[RPG • 0] Experium || 18 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

---

It's never gonna happen, Guys.

Het was alsof er een gewicht van zijn schouders getild werd. De pijn was er nog steeds — bonzend tegen de randen van zijn bewustzijn — maar nu was er ook weer ruimte over voor zijn eigen gedachten. Kortom; hij voelde zich nog altijd overreden door een tractor, maar misschien niet echt meer per sé verdronken in de oceaan.
      Fayr knikte even als antwoord naar Yrla. "Mooi zo," zei ze rustig. Het meisje duwde zich weer overeind en liep terug richting Vienna.
      Jester keek haar na. "We moeten mensen naar bed zien te krijgen," zei hij zacht. Merrin en Adam, bijvoorbeeld. Nenya ook, en Vienna en Fayr verdienden ook wel een goede dosis nachtrust nu. In ieder geval wat er nog van over was. Onyx was verdwenen, merkte hij. Het zat hem niet helemaal lekker dat de lange jongen niet meer in de kamer was. Met een hoofdwond en een afschuwelijk visioen achter de rug, was het geen goed moment om te verdwijnen.
      Hij keek opzij. "Nog een reden waarom Naamlozen niet naar Naamceremonies mogen: als de hele afdeling wordt aangevallen, zijn zij de laatste verdedigingslinie," merkte hij met een flauwe grijns op. Jester stak zijn hand uit. "Help me even overeind, dan kunnen we beginnen met de jongsten naar bed te sturen." Als hij het rustig aan deed, bleef hij vast wel overeind. Dat had hij na het Toernooi immers ook gekund en op een gegeven moment was er toch een punt dat je zo moe was dat je niet meer moe was? Zoiets ofzo.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze knikte alleen maar. Het was fijn om even iemand aan te raken, om even iets te voelen. Ze legde haar hoofd op de schouder van Merrin neer en kroop dicht tegen haar broertje aan. Ze vouwde haar benen op onder zich en maakte zich zo klein mogelijk. Het was fijn om iemand te voelen, om even niet meer de vlammen te voelen. Ze voelde in plaats daarvan de warmte van Merrin, die haar dicht tegen zich aantrok. Die vlammen, ze kon nog steeds niet helemaal geloven dat ze niets had.
      Opeen schrok ze en kwam ze overeind. "Gaat het allemaal wel met jou dan?" vroeg ze gehaast aan haar broertje. Hij moest ook door die vreselijke vlammen geraakt zijn, en en... Ze begon weer in paniek te raken, al was het dat Merrin haar paniekaanval doorbrak. "Geen zorgen om mij, ik ben er beter doorheen gekomen dan ieder ander. De hallucinatie had niet zoveel vat op mij," zei hij met een glimlach. Zijn woorden stelden haar weer gerust en Vienna kroop terug op zijn schouder met haar hoofd. "Fijn," zei ze. "Fijn," maar nog altijd voelde ze zich dat absoluut niet...

---

It's never gonna happen, Guys.

      Nenya wreef zachtjes over Vienna's rug, toen Adam aan kwam lopen. Het meisje haalde haar schouders op bij zijn woorden. Heel veel viel er niet aan te doen. In de toekomst kunnen kijken hield ook ergens op, en dat ze het kon betekende niet dat ze een soort spidey-sense had dat haar kon waarschuwen voor erge dingen. De hallucinatie was afschuwelijk geweest, maar gelukkig nu ook weer voorbij. En het zat eraan te komen. Dat roodharige meisje had in het Toernooi al allemaal afschuwelijke dingen geroepen over wat ze Jester aan zou doen en ze had het tegen Onyx gezegd. Toen hadden de Panthers haar afdeling verslagen- tot drie keer toe zelfs. Maaya leek haar niet het type mens dat dat over haar kant zou laten gaan.
      "Gelukkig was jij er nog," zei ze maar, bij wijze van antwoord. Agami glimlachte. "Held van de dag."

[ bericht aangepast op 13 mei 2020 - 15:56 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

De psychiatrische afdeling van de school? Ze slikte een brok in haar keel weg. Dat wist ze niet van de Rhino's. Ze had eerder nooit zoveel aandacht gehad voor de andere afdelingen. Ze sprong van de veranda af, keek even naar Onyx en toen weer terug naar Fire. Er was een onrust in haar lichaam ontstaan, eentje die te maken had met haar kleine zusje. Ze wist niet zeker of ze Onyx hiervan ook op de hoogte van wilde stellen, maar ze moest het weten. "Wacht, " zei ze zachtjes tegen Fire. Ze had het idee dat hij op het punt stond te gaan, en ze wilde hem nog bedanken. Maar het voelde zo vreemd met Onyx als toeschouwer. Ze had al niet geweten hoe het te doen. En ze moest nog een vraag stellen. "Je bedoelt toch niet hopelijk dat elke Rhino een enkeltje naar het gekkenhuis kan gebruiken toch?" Ze hoopte ergens dat hij nee zou zeggen, ze hoopte dat hij gewoon zou zeggen dat Fayr nu niet voor het eerst een jongen had uitgekozen, die ze ook nog eens echt leuk vond en dat die rijp was voor het gesticht.

