• Clark Stables


    Op één van de bekendste Britse paardenstallen wordt dit jaar een uitwisselingsprogramma georganiseerd voor jongeren tussen de zestien en twintig jaar. De jongeren leren met paarden omgaan en leren rijden in hun discipline naar keuze, of de discipline die zij toegewezen hebben gekregen. Een deel zal al kunnen rijden en zal enkel beter gaan leren rijden, terwijl het andere deel vanaf de basis begint. Het jongere personeel en enkele vrijwilligers van Clark Stables krijgt ieder een partner toegewezen die zij moeten helpen en begeleiden gedurende de periode van een maand. Het is dan ook de bedoeling dat het personeel een band ontwikkelt met de jongeren van het programma. Het doel van het project is dan ook een vriendschap en vooral dat de jongeren (beter) leren rijden en omgaan met paarden. Sommige jongeren zullen hier heen gestuurd zijn door hun ouders terwijl anderen zich enthousiast opgegeven hebben.

    Rollen
    Personeel en vrijwilligers
    EthereaI — Emma Alissa Jackson [1.4] — Dressuur en Springen
    Blurrieface — Charlotte Erin Cassidy [1.5] — Dressuur
    CiriOfRivia — Cyrilla Sophia Estelle Chevalier [1.4] — Dressuur

    Necessity — John Christian Ward [1.2] — Dressuur
    LukeRHemmings — Finnegan Jasper Bell [1.2] — Springen (en dressuur)
    Balloo — Charlie Dean Miller [1.4] — Dressuur (en springen)

    Jongeren van het uitwisselingsprogramma
    LoveEeyore — Ella Ninette Thomson [1.2] — Dressuur
    The_Glue — Ruby Dyani Wade [1.2] — Springen
    Curia — Evry Maria Patterson [1.6] — Springen

    RheagaI — Nordin Rhys Williams [1.2] — Dressuur
    Voldemortx — Daniel James Lahey [1.6] — Dresuur
    Shinoa — Christopher Jonathan Montgomery [1.5] — Springen en Dressuur

    Indeling begeleiders
    Emma — Nordin
    Charlotte — Christopher
    Cryllia — Daniel
    John — Ella
    Finnegan — Ruby
    Charlie — Evry
    Dit lijstje is zo ver mogelijk gemaakt op volgorde van inschrijven, en daarna nog een keer nagelopen met disciplines en is dus random gemaakt.

    Rollentopic
    Praattopic

    Regels RPG
    — Minimaal 200 woorden per post.
    — Reageer met regelmaat.
    — Denk goed na voordat je je inschrijft, het zou jammer zijn als het RPG al snel doodloopt.
    — Je hebt drie dagen om de opzet te maken aan je personage, en daarna nog twee dagen de tijd om je personage af te maken. Als dit langer duurt vervalt je rol zonder pardon.
    — Alleen ik (EthereaI) open de nieuwe topics, tenzij anders aangegeven.
    — Houd jongens en meisjes, uitwisselingsstudenten en personeel, gelijk.
    — Wees Realistisch
    — Er is geen personage limiet, maar neem er niet meer dan je aan kan. Wel geldt dat je bij meerdere personages van beiden geslachten minimaal een personage moet hebben.
    — 16+ is toegestaan, maar meld het wel even aan de bovenkant van je post.
    — Maak een volledige post, dit betekend dat er word verwacht dat je een foto van je faceclaim, de naam van je personage, de naam van het paard van je personage en je post- post.
    — Sluit niemand buiten.
    — Zonder toestemming mag je andermans personages niet besturen.
    — Gelieve geen ruzie te maken.

    Regels Clark Stables en uitwisselingsprogramma
    — De stallen zijn vrij te betreden, maar wees er netjes.
    — Om zes uur (zowel 's ochtends als 's avonds) wordt er gegeten. Er wordt niet op je gewacht dus als je te laat bent ben je te laat en zal je zelf moeten zorgen dat je iets eet.
    — Ga netjes om met de paarden en je spullen. Wij ruimen het niet voor je op. Er wordt verwacht dat je je paard dan ook goed verzorgt voor- na- en tijdens het rijden.
    — Gooi geen afval weg op het stallen terrein.
    — Sta op tijd op om je paard te voeren, dit wordt enkel op zondag gedaan door ons. De rest van de dagen zal je zelf je paard moeten voeren.
    — Mest de stal van je paard minimaal drie keer per week uit, waarvan minimaal een keer grondig (al het stro/zaagsel er uit en nieuw stro/zaagsel er in).
    — Ga netjes met elkaar om.
    — Schreeuw, ren en vecht niet in de stallen. Als je dit echt zo nodig moet doen doe je dat maar ergens anders, maar niet in de stallen of bij de paarden.
    — Om half twaalf zijn alle lichten uit en is iedereen in zijn eigen kamer.
    — Luister naar je begeleider.
    — Geen jongens en meiden bij elkaar op hun kamer.
    — Luister naar de aanwijzingen en waarschuwingen.
    — Houd je aan de regels.

