[Rpg • 0] Experium || 19 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ja,’ zei hij met een kleine glimlach. Er was inderdaad iets moois uit gekomen. ‘Het spijt me dat ik dat toen zei. Ik was in paniek.’ Hij beet op zijn lip. ‘Wanneer uhm – wanneer ontdekte je het eigenlijk? Dat je mij leuk vond? Je – je hebt nu weer al je herinneringen terug, toch?’ Hij was er wel nieuwsgierig naar, vooral omdat ze het vorige week nog over gevoelens voor Vienna hadden gehad. Toen had hij uit niets laten blijken dat hij ook gevoelens voor hem had. Had hij daar toen al mee rondgelopen? Hij herinnerde zich weer hoe Merrins stem had geklonken toen hij Vienna meevroeg naar het bal. Er was niet eens een momentje geweest waarop hij zich had kúnnen afvragen of hij met Adam zou willen gaan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

Eigenlijk had hij veel meer zin om nog eens een potje te janken en zich kut te voelen, maar de wereld draaide ook zonder hem door en het was egoïstisch om te doen alsof dat niet zo was.
      “Ja,” zei hij, en zijn stem trilde maar een heel klein beetje. “Vandaag. We hadden het eigenlijk al veel eerder moeten doen.” Hij kreeg een halve glimlach voor elkaar (een nieuw wereldwonder) en keek alleen naar Yrla en niet naar Onyx die ondertussen weggelopen was. “Dat mijn hoofd ergens niet naar staat, gaat er dus niet voor zorgen dat je met een half plan naar jeweetwel toe moet. Getver. Je zou haast denken dat vrienden regelmatig verliezen een hobby van me is, maar dat valt stiekem reuze mee en die lol gun ik Darth Vader niet.”
      Galgenhumor was ook humor, toch?
      “Als je me ernaar vraagt begin ik spontaan te janken en die lol wil ik Bellatrix weer niet doen. Eerst jou eens met een degelijk aanvalsplan voorzien, dan pas mijn shit weer.”

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Yrla

Au... Die opmerking deed meer zeer dan hij dacht. En het gaf wel aan dat Jester absoluut niet te wachten zat op een plan bedenken. Hij moest een goede vriend zijn. En dit keer Jester voor laten gaan in plaats van Zebediah. Ook al had Yrla een vermoeden dat dit pijn ging doen. "Wel, ik hoor het al. Kom op, we zoeken een rustige plek op. Ergens buiten of liever op mijn kamer waar niemand ons ziet?" Hij stond op en liep gezamenlijk met Jester weg om zijn spullen op te ruimen.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx hoopte dat Jester pas ergens tegen middernacht terugkwam. Of gewoon helemaal niet. Misschien dat hij wel bij Yrla zou intrekken. Ondanks hun gesprek van eerder die dag, wist hij dat Yrla Jester nog steeds als vriend terug wilde. Ze gingen hun gang maar. Ze waren beiden types die niet goed alleen konden zijn, dus uiteindelijk vonden ze elkaar vast wel weer terug.
      Met een klap sloeg Onyx de slaapkamerdeur achter zich dicht. Hij haalde diep adem toen zijn blik door de kamer dwaalde. In zijn borst kwam weer een zeurend gevoel op. Binnen deze muren dreven zo veel herinneringen… Hij zette het raam open in de hoop dat ze daardoor naar buiten zouden zweven. Daarna zakte hij op zijn bed neer. Hij pakte zijn gitaar, zette die op zijn schoot. Er raasde nog steeds zo veel woede en zo veel pijn door hem heen dat hij het moest samenknopen, het uit zijn lijf moest halen. Anders wist hij niet wat hij zou doen.
      Zich aan donkere fantasieën overgeven was veiliger en dus sloot hij zijn ogen en liet zijn woede en zijn pijn toe, vlocht het samen tot een melodie. Hij vlocht boze dromen. Dromen waarin Jester vastzat in een kamer terwijl de muren op hem afkwamen, waar hij als een malle tegen het steen praatte maar zijn gave compleet genegeerd weg. Dromen waarin het vuur hem verslond. Dromen waar zij nog een relatie hadden, maar Adam en Merrin elkaar afmaakten doordat Maaya hen tot waanzin dreef. Dromen waarin Zebediahs leger door de school trok, overal bloed achterliet. Waar Jester zijn afdelingsgenoten probeerde te redden en hij bij ieder van hen te laat was. Hij zou in zijn eentje achterblijven – met de wetenschap dat hij het wél gered had als zij een team waren gebleven.
      Het luchtte op.
      De pijn, de teleurstelling en de woede prikkelden alleen nog ergens op de achtergrond. Verder voelde hij zich leeg, verdoofd. Rustig noch onrustig.
      Hij liet zich achterover op het bed vallen en staarde naar het plafond.
      Langzaam glipte de woorden echter weer zijn hoofd binnen.
      Ik hou van je.
      Hij kneep zijn ogen dicht, voelde de tranen dringen. De band om zijn borst voelde zo strak dat hij nauwelijks meer lucht kreeg.
      Nee – het was nog niet genoeg. Hij moest doorgaan met spelen, doorgaan totdat zijn vingers bloedden, tot hij genoeg dromen had gesponnen om Jester een jaarlang zijn pijn te laten voelen.

