[RPG • 0] Experium || 15 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 23 april 2020 - 8:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

‘Boos?’ reageerde Adam verbaasd. Daarna moest hij lachen. ‘Nee joh, gekkie. Ik uhm – ik bedoelde… Dat ik…’ Hij begon nu zelf te stotteren en werd rood. ‘Ik hoopte dat je straks niet meer mijn beste vriend bent… omdat… omdat je dan mijn vriendje bent. Als we ehm – een paar dates hebben gehad. En – en dan heb ik een andere beste vriend nodig tegen wie hij ik de hele dag kan vertellen hoe leuk mijn vriendje is en hoe – hoe verliefd ik op hem ben.’ Oh – nog even hij was een plasje op de grond, zo heet had hij het! Hij liet een zenuwachtig lachje horen. ‘En nu ben ik aan het ratelen!’

[ bericht aangepast op 25 april 2020 - 19:40 ]

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone

"Oeh, ik zit in de problemen. Als ze mijn hele naam gebruikt gaat het niet goed," zei ze grijnzend naar Vienna. Ze keek naar Fayr aan het voeteneind van haar bed.
      "Relax zussie, zoals je al zegt het zijn roddels. Ik kwam gistermiddag Fire tegen. We hebben gewoon gezellig wat rond gehangen op het spullen kerkhof. Ik kwam bij hen aan de tafel zitten en twee van die mutsen dachten meteen dat er wat sensatie was gebeurd. Dus ik heb een of ander verhaal opgehangen in een poging hun een lesje te leren. Maar helaas lieten zij het verhaal zwerven voor ze gecorrigeerd werden." Ze glimlachte naar Fayr. Ja, ze wist dom. Maar goed... “Ik ben nog steeds maagd als je dat wil weten,” zei ze met een grijns.
      ”Dat moord verhaal snap ik niet zo goed eigenlijk.” Fersephone keek naar Vienna, die meteen het woord overnam. “Dat komt door Dezi haar actie,” zei ze. “Dezi is hem natuurlijk geflipt en ze denken dat jij net zo gestoord ben als haar, omdat jullie toevallig vriendinnen waren. Belachelijk!” Fersephone moest grinniken om Vienna, voor de rest zweeg ze. “Wel, dat,” zei Fersephone schouderophalend

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx kreeg een brok in zijn keel toen hij de tranen in Jesters ogen zag. Toen er eentje naar beneden rolde, voelde hij de neiging om hem met zijn duim op te vangen. In plaats daarvan draaide hij zijn gezicht weg en slaakte een zucht. Hij wist niet wat hij moest zeggen. Hij had gefaald als vriend omdat hij zijn emoties niet onder controle had en hij twijfelde er niet aan dat dat vaker zou gaan gebeuren. Tenslotte was dat niet iets wat je makkelijk kon veranderen.
      ‘Ik weet niet wat je nu wil horen,’ zei hij uiteindelijk, over het meer turend. ‘Ik kan blijkbaar niet de vriend zijn die jij verdient. Ik wist dat allang, jij nu ook.’ Hij haalde zijn schouders op. Misschien was het beter zo, nu Jester het eindelijk zelf ook doorhad. Misschien durfde Jester dat nu ook eindelijk aan zichzelf toe te geven, nu Yrla en hij hun band aan het herstellen haren. Hij zag nu in dat hij er niet alleen voorstond als hij hun vriendschap opgaf, en diep vanbinnen wist Onyx dat het Jester daar altijd om te doen was geweest. Hij kon gewoon slecht tegen alleen zijn. En of het nou Yrla of Onyx was die hem gezelschap hield, dat maakte als het puntje bij paaltje kwam niet zo veel uit.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Merrin

"Oh... Oooh!" Zei hij, toen hij besefte wat Adam bedoelde. Nu was het zijn beurt om te lachen, om zijn eigen stommiteit en klein beetje om Adams blos. Hij stak zijn handen uit. "Kom hier, nu wil ik je knuffelen."

---

It's never gonna happen, Guys.