    Belangrijke informatie over Clark Stables
    — Zowel iedere uitwisselingsstudent als ieder personeelslid verblijft gedurende het programma op Clark Stables. Er is een gebouw met voor ieder een kleine kamer en enkele badkamers. Meiden op de eerste verdieping, jongens op de tweede. Op de begane grond is een woonkamer, eetkamer en keuken te vinden.
    — Er zijn vijf rijbakken, twee dressuurbakken met een afmeting van 20x60, twee springbakken met afmetingen van 60x35 en een trainingsbak waarin o.a. ook vrijheidsdressuur wordt gedaan met een afmeting van 40x40
    — Er zijn verscheidene kleine weides en paddocks voor de paarden en ook enkele grotere paddocks en weides.

    Het begin
    Alle uitwisselingsstudenten zijn net aangekomen en zoeken hun begeleiders op/hun begeleiders zoeken hen op. Het is 14.30, 13 September en de meesten zullen kennis gaan maken of gaan rijden, anderen zullen een rondleiding geven. Dit hangt helemaal van de begeleiding, en de jongeren, af.

    [ bericht aangepast op 28 aug 2015 - 19:26 ]


    take me back to the basics and the simple life

    Ella Ninette Thomson
    Courage is being scared to death, but saddling up anyway
    Uitwisselingsstudent, 17, dressuur





    Jace verteld me dat het dragen van het zadel niks zwaarder is dan stallen mesten. Vreemde vergelijking... Hele vreemde vergelijking. Ik loop met hem mee het gebouw uit waar hij me vertelt dat we eerst langs de zadelkamer gaan en vanuit daar de rest gaan bekijken. Ja, dat was wel te begrijpen.
    Zodra we in de zadelkamer zijn aangekomen loopt hij naar een kast heen, waarschijnlijk de zijne, terwijl ik in de deuropening blijf staan en geduldig toe kijk hoe hij zijn deur probeert open te prutsen. Op het moment dat ik mijn mond wil openen om hem toch te vragen of ik moet helpen gaat de deur van de kast open dus ik besluit mijn mond maar even te houden.
    Hij verteld me dat het , inderdaad zoals ik vermoedde, zijn zadelkast was en dat verderop de spullen lagen van de paarden van Clark Stables zelf. Daar zou ik dus in de komende maand ook 'mijn' spullen moeten halen. Onthouden.
    "Doe je dit vaker? Is het standaard dat jullie.. "ja hoe moest ik ons noemen, studenten? Dat waren we niet echt. "Minder ervaren mensen onder je hoede nemen?"
    Ja zo kon ik ons allemaal wel noemen geloof ik. Mijzelf in ieder geval. En ik was wel nieuwsgierig of het vaker gebeurde en of hij vaker meedeed als begeleiding. Als ik hier een maand aan hem vast zat zou ik toch wat interesse moeten tonen, zelfs al was ik geen makkelijke prater.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    "JACE" JOHN CHRISTIAN WARD
    "You don't scare me. I ride a mare"
    Dressuur - Begeleiding - 21 - Widdow



    Ze vroeg of ik dit vaker deed met het begeleiden van anderen en ik kon aan haar zien dat ze zich toch wel moest dwingen om te praten tegen me, maar dat ze haar best deed om toch gewoon te praten.
    “Voor mij is dit in elk geval de eerste keer dat ik zoiets doe,” antwoordde ik haar. “Of Clark Stables dit vaker doet, weet ik eigenlijk niet. Zo lang loop ik hier ook nog niet rond,” vervolgde ik mijn antwoord.
    We vervolgden inmiddels onze weg richting de stallen, zodat ze kennis zou kunnen maken met de merrie die ik voor haar had uitgezocht.
    “Vertel eens iets over jouw ervaring met paarden en over wat je hier zou willen leren,” zei ik met een glimlach. Ik had natuurlijk wel al wat gegevens over haar ontvangen, maar ik wilde het ook graag uit haar mond horen en een bepaalde tijd rijden zei echt niets over hoe goed je was. Ik had al wel eens mensen zien rijden die volgens eigen zeggen al minstens vijf jaar reden, maar nog steeds niet fatsoenlijk konden galopperen. Ook wat ze hier zou willen leren, was voor mij van belang, want daar zou ik dan mijn lessen op kunnen aanpassen. Er was immers een groot verschil tussen willen werken aan het netjes afwerken van de basisfiguren, de ontspanning van het paard of bijvoorbeeld de travers.
    Ik was wel iemand die het vanuit het paard wilde doen, dus ook al zou ze er voor de oefeningen zijn, dat het paard ontspannen liep was toch het belangrijkste voor mij en we zouden daar dus sowieso aan gaan werken. Nageven vond ik ook een belangrijk onderdeel, want ik wilde dat het paard zijn hele lichaam zou gaan gebruiken en dat het paard er wat aan had dat wij erop reden. Het was een voorrecht dat we überhaupt op de rug werden toegelaten, dus was het onze taak om er alles aan te doen dat het paard er ook voordeel van had. Hard aan de teugels trekken zodat de kin op de borst kwam stond misschien wel leuk op het plaatje, maar goed was het zeker niet en dat was ook iets wat je niet moest proberen onder mijn begeleiding.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Ella Ninette Thomson
    Courage is being scared to death, but saddling up anyway
    Uitwisselingsstudent, 17, dressuur





