[RPG • 0] Experium || 38 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven • Rai •Electriciteit •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •Cherry • Voedsel toveren

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen •Goliath • Ant-Man •Klaus • Necromancer •8167 • [Onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •Nemesis • Vloeistoffen sturen •Maevis • [Onbekend] •Sarah • Binding

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 7 feb 2021 - 0:11 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

"Graag gedaan," zei ze met een lichte blos op haar gezicht. "Ik zie je gauw weer." Voor een moment aarzelde ze, maar aangezien Darian haar net ook een kus had gegeven, gaf ze hem haastig een kus op zijn lippen terug. "Slaap lekker."

---

It's never gonna happen, Guys.

      'Zal ik doen. Dan nog even niet zeggen waarover precies? Dan kan je het hem zelf vertellen.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Hij kon de slaap niet geheel vatten. Het idee dat Zebediah nog altijd rondliep, zorgde ervoor dat hij veel wakker lag. Na een uur draaien had hij tot zijn verbazing ook nog eens briefje in zijn bed gevonden. Hij had een kans om zelf de waarheid te vertellen? Waar the fuck had Jester het over? Dat had hij toch al gedaan?! Het duurde een paar tellen voor het kwartje viel. Oh, dit ging natuurlijk over Zebediah, dat Jester er zogenaamd nu via Nish achter de waarheid was gekomen. Dit was waarschijnlijk zijn manier om aan te geven dat Jester aan hem dacht. Of zoiets. Die gedachte verwarmde hem meer van binnen op dan hij dacht. Hij keek nog eens goed naar het briefje en vouwde hem zorgvuldig terug op, om hem op zijn nachtkastje te leggen. Blijkbaar had Jes toch iets meer vertrouwen in hem dan hij eerder gedacht had.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik heb hier nog wel extra kussens,’ antwoordde hij, aangezien hij die voor de filmnacht verzameld had. Hij had ze nu weer op het lege bed gegooid. ‘Maar je mag ook je eigen pakken. Of mij gebruiken, ofzo.’ Hij dacht terug aan de twee nachten dat Nish hier geslapen had, maar kon zich eigenlijk niet herinneren of die een kussen had gebruikt.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Dat is misschien wel het handigste,' knikte hij. Al was het ook wel verleidelijk om Nenya het woord te laten doen. Hij schudde de gedachte van zich af. Dit was zíjn probleem, híj moest hiermee dealen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester grijnsde en stak een duim op. Hij liep een laatste keer terug naar zijn eigen kamer en deed hun deur weer dicht en fluisterde hem vlug ook nog op slot—de sleutel zat toch aan de binnenkant van de deur en Fox was een van de weinigen die je ook met geen mogelijkheid ergens kon opsluiten, dus stel dat er een noodgeval was dan was er ook vast geen probleem. Zebediah kon teleporteren, maar dit voelde toch net ietsje veiliger. Maargoed, Ratty wist natuurlijk helemaal niet dat hij vannacht niet in zijn eigen bed zou slapen. Dan het risico nemen om bij hem naar binnen te lopen nam hij vast niet.
      Al poetsend liep hij de Geheime Kamer weer binnen en sloot die ook af (was ondertussen vaste prik geworden, dan telde het niet meer als paranoïde, toch?) voor hij weer bij Onyx naar binnen stapte.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      'Oké, prima.' Ze veegde een haarlok uit haar gezicht en glimlachte naar hem. 'Slaap lekker, Emil.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De maan was stervende, een goed moment voor een gesprek. De nieuwe maan zou binnenkort geboren worden, een goede tijd om aan iets nieuws of aan verandering te beginnen. Klaus keek met een tevreden glimlach terug naar Evelin, die hij aan zijn hand mee leidde in de richting van het meer. De afgelopen twee maanden - sinds de komst van de kleine otter - was ze nogal teruggetrokken en angstig geweest. Hij had het gevoel dat op een van haar reizen iets gebeurd was, maar Evelin had er met hem geen woord over willen spreken. Hij had het zelf uit moeten vogelen wat er nu precies aan de hand was en hij hoopte dat hij het bij het rechte einde had.
      Normaal boeide hem het niets. Het aardse leven was te simpel, er moest meer zijn dan de drama die emoties altijd met zich meebrachten. Hij hechtte daarom vaak ook geen waarde aan andermans meningen of oppervlakkige gesprekken. Maar Evelin was het afgelopen jaar altijd aardig voor hem geweest en ze hadden een goede vriendschap opgebouwd. Dat hij de laatste twee maanden haar had zien veranderen, had hem toch aardig dwars gezeten. Het deed pijn om het meisje zo te zien worstelen met zichzelf, haar levensenergie leek veranderd. En nu haar Chakra's openstonden voor het gesprek en ontwikkeling, moest hij de kans volledig aangrijpen.
      "Wat bedoelde je met verloren, Klaus?" De jongen was opgelucht dat Evelin er zelf weer over begon. Hij had niet geweten waar te beginnen, waar hij zijn theorie tegenover haar kon uitzetten. "Sinds dat ongeluk, in die andere wereld. Sinds je hem hebt." Klaus wees even op de otter op de schouder van het meisje. Evelin deinsde meteen een soort van terug en legde beschermend een hand voor de otter. Klaus hield haar echter tegen met zijn hand, voor ze ervandoor spurtte.
      "Sinds je hem hebt, ben je veranderd, Evelin."

