Maart 2013
Kris
Damn it.
Hoe kreeg hij het nou voor elkaar om binnen een kwartier zijn date in slaap te laten vallen? Fucking hell. Wat een mongool was hij. Ja – samen in slaap vallen had wel op zijn stiekeme wenslijstje gestaan. Maar niet zo snel. En niet terwijl hij nog klaarwakker en stijf van de zenuwen stond. Met een onderdrukte zucht trok hij een deken uit de hoek vandaan en legde die voorzichtig over de jongen heen. Het kon ’s nachts immers flink koud worden. Zijn blik gleed over zijn knappe gezicht en er kwam toch een klein glimlachje om zijn lippen. Ach ja – het was progress, right?
Hij zette de muziek ietsje zachter, ging ook wat meer onderuitgezakt zitten en staarde naar de sterrenhemel.
Er was zeker ruim een uur verstreken toen Onyx overeind ging zitten en in zijn gezicht wreef. ‘Ah sorry man,’ mompelde hij. ‘Had me wakker gemaakt.’
‘Je lag er zo lief bij,’ antwoordde Kris met een grijns.
In het donker zag hij nog net dat Onyx zijn ogen rolde. Hij mompelde iets over een droge bek en draaide de dop van de likeur af om een paar slokken te nemen.
‘Wat is jouw sterrenbeeld?’ vroeg Kris zich af terwijl hij omhoog keek.
‘Geen idee.’
Kris keek opzij. ‘Je weet je sterrenbeeld niet?’
Hij haalde zijn schouders op. ‘Wat weten we nou van onszelf? Ze hebben 1 januari opgegeven als mijn verjaardag – maar Maaya ook. Dus misschien weten ze het gewoon niet.’
‘Zijn jullie een tweeling?’ vroeg hij zich verbaasd af. Hij had een tijdje gedacht dat ze met elkaar naar bed gingen – dat zou dan wel pretty fucked up zijn.
‘Ze zouden toch wel het fatsoen hebben om zoiets te zeggen?’
Kris snoof. ‘Fatsoen. Hier. Echt niet.’
‘Kweenie. Denk het niet. Zoiets voel je vast aan.’
Ja… misschien wel. ‘Het zou wel fucked-up zijn. Als ze zoiets niet vertellen. Voor je het weet lig je je broer of zus te naaien.’ Hij had zo het idee was Maaya dat best zag zitten. Direct daarna schaamde hij zich voor die gedachte. Ze was door haar leraar misbruikt. Waarschijnlijk wilde ze überhaupt niet dat er iemand aan haar zat.
‘Heeft ze je ooit iets verteld? Maaya? Over die keer…?’
Onyx trok een wenkbrauw op. ‘Lekker smooth, die overgang.’
Ja, goed punt.
‘Maar nee. Ze doet alsof er niets aan de hand is. Fucking irritant.’
Kris aarzelde. Moest hij vertellen wat er was gebeurd? Het was niet alsof er nu nog wat aan veranderd kon worden. Het enige wat hij ermee bereikte was een pissige Maaya. En misschien kreeg Onyx wel het gevoel dat hij geen geheimen kon bewaren. Los van het feit dat het sowieso niet echt een gespreksonderwerp was voor tijdens een date.
Misschien moest er toch maar wat meer drank in. Of werd hij dan nog lomper? Hij besloot maar een veiliger onderwerp aan te snijden en vroeg naar Onyx’ favoriete band en nummers. Dat ging makkelijker. Vrij vlotjes spraken ze over hun favoriete films en series – en eindelijk merkte Kris dat het ijs een beetje gebroken was. Onder het mom van “het is koud” stal hij een stuk deken van Onyx, zodat hij een mooi excuus had om wat dichter bij hem te zitten en uiteindelijk zelfs tegen hem aan in slaap te vallen.
Toen hij weer wakker werd, kwam de zon alweer op. Hij hief zijn hoofd en zag dat Onyx al wakker was.
‘Morgen,’ zei hij met een scheve grijns.
‘Morgen.’
‘Ik heb niet aan ontbijt gedacht. Dacht dat je liever in je bed zou slapen.’
‘Dat viel niet mee, jij lag zo onderhand boven op me. Ik kon geen kant op.’
‘En toch liet je me maar al te graag liggen.’ Kris wiebelde zijn wenkbrauwen.
‘Ik was bang dat ik met je lift naar beneden zou storten als ik probeerde weg te vluchten.’
Kris schoot in de lach. ‘Dat had gekund.’ Hij keek Onyx aan. ‘Al lijk je me wel het type dat van een beetje gevaar houdt.’
‘Ja… misschien wel.’
Onyx hield zijn blik vast. Een kriebel sprong enthousiast rond in zijn buik. Kris’ blik dwaalde van zijn intense ogen af naar zijn lippen en hij leunde ietsje naar Onyx toe. Die bewoog zich niet, staarde hem recht aan toen Kris weer opkeek.
En toen durfde hij niet meer.
‘Wat?’ vroeg Onyx toen hij hem weer aankeek.
Wat? Ik wilde je zoenen, idioot.
‘Niks. Misschien moeten we maar eens ontbijt gaan fiksen.’
Onyx leek dat wel prima te vinden want hij stond op. Het wilde vlindertje van net kroop weer weg in een ver hoekje. Soms leek die gast echt onbereikbaar ver weg.
Ze namen de lift weer naar beneden en liepen in de richting van het schoolgebouw, al was het nog te vroeg voor ontbijt. Er hing weer een gespannen stilte tussen hen.
Na een tijdje schraapte Onyx zijn keel. ‘Hé uh – ik vond het wel gezellig vannacht.’ Hij glimlachte aarzelend. Kris was gelijk klaar wakker. ‘Wel voor herhaling vatbaar, zeg maar.’
‘Vond ik ook,’ antwoordde hij. Al was dit zo ongeveer het beste moment van de hele date. Hij grijnsde. ‘Jij mag de volgende keer wat verzinnen.’
Onyx trok een gezicht.
‘Wat? Ik blijf geen torens voor je bouwen. Zeker niet als je na aankomst in slaap valt.’ Hij gaf Onyx een schouderduwtje.
‘Hé, slapen hoort nou eenmaal bij mijn gave,’ antwoordde Onyx en hij duwde hem terug met zijn schouder. ‘
It’s all part of the package.’
Kris grinnikte zacht. Hij was razend benieuwd wat er nog meer in die
package zat.
[ bericht aangepast op 19 aug 2020 - 23:28 ]
Every villain is a hero in his own mind.
ProngsPotter
