• phoeni & MaxiIena


    Hoe zou jij het vinden om in een soap te spelen? Geweldig of juist enorm vervelend? Het eerste, leek de meesten uit de cast van Bluegrass Plaza, maar na even op televisie geweest te zijn, kan hun mening enorm veranderd zijn. De spotlights, red carpets, pers en roddels; kunnen ze zich staande houden in het drukke en zware leven van de showbizz? Liegen zij voor hen imago of zijn ze helemaal eerlijk over hun (liefdes)leven?
    Deze rpg volgt het leven van een aantal acteurs en actrices die in de bekende televisieserie - spelen. Hierin kunnen ze spelen dat ze elkaar erg graag mogen, terwijl dat in het echte leven juist het tegenovergestelde is. Genieten ze van het leven of is de geweldigheid van de showbizz enkel schijn?
    Het speelt zich af op de set van Bluegrass Plaza waar beroemde met minder beroemde acteurs en actrices samenspelen om iedere maandag, woensdag en vrijdag avond een geweldige en razendpopulaire aflevering op de buis te brengen.


    regels van de serie
    - verklap geen spoilers aan de pers.
    - geen relaties met de crew.
    - zorg niet voor negatieve reclame voor de serie.
    - houd een positieve relatie met iedereen van de cast en crew.
    - doe wat je pers-assistent van je vraagt.
    Overtreding van deze regels kan leiden tot een waarschuwing tot een uitschrijving van de serie. De hevigheid van je straf ligt aan de hevigheid van je daad.


    regels van de rpg
    - Je moet het leuk vinden om mee te doen en dus blijven schrijven. Ik wil geen ongemotiveerde rpg'ers die al erg snel stoppen.
    - Post stukjes van minstens 200 woorden.
    - Schrijf in abn.
    - Bestuur geen personages van anderen(, behalve als zo is afgesproken.)
    - Geen Mary Sues of Gary Stu's, iedereen heeft zo zijn mankementjes.
    - Maximaal twee rollen per persoon
    - Reserveringen blijven 3 dagen.
    - Wees aardig tegen elkaar (A)


    invullijstje
    Naam:
    Leeftijd:
    Cast of crew:
    Rol in de serie/ functie (dit is pas in te vullen wanneer duidelijk is waarover de serie zal gaan):
    Uiterlijk [+ foto]:
    Innerlijk:
    Geschiedenis:
    Relaties:
    Extra (imago voor de pers, extra banen):


    Extra info
    Er zal een appartement worden geregeld voor ieder castlid, maar iedereen die beter betalen kan, doet dat natuurlijk. Het appartement dat de castleden van de serie als woonplaats krijgen aangeboden dat de serie wordt opgenomen, is aardig luxe. Het is voorzien van één slaapkamer, woonkamer en badkamer met de nodige luxigheden. Ze delen het huis met alle castleden die geen andere leefvoorziening gereld hebben en delen samen een dakterras met zwembad en drie sauna's.

    Doordat de serie nogal populair is, verdienen de personages zeker wat geld, dus een ander huis zoeken is ook mogelijk. Deze wordt dan echter niet door de serie vergoedt.
    Eigen huis
    • Jayden
    • Clary
    • Rebecca
    • Tesla
    • Anthony
    • Tyler
    • Melissa
    Appartementencomplex
    • Alasca
    • Nolan
    • George
    • Tesla
    • Rose
    • Charlie
    • Luna
    • Benjamin
    • Douglas
    • Liv


    De regisseur zal geen rol zijn, maar zal wel door mij bestuurd worden. Dit doe ik om nog een beetje orde en leiding in de rpg te houden.

    In deze rpg gaan we gebruik maken van social media tussen de rollen. Om te beginnen heeft iedere personage zijn eigen twitteraccount, waarop hij kan communiceren met zijn 'fans' en natuurlijk medecast of crew. Dit idee komt van de rpg modern marauders van animagi. Ik heb toestemming van haar gekregen om het ook in deze rpg te gebruiken.

