[RPG | 50] Once Upon A Time | Enchanted Forest | Speeltopic - Speeltopics

Enchanted Forest Believing in even the possibility of a happy ending is a very powerful thing

---

Het is inmiddels al twee maanden geleden sinds iedereen is terug gekeerd in de Enchanted Forest. Samen hebben ze het land weer opgebouwd. De tijd van van donkere vloeken lijkt afgelopen en de sprookjesfiguren beginnen aan een nieuw hoofdstuk van hun verhaal. Helaas lijkt de rust van korte duur nu er iemand opnieuw bezig is met een vloek.

---

Rollen Stop op kinderen van Rumple en/of Belle Girls Belle French - DNCE - Emilie de Ravin - 1.2 Rapunzel of Corona -DNCE - Scarlett Leithold - 1.2 Maurita Gold - Wijzers - Lindsay Hansen -1.2 Calvine Pan [twins] - Wijzers - Charlotte Mckee - 1.3 Calyce Pan [twins] - Sophamoara - Charlotte Mckee - 1.3 Lucia Silvia Jones - Grimmlove - Grace Phipps - 1.5 Sirena Jones - Grimmlove - Rachel St. Gelais - 1.5 Jo Mari Gold - JoSnape - Sabrina Carpenter - 1.6 Cicily Maria Saturnina Redwolf - Wijzers - Jacy Jordan - 1.6 Darcell Pugna Auriel Mills - Pugna - Christina Nadin - 1.7 Boys Rumplestilskin - DarkOne - Robert Carlyle - 1.3 Angelino Timeus French - Seikatsu - Luke Powell - 1.3 Delmar Alestorm Jones - DarkOne - Richard Madden - 1.4 Bigby Wolf - Choctaw - Alex Libby - 1.5 Kieran Jay of Dunbroch - DarkOne - Ian Hamrick - 1.5 Neal Charming - Slughorn - ?? - ?? Peter Pan - Sophamoara - Robbie Kay - ??

Regels ✗ De huisregels van quizlet gelden voor deze RPG ✗ Alleen DNCE of DarkOne openen nieuwe topics, tenzij anders aangegeven ✗ Je schrijft minimaal 50 woorden in een bericht ✗ Na reservering heb je 48 uur om je rol in te vullen ✗ Er bestaan geen perfecte rollen! ✗ Bespreek relaties, verhaallijnen etc, in het praattopic ✗ Naamsveranderingen doorgeven ✗ Dames en Heren gelijk houden! ✗ Om te beginnen max 2 rollen per persoon

---

Lijst ✗Naam (Sprookjes Figuur en Storybooke) ✗Leeftijd ✗Innerlijk ✗Uiterlijk ✗Geschiedenis (Alleen als je het wil of het van je personage onbekend is) ✗Wapens/Magie ✗Relaties ✗Overig

Topics Rollentopic ✗ Praattopic ✗ Speeltopic

[ bericht aangepast op 9 mei 2017 - 17:31 ]

---

--

CALYCE LYCE DAHNAE PAN ❝Never say goodbye, because goodbye means going a way and going away means forgetting.❞ Ik was al in de vroege morgen het bos in gegaan, Calvine had ik laten slapen die moest zichzelf maar een keer redden. Met een klein rieten mandje liep het bos in en ik voelde me net roodkapje. Het voelde vertrouwd de fluisteringen van de bomen te horen en ik werd er vrolijk van. Ik mocht misschien lichtelijk apart zijn maar voor ik het wist was ik in een goed gesprek met de bomen wat er vast vrij vreemd uit moest zien. Ik plukte de zwarte paddenstoelen uit de grond, het stond op mijn lijstje om hem opnieuw te wekken. Ik wist niet precies waarom maar ik had echt het idee dat het een keer ging lukken. Ik was zeker niet goed met toverdrankjes of spreuken maar ik had echt goede hoop. Argwanend keek ik dan ook op toen ik het piratenmeisje zag staan. 'Wat doe jij hier' snauwde ik haar toe.

---

"The stars replaced the emptiness of my heart."

Lucia Silvia Jones
17 years//Forest//Talking to: Calyce//Outfit

---

Ik zit hier nu al heel lang en er is nergens een teken van Delmar of zijn dochter te bekennen. Als hij hier echt woont dan zal hij wel terugkomen, ik besluit om later maar terug te komen. Ik loop weer via de achterdeur naar buiten en ga weer terug het bos in, geen idee wat ik er ga doen, misschien wel gewoon terug naar huis. Gelukkige heb ik thuis die witte mouwen eraf gehaald, want anders zouden ze nu heel irritant zijn met de wind. Ik zie een meisje met een rietenmandje een paddenstoel plukken. 'Wat doe jij hier,' snauwt ze. 'Lopen,' zeg ik sarcastisch. 'En jij wat doe jij met die zwarte paddenstoelen?' vraag ik haar nieuwsgierig.

