[RPG • 250] Are you the one? [Speeltopic • 1] - Speeltopics

Tien mannen en acht vrouwen worden door MTV naar het wondermooie Maui gestuurd met mooie vooruitzichten; liefde en geld.
Omdat ze zelf hopeloos zijn als het in het kiezen van partners aankomt heeft de zender besloten hen een handje te helpen. Door middel van uitgebreide screenings en gesprekken is voor elk potje een dekseltje gevonden. Er zit maar één addertje onder het gras: niemand weet wie zijn/haar perfecte partner is en zolang die niet gevonden worden is er van het winnen van één miljoen dollar geen sprake.



Het opzet:



Rollen
Mannen: VOL!
• Aidan John Buckley ~ 26 ~ Sam Claflin ~ Ijsvogel ~ 1.8
• Alexei Theodore Carter ~ 24 ~ Rhys Pickering ~ Psychopaths ~ 1.6
• Austin Heath Clarckson ~ 24 ~ Matthew Noszka ~ GriffeI ~ 1.5
• Brandon ''Bam'' Jason Sadler ~ 25 ~ Jay Alvarrez ~ AdoreDelano ~ 1.1
• Boyd Aiden Delano ~ 27 ~ Stehen James ~ AdoreDelano ~ 1.8
• Darryl Christian di Marco ~ 23 ~ Faceclaim ~ McCrory ~ 1.3
• Finnegan Maxwell Mitchell ~23 ~ Will Tudor ~ Obeah ~ 1.8
• Nilam Harish Gupta ~ 26 ~ Avan Jogia ~ Prongsiel ~ 1.6
• Roscoe "Roz" Jonesy ~ 26 ~ Faceclaim ~ Obeah ~ 1.1
• Ruaidhrí Michael Mitchell ~ 23 ~ Will Tudor ~ PeterMaximoff ~ 1.6
• Tyler Elijah Lopez ~ 27 ~ Cristiano Ronaldo ~ Habiba ~ 1.4

Vrouwen: VOL!
• Ava Jill Cooper ~ 21 ~ Holland Roden ~ Hygge ~ 1.5
• Callista Jules Larsson ~ 22 ~ Faceclaim ~ Granian ~ 1.8
• Imogen Florence Paige ~ 22 ~ Cami Romero ~ Greenlight ~ 1.5
• Jackie Rose Delaney ~ 23 ~ Bryana Holly ~ Perffect ~ 1.2
• Jade Olivia Vauhn ~ 26 ~ Ingrit Vaht ~ Nerha ~ 1.2
• Leia Havana Fowler ~ 21 ~ Stephanie Bertram Rose ~ Merodeadores ~ 1.6
• Maelys Bryony Dwight ~ 25 ~ Lily Collins ~ Psychopaths ~ 1.6
• Robin Clara Beckett~ 22 ~ Kennedy Dawn Stearns ~ Prongsie ~ 1.6
• Safiya "Saf" Faheem ~ 23 ~ Faceclaim ~ Sempre ~ 1.4
• Teagan "Tea" Seren Kalani ~ 21 ~ Bridget Satterlee ~ Anekitos~ 1.9

Regels


De Match Ups


De Challenges


De elfde man


De mol

[ bericht aangepast op 5 april 2017 - 10:20 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

---

'Be like a diamond. Precious and rare.
Not like a stone, which is found everywhere..'

---

---

'Wanna be friends.'