    Twitteraccounts
    Luna Ainsley - @LunaAinsley
    America Devine - @AmericaCDevine
    Taylor Brown - @Teabag_Taylor
    Olivia Brown - @OliviaBrown367
    Isaac Harris - @IsaacGabe_H
    Jayden Johnson - @JaydenJ_
    Clary Romanov - @ClaryRomanov
    Rebecca Jordan - @RebecsKJ
    Tyler Boschetto - @TylerBoschetto
    Charlie West - @CharWest_
    Alasca Devine - @AlascaDevine
    Tesla Camper - @Tesla_Camper
    Nolan Parker - NolanKP_88

    Rollen in Bluegrass Plaza
    2 BROKE GIRLS
    America Devine als Max Black
    Tesla Camper als Caroline Channing
    Charlie West als Cece Manning

    NEW GIRL
    Melissa Cortese als Jessica Day
    Kyle Dickinson als Nicholas Miller
    ??? ??? als Schmidt
    Douglas Purcell als Winston Bischop
    Noah Frazier als Claire Day
    Raven Moret als Kayla Roberts

    YOUNG AND HUNGRY
    Clary Romanov als Gabi Diamond
    Tyler Boschetto als Josh Kaminski
    ??? ??? als Victoria Manning

    BABY DADDY
    Jayden Johnson als Ben Wheeler
    Nolan Parker als Tucker Dobbs
    Isaac Harris als Danny Wheeler
    Roselynn Dakota als Riley Perrin

    SWITCHED AT BIRTH
    Luna Ainsley als Bay Kennish
    Alasca Devine als Toby Kennish
    Olivia Brown als Daphne Vasquez


    topics
    praattopic


    HET BEGIN
    Het is een dag voordat de opnames beginnen en de castleden komen in het appartementcomplex aan. De andere maken zich klaar voor het openingsfeest voor de cast en crew van het nieuwe seizoen. De datum van vandaag is 31 mei (zondag).

    [ bericht aangepast op 2 juni 2015 - 17:32 ]


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman

    [MT]


