[RPG • 0] Experium || 28 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •Merrin• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 19 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 20 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •Nenya Agami•15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 20 • Slopen • Gates • Slughorn

LIONS ⚜️ •Fire • Vuur • Fox • In dieren veranderen. • Astreal • Astral projection. • Tony • Onzichtbaar in het donker. • Emil • Dupliceren • Onna • Ondoordringbare huid •Vera • Vliegen •Serena • Stembeheersing • Heidi • Groene vingers. •8226 • Praten met dieren

Elephants ⚜️ •Vision • Met zintuigen spelen •Dalit • Immuniteit voor gaven •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] • Kijo • Veranderen in een Oni. • Stella • Licht ombuigen. •Vera • Leugendetector. • Helene • Genezing. •[Onbekend] • [Onbekend]

Rhino's ⚜️ • Romeo • Emoties manipuleren • Damon • Dementor • Peter • Spiderman • Azrael • Krachten afnemen en aanvullen • Darian • Objecten materaliseren • Maaya • Hallucinates. •Melissa • Fauna manipulatie. •Alice • Spiegelloper •Medusa • Verstenen onder haar blik •Naamloos • Gedachtenlezer.

Buffalo's ⚜️ •Ednoces • Tijd bevriezen voor 10 sec •Nish • Aanwezigheid verbergen • Rai •Electriciteit •Goliath • Ant-Man •[Onbekend] • [onbekend] •Evelin • Reizen tussen werelden/dimensies •8034 • Gevarensonar •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend] •[Onbekend] • [Onbekend]

---

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 31 aug 2020 - 18:05 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was best een verademing om Jesters normale lichaamstemperatuur te voelen, al zorgde dat er op de een of andere manier ook voor dat hij het zelf nog warmer kreeg en wel echt een kacheltje zou worden. Natuurlijk had hij Jester inmiddels wel vaker zonder shirt gezien – en paar keer een glimp van nog minder – maar hij had nooit gekscherend ‘kom laten we gaan douchen’ durven zeggen. In zijn eigen House moest niemand daar wat van hebben, blijkbaar waren ze bang dat hij hen besprong zodra ze iets van de grond raapten, ofzo. En hoewel hier op Yrla na iedereen op jongens viel, was hij bij Adam bang geweest dat hij expres gelijk onder de douche stapte en Onyx – nou ja, die gast twee meter. Hij hoefde geen minderwaardigheidscomplex. In ieder geval was hij nog nooit zo dicht bij Jesters ontblote bovenlichaam geweest en verbaasde hij zich over de vloed van sproeten op zijn schouders, die verder naar beneden grotendeels verdwenen. Het zag er cute uit. Even bruiste het verlangen op om met zijn lippen die kleine vlekjes te kussen, tot ver onder de dekens. Daarna schudde hij vlug het beeld uit zijn hoofd terwijl hij zich op het scherm richtte, al was zijn mond al droog geworden.
      De film begon te spelen. Jester was wel erg ver naar beneden gezakt, zodat het voor Fox niet echt mogelijk was om subtiel met zijn hoofd tegen zijn schouder te leunen. Zijn arm lag tegen die van Jester en het kostte hem een bovenmenselijke inspanning om niet naar Jesters hand te zoeken. Op deze manier werd dit een lange, zenuwslopende marathon…

---

Every villain is a hero in his own mind.