---

Ze leek ietwat verbaasd over het hele vlinder verhaal. Kon ik wel begrijpen. Een grote, stoere jongen zoals ik met een supersternaam – wat deed hij nou met vlinders. Well kom naar Italiaaaa and I show you the meaning of love. Fuck france met parijs, italie was beter. Daar was pizza.
‘What about me?’ vroeg ze waar ze uit haar cup dronk. Ik volgde haar voorbeeld, hoewel ik nu al ging weten dat mensen mij gingen haten. Ik was al druk in mijn normale doen, laat staan straks. Maar hee, er mocht wel een feestje gebouwen worden hier. Ik voelde me zo niet thuis tussen serieuze mensen. Sew me.
‘Ik ben hopelijk een van de creatieve vlinders die er rond mag fladderen.’ Lachte ze, waar ik even gespeelt onschuldig mijn vingers tegen mijn borsten zetten. ‘Do I sence a flirt?’ plagend beet ik op mijn lip, voor ik naar haar lachje keek. Yep. She was bae.
‘Als visagiste zijnde is dat best een aangename eigenschap. Tot nu toe heb ik pas één keer iemand gehad die niet blij was met het feit dat ik hem een clownsmasker had gegeven, in plaats van een natural look voor zijn photoshoot. Al moet ik er wel heel eerlijk bij bekennen dat dát pas gebeurde nadat hij me eerst veertig vertelde hoe ik iets moest doen en ondertussen de mensen om hem heen afblafte.’ Een zacht lachje rolde over mijn lippen heen, terwijl ik haar een zacht duwtje geven.
‘Soms doe ik dat ook wel eens. Dan vergis ik me expres tussen viagra en medicatie. Als dat niet lachen is.’ Ik knipoogde speels, terwijl ik mijn lachje verstopte door op mijn lip te bijten.
‘Ik denk dat je er bij had moeten zijn, je zou vast hetzelfde gedaan hebben als mij. Nu vertrouw je me vast niet meer met een kwast bij je in de buurt..’ kort haalde ik mijn schouders op.
‘Babe, ik wilde juist net vragen of je me een make-over kon geven. Aan dit gezichtje kan je niks verpesten.’ Plaagde ik haar, waar ik even speels mijn lippen tuitte en beweegde op de muziek. Nee ik stond niet voor lul. Ik was zelfverzekerd – op mijn manier en iedereen mocht het weten.
‘Maar ik durf te wedden dat je al die make- up niet nodig hebt hoor. Laten we zeggen jij een uitzondering op de regel ben en mannen eerder kijken naar je mooie blauwe ogen dan een verdieping lager, at least… I do.’ Met een korte knipoog dronk ik mijn cup leeg en draaide me naar een kraan toen – or atleast wat ik dacht dat het een kraan was met een spuithals. Uit de kraan kwam neonkleurig goedje. Roze. Oké mannen vonden het gay, maar ik vond het wel mooi. Echter lekte het wat op mijn handen en obviously kon ik het niet laten om mijn handen even op de dame te drukken. Een op haar buik en een in haar nek. Jammer dan als het je niet beviel. Gauw vulde ik een cup en stal een waterpistool – luckily gevuld – van de aanrecht. Als een volleerde boef hield ik de geweer voor me en spoot op haar een grote D van Darryl. Geclaimed u woman. Too late. Voordat ze echter een wraak actie kon doen, rende ik langs haar heen. Ik wilde dan ook de schuur uitrennen, maar voor ik het in de gaten had, splaste mijn cupje tegen een rug aan en spatten het op zowel mij als een blonde heer met een blauwe bloes Austin. Echter zorgde dat voor spatten over zijn hele achterkant. Oeps. U just got Darryl'd.
Voor ik goed en wel nadacht, legde ik mijn armen al onder zijn armen door op zijn borst. Zowel mijn voeten als handen glibberde. Mijn voeten dan op de grond en mijn handen op zijn borst. Ok – not that sorry.
‘SORRREEHHH dames en heren. Het is tijd voor een feestje en als iemand kan feesten.. Dan is Ry het wel.’ Ik knipoogde even naar het stel, hoewel de jongen waar ik aan vastgekleefd zag het niet kon zien. ‘Maar nu moet ik gaan, want een roodharige dame staat op het punt me te vermoorden.’ Ik wierp even een handkusje naar het stel toe, voor ik een korte kus onder mijn slachtoffers oor zetten. Nog sneller als het licht rende ik dan ook weg en spoot zo nu en dan blindelings achter me – in de hoop de dame te raken. Echter had ik niet in de gaten dat zodra ik de tuin in liep, de watersproeiers met neonkleur aanschoten. Wauw. Het is prachtig. Let the night begin.

[ bericht aangepast op 23 maart 2017 - 20:44 ]

