[RPG] [300] A Modern Marauders Story [SPEELTOPIC] [4] - Speeltopics

15 maart 2017 - 22:34 Arcturus is offline

I solemnly swear that I am up to no good.

Same school, same story, same characters, different time; a Modern Marauders Story.

Kerst is voorbij. Een nieuw jaar is aangebroken. De vier vrienden - James, Sirius, Remus en Peter - staan klaar om zoals in het originele verhaal de boel op stelten te zetten. Hogwarts is echter wat veranderd; er zijn geen uilen en geen perkamentrollen, alles gaat nu via het internet! In dit RPG kan je uitvinden hoe het zou zijn als de Marauders nu geleefd zouden hebben.

Dit is een doorstart van het RPG Modern Marauders, we doen dit zodat het ook voor andere makkelijker is om mee te doen.

speeltopic • rollentopic • praattopic

"Messrs Moony, Wormtail, Padfoot, and Prongs —
Purveyors of Aids to Magical Mischief-Makers — are proud to present: The Marauder’s Map."

R O L L E N

[Dit mogen zowel bestaande als zelf bedachte rollen zijn.]
GRYFFINDOR VOL
• Sirius Orion Black • Ben Barnes || Dumblydore [1.1]
• Remus John Lupin • Andrew Garfield || WillNotLearn [1.8]
• Peter Pettigrew • Evan Peters || Dumblydore
• James Potter • Aaron Taylor-Johnson || Voldymort [1.9]
• William Theodore Weasley • Tijn Elbers || PeterMaximoff [1.10]
• Lily Evans • Karen Gillan || Sluggyhorn [1.5]
• Kathelaine Avierella Savore • Zoey Deutch || Dumblydore [1.10]
• Mary Elizabeth MacDonald • Lily Collins || McGonygall [1.10]
• Marlene McKinnon • Emilia Clarke || Marlow [?]
• Gwendolyn Caroline Martch • Sophie Turner || Roms [1.7]

SLYTHERIN VOL
• Severus Snape • Louis Garrel || HalfBloodPrince [1.11]
• Regulus Arcturus Black • Ezra Miller || Voldymort [1.9]
• Dorian Arcelin Kasai • Xavier Dolan || Dumblydore [1.1]
• Caleb Brody Hughes • Mariano Ontañon || McGonygall [1.2]
• Celebran Serpen von Leirko • Lucky Blue Smith || Dumblydore [1.12]
• Blake Sophia Haynes • Monica Ollander || Solomita [1.3]
• Scarlett Rose River • Diana Agron || Bughead [1.1]
• Franciszka Malia Rogers • Ashi Ross || PeterMaximoff [1.2]
• Adalae Cresenta Romanova • Nina Dobrev || Bellytrix [1.3]
• Maia Raegan von Leirko • Amelia Zadro || Marlow [1.11]

RAVENCLAW VOL
• Cedric James Carrow • Colton Haynes || Bughead [1.1]
• Jonathan Clermont • Jonathan Jaffe || Retrogade [1.9]
• Castor Eichenauer • Arthur Gosse || Sluggyhorn [1.11]
• Frank Longbottom • Matthew Hitt || Retrogade [1.12]
• Gilderoy Lockhart • Leonardo DiCaprio || JamesPotter [1.12]
• Faelia Christina Brown • Emily Bador || Solomita [1.3]
• Primrose Matilda York • Emeraude Toubia || PeterMaximoff [1.2]
• Tallulah Fran Moriarty • Daisy Smith || Grindywald [1.11]]
• Alice Fortescue • Carey Mulligan || McGonygall [1.12]
• Dorcas Meadows • Ines Garcia || Ravenpuff [1.12]

HUFFLEPUFF
• Luke Nathan MacNamara • Michael Clifford || PeterMaximoff [1.2]
• Jason Axel O'Donnell • Finn Harries || McGonygall [1.11]
• Ollie Gabriel Reid • Hugh Vidler || Solomita [1.3]
• Alexander Blackbourne • RJ king || Ravenpuff [1.12]
• Chloe Maliette Porter • Scarlett Leithold || Retrogade [1.2]
• Nova Tamzin Archer • Katherine McNamara || Voldymort [1.9]
• Rozalua Maut Liluye • Ashley Moore || Dumblydore [1.10]
• Isla Ashworth • Alissa Violet || Ravenpuff [1.11]
• Raven Seymour • Karrueche Tran || Voldymort [1.12]

Leraren

Prefects

Quidditch Team

"She hated him!" "Nah, she didn't."

RPG

Social Media

Links

Regels

Starters

Saturday, June 27th — Quidditch & End of Year Feast

Bijna vijf maanden later is het alweer het einde van het jaar. De laatste Quidditch wedstrijd zal vandaag plaatsvinden samen met het eindejaars banquet, de uitreiking van de House en Quiddtich-Cup en het felbegeerde gemaskerde bal! De volgende ochtend staat de Hogwarts Express weer klaar om iedereen naar huis te brengen. Maar eerst de laatste Quidditch wedstrijd tussen Hufflepuff en Gryffindor! De vorige twee wedstrijden zijn in de afgelopen maanden gespeeld. Gryffindor tegen Ravenclaw, waarin Gryffindor heeft gewonnen en Hufflepuff tegen Slytherin waarin Hufflepuff heeft gewonnen. Op dit moment staat Slytherin nog steeds bovenaan in de Inter-House Quidditch Cup, maar de vraag is of dat zo gaat blijven? Vergeet daarnaast ook niet het spelletje Gotcha en er is nog iets speciaals uitgedeeld deze morgen bij het ontbijt: het jaarboek. Hierin staan alle leerlingen en de uitslagen van de stemrondes, maar wat is dit nou? Tussen de bladeren van het boekje zit ook nog een ander papiertje. De lijst van Gossip girl, prepare for drama.

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Saturday, February 14th — Quidditch

Het is eindelijk zover! De wedstrijd tussen Ravenclaw en Slytherin is aangebroken en iedereen staat te popelen om te zien wie er ditmaal vandoor gaat met de winst. Slytherin staat op het moment eerste en Ravenclaw derde, maar er kan nog zoveel gebeuren. Wens je team geluk en moedig ze aan! Oh ja en vergeet niet Blake te feliciteren, want vandaag is het haar verjaardag. Natuurlijk valt er nog iets meer op aan deze dag en dat is dat het valentijn is. Alle stelletjes kunnen vandaag lekker kleffen, maar voor degene met een crush, vergeet niet om je valentijn roos te sturen. Wil jij met jouw personage een roos sturen? Stuur dan een pb naar Dumblydore met: de naam van jouw personage, de naam van degene naar wie de roos moet, evt. een berichtje voor degene naar wie de roos gestuurd wordt. De rozen zullen gedurende de dag anoniem uitgedeeld worden door professor McGonagall.

Op dit moment staat madam Arestina, de scheidsrechter, op het Quidditch veld, klaar om de wedstrijd af te trappen. Ze heeft haar fluitje in haar handen en zal enkel eerlijk spel accepteren. Het is een mooie dag, koud, maar zonnig, perfect Quidditch weer. Alle spelers mogen het veld opkomen en de captains moeten elkaar een hand geven! (Je mag nog eventjes elkaar succes wensen etc. in de kleedkamers natuurlijk.) De eerste ronde zal zo snel mogelijk in het praattopic worden gepost, met uitleg. Veel plezier!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Sunday, January 4th — Scarlett's Party

Iedereen is veilig gearriveerd op Hogwarts. Scarlett heeft eerder aangekondigd dat er vanavond een feest zal zijn in de Slytherin Common Room en dat feest begint nu. Trek je mooiste - of sletterigste - jurk aan, poets je schoenen en doe je haar, want het is tijd om eens flink los te gaan. De drank staat al klaar en het feest kan beginnen!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken./justify]

Sunday, January 4th — Last day of the break

[justify]Het einde van de kerstvakantie is aangebroken, kerstmis is voorbij en het nieuwe jaar is ingeluid. Morgen begint de school weer en om elf uur vertrekt de Hogwarts Express vanaf Kings' Cross om degene die tijdens de kerst naar huis gegaan zijn weer terug naar school te brengen. Geniet van je laatste dag vakantie en zorg er vooral voor dat je al je huiswerk bijgewerkt hebt, want morgen moet iedereen weer meteen aan de slag! ❄️

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Wednesday, December 24th — Christmas Dance

Nog steeds ligt er buiten een dikke laag sneeuw. Het is de avond van het kerstbal en iedereen maakt zich klaar om richting The Great Hall te gaan. De meeste leerlingen gaan na “The Christmas Dance” naar huis en de rest blijft de hele vakantie op school. Happy holidays!

