[RPG • 0] Experium || 15 - Speeltopics

---

Nodige informatie
* Het is een experimentenschool, je personage ondergaat dus ook allerlei onderzoeken naar de werking van je gave.
* Een naam moet je verdienen. Een nieuwe leerling komt binnen met alleen zijn experimenten nummer. De naam die je verdient, heeft te maken met de gave die je hebt! Je nummer heeft max. 4 cijfers.
* Je herinnert je niets meer van voor je 15e. Deze herinneringen zijn met zeer goede zorg gewist. Je kunt dus nog wel talenten hebben van voor die tijd, maar je weet er niets meer van.
* Je bent als personage geboren met de gave of je hebt als tiener een injectie toegediend gekregen om te zien hoe je erop reageert.
* Je maakt deel uit van een house, waar in totaal 10 personen in zitten.

---

Personages       • Naam • Leeftijd • Gave • Mentor • User • Onyx. • 23 • Muziek en dromen • Maneur • Croweater • (studieobject) 8175 (Adam) • 17 • Tijdreizen • Margeaux • Croweater • Jester Madcap • 20 • Overtuiging • Cackle • ProngsPotter •(studieobject) 7223 (Michiel)• 16 • Gedaanteverwisseling • Moreau •Slughorn • Yrla • 18 • Superspeed • Williams • Slughorn • Vienna • 20 • Telekinese • Maxwell • Slughorn • Fayr Fixfault • 19 • Repareren • Navkar• ProngsPotter •(studieobject) 8102 (agami) •15 • Helderziend • Mentor? • ProngsPotter • Dezi • 20 • Samenvloeien met draak • Naam • Croweater •Fersephone • 19 • Slopen • Gates • Slughorn

---

Kamerindeling

Panthers Jongens (boven) • Onyx en Jester • 7223 en 8175 • Yrla Meisjes (beneden): • Vienna en Fayr • Dezi en 8102 • FersePhone

Lions Jongens: • Fire en Astreal • Fox en Tony • Emil Meisjes: • Onna en Heidi • Serena en Vera • 8226

Elephants Jongens: • Ed(noces) Meisjes: • Stella • Vera • onbekend

Rhino's Jongens: • Romeo • Max • Peter • Azrael Meisjes: • Maaya • Melissa

Buffalo's Jongens: • Goliath Meisjes: • Kijo • Sarah

Rooster

---

Eerdere topics

---

Rules
* Een reservering blijft 24 uur staan
* Je bent ten alle tijden welkom, vraag even aan ons op welke hoogte we zijn.
* Reageer vooral vanuit je eigen personage. Je mag voor een ander reageren als je dit overlegt hebt.
* Maak niet een te uitgebreide persoonsbeschrijving. Het is leuk als je personage zich ontwikkeld tijdens de RPG.
* Meedoen? -> Klik voor het rollentopic

[ bericht aangepast op 23 april 2020 - 8:23 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

      "Nee," zei Jester eerlijk. "Al vijf jaar kamergenoten, dat wel. Eigenlijk pas echt dit schooljaar vrienden."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fayr

      "Hé zussie," antwoordde Fayr zacht. Ze liep de kamer verder in en liet zich op de rand van het bed zakken. "Hoe voel je je?"