---

When I taste Tequila, Baby, I still see ya

---

---

---

Het blonde meisje stelde zich zelf al snel voor als Cal, iets wat bijna wel een afkorting van iets moest zijn. Tenminste het leek Imogen niet dat iemand zijn kind en dan met namelijk zijn dochter echt Cal zou nemen. Hoewel Imogen het ergens ook weer stom vond om te vragen, stel het was wel haar volledige naam dan klonk het misschien een klein beetje lullig en de eerste indruk was alles. Als ze het nu al verpeste kon ze het de rest van de tijd wel vergeten. "Jij al enig idee met wie je als eerst op date zou willen?" Vroeg de jongedame aan Imogen, voordat Imogen antwoordde liet ze haar ogen kort langs de aanwezige mensen gaan. Ze had met lang niet iedereen gesproken en kende dan ook nog vrijwel geen namen. De enige persoon waar ze eigenlijk echt mee had gesproken was Tyler, wie ze aardig had gevonden, maar meteen zijn naam noemen leek ook zo stom. Imogen wou niet de persoon zijn die na één gesprek al all over een jongen was. Ze wou eerst een aantal jongens leren kennen om echt te kunnen beslissen wie nou eventueel haar perfecte match zou kunnen zijn. 'Hij.' Zei Imogen, waarna ze in de richting van een jongen knikte die met een ander meisje stond te praten -Nilam- 'Met dat lange haar en licht getinte huid.' beschreef Imogen de jongeman kort waarna weer naar de jongedame naast haar keek. 'Tenminste gebaseerd op uiterlijk, hoewel elke jongen er wel goed uitziet.' Na deze woorden nipte Imogen kort van haar drankje, waarna ze opnieuw haar ogen langs de mensen liet glijden. Niet alleen alle jongens zagen er goed uit, ook alle meisjes zagen er niet verkeerd uit. Genoeg concurrentie dus. 'En jij?' vroeg Imogen uiteindelijk aan Cal, want ze was ook wel nieuwsgierig hoe de blondine naast haar daarin stond.

---

I could be your perfect disaster, you could be my ever after.

Dierenverzorger, At the party, with Maelys, Mikey& Teagan -> Daryll & Jade

---

Maelys leek wel enthousiast te zijn door mijn voorstel om wat te gaan dansen, maar Mikey... Ik zag nog net zijn gezicht niet betrekken bij het woord dansen. 'Hoi, hoe gaat het hier?' Een voor mij nog onbekend meisje had zich bij ons gevoegd en ik glimlachte vriendelijk naar haar."Wel goed ja , ik ben Austin trouwens, aangenaam." stelde ik mezelf vriendelijk aan haar voor en schudde even haar hand waarna ik deze weer los liet en nog een slokje nam van mijn drankje die nu ook op was. Ik zette mijn cup weg
"Wil een van jullie nog wat drinken?" vroeg Mikey ons, echter twijfelde ik een beetje. Ik wilde ook niet te snel gaan met drank binnen kappen - iets wat ik nogal snel deed- en echt handig was het niet echt om te gaan dansen met een cup in je hand. meestal liep het dan ook over je hand dan was je plakkerig en dat vond ik zo ongemakkelijk als wat. Voordat ik echter kon antwoorden op Mikey hoorde ik wat geroep achter ons en voor ik het wist kreeg ik een koude douche op mijn rug, waardoor het goedje langs mijn rug naar beneden sijpelde. "Wha..." me omdraaien kon ik niet want de handen van de dader hadden zich om mijn torso geklemd , deze waren plakkerig veel te groot om van een dame te zijn dus ik vermoedde dat de dader achter me één van de jongens was hier.
'SORRREEHHH dames en heren. Het is tijd voor een feestje en als iemand kan feesten.. Dan is Ry het wel.’ kirde de jongen -Daryll- achter me waardoor ik het niet kon laten om wat te lachen, deze jongen had toch wel een vijsje los, maar op de grappige manier, waardoor ik dit gebeuren enkel maar komisch. De woorden van de jongen maakten me dan ook enkel nog maar enthouasiaster om te feesten, want tot nu toe had ik me nog niet echt goed kunnen uitleven.
‘Maar nu moet ik gaan, want een roodharige dame staat op het punt me te vermoorden.’ Vervolgde Ry waarna ik zijn lichaam nog wat tegen mijn rug voelde wiebelen al was ik enorm verrast toen hij zijn lippen achter mijn oor had geplaats. Wait whut.
Wat verward keek ik achter me waar ik hem om de hoek zag rennen. Nu pas gleed mijn blik naar mijn borst waar nu twee neonroze handafdrukken te zien waren. "Hé!" riep ik lachend, ik keek even kort naar mijn gezeldschap. "Ik ga hem terugpakken,, zie jullie zo wel! " knipoogde ik speels naar de drie waarna ik de jongen achterna rende, net als de rood/blond harige dame die hij daarnet genoemd had. Door hem achterna te kennen was ik in de tuin beland waar de sproeiers af gingen in alle soorten kleuren. Ik voelde me net een klein kind, ik zag haast een arsenaal liggen aan waterbalonnen en watergeweren, waarvan ik één van het laatste nam. Er zat een blauw gekleurde verf in waardoor het ook meteen zou opvallen als ik iemand kon raken. Ik sloop achter de jongen van net, Daryll aan en schoot een verfstraal naar hem welke mooi op zijn achterste belande waardoor ik luid lachte. "Payback!" grijnsde ik speels. Nee dit soort dingen vond ik geweldig.