De film begon en Jester merkte al vrij snel dat zijn eerdere vermoeden correct was. Het hielp tegen de pijn om af en toe zijn ogen dicht te doen of naar iets anders te kijken dan ingespannen naar het scherm van de televisie staren.
      'Ga je water in m'n nek gooien als ik per ongeluk in slaap val?' mompelde hij net boven de hoog opgetrokken dekens uit. Hij draaide zijn hoofd een beetje om Fox even aan te kunnen kijken (maar niet te lang, want toen groeide het drukkende gevoel achter zijn ogen teveel, dus draaide hij zijn hoofd weer terug.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Nee, daar ben ik te lui voor,’ grijnsde Fox. ‘En je voelt eindelijk eens warm.’ Hij drukte plagerig zijn arm tegen die van Jester. ‘Dus nee – val gerust in slaap als je moe bent. Al loop je wel kans dat ik ook in slaap val en tegen je aan kruip want nou ja – dat is me al vaker gebeurd terwijl dat niet helemaal de bedoeling was.’
      Zo, dan had hij alvast een excuus als het wel gebeurde.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Hij grijnsde. 'Denk dat je anders het bed uitrolt als je het niet doet, dus je hoeft niet bang te zijn dat ik dan een glas water in je nek dump. Dicht tegen elkaar aanliggen is underrated. Wist je dat het een heel goede manier is om snel iemand echt te leren vertrouwen? Lange perioden van fysiek contact of dichtbij elkaar zijn, stimuleert een bepaald stofje in je brein dat vertrouwen bevordert.' Jester trok de deken nog ietsje hoger op en trok hem daarmee ook los van de onderkant van het bed, maar daar waren zijn voeten (of die van Fox) nu toch niet, dus dat was later wel weer een probleem. 'Klinkt als een recept voor een awesome rom-com toch?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox

Fox grijnsde. Jep, Jester was echt leuk. En alles voelde honderd keer gemakkelijk dan bij wie hij dan ook eerder euk had gevonden. 'Is dat een nauwelijks verhulde aanmoediging om ook mijn shirt uit te trekken?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Hè zeg, normaal val ik nooit zo snel door de mand,,' reageerde Jester meteen, die ondertussen zijn ogen weer had dichtgedaan.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox

'Onyx was ook niet zo snugger met hints, had ik begrepen.'
Oké misschien stom om over zijn ex te beginnen, maar de waarheid was dat hij even niet had geweten of bij wel of niet zijn shirt moest uitdoen.

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'Precies. Dit is wel een harde wake-up call hoor.' Onyx had hem niet eens geloofd toen Jester had toegegeven dat hij hem leuk vond. Dat was nog eens een negative ten on perception. Jester maakte ergens een halve notitie dat als het stemmetje in zijn hoofd ooit besloot ook op het Fox' prikbord met roze te gaan werken, dat hij wel eens ietsje subtieler mocht gaan zijn, want Fox zou alles meteen doorhebben.
      Ging alles vast een stuk sneller van, dat wel.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Een tijdje keken ze naar de film, al merkte Fox al snel dat Jester zijn ogen vaak dichtdeed. Waren de lichtflitsen te fel? Hij had het gevoel dat de jongen zijn hoofd te recht hield om te slapen. Na een innerlijk conflict van een paar heuse seconden, schoof hij zijn onzekerheid aan de kant, zakte ook wat dieper weg en liet zijn hoofd tegen Jesters schouder rusten. Film kijken was leuk – dicht bij hem zitten was alleen nog leuker. Zeker nadat hij net doodleuk gezegd had dat het goed was voor een vertrouwensband.
      ‘Heb je er spijt van? Dat je weer een paar herinneringen hebt?’ De hoek was een beetje gek om op te kijken, dus richtte hij zijn blik op het dekbed dat Jester iets te hoog naar zijn zin had opgetrokken. ‘Ik heb het me weleens afgevraagd of ik ze terug zou willen hebben. Zeker toen Zebediah zei dat hij zich ieder detail nog herinnerde, van kleins af aan. Maar als ik kijk naar de paar mensen die nog bij hun herinneringen kunnen… Het zijn geen leuke herinneringen die ze hebben. Ik vraag me af of we er gelukkiger van worden.’