    Terwijl we verder lopen en er stallen in zicht komen verteld Jace me dat dit zijn eerste keer is in het begeleiden aangezien hij hier zelf ook nog niet lang rondloopt. Ook vraagt hij me naar mijn eigen ervaring en wat ik graag leren wil. Ik denk even hoelang was het ook al weer.. "ik ben met mijn... 4de begonnen op een manege te lessen op shetlanders. Met mijn 7de heb ik mijn eigen pony gekregen " Vertel ik hem.
    "Ik heb altijd veel met hem gesprongen, veel lessen gevolgd maar aan dressuur weinig aandacht besteed. Het was veel springen en buitenrijden, ook op concours. Zo nu en dan vor de afwisseling een eker een dressuurproef ervoor maar dat is het ook.. Met mijn 12de heb ik hem weg moeten doen vanwege de scheiding van mijn ouders. " Zo vervolg ik mijn verhaal.
    "ik heb in de tussentijd wel pony's verzorgt van buren, wandelen, vrijheidsdressuur dat soort dingen maar waar ik qua rijniveau zit inmiddels, zou ik niet weten. Ik heb jaren niet gereden. "
    Wat wou ik hier graag echt leren, dat was een hele goede. Ik had er eerlijk gezegt nog niet eens zo zeer over na gedacht.
    "ik heb er nog niet helemaal over nagedacht wat ik nou echt zou willen leren. Mijn ouders hebben me opgegeven als verrassing. Daarbij weet ik dus ook niet precies mijn niveau en wat ik nog ken en kan. Dus ik kan wel zeggen dat ik het moeilijkste van het moeilijkste wil leren, maar dat heeft geen zin als je de basis niet kent. Daarom heb ik ook gekozen voor dressuurlessen, omdat ik denk dat het toch een soort basis legt die je nodig hebt in welke dicipline dan ook." Leg ik hem uit.
    Ja dat was wel ongeveer mijn antwoord. Het was in ieder geval de waarheid. Maar nu moest ik nog hopen dat hij het niet als een demotivatie op zou vatten dat ik niet precies wist wat ik hier wou leren. Ik was zo enthousiast geweest dat ik deze kans had gekregen dat ik me er helemaal ook niet druk om had gemaakt. En inderdaad wist ik ook niet waar ik nu stond en wat haalbaar was om te leren in een maand.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign


    Ruby Wade
    Uitwisselingsstudent - springen
    Al snel kreeg ik antwoord dat het goed was als ik op William zou gaan. Fynn vertelde me dat ik wat uit de buurt moest blijven, terwijl hij naar de weide liep waar zijn paarden stonden. De paarden waren niet te zien, maar zodra de man floot kwamen de drie dieren aangestormd. Ik keek met grote ogen toe terwijl hij William het halster omdeed. Ik zette een paar passen achteruit waarna de man het hek weer dicht deed en de andere paarden vertelden dat ze in de weide moesten blijven. Ik liep met hem mee naar de stallen, waar Fynn het paard vast zette aan twee ringen, en me vertelde dat ik wel kennis kon maken. Ik keek hem even benauwt na terwijl hij wegliep. Was dit nou wel zo'n goed idee geweest? Ik ademde even diep in en uit en liep toen richting de schouder van William naar zijn hoofd. Ik bleef even staan terwijl het paard me bekeek en zijn neus in mijn richting bewoog, maar het halstertouw liet het hem niet toe me aan te raken. Ik hield zijn oren strak in de gaten, en stak langzaam mijn hand uit. Maar toen ik hem wilde aaien - of een poging deed tot - gooide het paard zijn hoofd omhoog en snoof verontwaardigd. Ik trok mijn hand terug en glimlachte toch een beetje. "Ja, mij ken je niet he?" zei ik op zachte toon tegen het paard. "Maar ik doe je niets hoor. Ik ga zo op je rijden. Misschien is het dan handig als we elkaar al een beetje kennen voordat ik op je rug stap, niet?" Ik liet het aaien nog maar even achterwege, misschien hielp praten ook al, dat William aan mijn stem kon wennen.