---

I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

Wat voelde zijn lichaam fijn tegen het mijne. Zijn huid was warm, zijn armen lang en zijn borst sterk en ik voelde me echt heel erg op mijn plaats. Toen hij zich verwikkelde in onze omhelzing en zijn hand op mijn hoofd legde, werd ik overspoeld door een diepe rust. Mijn binnenste werd warm en mijn hoofd stil, alsof ik mezelf in een volgelopen bad had laten zakken. Het was comfortabel.       Ik haalde diep adem en sloot mijn ogen. Er klikte iets in mijn binnenste, iets dat op zijn plek zakte. Iets wat er niet meer was geweest sinds Shane. Iets dat oprechter voelde dan bij Shane.       Roz' spieren spanden zich nog even aan, waardoor ik dichter tegen hem aangedrukt werd, en langzaam liet hij mij weer gaan. Ik beet op mijn lip, enigszins teleurgesteld dat het moment voorbij was. Zijn beruste glimlach leek mij echter te vertellen dat we nog steeds in het moment zaten.       "Ik denk dat het jouw beurt is om aan het schilderen te gaan," zei Roz.       Ik bloosde door zijn blikken en focuste mij dus op de verfpotjes, de inhoud deels over de grond verspreid. Ik giechelde toen ik ze oppakte.       "Roz maakt er een rommeltje van."       Ik richtte me weer naar hem en vond blauw het mooiste bij zijn huidskleur passen.       "Ik ga mijn best doen, maar helaas ben ik niet zo goed als de mensen die ik hierom bewonder," legde ik uit. Ik streek met het kwastje de kleuren over zijn borstkas. Ik probeerde een beertje te maken, met gele sterren eromheen. Mijn sterren waren de grootste mislukkelingen, met rare bogen en verkeerde proporties.       "Ik ben eigenlijk wel benieuwd wat er nog van jouw meesterwerk over is," zei ik hem vrolijk, mijn lichaam naar hem toegebogen, mijn ogen keken naar hem op. "Zullen we zo een spiegel opzoeken?" Mijn aandacht gleed weer naar zijn warme huid, waar mijn handen zo dichtbij waren en ik verfde in gedachten verdwaald verder.

[ bericht aangepast op 23 maart 2017 - 22:16 ]

---

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Alexei Theodore Carter “And in the end, we were all just humans... drunk on the idea that love, only love, could heal our brokenness.” ‘Hmm, dat hangt er vanaf. Ik kan altijd doen alsof ik bang ben, zodat ik een goed excuus heb om je hand vast te pakken en mijn gezicht te verstoppen in je shirt.’ Ze haalde nonchalant haar schouders op en ik grijnsde geamuseerd naar haar. ‘Dus er is maar één manier hoe je daar achter kan komen.’ Ik grinnikte en wilde wat antwoorden, maar ze ging alweer verder met praten. ‘Of…’ Ze grijnsde iet wat ondeugend naar me en ik hield mijn hoofd een tikkeltje, vragend scheef. ‘Of misschien vraag je dit juist, zodat ik jou misschien wel kan beschermen tijdens het kijken van een horrorfilm.’ Ik schudde mijn hoofd.       ‘Ik verzeker je dat ik niet bang ben voor horrorfilms – dus wat denk je ervan, een keer een horrorfilmavondje doen?’ stelde ik glimlachend voor.       ‘Ik zal er over nadenken. Je merkt het vanzelf wanneer je wakker wordt zonder arm,’ antwoordde ze op mijn compromis en ik zuchtte quasi-verslagen. ‘Anyway, ik ben wel benieuwd wat voor drankje jij mij zou voorschotelen.’ Ze verstrengelde haar vingers met de mijne en trok me mee naar de bar. ‘En vertel eens Alexei, wat doe je zo al in het saaie, dagelijkse leven?’ Ik pakte een fles rum en schon dit in een glas. Ik gooide er onder andere nog wat limoensap en ijs bij.       ‘Voilà, een mojito voor pr– madame,’ verbeterde ik mezelf snel en glimlachte onschuldig. ‘Nou tot voorkort was ik een rechtenstudent en ik heb recent nog mijn master afgesloten.’ Ik haalde mijn schouders wat op. ‘Voor de rest surf ik graag en deed ik een lange tijd aan basketbal. En jij?’ 24 • Net afgestudeerd • Amerikaans • LA • Feest/Tuinhuis • Leia