    I just caught the wave in your eyes


    ROSELYNN "ROSE" MARY DAKOTA

    Zoals wel vaker merk ik op dit soort momenten hoe beroerd slecht mijn conditie is. Zuchtend en hijgend til ik mijn koffer met moeite over de drempel van mijn appartement in zonnig Los Angeles. Het moet uiteraard juist mij weer zijn overkomen dat mijn koffer met kapotte wieltjes uit het bagagerek kwam toen ik aankwam van mijn vlucht. Hopelijk was ik onherkenbaar genoeg met mijn mega zonnebril toen ik het ding hiermee naartoe sleepte. Het laatste waar ik nu op zit te wachtten is een foto waarin ik de koffer in een hele vage positie achte me aan trek. Eenmaal binnen sla ik de deur achter me dicht en loop ik meteen naar mijn bed waar ik neerplof. Ik voel me nu niet echt helemaal in de feeststemming, mijn gedachten bevinden zich nog in Engeland. De afgelopen tijd die tussen de opnames van de serie zit heb ik doorgebracht bij mijn ouders, die me voor die korte tijd maar al te graag weer in huis namen. En voor heel even voelde ik me weer helemaal zestien - vreselijk. Gelukkig heb ik ook wel een aantal dagen doorgebracht terwijl dat ik van vriendin naar vriendin rende, dat was in elk geval al een stuk beter. In ieder geval ben ik dus weer helemaal op de hoogte van het leven in Engeland. Het belangrijkste nieuws wat ik absoluut niet had mogen missen is de aankomende trouwerij van mijn oudste broer, wiens verloofde ik heb ontmoet. Uiteraard heb ik haar eerst wel even goed verhoord - iets wat ik als een soort wraak beschouwde voor alle bemoeienissen van hem in mijn vroegere liefdesleven wat nu al duidelijk een tijdje naar de klippen is gelopen. In elk geval besloot ik haar uiteindelijk te mogen, en nu zijn we een soort beste vriendinnen, of zusjes, of hoe je het ook noemen wilt. Hoewel ik het leven daar vast wel weer ga missen, ben ik ook blij om terug te zijn. Ik miste mijn leven hier. Na een tijdje te hebben doorgebracht op mijn bed besluit ik maar eens dat het tijd is om me klaar te maken voor het feest. Mijn jurk had ik al een tijdje klaarliggen, ik was er namelijk al meteen verliefd op geworden. Na me eenmaal te hebben omgekleed kom ik tot de conclusie dat ik mijn mobiel kwijt ben. Dat concludeert dus door het met mijn naaldhakken aan door het appartement heen rennen, waarna ik hem uiteindelijk in de badkamer vindt terwijl ik me niet eens kan herinneren dat ik daar al ben geweest vandaag. Terwijl mijn speurtocht had ik wel gemerkt hoe erg ik het hier heb gemist. Dit appartement is de afgelopen tijd echt mijn thuis geworden. Ondertussen vindt ik mijn weg weer naar buiten om vervolgens in een taxi te stappen. Zelf rijden kan ik beter niet doen voordat ik agressie problemen oproep. De hele rit zit ik een beetje nerveus in de auto en tik ik steeds met mijn hak op de grond. Na de chauffeur te hebben betaald richt ik mijn oog op de club. Een heel stuk verderop zie zie ik iemand staan, en zodra ik even beter kijk zie ik dat het Clardonnae is. Meteen trek ik een chagrijnig gezicht. Hoe kan het nou zo zijn dat juist zij de eerste persoon is die ik zie nu ik terug ben. Ik denk er niet eens aan om een praatje te gaan maken en loop meteen met stevige passen naar binnen, waar ik meteen uitkijk naar iemand aardigs.


    She was always looking for more..

    TAYLOR 'TEABAG' SCARLETT BROWN
    Excited • Crew • Set-manager • Musician and designer • 27
    Outfit
    "Hey, I'm Taylor – also known as T or Teabag."