[ bericht aangepast op 22 mei 2020 - 23:44 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester

Hij had zo het vermoeden dat Yrla dat voorstelde met het idee om zich niets aan te trekken van Jesters goede voornemen om zijn belofte na te komen. Yrla’s kamer was qua privacy het beste, maar te dicht bij Onyx. Gewoon ergens op een bankje was — nog altijd voor beide onderwerpen — te afluister-gevoelig. De wachttoren was zowel ver weg van Onyx als afgelegen, maar dat was Onyx’ plek en bovendien de plaats waar alles naar de shit ging dus dat werd hem ook niet.
      “Het bos?” stelde Jester voor. “Geen idee of je het al weet, maar er zit een gat in het hek en er komt niemand — je kent het vast, vanwege een regel ofzo, dat lijkt mensen tegen te houden — en degenen die er wel vanaf weten zijn ongeveer op één hand te tellen.”

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

"Na mijn zoen met Vie," zei hij zachtjes. Hij durfde niet te zeggen - na de zoen met Dezi. Hij wist niet zo goed of dat wel goed zou vallen bij Adam. "Ik weet niet. Er miste iets, er waren wel sterke gevoelens. Maar er was geen vonk." Hij keek even naar Adam naast hem. "Ik ging met Vienna even apart zitten van het bal en we raakten in gesprek. Jij had toen al gezegd dat je geen vrienden wilde zijn en daar was ik behoorlijk verdrietig over. En ik kon het niet zo goed hebben dat je met Dezi liep. Ik was boos," zei hij toch maar aarzelend. "Vienna stelde voor dat het misschien kon zijn dat ik jaloers was. We raakten erover in de praat en hoe meer Vienna zei, hoe meer ik overtuigd was dat ik allang verliefd op je was. Maar het gewoon niet in de gaten had gehad."
      Hij keek Adam even verontschuldigend aan. "Later is natuurlijk gebleken dat Vienna mijn zus is. Dus ik denk dat daar de sterke gevoelens vandaan komen. Ik heb familieband met verliefdheid door elkaar gehaald. Maar goed, ik ben ook nog nooit eerder echt verliefd geweest op iemand. Ja, een paar kleine crush. Maar jij bent de eerste die mijn gevoelens ook beantwoord," zei hij met een blos.
      "Sorry," verontschuldigde hij zich. "Ik had blijkbaar nodig om te zien hoe je met iemand anders was, voor ik mijn eigen gevoel begreep. Al was ik ook lichtelijk jaloers op Nenya, moet ik heel eerlijk bekennen." Zijn hoofd werd nog roder en hij schaamde zich. Hij kon Adam niet aankijken, waarom wist hij niet zo goed.

---

It's never gonna happen, Guys.

"Ik moet daar doorheen?" vroeg hij met opgetrokken wenkbrauw. Yrla keek niet heel blij naar het kleine gat dat onder het hek door gemaakt was. Jester was klein, die ging er makkelijk doorheen. Nu hij nog.... Met enige moeite wurmde Yrla zich door het gat heen. En klopte direct zijn kleding af, toen hij eindelijk aan de andere kant van het hek stond. Even keek hij naar het bos om zich heen, opeens nieuwsgierig. Hij was hier niet eerder geweest, behalve voor het toernooi.
      Yrla liep even met Jester een stukje op, in stilte zodat ze tussen de bomen verdwenen. Hij haalde toen diep adem en stelde de vraag. "Goed, wat is er gebeurd?" Hij wist het verhaal al, maar dat ging hij Jester niet vertellen. Dan was hij er waarschijnlijk van overtuigd dat hij Onyx kant zou kiezen.