---

I just caught the wave in your eyes

     

• Yoga instructor • Twenty-six • • Gazebo with Jackie •

Ik weet niet hoe lang we al aan het praten zijn, mijn tijdsbesef is helemaal verdwenen. Het enige waar ik nog gevoel voor heb is het gesprek dat gaande is tussen Jackie en mezelf; de manier waarop haar neus krult als ze hard moet lachen, hoe ze steeds staat de popelen om in te springen in het onderwerp maar ook met grote ogen kan luisteren naar wat ik te zeggen heb. De muziek maakt het er niet altijd makkelijk op om elkaar te verstaan, maar het feit dat we beiden genoeg moeite doen is al genoeg.
Hoewel ik zelf een broer en zus heb, heeft zij zo mooi kunnen beschrijven hoe het is om enig kind te zijn dat ik bijna het gevoel heb het zelf te mogen ervaren hebben. En ook haar opvoeding verschilde in uitvoering maar bleek fundamenteel behoorlijk op die van mij. Ik zou bijna een beetje het idee krijgen dat ik deze dame al jaren ken.
Ondertussen heb ik helaas ook de bodem van mijn drankje bereikt, en wanneer ik om me heen kijk om te zien of ik Safiya ergens kan bespeuren merk ik dat sommigen al veel dieper in het glas gekeken hebben dan ik. Ik kan niet zeggen dat ik jaloers op ze ben, maar soms mis ik die lichthoofdigheid nog wel, het kunnen lachen om dingen die in essentie helemaal niet eens zo grappig zijn. Waarschijnlijk zal dat gevoel nooit helemaal verdwijnen.
Net wanneer ik mijn hoofd terug wil draaien in de richting van Jackie wordt het opeens muisstil en pikkedonker. Gedurende een moment lijkt iedereen zijn adem in te houden, tot ik wat verderop enkele crewleden hoor mompelen over de elektriciteit. Waarschijnlijk een stroompanne. Automatisch laat ik mijn hand in die van Jackie glijden, waarna ik wat dichter bij haar ga staan. Nu de felle lichten er niet meer zijn, lijken mijn andere zintuigen op scherp te staan. Ik hoor haar gejaagde ademhaling en voel haar lichaamswarmte in de lucht hangen.
"Ik ben vlak bij je," fluister ik haar toe, dichter bij haar oor dan ik dacht, en voel een pluk van haar haren langs mijn lippen gaan. Ik knijp haar hand nog wat steviger vast en probeer me te herinneren waar de bar ongeveer was. Met één hand voor me uit en de andere stevig om die van Jackie geklemd schuifel ik voetje voor voetje naar voren. Ik kreun een keer als ik met mijn buik tegen de bar aan loop, juist ja - lager richten, Roz. Ik sla er enkele keren op met mijn vlakke hand om de aandacht van de barman te trekken.
"Mag ik misschien mijn gitaar?" vraag ik met een glimlach in mijn stem.
Na wat gestommel en gevloek voel ik een hand zoeken naar de mijne en eens die gevonden is wordt mijn geliefde instrument er in gestopt. Ik laat hem even op de toog liggen en neem voorzichtig beide heupen van Jackie beet, waarna ik haar opnieuw op een krukje til.
"Ik ben er nog steeds," zeg ik zachtjes. "Blijf gewoon naar mijn stem luisteren," spreek ik haar stilletjes toe. Ik neem mijn gitaar en schraap mijn keel een keer.
"Hé, Darryl! schreeuw ik, niet wetend waar mijn maatje zich bevindt. "Laat nu maar eens je dansmoves zien!"
Ik voel een keer tot ik de goede snaren gevonden heb en zet dan een aanstekelijk deuntje in. Met mijn heup geef ik een speelse tik tegen het been van Jackie.