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam glimlachte kleintjes. Even gleed zijn hand naar zijn broekzak, waar nog steeds een schaar in zat. Als er geen plant had gestaan, had hij die dan in haar hoofd gestoken? Een rilling kroop langs zijn rug bij de gedachte dat hij tot zoiets in staat zou zijn. Dan was ze misschien wel dood geweest. Hij had haar ook gewoon een duw kunnen geven om haar uit haar concentratie te halen, in plaats van een plantenbak tegen haar hoofd te rammen. Misschien had ze wel een schedelfractuur. Plotseling was het alsof hij geen adem kreeg. Wat als ze wraak op hem zou gaan nemen? Hij dacht aan zijn vriend, die geen kant op kon in zijn rolstoel. Had hij nu de ene Dezi verruild voor de andere? Als zelfs Onyx trauma's aan haar heeft overgehouden... 'Ik — ik moet even naar buiten,' mompelde hij, plotseling misselijk. Zijn borst verkrampte en hij kreeg bijna geen lucht meer. Vlug draaide hij zich om en haastte zich naar buiten.

[ bericht aangepast op 13 mei 2020 - 15:56 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Jij bent echt absoluut de grootste lul om me dat nu onder mijn neus te schuiven, terwijl we net bijna levend verbrand waren..." Maar hij grijnsde. Hij greep zijn beste vriend bij zijn bovenarmen vast en hielp de jongen overeind. Jester moest zich even aan de muur vasthouden, maar bleef uiteindelijk zelf overeind staan. Hij zag de nieuweling de kamer uitlopen, met Nenya erachteraan. "Ik zorg wel voor de dames en voor Merr," zei hij met een zucht. "Ga jij achter die twee aan?" Hij keek even peilend naar Jester naast hem. "Al... al kan ik ook begrijpen als je nu liever Onyx opzoekt. Laat de jonkies maar aan mij over anders."

[ bericht aangepast op 13 mei 2020 - 16:12 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Ik hou er niet zo van om mensen over één kam te scheren,’ antwoordde Fire aarzelend. ‘Maar ik heb heel wat Rhino’s zien komen en gaan, de afgelopen jaren. Het waren geen lieverdjes – geen van allen. Zelfs al hadden sommigen nog zo’n charmante glimlach. De twee jongste meisjes ken ik nauwelijks, maar verder… Laten we zeggen dat ik heel graag een bondgenootschap wilde met jullie en niet met hen – en dat komt niet doordat hun gaven niet sterk zijn. Integendeel.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Bíjna. Da's het sleutelwoord hier." Jester leunde met een schouder tegen de muur aan en zag de twee nog net door de deur verdwijnen. Hij schudde — met moeite — zijn hoofd. "Nee, eerst iedereen naar bed krijgen." Ondanks dat hij Onyx nu eigenlijk inderdaad maar al te graag op zou zoeken, moesten ze eerst voor de anderen zorgen. Hij was de leider van de Panthers, dan moest hij hen ook helpen. En niet meteen naar zijn vriendje toehuppelen en Yrla met de aftermath laten dealen.
      Hij hoopte maar dat ze niet te ver weg waren gegaan. "Zorg jij voor de meiden en Merrin?" vroeg hij nog voor de duidelijkheid, terwijl hij zich met een klein zetje losmaakte van de muur.

[ bericht aangepast op 13 mei 2020 - 16:14 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Ze kreeg de rillingen over haar rug. Wel, als Fire dat al zei. "Fijn, dan mag ik de grote boze zus gaan spelen," mompelde ze meer tegen zichzelf dan tegen iemand om zich heen. Ze vond het kut voor Fayr. Maar Phone nam Fire zijn waarschuwing serieus en ze moest haar zusje wel waarschuwen voor waarschijnlijk haar evil vriendje. Even keek ze naar de lange blonde jongen voor hem en blikte toen nerveus naar Onyx. Ze wilde dit niet zeggen voor de neus van Onyx, dan zou ze laten zien dat ze het allemaal niet alleen kon. En dan ook nog eens laten blijken dat ze die hulp wel waardeerde, maar niet goed wist hoe dat uit te spreken. Dat ongemak zat haar in de weg. "Vind je het erg als ik een klein stukje met je meeloop, als je teruggaat? Even de hectiek uit mijn hoofd, voor ik weer terugga naar bed," zei ze met een glimlach.