[ bericht aangepast op 16 sep 2020 - 9:51 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Verbaasd keek Jester een klein stukje opzij toen Fox verschoof en zijn hoofd op Jesters schouder legde. Er kriebelde iets in zijn maag wat verdacht veel op een vlinder of twee leek. Een blos trok over zijn wangen en voordat Fox zijn hoofd zou kunnen oprichten om het te zien, liet Jester op zijn beurt zijn hoofd tegen dat van Fox aanleunen. De vlinders in zijn maag vonden dat ook een prachtvol idee, want ze stuiterden op en neer als een tennisbal met motoraandrijving. En daar werd hij natuurlijk nog een stukje roder van.
      Bijna miste hij Fox vraag omdat hij te druk bezig was met het idee dat hij zijn bruine krullen tegen zijn huid kon voelen kriebelen en dat ze nog nooit zo dicht bij elkaar waren geweest. Weken terug was Jester dan wel tegen Fox aan in slaap gevallen, maar toen had hij gewoon kleren aan. Toen waren er nog geen vlinders geweest.
      'Nee,' zei hij uiteindelijk. 'Ik heb geen spijt.' Hij liet de deken met zijn ene hand los en liet die gewoon tussen hen in vallen. Helemaal niet omdat hij er stiekem over nadacht om Fox' hand vast te pakken en al helemaal niet omdat het stemmetje dat plan uit volle borst toejuichte. Dat lag gewoon lekkerder. Daarom.
      'Niemand kan gelukkig worden van een leven dat niet meer bestaat, of het nu juist goed was of niet. Daar gaat het ook niet om, denk ik. Hoe je leven ook was, je kan er niet meer naar terug. Maar die momenten hebben je gemaakt tot wie je bent. Als ik beste vrienden was met Clive, dan is het niet zo gek dat de harde buitenkant van Onyx me ook nooit zoveel gedaan heeft. Als mijn vader me heeft overgeleverd aan Experium en me in de steek liet... misschien verklaart dat wel waarom ik zo in paniek raakte toen ik dacht dat Onyx ermee akkoord was gegaan om mijn vriend niet meer te zijn. En de herinnering die ik terug heb? Die is helemaal niet zo slecht. Ik zat samen met mijn beste vriend in onze boomhut en ik was door hem niet meer bang voor het onweer.'
      Wij twee tegen de hele wereld, weet je nog?
      Tot Clive Zebediah werd en Noah alles vergat. Daarna niet meer. Misschien eerder al niet meer. Misschien was dit nooit waar geweest.
      'Nu staan we aan twee verschillende kanten van een oorlog die hij is begonnen en het antwoord op de vraag waarom maakt me misschien niet gelukkiger, maar wel wijzer. Hoe ik op Experium ben beland zonder mijn herinneringen, hoe ik mijn gave heb gekregen die zoveel op die van Zebediah lijkt, het zijn puzzelstukjes die bij me horen en ik wil het antwoord erop weten. Daarnaast... ook van een herinnering kan je gelukkig worden, zelfs als die verder voor altijd voorbij is. En als er geen mooie herinneringen zijn, dan heb je ervan geleerd en kan je weer verder. Dus nee, ik heb er zeker geen spijt van.'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Voor een paar tellen voelde Fox zich gelukkig toen Jester zijn hoofd tegen dat van hem liet zakken. Dat het gevoel zelfs niet getemperd werd doordat hij Zebediahs naam uitsprak, verraste hem. Nu Jester en Zebediah een geschiedenis deelden en hij wist dat Zebediah niet over álles had gelogen, was het alsof er langzaam een wond begon te helen.
      Jester had het laken inmiddels laten zakken, waardoor zijn borst en zijn buik grotendeels ontbloot waren. Hij wilde zijn hand eroverheen laten glijden, wilde de jongen op zijn aanraking zien reageren… Even sloot hij zijn ogen, dacht hij terug aan hoe hij dat ook bij Adam had gewild en hoe het toen helemaal fout was gegaan.
      Nee – deze keer wilde hij het niet verprutsen.
      Hij focuste zich weer op de woorden van Jester. ‘Er zit wat in,’ gaf hij toe. ‘Maar toch… Ik weet dat Zeb wilde dat hij bepaalde dingen wél kon vergeten. En ik… wil bepaalde dingen ook het liefst permanent uit mijn geheugen wissen.’ Hij dacht weer aan de dode lichamen in zijn campus. ‘Wie weet zitten er wel meer nare herinneringen tussen de andere verborgen waar ik daarna dagelijks aan zal blijven denken.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      'We kunnen niet alleen maar goede dingen meemaken. Af en toe moeten er wat donkere momenten bijzitten waar je van leert en van kan groeien als mens, toch? Dan is daarna het goede weer extra goed. En sommige herinneringen... die moet je niet alleen op je nemen, denk ik. Praten over de dingen die je het liefst wil vergeten omdat ze je nog steeds dwars zitten of je kwetsen, helpt. En zouden de goede dingen het niet waard kunnen zijn om je door de moeilijke heen te slepen?'

