen en ging naast Vinnie zitten. Zelfs hij kreeg geen blik. Sterf allemaal.

[ bericht aangepast op 14 juli 2021 - 14:24 ]

Nomad Morphew

Fijn, bemoeide ze zich ook nog eens met het gesprek. Hij voelde zijn maag even samenwerken bij de woorden 'vies flikkertje' - woorden die hij zelf ook in de mond had genomen gisteren - maar herpakte zich snel.
'Heb je nog niet genoeg mannen in leven om over te fantaseren?,' vroeg hij met een flauwe grijns, tevergeefs hopend dat dat het onderwerp van hém weg haalde.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Daphne leunde iets over haar tafel heen en keek hem aan, terwijl ze de veer nu langs zijn kaak liet glijden. ‘Maar de meesten zijn niet zo lekker en mysterieus als jij.’
      Ze keek verstoord op toen ze een prop papier tegen haar voorhoofd kreeg.
      'Ja ja, we weten het nu wel. Zodra ik iemand leuk vindt, moet jij diegene ook hebben. Echt bijster orgineel, na drie keer. Bespaar jezelf nou maar de moeite, Nomad heeft me al keurig afgewezen dus er valt niet veel meer te stoken. Doei.' Hij richtte zich weer tot Nomad. 'Welke toverdrank hoop jij dat we gaan maken?'
      Er trok een spiertje in zijn kaak toen Nomad zich weer van haar afwendde. Er kwam nog eens een moment dat ze dat jong écht wat aandeed.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Eh - Flegmaflip lijkt me wel handig,' zei Nomad schouderophalend. Hoewel hij blij was dat het gesprek met Daphne voorbij was, was hij niet blij met de manier waarop; zij wist nu dat Lee hem had gezegd dat ie hem leuk vond en als zij dat wilde, wist binnen no time de hele school het.
En als die geruchten eenmaal rond gingen, wie wist wat voor verhaal er dan uit kwam rollen?
Hij trok wit weg. Hij moest die geruchten de das om doen. Hij móest iets doen om te zorgen dat het geen roddel werd dat hij op mannen zou vallen - als dat bij Lenin terecht kwam, dan was de cirkel rond.

[ bericht aangepast op 14 juli 2021 - 17:23 ]

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee was niet zo slim als Nomad en had dan ook geen flauw idee wat Fligmaflap (ofzo) was. De jongen wijdde er verder niet echt over uit en waarschijnlijk had hij geen zin in een gesprek, maar Lee had geen zin in ongemakkelijkste stiltes die veel te contrasterend waren met hoe hij zich een vakantielang de potion-lessen had ingebeeld. Hij had zelfs om bijles aan Nomad willen vragen, want hij bakte er zelf doorgaans weinig van. Misschien kon hij het alsnog wel vragen, al was hij eigenlijk te bang voor een afwijzing. Nee, hij kon beter Nora lief aankijken. Of Casper. Niet dat die laatste erg geïmponeerd zou zijn door puppy-ogen maar het was het proberen waard. 'Die ken ik niet,' antwoordde hij op Nomad. 'Wat kun je daarmee?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad voelde zich ongemakkelijk toen hij antwoordde: 'Dat beperkt stress.' En dat kon hij wel gebruiken, want het schooljaar was nog niet eens begonnen en hij was al non-stop zenuwachtig. Dat Lee nu naast hem zat en met hem omging alsof er niks aan de hand was, maakte het er niet beter op. Hij had verwacht dat zijn afwijzing, hoe pijnlijk ook, genoeg was om Lee van zich af te duwen. Blijkbaar kon die jongen zelfs dat doorstaan.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee keek bezorgd naar zijn vriend – of was hij dat nu niet meer? Hij wilde vragen waar hij dan stress over had, maar dat ging hij natuurlijk niet doen met een Daphne die in zijn nek zat te hijgen. Moest hij Nomad vragen of hij nog een keer met hem wilde praten? Hij wilde weten of Nomad hem echt een vieze flikker vond. Of hij hem echt zo opdringerig vond – en wat dat dan zo anders maakte dan vorig jaar. Als hij hem zo vervelend vond dan had hij zij brieven tijdens de vakantie toch ook gewoon genegeerd?
      Hij kruiste zijn armen op te tafel, legde zijn hoofd erop en keek opzij. ‘Helpt het niet om gitaar te spelen? Ik ga altijd heel veel knuffels vragen als ik gespannen ben, maar dat is vast niet zo jouw ding. Het klinkt misschien kinderachtig, maar kleuren helpt ook. Misschien muziek luisteren aan het water? Of gewoon zo hard mogelijk vliegen, zodat de wind al je gedachten overstemt? Je mag mijn bezem wel lenen als je dat wilt, die is sneller dan die afgeragde dingen van school.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