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Adam?" Nenya wierp nog even een korte blik op Vienna, maar die was tegen Merrin weggekropen, dus ze vond dat ze die twee wel samen alleen kon laten. Bezorgd liep ze achter haar vriend aan richting de voordeur. Gelukkig rende hij niet, dus kostte het geen moeite om hem bij te houden. "Gaat het wel?" vroeg ze aarzelend.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Ik was eigenlijk nog niet van plan om al terug te gaan, ik wil eigenlijk Jester nog even spreken. Niet dat dat heel lang zal duren,’ vervolgde hij aarzelend. ‘Ik wil straks best een rondje met je lopen als je wat rust in je hoofd zoekt, maar nu de Rhino’s op scherp staan laat ik je echt niet in je eentje in het donker teruglopen.’ Hij gaf haar een knipoog. ‘En ja – ik weet dat je voor jezelf kunt zorgen. Maar toch.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

"Komt voor elkaar," zei hij, terwijl hij zijn duim op stak. Hij wachtte tot Jester wegliep en liep toen naar de dames toe. "Meiden, ik weet dat het heftig is wat er gebeurd is, maar jullie moeten echt rusten. Het is laat en morgen is er weer een dag." Hij legde even een hand op Fayr haar schouder, kneep er even in en knielde toen neer voor Vienna. Hij streek even met een hand over haar wang heen. Ze zag bleek, ontzettend bleek. Haar ogen leken nog leeg, zo'n ontzettend groot verschil met vanmiddag en hij voelde zich bijna schuldig dat hij niet eerder op het meisje was komen checken. "Probeer zometeen iets te slapen oke?" Hij drukte een kus op haar haren en keek naar het blonde meisje naast hem. "Fayr, wil jij Vien meenemen naar jullie kamer?" Hij keek naar de zwartharige jongen naast Vienna. "Ik breng jou naar je kamer, is dat goed?"

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam had wel door dat er mensen op de veranda zaten, maar hij negeerde die en ging onder aan het trappetje zitten, haalde diep adem en wreef over zijn gezicht. ‘Ik weet het niet,’ zei hij zacht. ‘Wat als ze wraak op me wil nemen? Merrin zit al in een rolstoel en… en…’ Het ijzige gevoel kwam terug in zijn borst en hij knipperde verwoed met zijn ogen omdat hij niet wéér wilde janken. ‘Volgens mij is zij nog erger dan Dezi,’ zei hij zacht.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Eenmaal in de gang aangekomen was Jester nog nooit zo dankbaar geweest voor de muren waar hij zich weer aan vast kon houden. De voordeur stond op een kiertje — ze moesten echt eens nadenken over een slot — en vanaf de veranda dreven stemmen naar binnen. Jester trok de deur voorzichtig open en zag Nenya nog net het trappetje afdalen.
      Great. Had hij toch Yrla moeten vragen achter de twee aan te gaan.
      Jester rechtte zijn rug, vertelde zichzelf dat hij die trap best kon hebben, en liep de veranda op. Fersephone was er ook, net als Fire en Onyx. Opluchting stroomde door hem heen toen hij die laatste herkende. Zijn vriend was gebleven, gelukkig. Als Onyx in het holst van de nacht verdwenen zou zijn vanwege de hallucinatie die hij had moeten doorstaan... dat voelde naar.

[ bericht aangepast op 13 mei 2020 - 16:50 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

      Nenya wreef voorzichtig over zijn rug. "Het komt wel goed," zei ze sussend. "Echt." Ze probeerde zijn blik te vangen. "En anders kan ik voor je de toekomst in de gaten houden, oké? Dan weten we zeker dat alles goed blijft gaan." Achter zich hoorde ze voetstappen en ze draaide zich om. Jester kwam — zei het een tikje langzaam — ook het trappetje af.
      "Hé," zei hij, terwijl hij hen bereikte. Hij hield zich steviger dan normaal vast aan de leuning en liet die ook niet los toen hij beneden aankwam, zag Nenya. Hij stond in ieder geval weer rechtop. Dat was een heel verschil met tien minuten geleden.
      "Gaat alles goed hier?" vroeg de jongen zachtjes en zijn blik gleed naar haar vriend. "Adam?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.