[ bericht aangepast op 7 feb 2021 - 18:41 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx had zijn kleren in de wasruimte gedropt omdat ze naar het kampvuur stonken en hij wist dat Jester er niet van hield als het raam ’s nachts open was. Hij was op zijn bed naar de kant van de muur geschoven en had de dekens in elk geval tot over zijn benen getrokken. Nog steeds was hij zenuwachtig. Hij dacht terug aan de droom die hij zaterdag had gehad en kreeg het zo warm dat hij de dekens weer weg wilde schoppen. Toen was hij ervan overtuigd geweest dat zoiets nooit echt zou gaan gebeuren. Had Jester weleens zulke dromen over hem gehad? Was het iets waar hij ook naar verlangde? Tenslotte was de jongen meer ervaren dan hij. Zelfs in die paar weken dat hij met die Buffalo-trien had gehad, had ie al zo’n beetje alles met haar gedaan. Iets waar hij liever niet aan dacht, hij merkte dat hij het maar niks vond dat iemand anders al zulke dingen met Jes had gedaan. Het was maar goed dat hij het meisje niet kende en niet eens wist hoe ze eruitzag.
      Jester kwam de kamer weer binnen en Onyx glimlachte een beetje opgelaten naar hem. Met Nish had het allemaal toch een stuk makkelijker gevoeld, realiseerde hij zich. Misschien omdat hij toen gewoon troost zocht en alles beter was dan de afwijzing die hij had gevoeld.

---

Every villain is a hero in his own mind.