[ bericht aangepast op 8 april 2017 - 20:15 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Finnegan Maxwell Mitchell 23 || Veterinary Student || Gazebo/party || Bothering Mikey . Ik had het nog een hele tijd gezellig gehad met Robin, tot er zich een groep om ons heen begon te vormen en we elkaar een beetje kwijt raakten in het feestgedrang. Ik was dan maar bij de bar nog wat drankjes gaan halen voor me, myself and I. Ik houd er namelijk wel van op z'n minst een beetje aangeschoten te zijn tijdens een stevig feestje. Het maakt de ervaring, naar mijn bescheiden mening, zoveel leuker. Ik had een beetje gedanst, af en toe een praatje geslaan en hier en daar nog iemand van een mooi likje verf voorzien. Inmiddels hang ik zelf ook al helemaal vol, maar dat deert me niet het kleinste beetje. Ik laat mijn blik het tuinhuis rond gaan, terwijl ik mijn ogen probeer te dwingen hun focus te vinden. Als ik een spiegel spot merk ik op dat mijn haar inmiddels een beetje overhoop gaan liggen is en ik doe mijn best het weer in model te krijgen. Wanneer ik echter in de gaten krijg dat mijn reflectie mijn handelingen helemaal niet reflecteert besef ik dat er ook absoluut geen sprake is van een spiegel, maar dat ik gewoon mijn allerliefste broertje gespot heb. Oepsie. Ik sluit de afstand tussen ons in, waarbij ik me een beetje miscalculeer en weinig elegant tegen Ruaidhrí aan bots. "Heeeeeeeeeeeeeeeeeeey, Mmmmmmikey," grinnik ik terwijl ik mijn armen om hem heen sla. "Heb je me gemist?" Zonder erbij na te denken wrijf ik mijn wang langs die van hem. Hm. Eén van ons mag zich wel eens gaan scheren. Stoppels zijn niet fijn. "Heb je -" Ik houd een hand voor mijn mond als ik een boertje moet laten. "Heb je al een leuke dame gevonden? Wie is het? Zeg op, niet verlegen zijn, broertje." Als ik door krijg dat ik aan het ratelen ben tegen die arme stakker laat ik hem weer los en leg een vinger op mijn mond terwijl ik een sussend geluid maak, om mezelf het zwijgen op te leggen. "Wat is Long Island Ice Tea?" vraag ik mezelf luidop af, gezien ik eigenlijk geen idee heb wat ik eerder naar binnen kapte. Ik begin te vermoeden dat het een heel stuk minder onschuldig is dan het klinkt. "Misschien moet ik - oooooeeeeeeeeeeh." Wanneer de lichten uit gaan zie ik nog steeds vlekjes voor mijn ogen dansen. Ik gooi opnieuw mijn armen om mijn broertje heen, om hem niet kwijt te raken.

[ bericht aangepast op 8 april 2017 - 20:42 ]

---

Bicycle, unicycle, unitard. Hockey puck, rattlesnake, monkey, monkey, underpants.

Ruaidhrí Michael Mitchell
23 || History Student || I don't like crowds, or loud noise. Thank God that's over. || Uncomfortable and tired at the party || Max
Het was nog wel een tijdje gezellig met de groep, maar zeker toen ze me dwongen te dansen, trok ik me snel terug naar een rustiger hoekje. Ik kon niet dansen, voelde me er niet comfortabel bij, zeker omdat iedereen lol leek te hebben behalve ik. Ik bleef wat ronddwalen opzoek naar iemand die hier ook weinig zin in had, maar ik vond niemand. Ik bleef dus maar wat staan en rustig lauwe biertjes drinken tot ik mijn broer naar me zag kijken. Ik wilde hem wenken, maar hij bleef vooral aan zijn haar plukken, voor hij onhandig op me af zwalkte en zich min of meer tegen me aan wierp. Hij stonk naar drank en zijn woorden en adem maakte me alleen maar duidelijker dat hij heel erg veel had gezopen. Ik rpobeerde hem rechtop te houden, maar hij was toch een stukje zwaarder dan ik door zijn spieren, die ik niet had, waardoor ik mezelf tegen d muur liet drukken, om te blijven staan. Hij mompelde iets, wat niet echt over de muziek heen kwam, voor hij zijn beschilderde wang langs die van mij haalde. Zijn mond was nu wel dichtbij genoeg om alles te horen wat er uit zijn mond kwam, inclusief een boer. "Getver, Max" bracht ik uit voor hij over dames begon. Ik had Max nog nooit zo bezopen gezien en om eerlijk te zijn had ik het ook liever nooit gezien. Hij zette zich volledig voor schut. Ik liet hem doorratelen, tot hij me uiteindelijk losliet en een vinger op zijn eigen lippen legde. Hij was echt heel erg van het padje af. Zeker toen hij begon over Long Island Ice Tea. Die fout had ik een keer gemaakt, maar ik was verre van zo ver gegaan als hij. "Tering, Max. Hoeveel heb je er op?" Ik had mijn zin amper uitgesproken, of de lichten en de muziek gingen uit. Was het feestje zo vroeg afgelopen? Ik vond het vreemd, maar niet erg. Misschien hadden de natives geklaagd, al leek me dat erg onwaarschijnlijk. Max klampte zich weer aan mij vast, terwijl ik mijn ogen aan het donker liet wennen. "Kom. Ik breng je naar bed." met die woorden probeerde ik mijn bezopen broer tussen alle andere zuiplappen uit te krijgen, maar als schijbaar enige nuchtere persoon in dit hele spel, was het een stuk moeilijker dan gedacht. Bij de deur zette ik hem op een stoel, om zelf ook even mijn spieren rust te geven, voor ik hem mee naar de jongensslaapzaal zou slepen. Nu het stil was wilde ik er gebruik van maken door vlug te gaan slapen, voor iemand het wist te fixen, al achtte ik het IQ hier niet hoog genoeg dat velen dat zouden kunnen, je kon altijd beter het zekere voor het onzekere nemen. "Max, kan je zo bij de trap meewerken? Ik ben niet zo sterk als jij." mompelde ik, terwijl ik rondkeek naar alle dronkenlappen, terwijl iemand op een gitaar was beginnen te spelen. Dat kon ik nog wel waarderen, maar voor mij was dit feestje echt al lang over.