---

Vanavond dineren klonk perfect. “Wij twee? Altijd,” Belle boog naar hem toe en legde haar hand in zijn nek voor ze haar lippen op de zijne duwde. Na enkele seconde trok ze terug en glimlachte ze naar hem. “Als je nou ook eens je zoon’s naam leert wordt het nog mooier,” ze trok haar hand terug. Terwijl ze hem bekeek groeide de glimlach iets. Ze had het idee dat het gevoel van vlinders in haar buik nooit ze vertrekken bij hem, en om eerlijk te zijn zou ze dat echt niet erg vinden. Belle pakte het bord weer van de tafel en duwde het voorzichtig in Rumple’s handen. “Als je maar eerst ontbijt voor je gaat.” Ze had vaak genoeg volle borden opgeruimd van waar Belle ze voor hem had neergezet. Zodra hij het bord overpakte, hefde ze haar hand en streek ze een lok van zijn haar uit zijn oog. “Tot vanavond,” zei ze zacht voor ze zich omdraaide en de bibliotheek verliet. Onderweg terug richting de keuken pakte ze alvast haar cape mee. Nu hoopte ze alleen maar dat Angelo of Maurita in de keuken waren want het kon altijd wel even duren voor je iemand vond in het kasteel.

[ bericht aangepast op 1 mei 2017 - 21:46 ]

---

--

---

Terwijl Delmar de deur richting de trap uitliep bleef Rapunzel kort staan. Ze haalde diep adem terwijl ze de kort naar haar blote voeten keek. Ze zou terug zijn voor Mother het wist. Met die gedachte liep ze door de deur de trap af. “Ze wilt me alleen maar beschermen,” zei ze tegen de man die voor haar liep. Haar vingers nog steeds geklemd om de lok haar. “Is de ketting voor je dochter?” Rapunzel kantelde haar hoofd wat nieuwsgierig. Haar haren sleepte achter haar over de treden, ze wist dat het haar nooit ging lukken al het haar te dragen. “Hoe oud is je dochter?” Ze had niet goed genoeg gekeken om Delmar op een bepaalde leeftijd te kunnen schatten maar hij kon ooit ouder dan 30 zijn. Toen ze bij de deur beneden aan kwamen bevroor Rapunzel even op haar plek. Nu kon ze nog terug. Maar het gras was zo prachtig groen..

---

--

[center]Rumplestiltskin



Ik glimlachte toen ze akkoord ging met het diner, ze boog naar me toe en legde haar handen in mijn nek ze drukte haar lippen op de mijne, ik voelde mij even warm worden en vondt het dan ook jammer dat ze zich weer terug trok. ‘Als je nou ook eens je zoon’s naam leert wordt het nog mooier,’ ik glimlachte, ik wilde eigenlijk nog een opmerking maken maar hij heette toch Anges? Maar ik hield me in. Voorzichtig duwde ze het bord met eten in mijn handen ik keek er even naar en merkte nu pas dat ik eigenlijk best wel trek had. ‘Als je maar eert ontbijt voor je gaat.’ Een voorzichtig glimlachje verscheen en ik knikte. ‘Tot vanavond.’ Zei ze zachtjes en ze verliet de bibliotheek, ik ging aan het tafeltje zitten en at snel mijn eten op, toverde nog een glas water die ik opdronk en toverde het weer naar de keuken. Mist kwam om mij heen en even later stond ik in het bos.

‘Ze wilde me alleen maar beschermen,’ hoorde ik haar zeggen. ‘Dit is geen bescherming.’ Zei ik zachtjes ik wist niet of ze me had gehoord maar dat maakte me ook niks uit. ‘Is de ketting voor je dochter?’ vroeg ze, ik glimlachte bij de gedachte aan mijn dochter als ik die mooie ketting aan haar gaf, tenminste ik hoopte maar dat ze hem mooi vondt. ‘Ja die is voor haar, ze houdt van kettingen dus ik hoop dat ze het mooi vindt.’ Ik grinnikte even, ik merkte dat Rapunzel stil stond en nieuwsierig draaide ik me om, ze leek te twijfelen ik liep naar haar toe en voorzichtig pakte ik een van haar handen vast. ‘Oke je bent volgens mij niet veel of misschien zelfs nooit je toren uit geweest, ik snap dat je het dan spannend vindt om naar buiten te gaan.’ Ik glimlachte haar bemoedigend toe. ‘Maar je weet niet wat je mist het is hier prachtig buiten en ik zal je beschermen dat beloof ik.’ Afwachtend op wat ze doet keek ik haar aan, ik probeerde haar een gevoel te geven dat ze op haar gemak voelt bij mij en zich veilig voelt.