[ bericht aangepast op 16 sep 2020 - 15:09 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Wat had hij geleerd van Zebediahs verraad? Dat hij geen anderen meer moest vertrouwen? Dat hij géén gevoelens voor iemand moest krijgen die zijn brein over kon nemen? Juist. En wat deed hij me die lering? Hij haalde diep adem, rolde toen weer op zijn rug en staarde naar het plafond. ‘Je groeit niet van alles, sommige dingen belemmeren je groei juist. En dat laatste…’ Hij snoof. ‘Is makkelijk zeggen als je zelf geen bloed aan je handen hebt kleven. Welke goede dingen wegen daar nou tegen op?’

[ bericht aangepast op 16 sep 2020 - 15:14 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

      Jester keek opzij toen Fox zich plotseling wegdraaide en even voelde hij zich schuldig dat hij daar geen rekening mee had gehouden. 'Je hebt gelijk. Ik heb er geen idee van hoe het is om dat mee te maken. Maar...' hij bleef Fox even aarzelend aankijken,' is de rest van je leven het niet waard om je daar doorheen te slaan? Het is oké als je hier geen antwoord op wil geven, of als ik hem überhaupt niet had moeten stellen,' zei hij daar meteen achteraan. Jester liet zijn hoofd weer zakken op het kussen en keek Fox aan. 'Ik weet niet hoe het is om door zoiets heen te gaan. Wat ik wel weet... ik ben blij dat ik nog leef, ondanks wat er tussen mij en Onyx is gebeurd. Het is geenszins te vergelijken, maar het punt dat ik probeer te maken... ik weet het niet. Sommige dingen moet je doorheen? Geef niet op?' Hij slaakte een zucht en deed zijn ogen dicht. 'Het klinkt als bullshit, of niet?'

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ja,’ bromde hij. ‘Ik zeg niet dat ik niet blij ben dat ik leef. Ik heb op de rand van het dak gestaan en ik wilde net zo dood als Onyx dat wilde. Ik ben blij dat Fire me overgehaald heeft om het niet te doen, maar betekent dat dat ik sommige herinneringen niet weg zou willen gooien? Ik hoef niet elke ochtend het gezicht van mijn dode afdelingsgenoten te zien. Of de grijns op de gezichten van Romeo en Zebediah, toen ze me duidelijk maakten dat het vermoorden van mijn vrienden altijd al hun bedoeling was geweest.’
      Hij haalde diep adem en knipperde zijn tranen weg.
      Plotseling verlangde hij met heel zijn wezen naar Kris. Wilde hij in zijn sterke armen kruipen, zijn beloften horen dat hij het zou oplossen, dat hij wel een manier zou vinden om de ellende uit zijn hoofd te wissen.
      En tegelijk deed dat óók pijn, dat verlangen naar een schim, naar iemand die er al drie jaar niet meer was. Die herinneringen waar hij zich aan vastklampte, die hij niet kon loslaten, die hem steeds opnieuw terugtrokken naar de dag waarop hij verdwenen was. Waarop ik zal altijd bij je blijven een leugen werd.

Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

[ bericht aangepast door een moderator op 16 sep 2020 - 16:24 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.