---

Bowties were never Cooler

---

---

Alexei schudde zijn hoofd. ‘Ik verzeker je dat ik niet bang ben voor horrorfilms – dus wat denk je ervan, een keer een horrorfilmavondje doen?’       ’Oooh, daar houd ik je zeker aan,’ grijnsde ze. ‘Maar geen enge films met zombies dus, want dan knijp ik je hand wel degelijk fijn en ik denk dat zowel mijn als jouw verzekering dat niet dekt.’       Ondertussen waren ze naar de bar gelopen. Leia zag zichzelf niet als een drankorgel, en had ook geen alcohol nodig om plezier te kunnen maken, maar een drankje kon er altijd in. Bovendien, hier was het gratis. In de echte wereld was drank, vooral mix drankjes, erg prijzig. Bier vond ze ook prima, maar eerlijk? Waarom bier kiezen, als je ook luxere drankjes kon nemen, for free?       ‘Voilà, een mojito voor pr– madame,’ Leia gaf hem een schouderklopje toen hij zichzelf verbeterde. Hij had in elk geval smaak voor drank. ‘Nou tot voorkort was ik een rechtenstudent en ik heb recent nog mijn master afgesloten. Voor de rest surf ik graag en deed ik een lange tijd aan basketbal. En jij?’       ’Ik voetbal en fitness. Ik heb een miniatuur geit als huisdier, ja echt. Ik haat het om te moeten plassen als in het openbaar vervoer ben. Ik heb een zwak voor motors en stiekem ben ik dol op lelijke kersttruien. Mijn vrienden beschuldigen mij er van dat ik ze spaar. Verder vind ik het erg leuk om mensen als een kussen te gebruiken, dus je bent gewaarschuwd. Oh, en ik ben dol op mijn kinderen.’ Beseffende hoe dat laatste over kon komen, praatte ze snel verder. ‘En met dat bedoel ik de klas die ik lees geef, ik heb zelf geen kinderen, don’t worry. Ik studeer Special Education en de kinderen uit mijn stage klas zijn echt absolute schatjes. Eén van de jongens heeft zelfs een brief geschreven die ik aan mijn perfect match moet geven,’ grinnikte ze, waarna ze van haar drankje sipte. ‘Hmm, smaakt goed. Misschien dat ik het je nu wel vergeef dat je mij eerder princess noemde.’ • • • De tijd ging sneller voorbij dan ze dacht, waardoor ze uiteindelijk twee uur later nog steeds met Alexei praatte. Ze waren net in het midden van een (dronken) gesprek over de film Mama, toen de lichten ineens uit sprongen.       ’Plottwist, we zitten zelf in een horror film,’ murmelde Leia. ‘Are You the One was slechts een cover. Het zal niet lang duren of we horen een kettingzaag. Ik zal je alvast een tip geven, vlucht niet naar de zolder of kelder.’ De drank zorgde er voordat ze zachtjes giechelde. Ondanks dat ze vlak naast elkaar zaten, begon ze met haar hand te voelen of hij er nog was, waardoor ze hem per ongeluk voor het hoofd sloeg. ‘Oopsie.’ Ze zocht zijn hoofd nogmaals op, ditmaal voorzichtiger, en drukte een kusje op zijn wang. ‘Zo.’