Bigby "Manuel" Wolf 25 • Big Bad Wolf • 'Are you afraid for the wolf?' • Outfit • Rustig dwaalde ik over het marktplein waar verschillende kraampjes stonden. Mijn neus ving een heerlijke geur op, maar ik moest deze proberen te negeren. In een snelle beweging stal ik een appel uit een krat en gooide deze even lachend een paar keer op en neer in mijn hand, waarna ik er een hap van nam. Vervolgens na de halve appel te hebben gegeten gooide ik deze weg en voegde ik me tussen een groep vrouwen die even moesten lachen om mij, waarna ik snel weer mijn weg vervolgde. Het waren de normale bezigheden die ik bijna elke dag deed. Mezelf vermaken tussen het volk en ondertussen mijn eten bij elkaar proberen te rapen. Net toen ik een stuk brood wilde pakken, werd ik bij mijn schouder gegrepen. 'Ga je die wel betalen knul?' In plaats van rustig het gesprek aan te gaan en iets te ontkennen sloeg ik de man op zijn neus, greep ik mijn stuk brood en rende ik weg richting de bossen. Lachend wist ik mezelf tussen alle takken heen te manoeuvreren en al snel was ik mijn achtervolgers kwijtgeraakt. 'Sukkels,' lachte ik hardop tegen mezelf. Ik dacht dat ik alleen was, maar plots hoorde ik een geluid. Ik draaide me om en zag een rookwolk verschijnen, waardoor ik me snel achter een boom verstopte. Voorzichtig keek ik naar de plek waar de wolk was verschenen, maar er stond nu een man, Rumplestiltskin....

---

Do I look like Mother Teresa?

---

Rapunzel keek op van het gras toen Delmar een van haar handen vast pakte. Ze trok direct haar hand terug en vouwde haar handen samen. Fysiek contact was een no-go, dat had mother heel duidelijk gemaakt, de enige uitzonderingen was bij het gebruik van haar magie, of als mother boos was. “Oke, je bent volgens mijn niet veel of misschien zelfs nooit je toren uit geweest. Ik snap dat je het dan spannend vindt om naar buiten te gaan,” De glimlach van Delmar stond zo vriendelijk dat Rapunzel zich gedwongen voelde weg te kijken. “Maar je weet niet wat je mist, het is hier prachtig buiten en ik zal je beschermen, dat beloof ik,” Rapunzel slikte moeizaam voor ze de stap buiten de deur zetten. Het eerste wat ze voelde was het gras onder haar blote voeten. Ze glimlachte licht voor ze verder liep. Er stond een zacht briesje wat haar haren uit haar gezicht blies. “Wauw,” was het enige wat ze uitbracht voor iets bukte om een verdwaalde bloem te plukken.

---

--

[center]Rumplestiltskin


Ik dacht dat ik iets hoorde dus ik draaide me om naar het geluid maar ik zag niks. ´Waar stond die huis ook al weer?’ mompelde ik in mezelf en ik keek even rond. ‘Ow ja.’ Ik liep een richting in, snel maar voorzichtig goed luisterend naar de geluiden om mij heen, kleine kans dat er hier meerdere mensen waren maar je wist maar nooit, als er hier nog iemand zou zijn zou ik wel eerder klaar zijn.
Ik wist dat ik bijna in de buurt was en ik stond van achter een boom naar het huisje te kijken, een paar schapen was te zien en ik hoorde een paard grinniken. Ik grijnsde toen ik een wat oudere man naar buiten zag lopen.

Rapunzel trok direct haar handen weg toen ik haar even aanraakte, oke daar hield ze ook niet van, oke het was dan ook wel raar dat ik dat deed, niet over nagedacht, gebeurt wat maakt het toch uit. Uit eindelijk durfde ze een stap naar buiten te zetten ik glimlachte en maakte ruimte voor haar. ‘Wauw.’ Was het enigste wat ze uitbracht ik grinnikte even en keek haar onderzoekend aan, ze had lange haren, onnatuurlijk lang, ze liep op blote voeten en had prachtige ogen, ik schudde even mijn hoofd toen ik aan haar ogen begon te denken het is dan ook wel een knap meisje ik glimlachte en liep naar haar toe. ‘Geweldig he? En er is zoveel meer,’ zei ik tegen haar. ‘Kom we gaan mijn dochtertje halen, als jij alvast nadenkt wat je graag zou willen zien dan breng ik je er heen.’ Zei ik vriendelijk tegen haar en ik liep aan op weg naar het huis van een vriend van mij die op Sirena paste.