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Adam voelde dat hij een kleur kreeg en wendde zijn blik af. Dit was nogal gênant.
      ‘Ik weet niet waarom ik dat zei,’ mompelde hij.
      ‘Droomde je van haar?’
      Hij tuurde naar zijn voeten. Moest hij vertellen over zijn herinneringen?
      ‘Droom jij weleens van je ouders?’ vroeg hij in plaats daarvan.
      ‘Nee.’
      ‘Oh.’ Adam beet op zijn lip.
      ‘Jij dus wel?’
      Hij zuchtte en trok wat grassprietjes uit de grond. Diep vanbinnen wist hij dat Onyx het antwoord al wist – je zei niet zo maar mama.
      ‘Ik droomde dat ik op de bank lag,’ zei hij. ‘Mama zei dat ik een aanval had gehad en dat papa zo zou komen.’
      ‘En dat was de eerste keer?’
      Adam zweeg.
      ‘Merrin heeft herinneringen teruggekregen door het ongeluk. Yrla heeft pasgeleden versleutelde herinneringen teruggekregen toen hij in coma lag. Je bent niet de enige. Jester heeft een een paar jaar geleden ook een manier gevonden om zijn herinneringen van voor Experium terug te vinden, al hebben ze die daarna weer verwijderd. Dus wat ik wou zeggen – wees er voorzichtig mee.’
      ‘Ja,’ mompelde hij. ‘Dat had ik zelf al bedacht. Ik heb het alleen aan Michiel verteld.’
      ‘Van je droom?’ Onyx ving zijn blik en keek hem indringend aan.
      ‘Nee, dat heb ik nog niet gezegd,’ mompelde hij. ‘Hij heeft al zo veel aan zijn hoofd.’
      ‘Dus je hebt al eerder herinneringen gehad?’
      Adam kneep zijn lippen even op elkaar. ‘Waarom wil je dat weten?’
      Onyx haalde zijn schouders op. ‘Je hebt twee weken met een geheim rondgelopen waardoor je gave nog nauwelijks werkt, Adam. Sommige mensen kunnen dingen goed voor zichzelf houden, anderen moeten het delen.’
      ‘En jij? Vind jij dat je iemand bent die er goed aan doet dingen voor zichzelf te houden?’
      ‘Ik doe dat al jaren.’
      ‘Dat vroeg ik niet. Ik vroeg of je gelooft dat je er goed aan doet.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Vijf jaar — dat was een tijd waarna je het eigenlijk niet meer verwachtte. Tony was drie jaar zijn kamergenoot maar hij dacht niet dat daar ooit een vriendschap in zou zitten. 'Hoe is dat na zo lang dan toch gekomen?'

---

Every villain is a hero in his own mind.

      "Eerlijk?" Hij haalde zijn schouders op. "Ik ging het proberen." Jester liet zichzelf tegen de rand van de kast aanleunen. "Voordat Yrla twee maanden van de aardbodem verdween, maakte het me nooit uit als Onyx deed alsof ik niet bestond. Kon het mij een flikker schelen. Toen was mijn beste vriend weg en moest ik het in mijn eentje rooien." Hij snoof. "Na een week werd ik gek. Alleen zijn is m'n ding niet. Dus ik ben het gaan proberen. Ik had geen hoge verwachtingen ofzo, maar misschien iemand tegen wie ik aan kon praten en met wie ik kon ontbijten. Merrin plagen ging ook gauw vervelen in mijn eentje. Pas toen leerde ik hem heel langzaam een beetje kennen." Hij glimlachte. "Het is een toffe gast."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox zag Jesters ogen ietsje oplichtten toen hij dat zei en trok een mondhoek op. 'En toen werd je verliefd,' zei hij met een knipoog.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Jester hief zijn hoofd met een ruk op. "Wat?" bracht hij geschokt uit. Hij ving nog net de knipoog van Fox en zo'n dozijn ontkenningen kwamen in hem op, maar uiteindelijk zei hij ze allemaal niet. Hij wist niet echt precies waarom, alleen dat het geen zin had om met een zooitje leugens en halve waarheden aan te komen zetten (ondanks dat Merrin — de gozer die ondertussen helemaal niets meer wist van alles Experium — de énige was die hiervan kon weten). Fox stelde gewoon een feit vast, zo had hij geklonken. Moeilijk om daar een speld tussen te gaan krijgen.
      Dus haalde hij maar een hand door zijn haar en knikte. "Jup. Op die idioot. Het universum houdt ervan me te pesten."

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Fox grijnsde, vond het wel leuk dat hij het niet ontkende.
      'Adam zei dat ze een plan aan het bedenken waren om Onyx en jou bij elkaar te krijgen en dat ik de knappe verleider mocht spelen.' Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. 'Met gevaar voor eigen leven, dus denk je mijn toewijding in.'

---

Every villain is a hero in his own mind.