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Geeft toch niet?’ zei Adam. ‘Als je nooit eerder verliefd bent geweest dan snap ik dat wel.’
      Al voelde het ergens vreemd, dat hij wel al eerder crushes op jongens had gehad maar het gevoel nu niet herkend had. Hij dacht terug aan hoe snel hij zelf voor Merrin was gevallen. Liefde op het eerste gezicht was het geweest. Hij was die eerste dag al ontzettend verliefd geworden, daar had hij geen moment aan getwijfeld. Waarom was die twijfel er niet geweest? Was hij al eens eerder zo erg verliefd geweest? Dat was iets waar hij al vaker over na had gedacht en het bleef hem een wrang gevoel geven dat al zijn herinneringen van hem waren afgepakt, zelfs al waren er nog een paar die af en toe door zijn hoofd dartelden.
      Een tijdje staarde hij in de verte, daarna schudde hij het van zich af.
      Het maakte voor nu niet uit. Hij was nu hier, op school. Dit was nu zijn leven.
      En Merrin was een heel belangrijk deel van dat leven. Het meest belangrijke deel. Hij verstevigde zijn greep om de jongen een beetje. Weer voelde hij de drang om hem te vertellen hoe veel hij van hem hield, maar hij was bang dat hij dan in herhaling begon te vallen.
      ‘Je had spelletjes meegenomen toch? Zullen we er daar eentje van spelen?’ stelde hij voor.

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Zo voelde dat toen wel," zei hij schouderophalend. "Ik kon me niet herinneren dat ik eerder voor iemand gevallen was, en je was ook nog eens mijn eerste vriend hier op school. Na een jaar, dus ik had het idee dat daardoor mijn gevoelens sowieso sterk voor je waren."
      Heel even viel het stil tussen hen, een stilte waarin Merrin zich ontzettend opgelaten voelde. Natuurlijk had hij dit een keer moeten vertellen, maar hij schaamde zich er om een of andere reden wel voor. Toen Adam naar spelletjes vroeg, haalde hij opgelucht adem. "Ja zeker!" Hij opende de picknickmand en trok er een paar spelletjes uit. "Uhm, wie is het? En monopoly. En.." Hij zweeg even en hield toen grijnzend een kaartspelletje in de lucht. "Leer elkaar beter kennen vragen, ik wed dat Vienna deze erin heeft gedaan." Nieuwsgierig opende hij het doosje en trok de kaartjes eruit. Bij de eerste vraag begon hij te lachen.
      "Als je elke willekeurige fictieve persoon zou kunnen zijn, wie zou je dan kiezen?" vroeg hij Adam met een grijs.

---

It's never gonna happen, Guys.

'Oeh!' Adam ging rechter op zitten, de enthousiasme was waarschijnlijk direct van zijn gezicht te lezen. Zulke spelletjes vond hij het leukst. 'Indiana Jones! In oude culturen duiken, raadsels oplossen en schatten vinden, dat lijkt me wel wat,' grijnsde hij. 'En jij?' Het was waarschijnlijk de bedoeling dat hij een nieuw kaartje pakte, maar hij vond dit een leuke vraag en was wel benieuwd naar het antwoord van zijn vriend.

[ bericht aangepast op 23 mei 2020 - 10:39 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Kom op, dat weet je wel," zei hij met een grijns. "Peter Quill of ook wel; Star lord," zei hij met een grijns. Hij keek naar boven, al zag hij niets van de lucht door de boom. "Het lijkt me vet gaaf om de ruimte te verkennen, stel je voor dat dat allemaal daarboven is, dan wil ik het allemaal zien." Hij hield het stapeltje voor aan Adam. "Oke, nu is het tijd voor jou voor een vraag."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam knikte. Dat leek hem inderdaad ook heel gaaf te verkennen, al zou hij ook weleens willen weten wat er buiten de muren van deze school was. Merrin was de enige die hij kende die zijn herinneringen terug had. Hij zou daar antwoorden over kunnen geven, maar omdat er ook zoveel nare herinneringen aan kleefden, leek het hem beter om daar niet over te beginnen. Niet nu. Hij pakte een kaartje en las de vraag voor. 'Wat vind je belangrijk in een vriendschap?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Nenya Agami

