[RPG | 15O] Pure Times Are Over — Speeltopic 2 - Speeltopics

Charlize’s begroeting was even koel als altijd, maar inmiddels wist Gabrièl dat ze het niet zo bedoelde. De meeste mensen waren volgens haar namelijk geeneens begroeting waard, waardoor hij zich gevleid moest voelen dat hij er een kreeg. “Je gaat niet dood van iets meer enthousiasme, hoor,” kaatste Gabe terug, bedoeld als grap. Hij wist dondersgoed dat Charlize hem liever vond dan ze in het openbaar liet merken. Hij haalde zijn schouders op in reactie op haar chagrijnige opmerking. Hij schudde zacht zijn hoofd, liet een korte lach horen. “Wat ben je toch weer in een heerlijk humeur, Lize. En bijten doe je zeker, al dan niet fysiek.” Gabrièl kneep kort in haar schouder, terwijl hij haar naar de demonen docenten leidde. Daar aangekomen maakte Charlize weer een gevatte opmerking, maar hier moest Yuliya maar mee dealen.
      Zodra Gabrièl eenmaal voor Cyrus stond, vormde er zich een bepaalde grijns op zijn gezicht. Dus dit smalle figuur was een assistent adviseur? Deze man moest zijn mentor gaan spelen dit schooljaar? Gabrièl vroeg zich af hoe deze man ooit op zijn positie was terechtgekomen en achtte hem weinig nuttig. Misschien had hij toch voor Kenna moeten kiezen. Natuurlijk wist Gabrièl dat demonen met de jaren sterker werden, maar Cyrus zag er uit als een scharminkel. Echter wist hij beter dan een van zijn leraren uit te lachen, dus hield hij zijn gezicht neutraal. Wellicht was Cyrus naar deze school gestuurd om wat meer intimiderend te worden. In ieder geval zag Gabrièl zijn kansen om adviseur te worden nu rooskleuriger in. Als zijn mentor het lukte, dan hem zeker.
      Het tweetal keek elkaar aan en Gabrièl was benieuwd of de man net zo negatief dacht over hem. Waarschijnlijk niet, aangezien hij geen gebreken had. Hij was de perfecte demonen leerling. Zijn vleugels zo zwart als volwaardige demonen, zijn persoonlijk zo slecht, zijn moralen zo verpest. Lucifer zou trots moeten zijn op hem. “Kijk maar in mijn tas hoor, als dat u blij maakt,” antwoordde Gabe op Cyrus’ opmerking. Het was een verspilling van tijd, gezien zijn verboden middelen bij de engeltjes verstopt zaten, maar de leraren waren altijd al veel te goedgelovig geweest. Zij hadden zelf dit probleem gecreëerd door teveel vertrouwen in de engel-studenten te hebben.
      ”Ja, Gabrièl is mijn naam, goed onthouden,” zei Gabrièl tegen Cyrus, terwijl hij toekeek hoe zijn koffer onderzocht werd. Zoals hij al eerder aangegeven had, zat er niks in wat niet mocht. Zijn wenkbrauw ging fronsend omhoog bij het horen van Cyrus’ volgende woorden. “De kant van God natuurlijk, heeft u niet gezien hoe wit mijn vleugels zijn?” antwoordde hij, terwijl er een grijns op zijn lippen verscheen. Cyrus moest zijn sarcasme maar accepteren. Gabrièl kon niet bepaald bedenken waar hij zijn mentor’s hulp voor nodig had. Wellicht om goede contacten te krijgen in het demonen rijk, betere dan dat hij nu had. Op Cyrus’ bevel hield Gabrièl zijn armen omhoog. “Het enige wat ik van u nodig heb zijn mensen, contacten in het demonen realm die mij met mijn ambities kunnen helpen. Als onder adviseur van Malcifer moet u die wel hebben, toch?” vroeg hij aan zijn mentor, terwijl zijn wenkbrauw weer omhoog ging in een vraag. Mocht Cyrus hem dit niet kunnen bieden, moest hij wellicht een andere mentor zoeken.

Laslo haalde ongeïnteresseerd zijn schouders op. Van hem mocht Evicka in zijn tas kijken wat ze wilde, op een halflege fles alcohol na zat er niks interessants in. “Doe wat je niet laten kan, mevrouw,” zei hij, terwijl hij met in elkaar gevouwen bleef staan. Op dit moment zou hij het fijn gevonden hebben als er een muur in de buurt was waar hij tegenaan kon leunen. Het slaaptekort van afgelopen nacht begon hem eindelijk te treiteren en het liefst spendeerde Laslo de rest van de dag in bed. Helaas moesten ze eerst nog al hun bezittingen verhuizen en de kamerindeling bepalen. Afhankelijk van met wie hij het komende jaar een kamer deelde, kon dat heel lang duren.