'Slaap lekker,' glimlachte hij. Heel even streek hij zijn hand langs de hare. Hij zwoer dat zelfs zijn haarwortels rood werden en hij draaide zich vlug om en liep richting zijn eigen campus.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Ze kon er niets aan doen, maar tranen drongen zich op aan de randen van haar ogen. Ze had van alles verwacht toen ze met Klaus ging praten, maar niet dit. Ze wilde iets terugbijten naar hem, een gemene opmerking maken, maar Klaus legde haar het zwijgen op. "Mag ik?" vroeg hij, terwijl hij naar het kleine dier op haar schouder wees. Demetrius verschool zich meer in haar nek. De jonge otter had het nooit zo op Klaus gehad, waarschijnlijk vanwege het feit dat Klaus met zijn gave veel met dode dieren speelde. Ze was er zelf ook nog niet helemaal zeker van of ze Demetrius aan Klaus wilde geven, iets wat ze vreemd vond aangezien ze wist dat Klaus nooit iets met hem zou doen. "Ik doe hem geen pijn," zei de jongen nog.
      Evelin keek even op in die grote, eerlijke ogen van hem. Hoewel ze vreesde voor zijn woorden, was er ook een lichte nieuwsgierigheid die ze voelde naar waar hij nu heen wilde. Ze pakte de stribbelende Demetrius van haar schouder en gaf hem over aan Klaus. Ze voelde hoe zijn koude vingers Demetrius aanraakten en een koud gevoel trok door haar hele lichaam heen. Klaus bekeek het dier met grote ogen, met dezelfde fascinatie als hij altijd naar dode dieren keek. Er stond een soort groot genoegen in zijn gezicht. "Ik had gelijk!" zei hij bijna dol-enthousiast.
      Met Demetrius nog in zijn handen liep Klaus naar het zand langs het meer en zocht naar een tak. Evelin liep lichtelijk bezorgd achter hem aan, nu ergens toch bang dat hij Demetrius wat aan zou doen. Het diertje piepte even angstig in Klaus zijn handen, nu hij ook Evelin haar zorgen opving. "Klaus?" vroeg ze zachtjes aan hem. "Klaus, ik..." Maar verder kwam ze niet. Zodra Klaus een stok had gevonden, trok hij haar enthousiast richting het zand. "Luister, let op. Ik weet wat er aan de hand is." Evelin begreep niet zo goed waar de jongen het over had. Wat er aan de hand was? Hij had haar net nog 'verloren' genoemd, maar nu ging hij totaal een richting uit dat ze hem niet meer kon volgen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx lag al in bed, dus nadat hij zijn mond nog even had nagespoeld met zo mogelijk nog kouder water dan in hun eigen kamer, knipte Jester het licht uit en liep naar het bed toe. Hij ging op het matras zitten en drukte een kusje op Onyx' voorhoofd. Gauw boog hij zich nog even naar voren om zijn sokken uit te doen en schoof daarna zijn voeten ook onder de dekens (en trok die meteen tot zijn heupen op, hoewel wel alleen aan zijn kant, want hij zijn vriend kon zelfs met negen graden vorst zonder problemen nog buiten slapen).
      Jester schoof een arm onder zijn hoofd en keek Onyx voor even gewoon in stilte aan. De prachtig ijsblauwe kleur van zijn ogen kon hij nu niet zien, maar hij wist dat die er was. 'Bedankt voor deze date, Scary Vibes,' zei hij zachtjes in het donker. Vaag kon hij de gezichtstrekken van zijn vriend uitmaken, en hij streek teder een haarlok van Onyx' voorhoofd. 'By far; beste date ooit.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Haar hand gloeide waar Emil haar had aangeraakt en ze keek hem nog even na voor hij werd opgeslokt door het duister. Daarna sloot ze de deur van de campus en liep vlug weer naar de veiligheid van haar eigen kamer, waar ze met een plof op haar bed neerzakte. Hierbinnen was het gelukkig al lekker warm, dus nu begonnen ook haar wangen langzaam te tintelen. Het was een... verwarrende avond geweest. Of nou, vooral ingewikkeld. Hij kon de stem van zijn dode vriendin in zijn hoofd horen? En ze deed hem pijn--echt pijn, ze had zelf gezien hoe naar hij ervan werd. Ze kon zich niet voorstellen hoe dat kon, maar tegelijkertijd zaten ze hier met zijn allen op een school haast om magie te leren. Dus wie was zij om te oordelen over wat er wel kon en wat niet?
      Morgen zou ze Jester vragen of hij tijd had om met hen te praten. Met zijn hulp konden ze vast wel een oplossing verzinnen, toch? En tot die tijd ging ze wel gewoon weg als Emil weer een aanval moest verduren. Dat was jammer, maar ook maar tijdelijk. Daarna hoefde het niet meer.
      Hij vertrouwde haar hier wel mee.
      Haar hart maakte stiekem een klein sprongetje.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx’ mondhoeken krulden om. ‘Ik wilde nog bijna rechtsomkeert maken toen je vertelde over je vorige dates. Ik dacht dat het veel te overdreven zou zijn.’ Hij hief zijn hand en streek met zijn vingertoppen lang Jesters kaak. ‘Maar ik ben blij dat ik het toch heb doorgezet. De vorigen met wie je datete hebben het zich er veel te gemakkelijk van af gemaakt.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Hij grinnikte. 'Overdreven? Gast, ik vroeg je naar het bal ten aanzien van de hele school met de boombox van Gerrit op 2013 Taylor Swift.' Hij schudde lichtjes zijn hoofd. 'Misschien dat ik het net een tikje veel had gevonden als je me ten huwelijk had gevraagd. Maar zelfs dat blijft een twijfelgevalletje.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.