      "Wow, heb jij dat gemaakt?" Nenya legde vlug het geschiedenisboek opzij en pakte de poster van Fox aan. Het was echt gaaf geworden. In het midden stond heel groot 'Theme Party' in een krullend font dat aan Disney deed denken, met daaronder nog wat praktische informatie en allemaal Disneyfiguren eromheen getekend. Ze herkende Simba en die panter uit Jungle Book, maar ook Tinkerbel, The Genie en Olaf uit Frozen. In de onderste hoeken stonden nog een brullende leeuw en panter afgebeeld en het hele geheel zag er supermooi uit. Fox had er echt goed over nagedacht.
      "Cool man! Nu moet iedereen toch al helemaal zin in dat feestje krijgen!" Ze knikte nog eens goedkeurend. De relatie tussen de Lions en de Panthers was nooit echt goed geweest en met dit feestje zou daar echt definitief verandering in komen. Een mijlpaal zou het zijn, vanaf dit moment was dat officieel veranderd. Zelf had ze nooit heel veel meegekregen van die rivaliteit, maar ze had er wel heel veel zin in dat ze nu bondgenoten zouden zijn.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze kwam naar de woonkamer, omdat ze daar geroezemoes had gehoord. Vienna had net afscheid genomen van Fayr, die zichzelf aan het optutten was voor haar date. En ietwat nerveus liep ze de woonkamer in. Fox was er al, zat op de bank naast Nenya. In eerste instantie merkte hij haar zelfs niet op, waardoor ze de tijd kreeg de mand uit de keuken te halen.
      Ze was nerveus. En hoopte maar dat ze het dit keer goed gedaan had. Ergens had ze willen gaan voor een hele romantische date, zoals bij Arrin. Ze gniffelde even op de shipnaam. Maar ze durfde niet zo goed, nu Fox had gezegd dat zijn hart bij iemand anders had gelegen. Misschien schrok ze hem te hard af. En dus had ze voor iets rustigers gekozen. Maar nog wel spectaculair!
      Nog steeds nerveus liep ze terug naar de bank. "Hee," begroette ze hem. Ze checkte ze voor heel even zijn outfit. Hij zat in een simpele spijkerbroek met daarop een groen T-shirt, waarop stond I'm sexy in green. Een vlaag teleurstelling schoot even kort over haar gezicht heen. Ergens had ze misschien gehoopt dat hij wat netter zou zijn geweest, net zoals Adam en Merrin voor elkaar gedaan hadden. Maar goed, misschien had ze niet anders kunnen verwachten van hem. En zo snel als ze kon, trok ze haar gezicht weer in de plooi. Had ze zichzelf voor niets zo opgedoft? Echt een keer iets leuks aangetrokken? Misschien was ze nu wel weer iets te overdressed. Vienna schudde het van zich af. Niet zo onzeker zijn over jezelf, als jij er leuk uit wil zien, heb je daar alle recht toe. Het was een zin die Fayr vaak tegen haar zei. En opnieuw was Vienna blij met haar vriendin. "Ben je klaar om te gaan?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Hij had een nette, roze bloes aangetrokken. Natuurlijk even zijn haar gedaan en tanden gepoetst, zoals hoorde. En was tien minuten voor tijd bij het Panthers house verschenen om Fayr op te pikken. Aangezien Maaya de vorige keer zomaar was binnengelopen en dat uitgemond was in een ramp, leek het hem beter niet zomaar binnen te walsen. En dus stuurde hij een berichtje naar Fayr dat hij er al was, maar dat ze rustig aan moest doen.
      Hij leunde met zijn rug tegen de leuning van de veranda aan. Goed, hij moest het vanavond maar gewoon eens vragen. Kijken of hij het zo ver kon krijgen dat het 'officieel' werd. Blegh, hij gaf er zelf niets om. Maar meiden om een of andere reden hielden ervan als een jongen zei dat ze alleen voor haar gingen. Het vriendje/vriendinnetje ding. Sure, als dat was wat ze wilde... En daarnaast werd het daarna erger als Vienna per ongeluk aan haar vriendje zat. Want dan was het officieel.

---

It's never gonna happen, Guys.