Onyx keek weg. Dit nam níét de richting die hij in gedachten had gehad. Hij besloot te zwijgen.
      ‘Ik wil niet zoals jij worden,’ zei Adam. ‘Dat dacht ik vanochtend nog. Dus dan moet ik het maar niet allemaal jaren voor mezelf houden hè?’
      Onyx’ wenkbrauwen kropen naar elkaar toe. ‘Waarom zou je in vredesnaam worden zoals ik?’
      Adam staarde vooruit. ‘Ik heb gisterenochtend iemand gewurgd. Een paar uur later had ik een mes in mijn hand en was ik bereid Yrla ermee te steken als hij dichterbij was gekomen. Toen Yrla in de arena stond, was het enige wat ik dacht dat ik hoopte dat hij van onder tot boven verbrand zou worden. Vanochtend was ik zo boos dat ze mij niet kozen om de arena in te gaan dat ik er zelf naartoe rende en zelfs Fire me nauwelijks rustig kon krijgen. Zeg nou zelf, klinkt dat niet als een psychopaat in spé?’
      Zijn opsomming gaf Onyx een naar gevoel. Was dat waarom hij zich verbonden voelde met Adam? Omdat hij hem aan zijn jongere zelf deed denken? Omdat hij niet trots was op de dingen die hij net opgenoemd had, terwijl Onyx inmiddels zijn schouders erover zou ophalen? Was hij zoals Adam geweest, al die jaren geleden?
      ‘Je vindt mij een psychopaat?’ Hij verbaasde zich over de neutraliteit van zijn eigen stem.
      ‘Het is belangrijker of jij jezelf er een vindt.’
      Onyx keek opzij, liet zijn blik over de jongen naast hem glijden. Hoe was dit gesprek op hem terechtgekomen? Hij vond het niet makkelijk, maar hij voelde ook niet de neiging om weg te benen.
      ‘Nee,’ zei hij uiteindelijk. ‘Wat niet wegneemt dat ik wel psychopathische trekjes heb. Maar die waren er niet altijd.’
      Adam ging rechterop zitten en sloeg zijn armen om zijn knieën. ‘Jij hebt ook wat ergs meegemaakt?’
      Onyx keek weg, daarna verstrakte zijn kaak. ‘Genoeg over mij.’
      ‘Je hoeft er niets over te zeggen,’ zei Adam rustig. ‘Maar als je er een keer over wilt praten met iemand…’
      ‘Dan ga ik naar Jester,’ bromde hij.
      Adam knikte. ‘En dat is heel goed. Het is alleen… Sommige dingen zijn misschien makkelijker te bespreken met iemand die je wat minder goed kent dan iemand waar je… gevoelens voor hebt.’
      ‘Gevoelens?’ snoof hij.
      ‘Ja. Het is toch meer dan vriendschap tussen jullie?’
      Zijn schouders spanden zich. ‘Natuurlijk niet.’
      ‘Waarom denk je van niet?’
      ‘Waarom wel?’
      ‘Omdat je zo anders doet als Jester bij je is, net zoals ik me anders voel als Merrin bij me is.’
      ‘Jij bent verliefd,’ snoof Onyx. ‘Daar doe ik niet aan.’
      Adam keek hem peinzend aan. ‘En als Jester daar wel aan doet?’
      ‘Wat – bedoel je dat hij op me verliefd is?’ Er kwam een spottend lachje uit. ‘Dat is het stomste wat ik ooit heb gehoord. Jester en ik zijn gewoon vrienden.’
      ‘Hoe weet je zo zeker dat hij niet meer wil?’
      Onyx haalde zijn schouders op. Dat wist hij gewoon. Je moest wel heel debiel zijn als je verliefd werd op zo’n geschifte vent als hij. Jester was niet echt doorsnee, maar hij was ook weer niet gek.
      ‘Dat weet ik gewoon.’
      ‘Ik denk dat het antwoord je zou verbazen als je het zou vragen.’
      ‘Ik wil het helemaal niet weten,’ gromde hij. Dingen gingen prima zo tussen Jester en hem. Waarom zou het anders moeten? Hij wilde hier helemaal niet over nadenken, wilde niet weten waarom hij er nu allerlei herinneringen door zijn hoofd schoten van de keren dat ze hadden gezoend en hun verstrengelde handen en hoe ze samen op bed naar een film hadden liggen kijken en hoe hij hem ooit, ergens, op een trappetje in zijn armen had gehouden, en… Hij kneep zijn ogen even dicht.
      Dit was níét de bedoeling geweest van dit gesprek.
      Dit was dus waarom hij normaal nooit met anderen sprak. Omdat ze altijd met van debiele dingen kwamen.
      ‘Waarom hebben we het hier überhaupt over,’ gromde hij.
      Er speelde een irritant glimlachje om Adams lippen. ‘Omdat je er blijkbaar met iemand over moest praten.’
      Onyx wierp hem een vernietigende blik toe. Hij was uitgepraat. Hij stikte maar lekker in de herinneringen aan z’n moeder. Hij kwam overeind en beende zonder wat te zeggen weg.

---

Every villain is a hero in his own mind.