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Finnegan 'Fynn' Jasper Bell


    "Dishonesty causes casualties. So get off your high horse and be honest with me."
    Springen - Begeleiding - 20 - Ben, William, Olivia, en Bain

    Ik liep rustig door de stallen naar mijn kluisje, met Bain naast me. Daar viste ik Willian's zadel, zijn hoofdstel, en zijn borsttuig uit. Zijn beschermers hingen aan de teugels, dus die hoefde ik gelukkig niet los mee te nemen. Ik gaf de hond ook nog wat om te dragen, en sloot toen het kluisje weer, zodat we rustig terug konden gaan naar mijn studente en paard. Toen ik aankwam zag ik haar op een klein afstandje staan en hoorde haar stem. Ze drong zich gelukig niet op, wat goed was. Ik hing de spullen op en aaide het paard even rustig over zijn neus, terwijl hij met zijn hoofd tegen mijn borstkas leunde. Hij kon heel lief zijn, hij was alleen vrij eenkennig. "Als jij je klaarmaakt om te rijden, gewoon wat dressuur en wat kleine sprongen, dan zorg ik dat hij klaar staat. Je mag sporen of een zweepje meenemen, maar als je ze misbruikt, of duidelijk niet nodig hebt, gaan ze aan de kant." zei ik tegen haar, terwijl ik het dekje op Will's rug legde, die me wat verward aankeek. Het bondje ging daar weer over, waarna ik de zadel op zijn rug tilde. Hij vond het nooit zo fijn om gezadeld te worden, waardoor hij nu wel alles wat bewoog probeerde te bijten, inclusief mijzelf. Ik gaf hem wel een paar verbale berispingen, waardoor hij gelukkig niet raak beet. Ik bond zijn borsttuig om, die straks wel goedgesteld zou worden, voor ik die vastmaakte aan de singel en hem aansingelde, wat nooit rustig ging met de hengst. Hij vond het duidelijk helemaal niets, waardoor ik het altijd maar vlot deed. Dit maakte het niet fijner voor hem, maar zorgde er wel voor dat het snel over was. Ik zorgde dat ook het borsttuig kwam te zitten en trok zijn benen uit, zodat er geen huid dubbel zou zitten bij de singel. "Als je straks een eigen paard hebt voor de tijd heen zal ik je precies uitleggen hoe alles hoort, maar dat is met Will niet handig." vertelde ik haar, voor ik de peeskappen en springkappen stevig vastmaakte, zodat ze hem zouden beschermen, in plaats van pijn doen. Ik twijfelde erover om hem ook nog een martingaal om zou doen. Ik zou hem zo wel pakken, voor de zekerheid. Hij was zoizo sterk, maar hopelijk gedroeg hij zich een beetje. Ik zou zo zijn hoofdstel in doen en dan kon ik eens goed gaan kijken wat ze eigenlijk kon.


    Bowties were never Cooler


    Ruby Wade
    Uitwisselingsstudent - springen
    Al snel kwam de man terug, hing de spullen van de hengst op en aaide het dier toen over zijn neus. William leunde met zijn hoofd tegen Fynn's borst, en ik glimlachte. Fynn vertelde dat ik me kon klaarmaken, en eventueel een zweepje of sporen mocht gebruiken. Ik schudde echter mijn hoofd. "Ik rij het liefst niet met zweep of sporen," zei ik met een zachte stem. Ik vond dat een paard moest willen lopen voor jou. Als je het moest aansporen doormiddel van slaan... Dan leek me dat niet heel goed. Ik liep naar de kamer waar ik mijn koffer had gezet en kleedde me snel om, pakte mijn cap mee en liep toen snel in rij kleding weer terug naar de man en het paard. Toen ik terug was, was Fynn net bezig met het borsttuig. William leek het allemaal niet heel prettig te vinden, haalde zelfs een paar keer uit met zijn tanden richting Fynn, maar hij raakte hem nooit. De man vertelde dat hij me alles goed zou uitleggen als ik een eigen paard aangewezen had gekregen, maar dat hij het met William niet zo goed kon uitleggen. Wat ik wel kon begrijpen. "Nee, dat is prima. Hij lijkt het optuigen niet heel leuk te vinden..." zei ik, terwijl ik langzaam toch wat dichterbij kwam. Eerlijk gezegd maakte dit me nogal benauwd. Als William al zo moeilijk deed tijdens het zadelen, hoe zou hij dan zijn onder het zadel? Zou het niet zo zijn dat hij me er meteen vanaf zou gooien? Wat zou Fynn dan niet van me denken?!