          Zuchtend stop ik de laatste kleren weer in mijn trolley, klaar om weer terug te gaan naar mijn eigen huisje. Momenteel ben ik Toronto, ik heb een tijdje bij mijn ouders doorgebracht en bij wat vriendinnen. Op dit moment ben ik weer in mijn ouderlijk huis en mijn ouders staan al bij de voordeur te wachten terwijl ik kom aanlopen met mijn trolley en handbagage.
    'Bonjour Taylor,' zegt mijn moeder en drukt een kus tegen mijn slaap waardoor ik even zucht maar toch mot glimlachen. Mijn vader plet me in een knuffel en ik knuffel hem even terug voordat ik hem opzij duw en hem grijnzend aankijk.
    'Doeg mam en pap,' glimlach ik en zwaai naar hun voordat ik de deur uitwandel. Beide kijken ze me een beetje verloren aan waardoor ik met mijn ogen rol – ouders, hou oud je ook bent, volgens mij blijven ze je altijd als de peuter van drie zien.
    Een frisse wind omslaat mijn ontblote ledematen waardoor ik even moet rillen, gelukkig ben ik zo weer in het warme Los Angeles. De Taxi staat al te wachten voor het huis en de chauffeur helpt me met mijn bagage. Vervolgens stap ik achterin en zwaai nog een keer naar mijn ouders.
    'Vliegveld van Toronto alstublieft,' zeg ik daarna tegen de chauffeur en we beginnen te rijden.
    • • •
    Opgelucht stap ik het vliegveld weer uit en voel al gelijk een warmere atmosfeer mijn lichaam omvatten, een van de vele redenen waarom ik houd van LA, hoewel Toronto ook nog steeds een van mijn favoriete steden is. Gauw haast ik me op mijn Vans richting de bagage band en ik heb het geluk dat mijn koffer als een van de eerste verschijnt. Haastig pak ik hem ervan af voordat ik weer helemaal beladen met mijn spullen het vliegveld uitloop, me door de menigte heen beukend, een van de vele minpunten van LA, de onophoudelijke drukte. Buiten staat een hele rij taxi's te wachten totdat een toerist, of een gewoon persoon zoals ik, van hun dienstverlening gebruik wil maken. Ik stap maar op de voorste af en de man komt gelijk in actie en neemt al mijn spullen over waarna ik hem even dankbaar aankijk en al achterin ga zitten.
    'Het adres?' vraagt hij me als hij achter het stuur komt zitten en die geef ik hem dan ook. Het voertuig komt in beweging en een beetje afwezig staar ik naar de suburbs die we voorbij rijden. Ergens downtown LA stoppen we en ik betaal de man met een flinke fooi voordat ik uitstap. Kennelijk heb ik met een behulpzame man te maken want hij helpt me ook met mijn spullen uit de bagage ruimte te tillen. Nogmaals kijk ik hem dankbaar aan voordat ik het appartementen complex in wandel richting mijn eigen appartementje.
    Opgelucht stap ik mijn appartementje binnen en smijt mijn tas op bed en drop mijn koffer op de grond voordat ik even neerplof naast mijn tas op mijn bed. Na vijf minuutjes kom ik toch weer overeind en besluit even te douchen, gezien ik niet zweterig op het feest wil verschijnen. Met schoon ondergoed stap ik de badkamer in en neem een douche – nee geen bad voor mij, baad je alleen maar in je eigen vuil, nee drankje.
    • • •
    Schoon en aangekleed sta ik weer in mijn kamer met mijn make-up te prutsen. Bij andere lukt het me altijd, bij mezelf ho maar. Ik besluit alleen maar wat mascara en liga's op te doen, ben nooit een make-up fan geweest voordat ik een stel zwarte pumps aan mijn voeten schuif. Ze matchen perfect met mijn jurkje en ik draai even een rondje voor mezelf. Vervolgens pak ik mijn mobiel en stop deze heel sneaky in mijn jurkje – waar anders – voordat ik mijn appartement weer uitloop. Ik zie net Tesla een aantal deuren verderop haar appartement in gaan en doelbewust loop ik erop af, ik heb de cast en crew van Bluegrass plaza eigenlijk ontzettend erg gemist. Als ik voor haar deur sta klop ik even voordat ik hem opendoe en mijn hoofd om de deur steek.
    'Hey Tess!' roep ik enthousiast.