Adam twijfelde even of hij half moest buigen om zijn vriend een knuffel te geven of dat hij op zijn schoot kon gaan zitten. Hij had dat toch wel heel fijn gevonden, na het toernooi en na een korte aarzeling zakte hij op Michiels bovenbenen neer, legde een hand op zijn borst en leunde met zijn hoofd tegen Michiels schouder terwijl de jongen zijn armen om hem heen sloeg.
      'Ik heb zin in onze date,' zei hij zachtjes. 'Gewoon lekker niemand om ons heen...' Hij beet op de binnenkant van zijn wang, besefte toen dat Michiel hem net zo goed naar een plek kon meenemen waar ook anderen waren. 'Al is het ook niet erg als we gewoon op een gezellige plek zijn waar wel anderen zijn,' zei hij vlug, voordat hij een idee verpestte. Hij glimlachte. 'Als ik maar bij jou ben.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx deed het weer. Zich wegdraaien. Die emoties diep in die Marianentrog verdrinken en zich afsluiten.
      Het laatste beetje woede in zijn aderen laaide weer op. "Fucking leugenaar," zei Jester onverwacht luid. Hij kreeg het gevoel in zijn vingers weer terug. "Als je niet tegen mij liegt, dan is het wel tegen jezelf." Zijn stem klonk scherp. Te scherp, misschien, maar het kon hem geen flikker schelen. "Je weet bést dat je mijn vriend wel kan zijn, je moet er alleen zelf ook in geloven."
      Jester rechtte zijn rug en ondanks dat de tranen nog steeds in zijn ogen stonden, besloot hij ze gewoon keihard te negeren. Eigenlijk was boos schreeuwen een heel stuk beter dan zich zo kwetsbaar voelen. "Doe het niet verdomme nog een keer. Als je nu komt aanzetten met zooi over Yrla en dat ik gewoon terug kan gaan naar hem, en dat hij mijn vriend wel kan zijn, dan zweer ik dat ik hier en nu je neus breek. Al moet ik m'n fucking gave ervoor gebruiken, het kan me de reet niet schelen."
      Jester stapte dichterbij, de verslindende woede van zonet bijna verdwenen maar nog even flikkerend vlak onder zijn huid. Hij ging voor Onyx staan en keek hem recht aan. "Niet die fucking bullshit nog eens."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Merrin

Merrin lachte zachtjes. "Maak je geen zorgen. Ik had ook zin in om gewoon iets met zijn tweetjes te doen. Het gaat echt leuk worden!" Merrin moest er vanavond maar met zijn zus over hebben wat voor idee ze had voor hun date en aangeven wat hij zelf wilde. Hij zou Adam later wel vertellen dat Vienna hem geholpen had, dat zou hij vast wel begrijpen door zijn rolstoel. Ietwat afwezig streelde Merrin door Adam zijn haren. Het voelde heerlijk Adam zo dicht bij hem. Het maakte dat Merrin zich veilig voelde en vertrouwd. "Ik kan zo de hele dag zo blijven zitten," zei hij met een tevreden zucht.

---

It's never gonna happen, Guys.