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Finnegan 'Fynn' Jasper Bell


    "Dishonesty causes casualties. So get off your high horse and be honest with me."
    Springen - Begeleiding - 20 - Ben, William, Olivia, en Bain

    Ik hoorde dat het meisje zeggen dat ze geen zweepje of sporen wilde gebruiken. Zelf had ik zeker mijn zweep alleen voor de zekerheid, als hij enorm opspeelde, en sporen meestal wel, zeker bij dressuur, om alles zo klein mogelijk te kunnen houden, en zo veel mogelijk verschillende hulpen te kunnen geven. Ik tuigde William vlug, maar wel correct op, want ik had, naast een pony, nogsteeds geen reservepaard op wedstrijden. Ik kon me dus geen voorkoombare problemen veroorloven. Toen ze terugkwam vertelde ik haar dat ik alles nog eens goed ging uitleggen, maar Will daar niet het paard voor was. Ik grinnikte zacht bij haar woorden. "Hij is gewoon een hengst die geen zin heeft zich in te spannen na zijn training van vanochtend, maar daarmee heeft hij heel erg veel pech." zei ik, voor ik het hoofdstel pakte. Het meeste van mijn mogelijke schurende tuig had een voering van wol, de singel en het zadel hadden een wollen bontje, ook het borsttuig had zo'n zacht laagje, en dus ook de beschermers en het kruispunt van de hoge Mexicaanse neusriem. Het bit was een normaal dubbelgebroken bit, wat erg licht in zijn mond lag. Ik moest niets hebben van al die gecompliceerde en mogelijk ongemakkelijke dressuurbitten en teugels. Ik haalde het halster van zijn hoofd en liet dat voor hem hangen, zodat er toch iets van een barrière was terwijl ik zijn hoofdstel toch met redelijk gemak in kreeg en alle riempjes bevestigde. Hierna maakte ik rustig het halster los en pakte de teugels vast. "Kom op. Cap op. Als het goed is staan er nog een paar sprongen, al zal ik ze wat lager zetten." Ik ging haar echt geen sprongen van 1.30 of hoger laten springen, zeker niet met Will. Als ze vandaag 1 meter zou springen, zou ze wel heel goed moeten zijn. Ik begon rustig te lopen richting een van de springbanen met het paard. Ruby zou vast volgen en anders bond ik het paard daar wel vast en ging haar dan weer halen. De martingaal had ik om mijn arm hangen, met welke ik Will vasthield. Ik hoefde hem als t rustig was niet vast te houden, maar vandaag was vreemd, dus ik speelde het op zeker.

    [ bericht aangepast op 17 okt 2015 - 20:14 ]


    Bowties were never Cooler

    "JACE" JOHN CHRISTIAN WARD
    "You don't scare me. I ride a mare"
    Dressuur - Begeleiding - 21 - Widdow




    Ella denkt even na voor ze me antwoord geeft. Met wat ze me vertelt kan ik wel redelijk een beeld vormen. Met vier jaar begonnen, op haar 7e een eigen pony, voornamelijk gesprongen en ondertussen al jaren niet gereden. Haar antwoord op mijn vraag wat ze hier wil leren bevalt me wel. Zij heeft tenminste door dat je eerst de basis moet kennen voor je verder kan en dat dressuur ook een zeer belangrijk onderdeel is van andere disciplines.
    Ik knik even instemmend voor ik antwoord geef. “Oké, dan beginnen we gewoon bij nul en kijken we wat je allemaal nog beheerst en vanaf daar werken we dan verder.”
    Inmiddels zijn we bij de stallen aangekomen en ik leid haar naar het paard die ik voor haar had uitgezocht, een leuk Friesje met veel potentieel. De merrie is al wat ouder en kent veel oefeningen en is daardoor de perfecte leermeester. Ondanks het feit dat ze een koudbloed is, kan ze echt heel veel en ze viel me meteen op toen ik een paard uitzocht voor mijn leerlinge, zelfs terwijl anderen me voor gek verklaarden want ze was ‘maar een koudbloed’. Wat mij ook zeker beïnvloed heeft bij mijn keuze voor haar is dat mijn eigen merrie, die echt een kreng is, haar nog wel accepteert.
    Als de merrie ons hoort aankomen, kijkt ze even op. “Dit is Veni Caelum,” stel ik haar voor aan Ella terwijl ik de merrie over haar hals aai. “Zij wordt de komende tijd jouw rijpaard. Ik wil je wel vragen om voordat je gaat rijden haar manen te vlechten zodat je ze niet kapot schuurt met de teugels. Weet je hoe een hengstenvlecht moet?” Ze had mooie, lange manen en dat wilde ik graag zo houden. Hoewel het niet mijn paard was, was ze tijdelijk mijn verantwoordelijkheid en ik wilde haar niet met kapot geschuurde manen teruggeven.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    [ AuntieBex --> S_Stilinski ]