Het duurde even voordat hij die hele zin had begrepen.
      "Wát?" was uiteindelijk het enige dat hij uit wist te brengen. Als eerste struikelde hij al over het feit dat Adam het wist — hoewel het in alle eerlijkheid ook door Jester zelf kwam, want hij had er bij Merrin niet bepaald een geheim van gemaakt en die bedreiging meende ook niks en dat wisten ze allebei. Via Merrin naar Adam, via Adam naar Fox. Check.
      Een plán om hen bij elkaar te brengen? Als Jester ondertussen iéts van Onyx begreep, was het dat enig plan whatsoever niet bij die jongen zou gaan werken. Bij Onyx moest je iedere ochtend weer een nieuwe handleiding uitprinten, daar kon je geen plan op aanpassen.
      En wat had Fox daarmee te maken?

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

‘Jep.’ Fox vond Jesters gezicht wel vermakelijk. ‘Ik vroeg vanochtend aan Adam of jullie een stel waren. Nadat Onyx je een kus had gegeven – nadat ik gezegd had dat hij moest oppassen voor concurrentie.’ Hij wiebelde met zijn wenkbrauwen. ‘En toen zei hij dat Merrin gisteren had gezegd dat Onyx niet inziet dat hij verliefd is en dat Merrin wel iemand kende die Onyx wel jaloers zou kunnen maken…’ Hij wees grijnzend met zijn duimen naar zichzelf, ‘zodat hij zich realiseert dat hij je voor zichzelf wil. En aangezien ik jou al jáááren lang een lekker ding vind – echt, als ik had geweten dat je op jongens valt dan had ik me allang op je gestort – is dat best een taak die ik wil uitvoeren. Een bijna-kus omdat de grote boze reus me wegtrekt is nog altijd beter dan geen-kus.’

---

Every villain is a hero in his own mind.

Fersephone

"Beroerd," zei ze met een kleine glimlach. In plaats van het trillen van de kou was had nu een hittevlaag haar overvallen. Ze voelde de zweetdruppels langs haar slapen lopen. Fersephone was nog nooit eerder echt ziek geweest, maar zo moest het dus voelen. En het was ontzettend kut. Ondanks het feit dat ze in slaap was gevallen na het feit dat Onyx haar terug had gebracht, voelde ze zich nog steeds moe. "Ik ging weer onderuit, Onyx vond met op het spullenkerkhof. Hij heeft me hier gebracht." Die zin klonk raar, ze had het nooit van de jongen verwacht. Maar goed, blijkbaar zat er nog ergens iets vredelievends onder die hele façade.

---

It's never gonna happen, Guys.

      Jester staarde Fox aan. "En in het hypothetische geval dat het wederzijds is, lijkt het jou een goed idee om recht onder zijn neus te proberen mij te zoenen? Wat, gewoon van een gebouw afspringen is niet spetterend genoeg om op die manier dood te gaan?" grinnikte hij.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.

Romeo

Maaya vinden was niet moeilijk. Ondanks het feit dat de lessen afgelast waren, zat ze in de bibliotheek - wat bijna haar standaard plek was. Niet omdat ze nu - naar Romeo zijn idee - zo graag studeerde, maar vaak omdat hier rust heerste. Romeo kwam vlak naast Maaya staan en keek haar met een grijns aan.
      "Wil je zien hoe iemand zwaar flipt onder een hoop dosis woede? Ik heb het idee dat jij wel raad weet met dit schatje." Romeo keek even naar de bol in zijn handen. Zelfs in zijn handen straalde de woede er nog vanaf, wat moest betekenen dat Vienna echt razend was geweest. Ze was woest geweest over dingen die een aantal meiden zeiden over de Panthers, lelijke dingen. Hij had er een mentale notitie van gemaakt dat hij in Vienna haar buurt voorzichtig moest zijn met het zwartmaken van de andere Panthers. Zo'n woede als hij nu in zijn handen had, wilde hij niet tegenover zich hebben.
      Alhoewel... Hij pakte het gewoon af en dan was dat ook weer verleden tijd, maar toch.

[ bericht aangepast op 25 april 2020 - 10:03 ]

---

It's never gonna happen, Guys.

Fayr

      "Hier, laat me je helpen," zei Fayr en ze stak haar hand al uit. Het was toch eigenlijk de energie van Fersephone die ze nu voelde en die konden ze best delen. Jester helen had gelukkig niet zo heel veel moeite gekost, dus er was zelfs nog iets over van de vreemde energie die altijd van haar zus vandaan kwam. Bekend en toch anders.

---

Three words, large enough to tip the world. I remember you.