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Monday, December 22nd — Christmas Holiday

Het is maandag ochtend, buiten is alles bedekt met een dikke laag sneeuw, een goed begin van de kerstvakantie. Enkele leerlingen zijn afgelopen vrijdag al gelijk naar huis gegaan om kerst te vieren met hun ouders, de meeste leerlingen gaan na “The Christmas Dance” op kerstavond naar huis en de rest blijft de hele vakantie op school. Happy holidays! Don’t forget; happiness can be found, even in the darkest of times, if one only remembers to turn on the light.

Gelieve de volledige naam van je personage, de afdeling, speciale posities, de locatie van je personage en de personen die bij hen zijn vermelden. Dit om inspringen voor iedereen makkelijker te maken.

Mischief Managed.

[ bericht aangepast op 7 mei 2017 - 14:50 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

24 maart 2017 - 20:06 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Blake Sophia Haynes

Ik ben gedumpt. Keihard gedumpt.
In de groepschat doe ik alsof het me allemaal maar weinig doet, maar in het echt kan ik niet stoppen met huilen.
Ik zit op Sirius' schoot en leun tegen hem aan. Mijn gewicht moet zijn benen pletten, maar voor het eerst kan ik me daar geen zorgen over maken.
Ze zeggen allemaal dat het goed komt, maar dat komt het niet. Ik voel me net een dramatisch tienermeisje, en dat ben ik waarschijnlijk ook, maar ik denk dat dit heartbreak is.
Ik heb die jongen alles gegeven, hij wist alles van me en ik vertrouwde hem met mijn hart en ziel. En nu doet hij dit, alleen maar omdat het even niet soepel verloopt.
"Ik wil niets...," is mijn antwoord op Scarlett's vraag. "Ik wil gewoon hier zitten. Misschien gaat de pijn weg als ik niet meer beweeg. Misschien denkt mijn lichaam dan wel dat ik slaap."
Langzaam neem ik slokjes uit het glas dat Sirius me aangaf. De vloeistof brandt in mijn keel en later in mijn lege maag, maar misschien kan ik zo mijn verdriet wel verdrinken.
"Dit is dus waarom ik nooit aan relaties begin..," dat is niet waar, ik begin nooit aan relaties omdat ik bindingsangst heb en omdat niemand een relatie met mij ziet zitten. Jase was de enige die door mijn muur heen wist te breken en me het gevoel gaf dat mijn reputatie er niet toe deed. Maar dat deed het blijkbaar toch wel, want hij rekende me af op alle dingen die hij al van me wist. Ik ben nog steeds aan het huilen, maar nu minder hoorbaar. Er lopen gewoon weer tranen over mijn wangen. "Gelukkig doet het Jase helemaal niks.." lach ik, sarcastisch, door het huilen heen.
Dan sla ik een keer de rest van de inhoud van het glas achterover, waarna ik het ding met een klap neerzet. "Happy fucking birthday to me."

19 • Year 6 • Pureblood • Slytherin • Hallways • Sirius

[ bericht aangepast op 24 maart 2017 - 20:07 ]

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

24 maart 2017 - 21:26 Naird is offline

Naird 10646

Jason Axel O'Donnell
“If you leave, please stay gone.”

‘Nee joh, gekkie.’ Ze glimlachte bemoedigend naar me en ik keek haar niet begrijpend aan. ‘Als je er maar voor zorgt dat ik me geen zorgen hoef te maken. Misschien kan je wat leuks gaan doen? Leid jezelf even af, die sneue Blake aanhangers verdienen jouw zorgen en gedachten echt niet.’ Ik glimlachte zwakjes en haalde mijn schouders op.
‘Maak je niet druk, het komt wel goed – ga jij nou maar naar je Romeo,’ zei ik, wat ze ook deed. Ze keek nog één keer naar me om – ik stak mijn duim naar haar op – voordat ze mijn dorm uitwandelde. Ik besloot mezelf even af te leiden door mijn en Ollie's dorm op te ruimen. Niet dat er veel op te ruimen viel, maar met wat muziek op de achtergrond, diende het toch als een goede afleiding. In de badkamer trof ik Chloe's trui aan. Ik wist niet of het aan mij lag – maar de chocoladevlek leek alleen maar groter geworden te zijn, door haar poging het eruit te krijgen. Ik dacht even na en besloot uiteindelijk Chloe een handje te helpen door een schoonmaak-spreuk te gebruiken. Ik nam hiermee wel een groot risico, gezien ik niet zo ervaren was met deze spreuk, noch een uitstekende schoonmaker. Gelukkig verdween de vlek als sneeuw voor de zon en leek de trui zo goed als nieuw.
Toen ik op mijn horloge keek, schrok ik even. Het was al een stuk later dan ik dacht en de Quidditch-wedstrijd was waarschijnlijk al afgelopen. Daarover gesproken, ik had eigenlijk met Jona afgesproken om de wedstrijd te kijken. Shit man. Ik zuchtte vermoeid en pakte Chloe's trui. Deze vouwde ik netjes op en ik liep even langs haar dorm, waar ik 'm op haar bed legde.
Ondertussen werd ik weer volledig ondergespamd met whatsapp berichten, gezien ik om een één of andere reden weer in de groepschat was gedumpt. Wat mij betreft hadden ze me er heus uit mogen laten, scheelde mij weer drama en oninteressante spam. Ik scrolde een beetje ongeïnteresseerd door de shitload aan gemiste berichtjes – de berichtjes van Blake trokken echter wel mijn aandacht. Ze had het over een roos verbranden en stuurde vervolgens een foto als bewijs dat ze het echt had gedaan. Alice vroeg nog of het de roos was die Blake van mij had gekregen, maar ik twijfelde er eigenlijk niet aan dat het de mijne was. Het had iets symbolisch. Iets verbranden was definitief, en wij hadden vrij definitief een punt achter ons gezet. Ik had het niet definitief willen laten zijn, maar voor Blake waren pauzes taboe. Het was bij haar alles of niets, oftewel, in ons geval, niets.
Ik liep langs een prullenbak en bleef er even voor staan. Uit mijn broekszak viste ik het kaartje dat ik van Blake had gekregen. Ik opende 'm en hij veranderde onmiddelijk in een rode roos. Even twijfelde ik, maar eigenlijk had ik geen idee waarom. Hoezo zou ik een roos bewaren van iemand met wie ik op dit moment niets eens meer praatte? Vandaar dat ik de roos weggooide en zonder er nog naar om te kijken, liep ik weg. Ik besloot Jona op te zoeken. Ik verwachtte dat hij nog in de buurt van het Quidditchstadion zou zijn. Dit bleek inderdaad het geval te zijn en ik stapte op hem af.
‘Hey, sorry dat ik de wedstrijd heb gemist en je heb laten wachten voor niets... Er kwamen een aantal dingen tussen,’ mompelde ik verontschuldigend. ‘Hoe gaat het? Is het nog een interessante wedstrijd geworden?’