      Laslo’s ogen blikte kort naar Jacob toen de man dichterbij kwam en hem wat woorden toe fluisterde. De man had wel lef, dit zo vlak naast een aartsengel te doen. Laslo voelde zich wel gewaardeerd, dat Jacob het waard vond om regels te breken om hem te helpen. Mogelijk had de man al teveel twijfelaars verloren in zijn jaren op Metanoia, en wilde hij het goed doen bij Laslo. “Belial is wellicht een verkeerde keuze geweest,” mompelde Laslo zachtjes terug, zijn gedachten bij de straf die hij had gekregen voor het meppen van Ramsey. Dat daar überhaupt een straf op stond. De school zou juist aangespoord moeten worden om die kleuter te meppen. Misschien dat hij dan eens wat ballen kreeg. “Ik zal je aan dit aanbod houden.” Laslo ging er vanuit dat hij Jacob wel nodig ging hebben.
      In zijn ooghoeken zag hij dat Florence ook een fles alcohol in haar koffer verstopt had zitten. Een korte grinnik verliet zijn lippen. Toen hij zag hoe de blondine en Jacob elkaar aankeken, kon Laslo het niet laten om er een opmerking over te maken. Helaas leek Evicka hier minder van gediend. Haar opmerking liet hem even stil worden, maar al snel had Laslo zijn tong teruggevonden. “Nou, gewoon, dat bepaalde mannen op deze school zichzelf niet onder controle kunnen houden bij het vrouwelijke schoon,” zei hij, waarna hij zijn schouders ophaalde. Hij keek bewust Jacob niet aan, omdat Laslo niet onbedoeld Evicka het idee wilde geven dat hij met zijn opmerking op de engelendocent doelde.
      Laslo klaarde zijn keel toen er uit zijn eigen koffer ook een fles alcohol werd gehaald. Voor het grootste deel al leeg, gelukkig, maar nog steeds genoeg om een leuk avondje te beleven. Bij Evicka’s woorden haalde hij weer nonchalant zijn schouders op. “Dit is alles wat ik heb, overblijfsel van een gezellige avond. Ik vond het zo zonde om het achter te laten,” antwoordde hij een aantal seconden later. Niks doms aan toch? Laslo had al verwacht dat het afgepakt ging worden, zeker toen hij bij de aartsengel in de rij kwam te staan. Nu kon Evicka ervan genieten, samen met een van haar vele vriendjes. “Maar hey, nu kan u er toch gebruik van maken? Win-win situatie als je het mij vraagt.”
      Op Jacob’s opmerking grinnikte hij weer kort. “Hmm ja, onze educatie en veiligheid staat voorop, dat is waarom Belial op deze school werkt natuurlijk,” zei Laslo, terwijl hij zijn ogen gericht hield op zijn tas. Zodra de rest van de inhoud goedgekeurd werd en zijn tas weer dichtzat, pakte hij het van Evicka over. Zijn ogen schoten naar waar de kamerindeling stond, waar hij direct oogcontact maakte met Ramsey, die hem een uitdagende knipoog schonk. Laslo’s bloed begon direct te borrelen, dit kon alleen maar gezeik betekenen. De reden van de knipoog werd bekend zodra Ramsey’s irritante stemgeluid over het plein schalde. Of Eve een kamer met hem wilde delen? Dat was een slechte grap toch? Ramsey was gewoon met hem aan het fucken, zoals altijd. Een reactie uitlokken, zijn favoriete bezigheid. Laslo moest zich niet zo laten stangen.
      Toch voelde hij boosheid opborrelen en vormden zijn vuisten zich tot een bal. Hij gaf zijn ingenomen fles alcohol een korte blik. Hij kon wel wat alcohol gebruiken om deze vreselijke dag door te komen. Een slok jatten kon geen kwaad toch? Het liefst gooide hij de hele fles tegen Ramsey’s hoofd aan. Zeker als bleek dat de jongen daadwerkelijk met Eve was ingedeeld. Dan waren Laslo’s kansen zeker voorbij. Zijn vuist opende en sloot zich weer, waarna hij de fles alcohol van tafel griste en een grote slok pakte. “Excuses,” zei Laslo tegen Evicka, waarna hij de fles weer neerzette en met grote stappen richting Ramsey liep. Hij hield zich in om de jongen een klap tegen het achterhoofd te verkopen.
      “Oh, je maakt een grap,” zei Laslo tegen niemand in het bijzonder toen hij de kamerindeling zag. Dit was een nachtmerrie. Ramsey, Evelynn en Charlize. Twee mensen die hij niet kon uitstaan, twee mensen met wie hij een romantische geschiedenis had en een liefdeskoppel. Met een week zou deze kamer in vuur en vlam staan. Laslo slaakte een diepe zucht en zocht toen Eve op in de menigte. Hij moest en zou haar overtuigen om niet met Ramsey een kamer te delen. Deels omdat hij nog een kans met haar wilde, maar ook omdat hij weigerde in dezelfde ruimte als Charlize te slapen.
      ”Is dat nou wel zo verstandig om te doen, Eve? Ik bedoel, met de grote hoeveelheid meisjes die Ramsey naar zijn bed brengt.. Lijkt me erg lastig slapen, niet?” zei Laslo tegen haar. “Charlize is een veiligere optie.” Het zou wel betekenen dat hij met het ongewenste projectiel moest slapen, maar beter die indeling dan wat nu het plan was. Het liefst sliep hij met Eve, maar gezien hun stukgelopen relatie, was dat onwaarschijnlijk.