    I just caught the wave in your eyes


    Tyler Gianluca Boschetto


    Met een blikje Monster in mijn ene hand en in de andere mijn telefoon scrolde ik verveeld door Twitter. Er was niet heel veel dat mijn aandacht trok, dus je kon wel zeggen dat het vervelingsgehalte hoog was. Ergens lees ik iets over het feest en knik licht. Het feest ja.. Ik had niet heel veel tijd nodig, wat ook verklaarde waarom ik nog altijd in een joggingbroek op de bank zat. Ik werp een blik op de klok en grijns dan toch licht. Oké... Nu is het tijd. Ik kijk even naar mijn hond die zijn kop op mijn schoot had gelegd en probeer zo zacht mogelijk weg te komen. Hij kijkt gelijk op, natuurlijk. Ik lach zachtjes en aai hem even. Snel neem ik de laatste slok uit het blikje en loop dan naar mijn kamer. Het duurt niet lang voor ik stil sta voor de enorme kast en ik laat mijn blik even over alles glijden. Er was volgens mij geen dresscode, tenminste.. Niet gehoord.
    Uiteindelijk gooi ik maar gewoon wat dingen op het bed achter me. Een wit shirt, grijs jasje, zwarte broek en witte sneakers. Eh, moet het doen.. Snel doe ik alles aan en loop dan naar mijn badkamer. Met wat gel doe ik mijn haar goed en ik grijns even naar mijn spiegelbeeld. Goed... Ik loop terug naar de grote, open ruimte die ik de woonkamer noem en loop naar de grote ramen die zowat heel LA laten zien. De zon scheen nog, maar wel op die manier dat je kon zien dat het donker ging worden. Nou ja.. Let's go.. Ik pak mijn telefoon uit de oplader en stop hem in mijn zak. Dan volgen ook snel mijn sleutels en snel geef ik Akira -die nog altijd op de bank lag- een aai over zijn kop. Vervolgens sluit ik mijn penthouse af en vervolg mijn weg naar de garage.
    Eenmaal daar zoek ik snel mijn auto, een matzwarte Ferrari, wat nog niet heel makkelijk is. Leven in een van de duurste gebouwen van LA betekent ook heel veel dure auto's, waar jouw dure auto dus niet tussenuit springt voor de verandering. Na een paar minuten heb ik hem toch gevonden en ik stap in. Snel check ik of alles er ligt. Rijbewijs, papieren, creditcard.... Ja, moet wel goed zijn. Ik rij de garage uit, zo de straten op. Ik zet de radio aan en grijns breed als ik gelijk een goed nummer heb. Ik zet hem nog wat harder en vervolg de weg naar de club. Het was me bekend waardoor ik de route zo af kon leggen. En met mijn rotvaart zou het ook niet zo lang duren.
    Ik parkeer mijn auto even verderop van de club en zie aan de overkant gelijk een bekend gezicht. Een brede grijns verschijnt bijna automatisch op mijn lippen en ik stap uit. 'Queenie!' roep ik al en ik steek snel over. Als ik eenmaal bij Clary sta grijns ik kort naar haar voor ik haar in een knuffel trek. 'I missed you darling...' fluister ik bij haar oor en ik druk een snelle kus op haar wang. Ik laat haar weer los, maar laat mijn arm nonchalant om haar schouder liggen. 'Dus... Wat heb ik gemist in het leven van mijn favorite girl...' grijns ik...


    El Diablo.

    MT.


    † Love? I want to sleep.


    ANTHONY GRANT

    Hoewel de afgelopen tijd niet echt een hele belangrijke was uit mijn leven, hoop ik dat het nieuwe seizoen van Bluegrass Plaza weer wat leven in de brouwerij kan brengen. Ik heb altijd al genoten van het leven bij de crew, en ik hoop dat deel van mijn leven te kunnen vervolgen. In de tussentijd heb ik mezelf geprobeerd te vermaken in mijn eigen huis, eentje die gelukkig niet al te ver van de set vandaan ligt. Ik controleer mijn outfit nog even voordat ik de deur uitstap en de autodeur open klik. Het is niet al te ver rijden naar de club die ik heb ingesteld in mijn navigatiesysteem en ik ben er gelukkig al snel aangekomen. Ik besteed niet al te veel aandacht aan de meeste mensen die nog buiten staan, gezien dat ik het zelf een beetje koud heb en dus het liefst de warmte wil opzoeken. Ik ben dan ook blij zodra ik een dak boven mijn hoofd heb. Als ik mijn blik even over de menigte laat glijden in de hoop bekenden te spotten, valt mijn oog als snel op Rose. Ik begroet haar even snel, waarna ze glimlachend antwoord geeft, maar daarna naar het drinken toeloopt. Zelf kijk ik nog even verder. Als ik uiteindelijk Rebecca in het zicht krijg, verschijnt er al gelijk een glimlach op mijn lippen en zet ik alvast een paar stappen in haar richting. Pas als ik al dichtbij haar in de buurt ben merk ik ook Nolan op, wie bij haar is. En meteen verdwijnt mijn glimlach weer even en kan ik het niet laten om even te zuchtten. Nolan is kort gezegd niet echt mijn favoriete persoon op de wereld. Maar dat haalt niet weg dat ik er al bijna ben en dat Rebecca er dus wel nog steeds is. En zij maakt mijn chagrijnige gedrag bij Nolan in de buurt meer dan goed.
    "Lang niet gezien." Roep ik uit bij wijze als begroeting die eigenlijk negentig procent enkel richting Rebecca bedoelt is, waarna ik nog even een paar laatste stappen naar hun haar toeloop.


