De huiselven om hun heen waren nog altijd druk bezig met van alles er liep bijvoorbeeld een huiself met een borden vol eten die hij balanceerde op één hand, een ander zat in een hoekje iets te breien dat leek op een sok maar gaten en bobbels had op de verkeerde plekken. Afgezien van het handjevol huiselven die stiekem naar de twee jongens die in hun keuken stonden. Bijna alsof waar ze naar aan het kijken waren zo'n verschrikkelijke dreuzel tv serie was. Zouden ze het deze aflevering redden? Zouden ze uit elkaar gaan? Zouden ze ooit weer samen komen?
Maar de twee jongens hadden waarschijnlijk deze huiselven niet opgemerkt, en anders hadden ze op het moment wel andere dingen aan hun hoofd, als je er bij was geweest had je ze beide een harde klap tegen hun achterhoofd gegeven en verteld dat ze ontzettend dom bezig waren en elkaar gewoon moesten zoenen. Ze waren zo verliefd op elkaar, en zelfs als ze dat zelf niet doorhadden waren er genoeg mensen in Hogwarts die dat duidelijk konden zien. Maar zoals de uitdrukking zegt:
Liefde maakt blind
Wanneer Sirius plotseling op springt en er daarbij voor zorgt dat de schaal koekjes naast hem op de grond valt rennen er direct een paar huiselven op af, de huiselven die net nog naar de twee hadden staan kijken waren er natuurlijk als eerst aangezien die het hadden zien gebeuren en raapten samen met Sirius de koekjes op en brachten hem al snel weg. Ik zweer dat ik één van de huiselven, een ietwat mollige, ietwat chagrijnig kijkende huiself die eruit zag alsof hij toen hij zijn sokken aan het uitzoeken was zijn ogen dichtgedaan had, aan zijn linker voet had hij een bruinige sok en aan zijn rechter een regenboogkleurige die een beetje leek op een paar die Remus ook had iets hoorde mompelen dat leek op 'kus hem nou gewoon', maar het was onverstaanbaar voor zowel Sirius als Remus.
Ook Remus is opgesprongen en deed een poging tot helpen met opruimen maar tegen die tijd waren alle koekjes al opgeruimd.
Toen ze elkaar weer aankeken zagen ze er beide uit alsof zowel Sirius als Remus elk moment een paar tranen konden laten, Sirius huilde bijna nooit, hoe vaak had Remus hem zien huilen? Misschien één keer in de tijd dat ze elkaar nu kennen, het feit dat zijn ogen nu rood zijn en hij eruit ziet alsof hij op het punt staat nog meer tranen te laten verbaasd Remus dan ook een beetje. Op dit moment was het enige dat hij graag wilde zijn armen om Sirius heen slaan en hem vertellen dat alles goed kwam, maar het was alsof hij zich opeens niet kon bewegen en toen hij probeerde te praten en zijn mond opendeed kwam er niets uit en sloot hij hem al snel weer.
Het leek alsof ze tegelijkertijd hun mond opendeden om iets te zeggen om hem vervolgens weer te sluiten zonder een woord uitgebracht te hebben. Maar de volgende keer dat Sirius zijn mond opendoet komt er meer uit dan alleen lucht:
‘Ik… hoop dat je een l-leuke avond hebt met je date,’ zegt hij waarna er tranen over zijn wangen beginnen te stromen daarna weet hij nog 'ik moet gaan' uit te brengen terwijl hij zijn tranen ruw wegveegt. Hij zegt nog sorry en draait zich dan om.
Remus opent zijn mond meerdere keren om hem vervolgens weer te openen, opzoek naar woorden. Maar welke woorden? Welke woorden moest je gebruiken wanneer je van de jongen voor je hield maar er iets tussen stond dat je niet kon verklaren? Misschien stelde hij zich wel gewoon aan? Hij had gewoon nog een beetje tijd nodig om alles op een rijtje te krijgen.
Doe nou iets! Je verliest hem! Ging er door Remus' hoofd terwijl er nu ook een paar tranen over zijn gezicht stroomden. Daar stonden ze, beide huilend in de keuken van Hogwarts, waar het grootste gedeelte van de huiselven nu eventjes hun werk opzij hadden laten liggen en naar ze keken.
Niet wetend wat Remus nu moest doen pakte hij Sirius pols, zodat hij zich om zou draaien en niet bij hem weg zou lopen. Als hij nu weg liep.. was alles dan over?
'Ik-' wist hij nu uit te brengen, eigenlijk niet wetend wat hij nog meer kon zeggen, nog altijd opzoek naar woorden.
'J-ij' was het volgende woord dat onder een snik zijn mond verliet.
'Wij'
oke genoeg met de persoonlijke voornaamwoorden Remus, zeg iets dat langer is dan 3 letters ging er door zijn hoofd.
'I-k wil je niet kwijt' bracht hij vervolgends uit.
Achterin de keuken was een zachte 'awh' te horen, maar toen Remus zich kort naar het geluid toe omdraaide waren alle huiselven al weer druk aan het werk.
[I'm lost, I don't know if this was the right thing for him to say but I did write like 800 words in a moving van so that should count for something]
Don't be like the rest of them, darling