18 • Year 6 • Halfblood • Hufflepuff • Captain • Keeper
His dorm > Outside • Chloe > Jona

I just caught the wave in your eyes

25 maart 2017 - 20:19 Tad is offline

Tad 3475

Cas~~tor~~

17 • Year 6 • Pureblood • Ravenclaw • Chaser • Quidditch field • Isla

"Godver..."
De vloek komt niet volledig over mijn lippen, want de volgende rolt alweer uit mijn mond wanneer ik op mijn been probeer te staan dat geramd is door een bludger. "For fuck's sake." Ik hinkel wat ongelukkig verder, maar weet uiteindelijk mijn evenwicht te vinden en ik klem mijn kaken op elkaar om de pijn en nou ja... de teleurstelling te verbijten. Het ging goed. Mijn team zat lekker in de wedstrijd en Slytherin delfde duidelijk het onderspit. En nu hebben we verloren omdat we een Seeker hebben die niet die ene simpele taak kan volbrengen waarvoor ze überhaupt in het team is opgenomen: die verrotte snitch vangen. En natuurlijk moet het team van Slytherin dan juist weer een Seeker hebben die als enige van dat hele team wel zijn werk doet.
Ik schop uit frustratie een pol gras uit de grond, waarna ik weer gedempt vloek om de pijn die dit in mijn knie teweegbrengt. Ik waan mezelf geen goede verliezer en doe mijn best ook niet om dit te verbergen. Zeker niet nu dit verlies zo ontzettend onverdiend is. Een tikkeltje nors loop, of strompel, ik naar de kleedkamer, al probeer ik de pijn zo goed en zo kwaad als het kan te negeren door mijn gewicht alsnog op beide benen te zetten. Ik moet gewoon mijn gedachten proberen te verzetten en denken aan de rest van de dag: Marly. Tenminste nog iets wat — iemand die — ik vandaag voor me heb kunnen winnen.
Ik word opgeschrokken uit mijn gedachten wanneer ik tegen iemand aan bots. Een geërgerde uitdrukking verschijnt op mijn gezicht, maar deze verzacht wanneer ik zie wie ik precies voor me heb. Isla. Een tikkeltje verrast staar ik haar aan, hoewel ik heus wel weet dat ze terug op Hogwarts is gekomen. Toch is het onverwacht dat ze hier voor de kleedkamers staat, al besef ik het volgende moment dat dit niet voor mij is.
Ik trek mijn wenkbrauwen wat ongeduldig op wanneer ze onzin uit begint te kramen. Meestal is dat toch de taak die aan mij wordt toebedeeld en misschien moeten we dat beter ook maar zo laten. "Weet ik," mompel ik dus enigszins binnensmonds, wanneer ze over Ada begint. Mijn verloren weddenschap zal ik niet snel vergeten, daar zorgt Ada zelf wel voor. "En als het sokken zijn, dan hoef ik die souvenirs ook niet. Gelukssokken uit Amerika zijn bullshit." Even overweeg ik om het meisje voor me opzij te schuiven en door te lopen naar de kleedkamer, maar ik vermoed dat dit wel erg gevoelloos overkomt na alles wat er gebeurd is — al zou dit me niets moeten schelen nu ik via Whatsapp ook niet al te aardig ben geweest. Iets in mij zorgt er echter voor dat ik braaf blijf staan, om deze eerste confrontatie maar gewoon glansrijk te doorstaan.
"Hoi, trouwens," doe ik dan een dappere poging om meer aardig te zijn, waarbij ik een schaapachtig lachje op mijn gezicht tover. Lachen na een verloren Quidditch match — ze zouden me een Oscar moeten geven, of hoe die dingen ook heten. Ik gebaar naar de deur van de kleedkamer. "Daar mag je niet in, weet je, dus als je tegen Cedric aan wil rijden dan zul je nog even moeten wachten." Met die woorden been ik langs haar heen, al voel ik me op slag schuldig. Diep van binnen weet ik ook heus wel dat ik mijn verlies niet op haar moet botvieren, waardoor ik me weer omdraai. "Ik eh... sorry. Ik zou je best een knuffel willen geven en zo, maar... nou ja." Wat schaapachtig gebaar ik naar mezelf, bezweet en al. Ik vermoed dat ze daar niet één, twee, drie op zit te wachten. Ik haal een hand door mijn haren, om te voorkomen dat deze aan mijn hoofd plakken en tover een scheef lachje op mijn gezicht.
"Welkom thuis, Izzy. Je bent gemist."

[ bericht aangepast op 25 maart 2017 - 20:20 ]

She's imperfect but she tries

26 maart 2017 - 10:41 Fagerman is offline

Fagerman 4603

JONATHAN CLERMONT

Valentijnsdag. Mijn cadeautje voor Scarlett — want dat hoort natuurlijk als vriendje, een cadeautje aan je vriendin geven op valentijnsdag. Misschien genoot ik er iets te veel van dat ik zelfs bij deze woorden in mijn hoofd glunderde. Ik kon het misschien nog steeds niet helemaal geloven. - was tot nu toe nog niet zoveel geweest. Ik had haar een roos gestuurd, maar dat stelde eigenlijk maar weinig voor met wat ik gepland had voor vanavond. Ik wist eigenlijk niet of ze het wel leuk zou vinden als het helemaal gepland was, maar ik ging er maar gewoon vanuit van wel.
In de aantal weken dat we nu samen waren, waren er zoveel momenten geweest dat het had kunnen gebeuren, maar wanneer we dit doorhadden, was het moment alweer voorbij. Het was niet dat we zo traag van begrip waren of het niet graag wilden — ik wilde in ieder geval heel graag.
Vanavond zou het echter eindelijk gebeuren. Ik had geregeld bij Cedric dat hij in ieder geval niet op de kamer zou zijn. Frank zou ik vast ook wel weg kunnen houden. Die twee hadden nu hun quidditch wedstrijd en ik was wel van plan om te gaan kijken. Natuurlijk zou ik voor ravenclaw zijn. Scarlett was dan wel een Slytherin, maar bij dit soort dingen was ik zeker voor mijn eigen afdeling. Ik zou niet willen dat ze pijn gedaan zou worden, maar ik wist ook wel dat Scar best voor zichzelf op zou komen en dat dat waarschijnlijk niet zo heel gauw zou gebeuren.
Ik zou eigenlijk naar de wedstrijd gaan met Jase. We hadden daar afgesproken, maar de jongen was niet komen opdagen. Ik had hem even willen afleiden van het drama met zijn ~~vriendin~~ ex. Alhoewel onze eerste ontmoeting nogal stroef verliep, was de relatie tussen ons gelukkig al wat beter geworden. Echt vrienden zou ik ons niet kunnen noemen, maar dat weerhield me zeker niet van afspreken met deze man. Misschien ook omdat ik niet zoveel andere vrienden had, maar daar ging het niet om. Ik had misschien gewoon niet zoveel behoefte aan ontelbaar vrienden. Met andere mensen erbij moest je altijd leuk zijn, grapjes maken en lachen, terwijl je eigenlijk liever in je eentje je lelijke zelf kon zijn zonder dat iemand zich daar ook maar zorgen om maakte.
Nou ja, met Scarlett was dat natuurlijk allemaal heel anders. Bij haar voelde ik me altijd op me gemak en kwamen deze grapjes en dingen vanzelf. Met Scarlett in de buurt kon ik niet veel anders dan een automatische lach op mijn mond laten verschijnen.
Echter besloot ik niet te gaan zoeken naar Jase. Hij zou vast wel komen en zo niet, had hij vast wat beters te doen. Het zou wel een beetje lullig zijn dat hij onze afspraak dan niet af zou zeggen, maar als hij dat normaal vond, moest hij dat vooral doen.
Zo keek ik dus in mijn eentje naar de wedstrijd. Ik juichtte bij alle punten die behaald werden door Ravenclaw, maar stiekem kon ik mijn enthousiasme ook niet temperen toen Scarlett de quaffle tussen de twee palen schoot.
Aan het einde van de wedstrijd was Jase nog steeds niet gekomen. Ik twijfelde of ik naar Scarlett zou gaan om haar te feliciteren met haar gewin, maar ik wist niet helemaal of ik haar zou kunnen feliciteren met een reuze enthousiaste uitdrukking op mijn gezicht. Ik was nogal teleurgesteld dat Ravenclaw verloren had. Ik kon niet gaan zeuren, natuurlijk; ik had niet meegedaan - gelukkig niet, dan hadden we driedubbel dik verloren. Toch had ik wel verwacht op een overwinning.
Bovendien zou Scarlett nu waarschijnlijk bezig zijn met Blake en ik had eigenlijk onbewust de "tegenpartij" gekozen. Natuurlijk koos ik in zo'n zaak voor de jongen, van dat meisjesgezwets moest ik niets hebben. Als ik nu naar Scarlett zou gaan, zou ik er alleen maar droog bijstaan en dat was niet bepaald waar ik zin in had. Ik liep dus maar in mijn eentje het stadion uit. Wel stuurde ik Scarlett een berichtje.