Onyx voelde zich alleen maar moe. Hij was het niet gewend dat Jester zo tegen hem schreeuwde, maar als dat hem opluchtte moest hij dat vooral doen. Hij liet het wel over zich heen komen. ‘Wat wil je nou, Jester? Ik heb niet gezegd dat ik je vriend niet meer wil zijn, ik zeg alleen dat ik blijkbaar niet aan je verwachtingen kan voldoen. Dus als dat voor jou inhoudt dat we geen vrienden meer zijn, dan is dat niet anders. Ik kan je geen ongelijk in geven. Als je ondanks mijn tekortkomingen nog wel vrienden wil zijn dan ga ik me daar heus niet tegen me verzetten. Maar je kunt me niet in een of ander vriendschaps-keurslijf dwingen. Ik ben niet zoals je andere vrienden. Ik heb mijn emoties niet onder controle. Ik kan niet… Ik kón niet toekijken hoe jij al die ellende moest doorstaan terwijl ik daar machteloos zat toe te kijken. Ik moest toch aan mijn zelfbeheersing werken? Dat deed ik. Ik liep weg om te voorkomen dat ik weer zou doorslaan, dat ik een willekeurige leerling voor zijn bek zou slaan omdat ik de stress niet aankon.’ Hij haalde even adem, voelde zijn ogen prikken. ‘Ik deed wat ik dacht dat je zou willen dat ik zou doen.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Adam sloot zijn ogen even terwijl hij genoot van Michiels vingers die door zijn haren kriebelden. Diep vanbinnen begon hij Dezi een beetje dankbaar te worden, hij voelde zich gelukkiger dan dat hij zich kon herinneren te hebben gevoeld. Het voelde rot dat hij dat dacht aangezien Michiel nu in een rolstoel zat, maar hij wist dat de jongen wel weer zou gaan lopen. Als het niet met Fayr en Yrla's hulp kon, dan zou hij daar zelf wel voor zorgen.
      'Ik ook,' verzuchtte hij. Toch kwam hij overeind. 'Maar we moeten nog een andere kamer regelen voor het etenstijd is. Laten we kijken of een van de meiden op hun kamer is.' Hij pakte de handvaten van de rolstoel en duwde zijn vriend door de gang naar een deur waarachter hij stemmen hoorde. Hij klopte aan.

---

Every villain is a hero in his own mind.

De storm in zijn hoofd was gaan liggen. Het voelde alsof er kilo's gewicht van zijn schouders afgevallen was en hij eindelijk de ruimte weer had voor zijn gedachten. De brullende razernij die zijn bloed had doen koken was verdwenen en hij kon weer normaal ademen. Hij had nog nooit zo geschreeuwd. Jester knipperde met zijn ogen en ontspande zijn handen weer. Waarom was hij zo boos geweest? Onyx had gelijk- helemaal gelijk. Dat had hij zelf ook al bedacht, toch?
      "Dat- dat weet ik." Waarom was dit net niet in hem opgekomen? Misschien voor het eerst in zijn leven hoorde Jester een kleine trilling in Onyx' stem en er schoot een lading schuldgevoel door hem heen van hier tot ginder. Waarom was hij zo ontploft? Dit sloeg nergens op.
      Hij wíst hoe traumatisch dit was. Hij was zelfs ergens opgelucht geweest dat Onyx weg was toen hij op dat podium had gestaan. Dat hij niet had hoeven zien hoe hij aan Fire verloor, niet die confrontatie met Maaya had hoeven herbeleven. Bovendien had hij Fire ook gehad. Ze waren nog geen vrienden, maar in ieder geval bondgenoten en iemand waar hij genoeg op had kunnen steunen. Onyx had hem niet in de steek gelaten. Niet vandaag.
      "Ik wist hoe moeilijk je dit vond,"mompelde hij voor zich uit. "Je- je hebt het juist goed gedaan. Ik heb geen idee waarom ik dat net allemaal zei, ik ben helemaal niet boos. Juist-" Hij schudde even kort zijn hoofd en zocht Onyx' blik. "Het spijt me. Je hébt gedaan wat ik zou willen dat je deed. Je had daar niet moeten blijven zitten en al die stomme trauma's moeten herbeleven, dat zou ik nooit van je moeten vragen. En ik was niet alleen, ik had Fire ook nog en jij was voor Fersephone aan het zorgen terwijl niemand anders dat kon. Ik heb echt geen idee waar dit vandaan kwam- natuurlijk liep je weg. Dat wás zelfbeheersing."
      Hij snapte zichzelf écht niet. Hij was zó boos geweest, om helemaal niks. Het voelde als een volledig ander persoon die zijn plaats had ingenomen.