    She was always looking for more..

    CLARDONNAE AMELIA ROMANOVA
    'CLARY ROMANOV'
    ''When people raise their voices, I simply raise my intelligence.''
    • Outfit •



          Eenmaal mijn sigaret tussen mijn lippen, keek ik naar het nachtleven van Los Angeles en een glimlachje kwam op mijn lippen. Het was een tijdje geleden dat ik bij een club aanwezig was, ik had liever een fles wodka thuis met een goed filmpje, maar een nacht doorfeesten kon geen kwaad en bovenal had ik mijn collega's erg gemist. Ik inhaleerde de nicotine en blies die weer uit –– roken was een slechte gewoonte van me geworden, maar ik was geen kettingroker.
          Ik begon met het pakje te spelen terwijl ik mijn gedachtes leeghaalde en weer rondkeek. Roselynn liep de club binnen en een paar minuten later zag ik Anthony lopen. Nog geen interessante mensen tenminste. ''Queenie!'' hoorde ik opeens van de overkant van de straat. Ik grijnsde en schudde lachend mijn hoofd –– Tyler toch. Hij grijnsde kort naar me en trok me daarna in een knuffel, waarna ik hem ook stevig terug knuffelde. Ik hield de sigaret van ons af, zodat die Tyler niet in brand zou steken. ''I missed you darling…'' fluisterde hij in mijn oor. ''Missed you too, buddy.'' mompelde ik nog steeds grijnzend en hij drukte een kus op mijn wang. Hij liet me los, maar liet zijn arm nog op mijn schouder hangen waardoor ik even glimlachte. ''Dus... Wat heb ik gemist in het leven van mijn favorite girl…'' grijnsde hij waardoor ik het niet kon laten om mijn ogen te rollen. ''Niks, echt helemaal niks. Oh, behalve dat ik dus Rusland was met mijn vader en hij probeerde me aan iemand te koppelen. Oké, hij was rijk en hij zag er goed uit, maar nee. Nope, gewoon niet.'' zei ik en nam de laatste trek van mijn sigaret voordat ik die uittrapte met mijn hakken. Ik pakte mijn pakje weer en haalde er eentje uit, waarna ik die naar Tyler uitstak. ''Verder is het nogal saai bij Donnie.'' mompelde ik lachend en ging grijnzend door Tyler's haar. ''En, wat is er gebeurd bij casa Boschetto?'' vroeg ik.


    I don't want you to die, I want you to suffer.