To Scarlett
hey babe, congratulations! you were great xx

‘Hey, sorry dat ik de wedstrijd heb gemist en je heb laten wachten voor niets... Er kwamen een aantal dingen tussen,’ ik keek op van mijn telefoon en zag dat Jase eindleijk aangekomen was. ‘Hoe gaat het? Is het nog een interessante wedstrijd geworden?’
Ik besloot mijn irritatie, die toch al summier was, te negeren. Ik liep naar hem toe en sloeg mijn arm over zijn schouder.
'Ah joh, geen probleem gast. Je bent er nu toch?' Het ging er nu om dat ik hem zou afleiden en hij niet aan Blake zou denken. 'Je hebt niets gemist hoor. Slytherin heeft gewonnen, maar het was totaal onterecht. Ravenclaw was veel beter.',
'Laten we ergens wat gaan drinken ofzo.' stelde ik voor. 'Of heb jij een beter idee?'

[ bericht aangepast op 26 maart 2017 - 10:45 ]

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

26 maart 2017 - 11:01 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Celebran "Celeb" Serpen von Leirko

17• Year 6 • Pureblood • Slytherin • Beater • The Hallways • Alone

Adalae gaat bezig met het snijden van de taart, maar mijn maag protesteert tegen elke vorm van eten op het moment. Ik weet niet zo goed wat ik er mee moet. Ben ik ziek? Waarom heb ik deze nare knoop in mijn maag? Ik wrijf met mijn beide handen over mijn gezicht en sluit mijn ogen voor enkelen seconden. Ik weet niet zo goed wat ik met Adalae moet doen. Aan de ene kant wil ik haar wegsturen, ik wil haar niet hier hebben, maar aan de andere kant zorgt het er wel voor dat ik kalmeer en dat is iets wat ik nu misschien wel kan gebruiken. Denk ik. 'Je leek, nee je lijkt, overstuur,' zegt ze. Ze probeert me aan te kijken, maar ik zorg ervoor dat ik de andere kant op kijk. Ik lijk overstuur? Waarom is dat haar probleem? 'En ik maakte me zorgen.' Ze klopt op het bed, duidelijk als teken dat ze wil dat ik naast haar kom zitten. 'En, je zou met mij deze taart opeten. Terwijl we heel cliché Gossip Girl gaan kijken, toch? Alsjeblieft?' Ze kijkt me aan en langzaam beginnen de muren om me heen af te brokkelen. Ik maak een rare beweging met mijn armen, als een halve poging om op het bed te zitten, maar stop mijzelf. 'Je kan tegen mij praten over alles, dat weet je toch?'' zegt ze en opnieuw voel ik die helse tranen achter mijn ogen prikken. Ik kijk haar aan en probeer zo hard te vechten om mijn gezicht recht te houden. 'Ik zal je niet afkraken, vooroordelen, of wat dan ook. Dat heb je ook niet bij mij gedaan. My lips are sealed, but please speak up.' Op dat moment realiseer ik me wat ik aan het doen ben. Een flits van een herinnering schiet door mijn gedachten. Een blond jongetje dat huilt en zijn vader die hem bij zijn armen gegrepen heeft en hem hard heen en weer schudt. Als hij nu niet stopt met huilen, zal zijn vader hem leren. Hij kan niet stoppen met huilen en dat is wanneer zijn vader woedend de pook uit het vuur haalt. Mijn ogen schieten open als ik me de pijn herinner en ik kijk Adalae aan. Langzaam begin ik mijn gevoelens weg te stoppen en een harde, koude lach verlaat mijn mond.
'Je bent zo zielig, Adalae. Je denkt dat je mij kan veranderen door taart mee te nemen en een paar betekenisloze woordjes te fluisteren. Zoek iemand anders om te kneden tot je eigen knuffelbeer. Ik ga dat niet doen.' Ik kijk naar de taart en schud mijn hoofd. 'Ga je taarten naar Castor brengen... of naar Maia. Misschien krijg je dan wel de tranen die je zo graag ziet, want we weten allebei dat je hier enkel bent om je eigen verhaal op te hangen zodra ik het mijne gedaan heb.' Ik schud mijn hoofd en probeer mijn gezicht in de plooi te houden terwijl ik dit zeg. 'Je bent sneu.' Vervolgens draai ik me om en storm ik de kamer uit. Ze mag de taart zelf lekker opeten.
Ik heb geen bestemming als ik zo de Common Room uit loop en begin maar door de hallen te dwalen. De meeste zijn nog steeds buiten vanwege het mooie weer en het geef mij de kans om alleen te dwalen. In mijn maag kropt de gigantische kauwgombal aan gevoelens verder op. Ik kan ze niet meer onderscheiden en het wordt er niet beter op als ik lees wat er in het groepsgesprek gezegd wordt. Op dat moment ben ik te veel bezig met mijn mobiel dat ik niet eens doorheb dat er iemand mijn kant op komt totdat ik tegen diegene aanloop. Mijn emoties komen er in één keer uit als iets wat ik wel kan onderscheiden: woede. Tegenover me staat Mary MacDonald of nou ja, staat... door onze botsing is ze achterover gestruikeld. Ik sluit mijn hand om mijn toverstok en kijk op haar neer.
'Hallo, Mary...,' zeg ik en een sluwe grijns verschijnt rond mijn lippen. Ik heb een uitlaatklep nodig en die is zojuist letterlijk tegen me opgebotst. Het mooiste is, dat ze een mudblood is en ik er graag aan bijdraag dat de muddies op deze school nog banger worden voor hun toekomst. Langzaam haal ik mijn toverstok tevoorschijn en voordat het meisje iets kan doen fluister ik: 'Incarcerous.' Touwen schieten uit mijn toverstok en sluiten zich om Mary heen waardoor haar keel bijna dichtgeknepen wordt. Ik grijns en kniel naast haar neer. 'Weet je... ik ben wel benieuwd of het bloed van mudbloods echt bruine is,' grijns ik. Ik tover een kleine dolk tevoorschijn en druk haar naar achter op de grond waarna ik haar wang langzaam open snijd. Rood bloed sijpelt langs haar gezicht naar beneden. Een lach verlaat mijn lippen en ik kom overeind. 'Crucio! De woorden geven het gewenste effect, maar helaas blijkt het dat ik toch niet zo'n geluk heb vandaag. Mulciber komt op dat moment de hoek omgelopen. Eventjes komt het in me op om hem te vervloeken, maar dan bedenk ik me dat ik hem veel beter kan gebruiken voor iets anders. Ik voer het uit alsof ik het dagelijks doe. Ik mag dan misschien niet goed zijn in het helen van mensen, maar het wissen en vervangen van herinneringen is iets waar ik altijd al goed in ben geweest. Als ik vijf minuten laten wegloop staat Mulciber met zijn toverstok op Mary gericht en zijn ze er beide van overtuigd dat Mulciber haar heeft aangevallen.
Ik duw de deur van mijn slaapzaal open en zie dat Adalae nog steeds op mijn bed zit. 'Ben je nog steeds hier?' mompel ik. Ik plof neer op mijn bed en schop mijn schoenen uit. 'Kan je gaan? Hoe vaak moet ik je nog duidelijk maken dat ik je hier niet wil?'