[ bericht aangepast op 25 april 2020 - 23:03 ]

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr

      Ze keek beide meisjes met open mond aan. "Wel," zei ze toen droogjes. "Misschien is het inderdaad verstandig om naar Fire te communiceren dat je niet van plan bent een ijspegel door zijn nek te duwen."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Onyx liet zijn handen in zijn zakken glijden en wist niet echt wat voor houding hij zich nu moest geven. Hij durfde amper te zeggen dat hij even de behoefte had om alleen te zijn, om die hele uitbarsting van Jester te overdenken, maar hij was bang dat hij dan weer een sneer kreeg dat hij ergens voor wegliep. Hij wist niet of hij deze woorden van Jester wel geloofde, ze waren zo plotseling gekomen.
      'Whatever,' mompelde hij en hij schopte een steentje weg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vienna

"En daar heb ik de oplossing voor," zei ze heel tevreden. Ze viste haar iNet uit haar zak en stuurde het contact van Fire door naar Fersephone. "Hij was zojuist langs geweest om met je te praten, maar nu leek me geen handig moment. Nu kan je hem een berichtje sturen," zei ze met een grijns. Voor Phone ook maar iets tegen haar kon zeggen, werd er op de deur geklopt. Even keken de meiden elkaar aan, maar uiteindelijk liep Vienna naar de deur om open te doen. "Hee jongens, is er iets?" vroeg ze, terwijl ze de deur voor hen openhield. Ze had hen net nog gezien, had ze iets gemist?

---

It's never gonna happen, Guys.

Het schuldgevoel groeide. Hij had het vertrouwen van Onyx geschaad. Die jongen had al zo'n laag zelfbeeld — anders kwam je echt niet aanzetten met alle shit over je vrienden wegduwen omdat jij hun vriendschap niet waard kan zijn tegenover alle problemen die er door komen — en nu had Jester het alleen maar erger gemaakt met een situatie waarin het niet eens waar was.
      Dat was nog het meest nare van allemaal. Stukjes ervan waren wél waar geweest. Dat Onyx wegliep en hem in de steek liet... dat was gebeurd. Daar wás Jester boos over, maar daar hadden ze het al over gehad. Die ruzie was geweest en het eerst volgende moment dat Onyx het wel goed deed, ging Jester zo tegen hem schreeuwen.
      "Ik heb geen idee waarom ik zo boos werd," herhaalde hij machteloos. Alsof het dan plotseling wel duidelijk zou worden. "Het ene moment stond ik nog ijskoud met Maaya te praten en had ik voor een keertje de overhand en het volgende slaan alle stoppen door en begin ik tegen jou te schreeuwen. Onterecht." Jester deed een aarzelend stapje achteruit.
      Wat moest hij nu doen?
      Hij had geen idee.
      Hij wist het niet.
      Hij wist het echt niet.
      Hij had Onyx gekwetst. En verward. Al dan niet met die random schreeuwoefening, dan met de plotselinge switch. De woede was haast net zo snel weer verdwenen als ze gekomen was, maar tegen die tijd had hij al veel te veel dingen naar de grond gesmeten. Jester kreeg ergens de indruk dat Onyx het liefste nu alleen zou zijn en kon nadenken over wat er was gezegd. Dingen die niet waar waren. Verwijten die niet op zijn plek waren.
      "Het spijt me, Scary Vibes." Jester beet op zijn lip. Hij wilde niet voorstellen dat hij weg zou gaan. Maar hij zag ook wel in dat Onyx dit alles eerst moest kunnen verwerken en voor zichzelf moest kunnen besluiten dat het inderdaad... uit het niets was gekomen en ook niet op zijn plek was. Dat hij dan pas misschien weer zich zou open stellen naar hem.
      Jester kon zichzelf wel de nek omdraaien. In een paar minuten, zo gruwelijk veel fouten.
      "Ik- ik kan weggaan als je dat liever hebt."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

'Hoi,' zei Adam een beetje ongemakkelijk. Hij zag over de schouder van Vienna dat de tweeling er ook was. 'Ik eh — we vroegen ons af een van jullie van kamer willen ruilen totdat Michiel weer helemaal genezen is.' Zijn handen gleden naar Michiels schouders en hij kneep er weer even in. 'Ik heb vanavond al plannen dus dan kan ik nu al onze spullen nog naar beneden sjouwen.'

---

Every villain is a hero in his own mind.