    Ella Ninette Thomson
    Courage is being scared to death, but saddling up anyway
    Uitwisselingsstudent, 17, dressuur




    Ik knik instemmend zodra Jace me verteld dat we bij nul gaan beginnen en dan eerst kijken wat ik allemaal nog kan zodat we vanuit daar verder kunnen werken. Dat klonk inderdaad een stuk beter dan me direct op hoog niveau neer zetten waar ik waarschijnlijk niks van zou kunnen bakken.
    Eenmaal in de stallen loopt Jace in de richting van een fries die even opkijkt zodra we haar kant op komen lopen. Jace stelt haar voor als Veni Caelum en verteld me dat dit de komende tijd mijn rijpaard zal gaan worden. Ik steek mijn hand iets in de richting van de merrie, zodat ze de kans heeft om te ruiken en zelf de eerste stap te zetten naar kennismaking in plaats van haar direct te aaien. Ik kende het paard niet dus ik wist niet hoe ze zou reageren als ik gewoon direct aan haar kwam. Ik wist dat niet elk paard dat zomaar accepteerde.
    Een hengstenvlecht.. Hoe je deed ik ook al weer een hengstenvlecht. Simpele knotjes maken had ik vaak genoeg gedaan vroeger. Ik wist dat hij langs en op de manenkam werd gevlochten dus.. tegen de manenkam aan invlechten toch? "Naar wat ik zo weet moet je hem tegen te manenkam aan invlechten toch..? Ik heb het alleen nog nooit gedaan.." Antwoord ik Jace op zijn vraag.
    Ik begreep wel waarom hij de manen graag ingevlochten wou hebben. Ze waren prachtig lang en het zou erg zonde zijn om ze te verpesten.

    [ bericht aangepast op 20 okt 2015 - 16:50 ]


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign


    Ruby Wade
    Uitwisselingsstudent - springen
    Fynn antwoordde verder niet op het feit dat ik geen zweep of sporen wilde. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk, en dat gevoel bleef. Ik had ook niet het idee dat dat snel weg zou gaan. Misschien zou dat vanzelf gaan, als ik hier wat langer zou zijn. Ik hoopte het. Toen me dat gevraagd werd zette ik mijn cap op en liep met de man en het paard mee naar de springbak, waar nog wat sprongen stonden inderdaad. Het maakte me zenuwachtig. Natuurlijk was het niets nieuws. Ik sprong al langer. Ik wist dat ik kon springen. Het zou zo vast wel goed gaan. Misschien niet goed, maar dan op z'n minst oké.
    Ik bond mijn haar in een staart en kwam naast Fynn staan, terwijl ik opnieuw voorzichtig mijn hand naar William uit stak. "Is er nog iets wat ik moet weten over hem?" vroeg ik terwijl ik Fynn aankeek.

    Beetje kort, sorry


    You got teeth like a wolf, but you cry like a sheep

    Finnegan 'Fynn' Jasper Bell


    "Dishonesty causes casualties. So get off your high horse and be honest with me."
    Springen - Begeleiding - 20 - Ben, William, Olivia, en Bain

    William gedroeg zich nu vrij redelijk, maar ik had nog geen idee wat hij zou doen als het wildvreemde meisje op hem zou stappen. Ik aaide rustig wat over zijn neus tijdens het lopen. Ik stopte met lopen een stukje de baan in en eigenlijk meteen stond het paard ook stil. Ik keek naar mijn leerlinge en keek hoe ze weer haar hand uitstak naar mijn paard. Hij trok zijn hoofd weer wat weg. Ach, het was beter dan bijten. "Hij is erg eenkennig, wat je misschien wel hebt gemerkt. Een goed all-round paard, maar heel sterk en met een eigenwijze tik. Hou je teugels niet te kort, want dan maakt hij er een touwrekwedstrijd van. Contact is goed, maar zeker niet heel strak. Tijdens inrijden en dressuuroefeningen reageert die vaak niet heel fel, maar zodra hij op balken af mag is dat compleet over. Hou hem dus vooral rustig bij het inrijden." Ik maakte de beugels los, die nog op mijn dressuurlengte hingen. "Je moet maar even kijken hoe lang je ze wilt hebben. Ik zou met je knieën op het zadel in plaats van erin gaan zitten, gewoon voor stabiliteit. De sprongen waar we mee beginnen hebben geen verlichtte zit nodig maar hij kan daar wel eens andere gedachten over hebben." Velen vonden het slecht dat ik hem voor zichzelf liet denken hoe hoog hij moest springen als hij daarvoor de tijd had. Ik hielp hem altijd wel, en leidde zijn energie in de goede banen, maar hij moest de sprong maken. Ook kreeg ik nog altijd opmerkingen over het feit dat ik hem moest laten castreren, omdat hij gevaarlijk was. Ik nam nu gewoon voorzorgsmaatregelen en zolang hij naar mij luisteren vond ik het allemaal prima. "Als je eenmaal zit mag je op elke hand een paar rondjes stappen en draven om een gevoel voor hem te krijgen. Doe nog maar geen andere oefeningen, want ik ga de sprongen op de goede hoogtes zetten en daar reageert hij nog wel eens op." zei ik tegen Ruby, terwijl ik nog even over Will's neus wreef