"I had fun in hell, can I come home now?"

[ bericht aangepast op 26 maart 2017 - 11:47 ]

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

26 maart 2017 - 11:20 Fagerman is offline

Fagerman 4603

CHLOE MALIETTE PORTER

"Ik vind het niet erg dat ik geen roos van je heb gekregen,' zei Ollie, terwijl hij zijn arm om me heen sloeg. Ik wilde juichen dat hij de ongemakkelijkheid en het onderwerp waar hij zich misschien niet helemaal blij om voelde - wat overigens echt totale onzin zou zijn, maar ik zou het wel begrijpen - links liet liggen.
'Dat je Jase's trui aanhebt, is iets vreemder, maar dat zal vast met de chocolade te maken hebben.' Oh shit, hoe had ik er niet aangedacht dat het misschien een beetje vreemd zou zijn dat ik Jase' trui aan had en wat het zou insinueren. Ik was echter blij dat hij het zo oppakte, dat hij de waarheid aanhield en niet ging geloven in leugens en mogelijke roddels.
We gingen dus maar naar de wedstrijd en deze keken we samen. We hadden beiden vrijwel niets gezegd tijdens de match en eigenlijk voelde dat nogal ongemakkelijk. Ik had dingen willen zeggen, maar Ollie leek zo geconcentreerd in de wedstrijd dat ik hem haast niet had willen storen. Eigenlijk had ik misschien ook zo geconcentreerd moeten kijken. Het zou handig geweest zijn voor de volgende wedstrijd, die tussen Hufflepuff en Slytherin zou zijn.
Maar opletten met Ollie naast me ging zo lastig. Mijn ogen lieten zich steeds verleiden door zijn gezicht dat zo geconcentreerd nog steeds superleuk was. Wist je dat zijn ogen bruin waren, maar dat er een vleugje groen doorheen ging? Zijn lippen waren zachtroze en zagen er superzacht uit, wat eigenlijk wel klopte met wat ik gevoeld had bij onze zoen. Niet dat ik toen zijn lippen helemaal geanalyseerd had. Als je zoent weet je toch wel of het een fijne zoen was en de lippen dus hard of zacht waren?
'We kunnen denk ik niet echt naar mijn kamer,' Ollie begon te praten, waardoor ik opschrok uit de droom die werkelijkheid was en naast me stond. Ik keek om me heen en zag dat de wedstrijd afgelopen was. 'aangezien Jase daar waarschijnlijk zielig zit te zijn..' Ollie klonk niet echt meelijdend wat ik ergens wel een beetje gek vond. Het was toch sneu voor Jase? Nou ja, ik wist ook wel dat het tussen die twee de laatste tijd niet zo goed ging - waar Blake de oorzaak van was. Zie je, Blake zorgt echt voor veel negativiteit!
'De jouwe, misschien? Of anders kunnen we ergens een gezellig plekje zoeken, ligt er aan hoe openbaar je wilt zijn...' Ik twijfelde even. Ik wist eigenlijk niet waar Nova, Roza en Isla uithingen. 'Tenzij je liever alleen bent..'
Resoluut schudde ik mijn hoofd. Hoe kon hij dat nou denken? 'Mijn kamer is wel vrij.' zei ik, wat misschien een leugen was, maar we zouden wel een oplossing bedenken als mijn kamergenoten "thuis" waren. Ik pakte zijn hand en zo gingen we op weg.
'Weetje,' zei ik, terwijl we naar de kamer liepen. 'Misschien heel random enzo, maar -' Ik twijfelde even. Wilde ik dit echt zeggen nu? 'ik vind echt dat je een bijzonder gezicht hebt. Niet als in negatief, zo van dat ik maar zeg dat het bijzonder is, omdat iets positiefs niet zou passen, dat echt totaal niet.' Wauw, dat heb je weer eens goed benoemd, meid. 'Ik bedoel gewoon dat ik je echt speciaal vind en, en ja, ik ben gewoon blij dat we dit doen. Ik vind het echt leuk.'

hufflepuff | year 6 | muggleborn | Ollie

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

26 maart 2017 - 11:33 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Sirius "Padfoot" Orion Black

17 • Year 6 • Pureblood • Gryffindor • Beater • Kitchens • Blake & Scarlett

Ik merk dat Blake zorgwekkend licht is als ze zo op mijn schoot zit. Dat is ze altijd al geweest, maar nu ben ik bang dat het nog erger gaat worden na wat er gebeurt is met Jason. Ik speel een beetje met haar haren en blijf zachtjes over haar arm wrijven. Ik krijg via de groepsapp mee dat de wedstrijd is afgelopen en op dat moment komt Scarlett binnen gelopen. Normaal zou ik haar feliciteren met haar winst, maar dit is niet echt het moment. 'Gefeliciteerd schat,' zegt Scarlett en nadat ze haar beste vriendin een kus heeft gegeven, kruipt ze naast ons. Ze slaat haar armen om ons heen en ik sla ook een arm om haar heen. Ik glimlach zwakjes naar Scarlett en geef haar een kus op haar wang als een begroeting. Als het niet zo'n nare situatie was, zou ik kunnen genieten van de hereniging van dit groepje. 'Het komt allemaal goed Blakey, ik heb voor je gescoord. Zullen we naar onze kamer? Daar ligt mijn cadeautje voor je,' zegt Scarlett in een overduidelijke poging om Blake op te fleuren, maar echt veel levert het niet op.
'Ik wil niets...,' zegt ze en de bezorgde frons op mijn gezicht verergerd. 'Ik wil gewoon hier zitten. Misschien gaat de pijn weg als ik niet meer beweeg. Misschien denkt mijn lichaam dan wel dat ik slaap. Dit is dus waarom ik nooit aan relaties begin..' Ik bijt mijn lip. Het ging allemaal zo goed. We hadden eindelijk alle drie een goede relatie en nu gebeurt dit. Als ik hier niet zou moeten zijn om Blake te troosten had ik nu mijn vuist in contact gebracht met Jasons mooie gezichtje. 'Gelukkig doet het Jase helemaal niks.' Ze drinkt het drankje in één keer op en ik trek haar wat dichter tegen me aan. 'Happy fucking birthday to me.'
'Het doet hem zeker wel iets,' zeg ik dan tegen haar. 'Ik heb met Isla gesproken en ik geloof dat ze super bezorgd om hem is. Niet dat hij dat verdient, maar goed. Ik heb zo'n vermoeden dat hij zich groot probeert te houden.' Ik kijk even kort naar Scarlett. 'We gaan zo wel het cadeautje pakken, maar nu is het tijd om te gaan feesten voor je verjaardag.' Ik schenk ons alledrie nog een glas in. Ik weet dat dit niet de beste optie is. Ik weet dat ik haar nu niet dronken moet gaan voeren, maar misschien verzacht het de pijn iets en dat is alles wat ik wil nu. Ik kan er niet tegen om haar zo gebroken te zien en ze was al zo breekbaar. Ik strijk door haar lange haren. 'Hey Blakie, wij gaan het goed maken voor je, dat beloven we, oké? Vertrouw je ons?'