[ bericht aangepast op 9 april 2017 - 6:50 ]

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Hij was zo lief. En hij vertelde zo goed, waarbij zijn warme stem mij haast hypnotiseerde en zijn lippen bewogen op het ritme van zijn woorden.       Net toen ik Roz wilde zeggen dat ik even een toilet ging opzoeken, ging het licht uit, en de muziek. Het was hartstikke donker en voor even heel erg stil. Ik hoorde Roscoe's ademhaling, maar overschaduwde het vanzelf met mijn eigen geluid.       "Oh my God," piepte ik met hoge stem, "dit vind ik echt écht niet leuk."       Voordat ik mijn handen in Roscoe's arm had kunnen klauwen, in een verwoede poging naar standvastigheid in het zwart, gleed zijn hand al in die van mij. Zijn warmte straalde uit naar mijn lichaam, waardoor ik het idee had dat hij dichterbij was komen staan. Zijn aanwezigheid kalmeerde mij een beetje, waardoor ik een lange, maar trillerige zucht uitsloeg.       "Ik ben vlak bij je." Zijn stem was vlakbij mijn gezicht en voor een kort aangeschoten moment dacht ik aan zijn lippen, zo dicht bij de mijne. Kippenvel gleed over mijn armen en vlug keek ik om mij heen, in een poging om mijn ogen aan het donker te laten wennen. Ik wist echter dat het onbegonnen werk was, mijn nachtzicht was echt heel slecht.       Zijn hand hield mijn hand nog steviger vast, voor hij begon te lopen. Ik kon niet anders dan mijn lichaam dichtbij het zijne houden, zijn schouder beschermend voor mij.       Ineens klonken er drie luide klappen en geschrokken duwde ik mijn lichaam tegen dat van Roz.       "O my god," stootte ik half gefluisterd uit. Rocoe's stem haalde mij weer uit mijn opgestegen paniek en mijn blik verloor ik in de duisternis.       Ik merkte hoe nodig ik moest plassen, de druk in mijn buik voerde zich op, deels geholpen door de angst. Ik probeerde de steken te negeren en mij te focussen op het overwinnen van het donker.       Ineens voelde ik de warme handen van Roz op mijn heupen, mijn adem stokte in mijn keel. Hij zette mij op de kruk - ik voelde me klein en heel erg fijn - en hij verzekerde mij dat hij er nog was.       "Hé Darryl!" Ik schrok weer van zijn plotse harde stem, maar kon mij vervolgens kalmeren met het geluid dat hij aansloeg op zijn gitaar. De muziek herkende ik direct, maar zijn stem en vingers op de snaren maakten het zo eigen. Een glimlach drong door op mijn gezicht, ondanks de verstikkende duisternis.       Zijn heup sloeg zacht tegen mijn been en mijn wangen trokken zich nog meer op. Met een brede grijns begon ik zacht mee te klappen op het ritme.       Eenmaal het liedje afgelopen was en mijn schouders ontspannen waren gleed ik van mijn kruk af. Mijn lichaam kwam tegen dat van Roz aan, maar ik probeerde er niet teveel aandacht aan te schenken.       "Sorry, ik wil heel graag meer van je horen, maar ik moet echt super nodig naar de wc," vertelde ik hem gehaast. Ik draaide mij in een richting waarvan ik dacht daar de deur moest zitten en zag hem open gaan, het licht van de nacht buiten gaf mij een oriëntatiepunt.       "Dit gaat lukken, hoor. Tot zo," zei ik net iets te vrolijk tegen Roscoe. Ik hield me in om er een zachte 'hoop ik' aan toe te voegen en schuifelde naar de uitgang.       Eenmaal bij de deur schrok ik van een staande schaduw, liet mijn ogen eraan wennen en merkte toen dat ik iemand aan stond te staren.       "Sorry, ik zie echt heel slecht in het donker, dus ik zie niet wie je bent." Een schril gelach kwam uit mijn keel en ik wist gewoon dat iedereen hoorde dat ik bang was.       "Dit klinkt misschien raar, maar wil je misschien meelopen naar het toilet? Ik ben bang dat ik schrik van enge mensen in het huis, of in het zwembad val."

[ bericht aangepast op 9 april 2017 - 9:37 ]

---

Continue to share your heart with other people even if it has been broken.