Sirena Jones
6 years//Daddy's friend's house//Talking to: Delmar and Rapunzel

---

Ik pak het eerste koekje, hij is nog een beetje heet en daarom blaas ik even, maar al snel neem ik een hapje. De heerlijke smaak van chocolade verspreid zich over mijn mond. 'Mmmm ze zijn super lekker!' Als het eerste koekje op is pak ik een tweede en ik loop naar het raam om te kijken of papa er al aan komt en ja hoor daar komt hij. Ik ren naar de deur en maak die open. 'Papa!' Ik ren naar hem toe en geef hem een knuffel, zonder mijn koekje los te laten. Na de knuffel neem ik een hapje van mijn koekje. Ik kijk naar het meisje met hele lange haren die. 'Wie ben jij?' vraag ik nieuwsgierig aan haar.

[ bericht aangepast op 2 mei 2017 - 22:44 ]

---

Rapunzel volgde Delmar door het bos. Ze had moeite met hem bijhouden, ze had nooit eerder een stuk gelopen en daarnaast was ze te afgeleid met hoe alles eruitzag. Hij had gezegd dat ze moest nadenken over wat ze wilde zien. Er was eigenlijk maar één ding in haar opgekomen, de zwevende lichtjes. Ze had een deel van haar haar over haar arm geslagen en moest soms even stoppen om het los te halen van een tak, nee praktisch was het niet. Uiteindelijk kwamen ze bij een klein huisje aan. Vrijwel direct kwam er een meisje naar buiten gestormd. Rapunzel’s eerste reactie was een stap terug voor ze toekeek hoe het meisje Delmar omhelsde, het meisje richtte zich tot Rapunzel. “Wie ben jij?” Het klonk nieuwsgierig en paste precies bij de nieuwsgierige twinkel in haar blauwe ogen. Rapunzel vouwde haar handen opnieuw samen, voor ze kort van het meisje naar Delmar en weer terugkeek. Ze zakte iets door haar knieeën tot ze op gelijke ooghoogte was met het meisje. “Ik ben Rapunzel, en wie ben jij?” Ze glimlachte en stak haar hand uit naar het meisje.

---

--

´Papa!´ hoorde ik ineens, een brede glimlach kwam op mijn gezicht en ik tilde mijn dochtertje op. ´Hey meisje!´ ik gaf haar een dikke kus en zette haar weer op de grond, ik zag dat ze een lekker koekje in haar hadden had. ´Heb je koekjes gemaakt? Die zijn zeker allemaal voor papa!’ grapte ik, Sirena wende zich naar Rapunzel ‘Wie ben jij?’ vroeg ze nieuwsgierig aan haar, ik glimlachte en wachtte op Rapunzel haar antwoord.
Rapunzel vouwde haar handen samen, ik zag haar even kort kijken naar Sirena en mij en daarna weer naar Serena, ze zakte iets door haar knieën tot Rapunzel op gelijke ooghoogte was met Sirena. ‘Ik ben Rapunzel, en wie ben jij Rapunzel glimlachte en stak haar hand naar mijn dochtertje uit. Ik knikte naar Sirena. ‘Toe maar, loop maar naar haar toe en stel jezelf netjes voor.’ Zei ik tegen haar en glimlachend keek ik toe. Rapunzel was wel een aardig iemand, wat ik tot nu toe zie is ze ook lief tegenover kinderen, jammer dat ze opgesloten zat in zo toren maar misschien kon ik haar helpen.

Sirena Jones
6 years//Daddy's friend's house//Talking to: Delmar and Rapunzel

---

´Heb je koekjes gemaakt? Die zijn zeker allemaal voor papa!’ Ik verstop het koekje achter mijn rug. 'Nee, je mag er maar een de rest is voor mij,' zeg ik terwijl ik de rest van het koekje opeet. Ik richt me weer op Rapunzel, ze zakt een beetje door haar knieën, zodat ze evengroot is als ik. ‘Ik ben Rapunzel, en wie ben jij?' Ze glimlacht en steekt een hand naar mij uit. ‘Toe maar, loop maar naar haar toe en stel jezelf netjes voor,' hoor ik papa zeggen. Ik loop naar haar toe en schud haar hand. 'Ik ben Sirena,' zeg ik vrolijk.

---

”Ik ben Sirena,” Rapunzel glimlachte naar haar. “Wat een mooie naam, aangenaam, Sirena,” zei ze voor ze weer overeind kwam. Haar vingers grepen als automatische weer naar een pluk haar. Haar blik schoot terug naar Delmar, die naar Sirena keek. De blik in zijn ogen stond liefdevol, dacht ze; ze had zijn blik nog nooit eerder gezien. Rapunzel herstelde zich en keek weer naar Sirena, de overeenkomsten tussen haar en Delmar waren er duidelijk. Haar vingers speelde iets met de lange lok.

---

--