"Mr. Padfoot would like to register his astonishment that an idiot like that ever became a Professor."

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

26 maart 2017 - 12:45 LordJohn is offline

LordJohn 10839

JAMES "PRONGS" POTTER

"Until the very end."

16 • YEAR 6 • PUREBLOOD • GRYFFINDOR • CHASER • QUIDDITCH TRIBUNE • ISLA & ROZA

'Gewoon van de andere meiden, gok ik, ik zou niet weten van wie anders. Roza daarentegen heeft wel een geheime aanbidder.'
Meteen licht mijn gezicht op en ik kijk grijnzend naar Roza, die naast me zit en van wie de wangen toch wel een klein beetje verkleuren. Ik grinnik zachtjes maar ze lijkt het niet toe te willen geven. 'Nee, valt mee, maar... heb jij dan een roos gekregen... misschien van een zekere roodharige? Of ben je voor de zoveelste keer afgewezen?'
Nu pruil als ik naar de brunette naast me kijk en ik geef haar ook een plagend zetje tegen haar schouder aan. 'Ik hoop het, maar ik weet het niet,' grinnik ik. De meiden richten zich tot elkaar en ik besluit dat ik me er maar weg van houd, omdat ik toch geen verstand heb van meisjes en hun meidendingen. Ik loop al jaren achter Lily aan en ik krijg maar geen hoogte van die meid. Ze stuurt enorme mixed messages. De ene keer vindt ze me een klootzak en de volgende keer stemt ze in om met me op een date te gaan. Ik juich als Ravenclaw nog een keer scoort en ze ver voor staan, maar dan lijkt het hele spel ineens omgedraaid te worden. Slytherin scoort eindelijk weer, en nog een keer, en nog een keer. Tot Regulus het in zijn bol krijgt en dan uiteindelijk de Snitch vangt. Ik vloek in mezelf en ik zucht een keer. Verdomme. Ik had gehoopt dat ze niet zouden winnen, nu is de achterstand met de koploper nog groter en we moeten echt alle zeilen bijzetten om de Cup nog binnen te kunnen halen. Het frustreert me mateloos en ik kan die Slytherins wel vervloeken nu. Niet dat ik dat zou doen... een sterfgeval en andere leerlingen die worden aangevallen is al genoeg.

You gave me my life all those years ago, now I give you yours.

26 maart 2017 - 13:03 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Ollie Gabriel Reid

18 • Year 6 • Mudblood • Hufflepuff • Chloe •

Ik lach om haar compliment, omdat het zo enorm, typisch Chloe is.
Misschien zou dit voor andere mensen in mijn positie een moment zijn om de olifant in de kamer aan te kaarten, maar ik denk dat ik die nog even in de hoek duw. Voor mij is het een olifant, ten minste, voor Chloe is het waarschijnlijk niet meer dan een klein fruitvliegje in de hoek van de kamer.
In het begin vroeg ik me heel erg af of meisjes door zouden hebben wat er in mijn hoofd, en mijn lichaam, gaande was, maar de laatste tijd is die zorg steeds meer naar een ver uiteinde van mijn brein verbannen.
"Ik vind het ook leuk dat we dit doen," antwoord ik dan, nog steeds een ondertoon in mijn stem waarin de lach te horen is.
Het voelt lichtelijk vreemd om haar hand vast te houden, vooral omdat ik het hele concept nooit zo begrepen heb. Er is altijd een van de twee die zweethandjes krijgt, en dan wordt het een soort kleffe boel waarbij beide handen wegglijden terwijl allebei de mensen hun best doen om vast te blijven houden, omdat het anders onbeleefd is.
Daarnaast heb ik niet extreem mannelijke handen - het zijn ook geen meisjeshanden, maar ze zijn niet stoer en ruw.
Ik weet niet zo goed wat we gaan doen als we zometeen in Chloe's kamer zijn, maar wat ik wel weet is dat ik twijfel aan mijn kracht om mijn hormonen onder controle te houden, hoe chemisch ze ook mogen zijn.
Natuurlijk ben ik beleefd en galant, maar ergens in mijn hoofd speelt een beeld waarin ik Chloe, redelijk onvoorzichtig, al zoenend tegen een muur duw. Hou je in, Ol.

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

26 maart 2017 - 13:32 Fagerman is offline

Fagerman 4603

CHLOE MALIETTE PORTER

Ollie lacht om mijn compliment en ik vraag me af of hij zenuwachtig is en het lachen dus van de zenuwen komt of dat hij me werkelijk grappig vindt. Dat laatste zou best kunnen, al was het geen grap geweest en had ik het echt gemeend. Nam hij het niet serieus?
'Ik vind het ook leuk dat we dit doen,' antwoordde hij toen gelukkig. Ik hoorde de lach echter nog steeds wel in zijn stem. Ik liet het maar zo.
'Wat vond je van de wedstrijd?' vroeg ik, ik wilde niet opnieuw stiltes, dus hield ik het gesprek zelf maar op gang. Misschien was het niet het beste onderwerp, gezien ik niet echt goed opgelet had tijdens de wedstrijd, maar voor nu leek het prima.
'Ik denk dat we Slytherin wel aankunnen 30 mei. Ik bedoel, we moeten wel van ze winnen, toch?' Ik hoopte dat Jase wel naar de wedstrijd gegaan was. Als captain moest hij natuurlijk wel op de hoogte zijn van de andere teams. Kijk, ik kon er wel naar kijken, maar echt analyseren was niet iets wat ik echt deed tijdens een wedstrijd noch waar ik goed in was. Of Jase er goed in was, wist ik ook niet. Het was in ieder geval wel de taak van de captain. 'Waarom doe jij eigenlijk niet mee met Quidditch? Ik denk dat je het hartstikke goed zou kunnen.' Ik prikte hem in zijn buik met mijn losse hand om vervolgens de andere hand los te laten en een kort sprintje te nemen naar de deur van mijn kamer en deze open te maken. Ik keek even naar binnen om er tot mijn opluchting achter te komen dat er niemand was.
'Voilà, komt u binnen in mijn nederig onderkomen.'

hufflepuff | year 6 | muggleborn | Ollie

[ bericht aangepast op 26 maart 2017 - 13:33 ]

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

26 maart 2017 - 14:08 Siwicki is offline

Siwicki 2883

Ollie Gabriel Reid

18 • Year 6 • Mudblood • Hufflepuff • Chloe •

Als ze in mijn buik prikt verstijf ik eventjes, angstig voor een realisatie van haar kant dat er iets niet is zoals het hoort.
Dat is onzin natuurlijk, mijn lichaam is exact dat van de gemiddelde tienerjongen - daar heb ik wel voor gezorgd - maar toch. Paranoia.
Ze verwelkomt me in haar kamer en ik glimlach als ik naar binnen stap. Het ruikt hier naar meisjes, en het is stukken beter dan onze slaapkamer. Die ruikt naar aftershave, wasgoed en heeft een lichte tint van bier.
In het begin sta ik een beetje ongemakkelijk een paar stappen van de deuropening af, maar dan spreek ik mezelf moed in. Kom op, Ollie, het is niet alsof je bij de koningin op viste bent. Het is Chloe, een meisje met wie je gezoend hebt. Dit is geen huwelijksaanzoek of een bezoek aan een prostituee, doe even rustig.
"Sorry," lach ik, een klein beetje ongemakkelijk, terwijl ik aan de huid van mijn nek krab om mezelf een houding te geven. "Ik ben wel cool."
Met een glimlach doe ik een paar stappen in haar richting, maar niet te dichtbij. Vorige keer heb ik het initiatief genomen en ik weet nog steeds niet precies wat Chloe daar van vond - hoewel ze aangaf het leuk te vinden 'wat we doen' - maar wat doen we nou eigenlijk precies?
Ik vouw mijn beide armen om haar middel terwijl ik haar aankijk, dezelfde grijns nog steeds op mijn gezicht. "Dus...," begin ik, vrolijk, "wat... wil je doen?"
Natuurlijk kan ik zo wel een aantal dingen verzinnen die we zouden kunnen doen, maar again, ik probeer een gentleman te zijn. Dat ben ik namelijk ook, waarom heb ik het over proberen?
Ik doe alsof ik diep nadenk terwijl ik op mijn lip bijt en kort in de verte staar. "Want ik heb géén idee.."

