Once Upon A Time (speeltopic) ~7 - Speeltopics

Het was een mooie dag in Storybrooke, alle vloeken waren verbroken en de doden waren weer tot leven gekomen. Mensen uit alle werelden waren samen, kinderen speelde buiten en volwassenen kletsen samen.

De dagen werden slechter er liep een moordenaar rond die ze niet kunnen pakken, tegelijkertijd belanden er veel mensen in het ziekenhuis, er zijn vloeken bezig. Zouden ze het nog wel kunnen redden?

De vloek is uitgesproken en iedereen is vergeten wie hij is. Hoe loopt dit af?

[ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 18:59 ]

obsessive rage

Inktzwart schreef:

Peter Pan
King of Neverland/The Pied Piper
,,Maybe one of them doesn't make the trip back.''

---

Ik grijns bij Rumple's reactie. 'Dan is het vast ook niet erg als ik het nu van haar ga pakken.' zeg ik. De eerlijkheidsspreuk is maar tijdelijk, dus weet ik vrij zeker dat Vittoria het wel heeft. Zo kijkt hij, misschien zou een ander het niet zien, maar mij houdt hij niet voor de gek.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

JoSnape schreef:
(...)
Alweer te vroeg

obsessive rage

Rumplestiltskin
Ik keek verwonderend naar Jo toen ze het voor me opnam, was ze dan toch anders dan ik dacht? zou ze dit ook doen als ze haar hart nog had? daarna keek ik naar Pan. 'Als ze het zou weten zou ook zei het je nooit vertellen, waarom wil je dat boekje eigenlijk weer hebben Pan?' vroeg ik aan hem.

obsessive rage

Jo
"Pan, alsjeblieft... Waarom vraag je het haar niet gewoon aardig? Misschien wil ze het wel aan je geven... En wat is er met Neverland?"
Vroeg ik nieuwsgierig.

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Jo, een ding wat je over Pan moet weten is dat hij er nou eenmaal van houdt om mensen pijn te laten leiden'.' ik kijk hem aan. 'Mijn dochter heeft me op het hart gedrukt dat ik het nooit maar dan ook nooit aan haar zal vragen, dat ze pijn zou leiden om te zorgen dat ik niet teleurgesteld in haar zou zijn.'
Ik keek hem aan.
'En als je haar wat aan doet zal ik altijd achter je blijven aangaan en ooit op een gruwelijke manier vermoorden als je op je zwakst bent.' zeg ik grijnzend.

Late again

[ bericht aangepast op 14 juni 2016 - 19:17 ]

obsessive rage

obsessive rage

Rumplestiltskin
Ik grijnsde ookal moest ik me aan de tafel vasthouden om overeind te komen.
'Vertrouw nooit een dark One dearie, vertel me eerst maar eens wat je er mee wilt.'
Waarom moest hij nou mijn magie weg halen gelijk is mijn been ook veel slechter geworden.
'Jo wil je alsjeblieft mijn wandelstok halen?'

Jo
"Jo wil je mijn wandelstok halen?" vroeg mijn vader, "Ja hoor, tenzij P.A.N je dan pijn gaat doen..." zei ik, boos kijkend naar Pan.
Want volgens mij heette hij Pan, dat zei pap tegen hem...

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Bedankt lieverd ga maar snel ik kan wel voor mezelf zorgen.' Zeg ik tegen haar oké eigenlijk kan ik dat nu niet maar ik wil ook Vittoria niet roepen ondanks zei op dit moment het enigste met magie is die het tegen Pan kan opnemen.

obsessive rage

Jo
Snel pakte ik de wandelstok en rende terug, "Hier..." zei ik en wende me weer tot Peter, "Je gaat hem en Vittoria niets aandoen!" zei ik boos en ging een stap opzij. Ik wist niet eens wie dat meisje was...

het is Schoonheid zelf op zichzelf eeuwig eenvormig met zichzelf [Plato, Symposium, 211b]

Rumplestiltskin
'Odi?' Zei ik zachtjes
'Jo niet doen je brengt je alleen maar in gevaar, ga Vittoria halen die is buiten met Jens.'