'Ik heb het nu niet nodig,' zei Nomad snel. 'Het lijkt me gewoon een interessante drank om te maken. Volgens mij gaat er altijd een handeltje rond in school rond de toetsen, dus dan is het handig om te weten. Mocht ik nog wat extra geld willen verdienen.'
Het was lief wat Lee allemaal zei - maar het neigde naar vriendschap en dat kon niet meer.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee grinnikte zacht. ‘Jij en een handeltje beginnen, ja hoor. Jij jaagt iedereen weg met je chagrijnige hoofd – dan denken ze nog eerder dat je hen in een pad wil veranderen. Zal Roger wel gezellig vinden.’ Hij stak zijn tong uit. ‘Hm, misschien kunnen Mavis en ik het wel aan ons assortiment toevoegen. Splitten we de winst.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nomad Morphew

Nomad moest onwillekeurig even grijnzen - en die grijns verstomde direct weer. Hij haalde enkel zijn schouders op en hoopte dat de les snel zou beginnen.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Lee had de grijns op zijn gezicht wel gezien, maar die verdween al snel weer. Hij onderdrukte een zucht. Het holle gevoel in zijn borst kwam weer terug. Zometeen moest hij maar eens met Roman gaan praten, misschien dat die wist wat er aan de hand was.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Elsie Bee

Elsie voelde een enorme teleurstelling toen ze het lokaal binnenkwam en zag dat Lee naast iemand was gaan zitten. Was hij vergeten dat ze hadden afgesproken om naast elkaar te zitten? Ze probeerde haar teleurstelling te verbergen toen ze kort oogcontact met hem maakte en even glimlachte - en toen zag ze op het bord de indeling.
Een vlaag van opluchting stroomde door haar lichaam. Hij wílde wel naast haar zitten - het mocht alleen niet! Dus dat zei nog helemaal niks!
Zelf moest ze naast Maddie zitten. Die kende ze niet zo goed, maar dat was niet erg. Ze was vast heel lief, want zo kwam ze wel altijd over. 'Hoi!' zei Elsie dan ook vrolijk. 'Ik kom naast je zitten, hoor!' Ze knikte even naar het bord. 'Blijkbaar vindt professor Slakhoorn het goed dat we naast mensen van een andere afdeling zitten.' Het was haar direct opgevallen dat er geen afdelingsgenoot naast elkaar zat.

---

If you want the rainbow, you gotta put up with the rain

Roman had een bezorgde blik op Nomad en Lee geworpen toen hij zag dat die naast elkaar waren ingedeeld, maar tot zijn opluchting praatten de twee met elkaar. Hopelijk konden ze het snel uitpraten. Roman vond dat Lee de afgelopen maanden een nogal positieve invloed op zijn vriend had gehad en hoopte dat dat zo zou blijven.
      Zelf nam hij ook plaats. Tilly was er nog niet.
      Hij kon zich niet herinneren ooit met het meisje gepraat te hebben, maar ze was vast aardig. Potions was niet zijn beste vak, dus hij hoopte dat zij er beter in was dan hij. Ze leek hem in elk geval niet het type dat andere afzeikte als dingen niet naar wens gingen.

---

Every villain is a hero in his own mind.