I had a few, got drunk on you and now I'm wasted

26 maart 2017 - 16:00 JamesPotter is offline

JamesPotter 14103

Gilderoy Lockhart
Fame is a fickle friend.

Gilderoy Lockhart - Ravenclaw - Halfblood - 17 year old - wandering through the corridors

Eindelijk is het zo ver: Valentijnsdag. Het perfecte moment om iedereen te laten zien hoe populair, geliefd en geweldig ik ben. Ik heb mezelf dan ook een klein beetje geholpen en een paar rozen naar mijzelf toe gestuurd. Het waren er maar een paar en het is alleen om te laten zien hoe beroemd ik ben. In ieder geval vond ik dit ook een mooi moment om weer een terug te keren in de whatsapp groep. Het is namelijk ontzettend lang geleden dat ik dat heb gedaan. Meestal schelden ze me immers uit, maar ik snap dat wel. Ik zou het ook lastig vinden om mijn jaloezie te verbergen als ik zo'n perfect wezen tegen zou komen.
Het kost me de grootste moeite om alle rozen naar de leerlingenkamer te krijgen, maar met behulp van wat zweefspreuken lukt het me wel. Ik ben dan ook trots op het resultaat van 604 rozen die mijn kant op zijn gekomen. McGonagall werd er wel een beetje moe van en misschien viel het op dat bijna al die rozen hetzelfde handschrift hadden, maar dat maakt niet uit. Ik ben terug in de school en dat ga ik laten merken ook.
Niet iedereen lijkt daar blij mee, want- oh, wacht even. Ik blijf staan en staar in de spiegel waar ik langsloop. Met een bijna verliefde en trotse glimlach kijk ik naar mijn spiegelbeeld en strijk mijn haar goed. Vervolgens klop ik mijn kleren af en blijf nog even in de spiegel staren. Ik heb echt geluk dat ik zo perfect ben. Het is een gave en dat moet ik goed beschermen. Ik moet mezelf beschermen tegen alles wat duister is en zo nog perfecter worden.
Het is goed dat ik me weer in de groepspap heb geworpen, want er zijn verschillende mensen met wie ik nu al vriendschap heb gesloten. Kathelaine. Ze zegt dat ze een grote fan van mij is en ik heb haar al een gesigneerde foto van mijzelf gegeven. Aangezien ze Frans is, kan ik nu met zekerheid zeggen: ik ben wereldberoemd! Dat kunnen niet veel zeventienjarigen zeggen. Maar ja, sowieso kunnen niet veel zeventienjarigen zeggen dat ze zo perfect en mooi zijn. Nee, daar ben ik denk ik de enige in. Ik heb fans wereldwijd en ben eigenlijk gewoon zo ontzettend geweldig.
Daarnaast ben ik aangenomen in het Quidditchteam van Ravenclaw. Ik moet dan nog try-outs doen, maar ze kunnen niet om mijn Quidditchtalent heen. Ik ben een perfecte vervanger voor de Seeker van Ravenclaw. Het valt niet altijd mee om zo gewild te zijn.
Ook is het al meteen duidelijk dat Frankie me ontzettend mist. Dat kan ze alleen niet toegeven, want ze is nu verloofd met Regulus. Arm kind. Onze relatie was misschien niet geheel perfect, maar als ze iets meer haar best zou doen, zou dat wel kunnen. Het lag allemaal aan haar dat onze relatie niet goed werkte en daarom moet ze dus eigenlijk juist aardig doen. Dan geef ik haar misschien een kans.
Als ik de volgende gang in loop, zie ik iets raars. Iemand ligt op de grond en iemand anders staat er bij met zijn stok in zijn hand. Ik frons even en loop er rustig heen.
'Hallo!' zeg ik dus tegen ze. De jongen gromt wat en ik staar hem aan. Oh, shit. Mijn ogen worden groot als ik die dat de gedaante op de grond is vast gebonden en bloedt. Shit, shit. Wat moet ik doen? Ik bedenk me dat dit nog best een kans is om de bewijzen dat ik een held ben en pak daarom mijn stok uit mijn zak en wijs hem op de jongen.
'Ga weg jij!' schreeuw ik heldhaftig en ik zie al voor me hoe ik een Eerste Klas van de Orde van Merlijn krijg door deze dappere daad. Ik red het leven van een medestudent. Ik ben nog perfecter dan dat ik al dacht. De jongen richt zijn stok nu op mij en het komt in me op om nu alsnog snel weg te rennen, maar ik blijf staan. Ik wil die Orde van Merlijn.
'Expelliarmus!' schreeuw ik dan en zijn stok vliegt uit zijn handen. Ik blijf even verbluft kijken. Wauw, dat lukt me niet heel erg vaak. Ik ben hier echt goed in! Wauw, ik zou een O moeten krijgen op mijn volgende verslag. 'Weg nu!' roep ik. Ik zet een dappere stap dichterbij en vraag me af waarom de sorteerhoed mij niet in Gryffindor heeft ingedeeld. Dat verdien ik duidelijk wel. Ik ben zo ontzettend dapper. Mijn blik flitst naar het meisje op de grond. Er zit een touw om haar nek en het lijkt alsof ze elk moment het leven kan laten. Ik heb nooit zo mijn best gedaan om de namen van mijn medeleerlingen te leren, maar ik weet wel dat ze in hetzelfde jaar zit. Uit een opwelling kniel ik bij haar neer en blijf mijn stok dreigend op de jongen richten. Hij moet weggaan.
'Stupefy!' roep ik en ik kijk verder niet meer naar de jongen. Die spreuk werkte vast wel.
'Diffindo!' zeg ik dan om de touwen om het meisje haar nek weg te krijgen, maar dat lukt niet echt. Ik merk dat ik in paniek raak. Ik kan dit niet alleen.
'HELP!' schreeuw ik dan maar vervolgens zo hard mogelijk. Laat alsjeblieft iemand komen. Alsjeblieft! Zo krijg ik die Orde van Merlijn nooit!

And don't forget, Elvendork! It's unisex!