    Bowties were never Cooler

    "JACE" JOHN CHRISTIAN WARD
    "You don't scare me. I ride a mare"
    Dressuur - Begeleiding - 21 - Widdow




    Ze stak haar hand uit naar de merrie en ik knikte goedkeurend. Ze drong zich niet op bij Veni Caelum, maar liet het initiatief komen van de merrie, die enthousiast haar neus tegen Ella’s hand duwde in de hoop dat ze eten bij zich had en anders een kriebel kon stelen. Ze was dol op aandacht en had geen problemen met vreemden, nog een reden dat ik voor haar had gekozen. Dat was bij mijn merrie wel anders. Daarom was ik blij om te zien hoe Ella nu de fries benaderde, zodat ik me tenminste geen zorgen hoefde te maken over hoe ze Widdow zou benaderen.
    “Ja, dat klopt,” antwoordde ik haar vervolgens. “Je leert het vanzelf.” Ik kriebelde de merrie even over haar hals en haalde vervolgens een hand door mijn haar.
    “Mijn kreng moet nog beweging vandaag,” zei ik tegen haar. Kreng was mijn koosnaampje voor haar, want hoe raar ze ook was, ik was dol op haar. Ik noemde haar de meest rare dingen en vaak ook niet echt aardige dingen, maar dat was nou eenmaal hoe ze was. Een echte koppige en trotse merrie. “Je mag als je wil wel met Veni bij in de bak komen rijden en dan kan ik vanaf het paard je aanwijzingen geven, maar als je liever hebt dat ik de eerste les op de grond sta, zullen we wachten tot morgen.” Ik kon me ergens voorstellen dat ze graag al op het paard wilde, maar ik kon me ook voorstellen dat ze liever had dat ik niet zelf ook op het paard zat, dus ik liet de keuze aan haar. Voor mij was het allebei goed, ik was toch niet van plan om echt in te grijpen, tenzij het echt nodig was en het haar met alleen mondelinge aanwijzingen te laten doen. En als het wel nodig was, zou ik altijd nog kunnen afstappen, al ging ik er niet vanuit dat het nodig zou zijn. Ze zou zich met Veni wel redden.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    Ella Ninette Thomson
    Courage is being scared to death, but saddling up anyway
    Uitwisselingsstudent, 17, dressuur




    Jace vertelt me dat een hengstenvlecht inderdaad bestaat uit het invlechten tegen de manenkam aan. Dan moest het goed komen, als ik mijn eigen haar kon invlechten zou dit vast ook wel lukken.
    Daarnaast verteld hij me dat zijn 'kreng' nog beweging moet... Kreng? Ik ging er vanuit dat hij het over zijn eigen merrie had maar kreng? Misschien dat ze die naam beter eer aan deed dan haar eigen naam.. Zodra ik te horen krijg dat ik eventueel vandaag al zou kunnen beginnen met rijden als ik dat wil weet ik niet direct een ja of nee antwoord eruit te gooien.
    "Vind je het niet lastig?." Vraag ik hem maar gewoon voor de zekerheid. "Ik wil heel graag weer beginnen met rijden hoor, daar niet van.. Maar ik kan me voorstellen dat je zelf je aandacht bij je training wil houden en ik heb gewoon veel te leren.." Het voelde gewoon alsof ik overal een uitleg bij moest geven voor mijn woorden. Als een soort verdediging om niet ongemotiveerd over te komen. Geen slechte eerste indruk achter te laten. Hij zou me toch een maand lang gaan begeleiden en dan kon ik maar beter laten zien dat ik wel echt wou.
    Ondertussen aai ik Veni over haar neus en hals nu ze zelf het initiatief genomen had om bij me te komen.
    Hij zou zelf bij op het paard zitten, anders zou het morgen worden. Het was niet zo dat ik niet graag wou beginnen met rijden. Maar ik had ook het geduld om eventueel tot morgen te wachten als Jace liever zijn aandacht bij zijn eigen paard hield. Wat volkomen te begrijpen was.
    En ik wist niet hoe de merrie onder het zadel was, of hoe ze überhaupt in omgang was en of ik me er wel mee kon redden zo na 5 jaar.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign

    "JACE" JOHN CHRISTIAN WARD
    "You don't scare me. I ride a mare"
    Dressuur - Begeleiding - 21 - Widdow



    Ze aarzelde heel erg zag ik, maar ik zag ook dat ze wel wilde rijden. Ze was niet ongemotiveerd of lui, ze wilde mij gewoon niet tot last zijn. Toch leek ze te denken dat ze overal uitleg bij moest geven om dat niet te lijken. Ik zag wel dat ze niet ongemotiveerd was, maar zij wilde dat toch wel duidelijk hebben.
    “Nee hoor,” antwoordde ik haar met een geruststellende glimlach. “Ik heb gisteren al een zware training gedaan, dus vandaag is het toch alleen maar een lichte training zodat ze haar energie kwijt kan en morgen niet ontploft.”
    Na Veni’s benaderpoging aaide Ella de merrie over haar hals en haar neus en ik bekeek het goedkeurend. Ze ging goed met dieren om en er was duidelijk te zien dat ze ervaring had met de omgang met paarden. Dat vond ik wel fijn. Dit had ik veel liever dan iemand die paarden als gebruiksvoorwerpen zag en ze alleen nuttig vond om op te rijden. Ik wist ook niet hoe ik een maand lang zou volhouden als ik zo’n type gekregen zou hebben. Met Ella mocht ik zeker niet klagen.
    “Ik zal sowieso vaker te paard lesgeven,” vervolgde ik. “Dan kan ik je bij dingen die nog niet helemaal lukken laten zien wat jij doet en hoe het paard erop reageert en hoe het anders hoort en hoe paard hoort te reageren. Ik heb dat zelf altijd wel fijn gevonden, want dan kan je ook echt zien wat je fouten zijn.” Ik had zo ook vaak les gehad. Dan werd er niet alleen gezegd dat het niet was zoals het hoorde, maar dan kon je ook echt zien wat het paard deed en hoe het hoorde, zodat er ook kon worden getoond wat je anders moest doen en dan voelde je het verschil ook echt wanneer het wel goed ging.
    “Kom er maar gewoon bij rijden,” zei ik daarna, want ik ging ervan uit dat ze te verlegen, onzeker of beleefd zou zijn om te zeggen dat ze toch wel bij in de bak wilde komen rijden. Ik zag aan haar dat ze eigenlijk wel wilde, maar aarzelde omdat ze mij niet wilde storen, dus wilde ik haar dat duwtje geven om toch te doen wat ze wilde.


    The purpose of a writer is to keep civilization from destroying itself.

    1,5 week... ik zal me schamen :$ school,school en nog meer school

    Ella Ninette Thomson
    Courage is being scared to death, but saddling up anyway
    Uitwisselingsstudent, 17, dressuur




    Jace verteld me dat ik hem echt niet tot last zal zijn aangezien hij gisteren al een zwaardere training gedaan had. Dit was puur om stoom af te blazen voor zijn merrie. Zou die dan werkelijk zo erg zijn?
    Ik luister aandachtig naar hem terwijl ik Veni over haar neus en hals blijf kriebelen. Ze leek de aandacht prettig te vinden en ik wist bijna zeker dat ik wel een band met haar kon opbouwen. Nooit direct zeggen bij een eerste ontmoeting, maar een kleine klik was er toch wel volgens mij.
    Hij legt me uit dat hij van plan is om me vaker les te gaan geven vanaf het paard zodat hij zelf kan laten zien wat mijn fouten zijn en hoe het eigenlijk hoort. Dat snapte ik wel, ergens klonk het zelfs erg logisch ondanks dat ik nooit op die manier les had gehad vroeger.
    Hij verteld me gewoon bij in de bak te komen rijden en ik knik wat voorzichtig waarna ik mijn handen weer terugtrek van de Friese merrie en ze op de staldeur laat rusten. Ik voel niet veel later een neus tegen mijn arm waarna ik haar grinnikend nogmaals over haar hals aanhaal. “Wat is er? Heb je last van aandacht tekort?” vraag ik zachtjes aan de merrie die maar al tevreden lijkt dat ze haar doel bereikt heeft.
    “Is er iets waar ik rekening mee moet houden als ik er straks op ga?” Vraag ik vervolgens aan Jace.
    Mochten er dingen zijn waar ik rekening mee moest houden, behalve het vlechten vooraf, dan wist ik dat liever nu ik nog op de grond stond dan wanneer het fout ging straks.. Ik wou haar immers niet onnodig tot last zijn met dingen die ze niet prettig vond maar die allang bekend waren.


    You didn't even hear me out , You never gave a warning sign