26 maart 2017 - 17:37 Oliveira is offline

Oliveira 15237

ADALAE CRESCENTA ROMANOVA

17 • Pureblood • Year 6 • Slytherin • Chaser • Dorms • Celebran • Outfit •
Cake <3 •

Na mijn voorstel om hem op het bed te laten zitten, mislukt miserabel als hij toch niet op het bed gaat zitten. Ik frons kort, maar laat het voor nu even varen. ''Je bent zo zielig, Adalae. Je denkt dat je mij kan veranderen door taart mee te nemen en een paar betekenisloze woordjes te fluisteren. Zoek iemand anders om te kneden tot je eigen knuffelbeer. Ik ga dat niet doen.'' Ik kijk hem met getuite lippen aan terwijl ik hard mijn best doe om niet tegen te stribbelen. ''Ga je taarten naar Castor brengen... of naar Maia. Misschien krijg je dan wel de tranen die je zo graag ziet, want we weten allebei dat je hier enkel bent om je eigen verhaal op te hangen zodra ik het mijne gedaan heb.'' Wat afwezig schraap ik nog steeds stukjes taart eraf en haal mijn schouders op. ''Je bent sneu.'' Met die woorden verlaat hij de slaapzaal en een diepe zucht rolt over mijn lippen. Wat moet ik hier nou weer mee?
Ik besluit om hier gewoon te blijven en accio mijn laptop erbij. Celeb zal er vast niet blij mee zijn als ik door zijn laptop snuffel – zeker niet op dit moment – en toch weet ik zijn wachtwoord niet. Terwijl ik de taart verder eet, open ik Netflix en start Gossip Girl bij seizoen twee. Ik leun tegen het bed aan en neem de taart op mijn schoot. Dit zit nog best comfortabel. De aflevering begint, maar mijn aandacht zit ergens anders. Celebs woorden galmen door mijn hoofd en ik probeer ze wanhopig weg te duwen. Ik heb geen behoefte aan negatieve gedachtes van iemand die één en al negatief is. Ik probeer gewoon een goed mens te zijn, dat maakt me niet sneu, toch? Zonder dat ik het weet, begin ik de taart langzaam te vermoorden met mijn vork. De stukjes vallen op het bord en mijn woede borrelt langzaam op totdat ik het bord naar de andere kant van de kamer wil smijten. Maar dat doe ik niet. In plaats daarvan gooi ik de vork zo hard tegen de muur dat hij erin blijft steken. Ah, mooi.
Ik leun weer naar achteren en verplaats mijn aandacht naar mijn laptopscherm. Chuck en Blair. Serena en Dan. Ik glimlach even kort en pak de tweede vork op. Beetje bij beetje begin ik weer aan de – half vernielde – taart. Chocolade blijft chocolade. Op dat moment komt Celeb de slaapzaal binnenlopen. Ik haal mijn wenkbrauwen op, maar meer doe ik ook niet. 'Ben je nog steeds hier?' hoor ik hem mompelen terwijl mijn blik nog steeds gefixeerd is op de laptop. Ik negeer hem half, maar voel hoe zijn gewicht de bed in laat deuken. ''Kan je gaan? Hoe vaak moet ik je nog duidelijk maken dat ik je hier niet wil?'' Ik blijf dooreten en naar de laptop kijken, en pas na een volle minuut kijk ik hem aan. Mooi niet dat hij van me af is.
''Ik blijf graag hier, eigenlijk. Waarom denk je dat ik hier nog ben?'' vraag ik hem zo intimiderend mogelijk probeer over te komen terwijl ik nog steeds beetje de taart aan het vermorzelen ben. ''Dus nee, ik blijf hier.'' zeg ik eigenwijs en draai mijn hoofd weer naar Gossip Girl toe. Hij moet er maar mee leven. Toch kijk ik hem weer aan en schenk hem een zwakke glimlach. ''Hey, het komt goed. Maak je geen zorgen.'' zeg ik zachtjes en klop zachtjes op zijn schouder. ''Dus, geen drama alsjeblieft? Eten en fictieve drama alleen?''

'You can't raise hell with a saint.''

I don't want you to die, I want you to suffer.

26 maart 2017 - 21:18 Fagerman is offline

Fagerman 4603

CHLOE MALIETTE PORTER

Ollie stapte mijn kamer in, waarna ik de deur achter ons dichttrok. Hij leek even rond te kijken voordat hij zich weer terugdraaide naar mij.
Sorry,' lachte hij schamper, terwijl zijn hand naar zijn nek ging. 'Ik ben wel cool.' Gelukkig, ik kreeg een beetje het gevoel dat hij het ongemakkelijk vond, maar ik hoopte vurig dat dat niet echt zo was, want dan zou ik het ook ongemakkelijk vinden en dat was nu niet bepaald waar ik heen wilde.
Gelukkig leek Ollie dat ook niet te willen en verminderde hij de afstand tussen ons twee door een aantal stappen in mijn richting te doen en zijn armen om mijn middel te leggen. Ik glimlachtte naar hem en was blij dat ik ook een lach op zijn gezicht zag.
'Dus..., wat wil je doen?' Ik keek even bedenkelijk om me heen. Daar had ik eigenlijk nog niet helemaal over nagedacht. Ja natuurlijk, wat je doet op een date, op het eind van een date vooral, al wist ik niet helemaal of het vandaag ook al zover zou komen. Ik bedoel, we hadden nog helemaal niet zoveel contact met elkaar gehad. Ik vond hem wel leuk, maar vond hij mij ook leuk? Had hij al genoeg van mij gezien om dat te kunnen bepalen?
Ik pakte zijn handen om deze los te halen van mijn heupen en liep naar een kastje, waar ik wist dat misschien wel iets leuks in zou kunnen zitten. Ik schoof het kastje open en ging er op mijn hurken voor zitten.
'We kunnen een spelletje doen - we hebben wel wat spellen, maar eigenlijk ben ik nogal slecht in zeg maar alles en weet ik van het meeste niet hoe het werkt, omdat het toverspellen zijn of zit er een magisch element in.' Ik graafde met mijn hand in de kast en haalde er een zak chips uit. Ik had de zak nog niet eerder gezien, maar waarschijnlijk zouden de anderen het niet heel erg vinden als we 'm zouden eten. Anders hadden ze pech, hadden ze de zak maar beter moeten verstoppen. Eten hebben, eten delen, toch? Ik liep naar mijn bed en ging naast de laptop zitten die er op lag. Ik sloeg met mijn hand op het bed.
'Of we kijken wat netflix ~~en chill~~?'

hufflepuff | year 6 | muggleborn | Ollie

you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

26 maart 2017 - 21:41 Naird is offline

Naird 10646

Jason Axel O'Donnell
“If you leave, please stay gone.”

‘Ah joh, geen probleem gast. Je bent er nu toch?’ Het viel aan hem te zien dat hij zo goed mogelijk zijn irritatie en frustratie, dat ik niet meer van me had laten horen gedurende de wedstrijd, probeerde te verbergen. Dat vond ik attent en aardig van hem en ik kon het dan ook niet laten hem enigszins dankbaar aan te kijken dat hij er geen probleem van maakte. Enig ander had me nu misschien de huid vol gescholden. Niet dat-dat mij op dit moment een reet had gescheeld. Mijn hoofd stond niet naar nog meer drama. ‘Je hebt niets gemist hoor. Slytherin heeft gewonnen, maar het was totaal onterecht. Ravenclaw was veel beter.’ Er verscheen een scheve grijns op mijn gezicht en ik verkocht hem een zachte stoot tegen zijn schouder.
‘Tuurlijk zeg je dat, als trouwe Ravenclaw supporter,’ zei ik en grinnikte zachtjes. Ik stak mijn handen diep in de zakken van mijn spijkerbroek en haalde mijn schouders op. ‘Als Captain had ik eigenlijk moeten kijken – observeren en analyseren weet je wel. Nah ja, daar is het nu een beetje te laat voor, denk ik.’ Ik zuchtte diep.
‘Laten we ergens wat gaan drinken ofzo,’ stelde Jona voor en ik knikte instemmend. ‘Of heb jij een beter idee?’ Ik schudde ditmaal mijn hoofd en keek om me heen.
‘We kunnen denk ik wel naar Hogsmeade – áls we dat stukje willen lopen of we halen ergens anders wat te drinken vandaan.’ Ik fronsde bedenkelijk en kauwde even op de binnenkant van mijn wang. ‘Hoe gaat het trouwens met jou? En met Scarlett en zo? Alles nog once upon a time–happily ever afterish?’

18 • Year 6 • Halfblood • Hufflepuff • Captain • Keeper • Outside • Jona

I just caught the wave in your eyes

Index RPG Actieve Topics Zoek