    Olivia Lucy Brown


    Liv zat rustig op haar bank in het appartementencomplex. Ze keek tevreden rond, in de vakantie had ze haar hele appartement een make-over gegeven, iets wat ze leuk vond en wat er zeker voor zorgde dat ze zich hier helemaal thuis voelde. Alles was veranderd, kleuren, de plek waar meubels stonden en ga zo maar door. Liv had een leuke vakantie gehad maar had zeker weer zin om van start te gaan met de opnames. Ze was eigenlijk de hele vakantie in het complex gebleven, ze had niet zo nodig de drang gevoeld om hier weg te gaan. Liv had hier haar eigen plekje en was daar meer dan tevreden mee, hoewel ze wel op zoek was naar een andere plek om te wonen. Dit was echter niet omdat ze zo graag uit het complex wou maar meer om wat meer ruimte voor zichzelf te hebben in plaats van altijd bij dezelfde mensen uit het complex te zijn. Ze hield van de mensen om zich heen, echt waar, maar soms wou ze gewoon wat meer ruimte.
    Langzaam kwam Liv overeind, het werd tijd dat ze zich klaar ging maken voor het feest. Kort keek ze om zich heen en glimlachte tevreden, het ging vast een leuke avond worden. Liv liep naar de kast en pakte daar een jurkje uit dat ze ook in de vakantie had gekocht. Ze glimlachte tevreden en liep daarmee naar de badkamer waar alle andere spullen al klaar stonden. Ze keek even bedachtzaam en besloot toen even snel te douchen. Daarna deed ze haar make-up, die ze neutraal hield. Ook trok ze haar kleding voor die avond aan. Haar haren liet ze maar gewoon los, ze had even geen zin om er wat mee te doen en het zag er zo ook al leuk uit. Ze glimlachte tevreden en besloot maar richting het feest te gaan. Kort dacht ze na en besloot uiteindelijk een taxi te nemen.
    Eenmaal in een taxi keek Liv rustig uit het raam, ze zag de bekende omgeving langs zich heen gaan. Uiteindelijk stopten ze op de goede plek. Ze glimlachte dankbaar naar de chauffeur en overhandigde hem zijn geld. “Dankuwel,” glimlachte ze vrolijk en stapte toen uit de taxi waar ze even rondkeek. Ze haalde diep adem en liep toen naar binnen in de hoop snel een paar bekenden te zien.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 20:56 ]


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

    MT.


    Tell me about it, stud.

    CELENA TESLA CAMPER
    TESLA • TESS • CAMPER

    • OUTFIT •



    Ik was zó blij weer in Los Angeles te zijn, al bleven Estevan, het stadje waar ik woonde als er geen opnames waren, vlak over de grens in Canada, en Oslo, mijn geboortestad en de stad waar mijn familie nog steeds woonde, mijn enige thuis. Dat zou Los Angeles nooit worden, en de V.S. in het algemeen zou het ook nooit worden. J'aimais le Canada et la Norvège plus de les États-Unis, et ça n'allait pas changer. [Ik hield veel meer van Canada en Noorwegen dan van de V.S. en dat ging niet veranderen.] In Canada sprak ik dan ook meestal Frans, omdat de meeste mensen in de omgeving van Estevan tweetalig waren en ik mijn Frans moest verbeteren voor de keren dat ik naar Québec ging - of naar Europa, in Frankrijk.
    Op dat moment klinkt er geklop en nog voor ik 'ja' kan zeggen, steekt Tay, onze set-manager, haar hoofd om de hoek en roept mijn naam. 'Tay!' roep ik blij, terwijl ik haar om haar nek vlieg. Van alle mensen hier op de set heb ik haar toch wel het meest gemist. 'Hoe was je vakantie?' Ik hoopte oprecht voor haar dat haar vakantie beter geweest was dan de mijne, want hoewel ik me vort geamuseerd had, had ik ook wel weer een paar niet zo fijne avontuurtjes meegemaakt, zoals altijd. 'Goed, hoop ik?' Ik had altijd al naar een echte Canadese stad willen gaan, want ik vond Estevan te dicht bij de V.S. liggen. Het was echter een veel te mooie omgeving geweest om zomaar te laten liggen en gezien ik nogal moeilijk enkel mijn huis in Oslo kon blijven hebben, had ik besloten mij een mooi huis vlak over de grens te kopen. Canada was een prachtig land, en Taylor was één van de enigen die daarover kon meespreken. Meestal hadden we het er op feestjes wel eens over hoeveel mooier Canada was dan de V.S., maar die mening deelden weinigen van mijn kennissen.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 21:42 ]


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    Rebecca Kelli Jordan
    ~Outfit~




    Een gezellig gesprek komt op gang tussen Nolan en mij, en af en toe glijdt mijn blik automatisch naar de deur, op zoek naar bekende gezichten. Nolan doet blijkbaar hetzelfde, want soms valt het gesprek een beetje stil. Net wanneer ik wil voorstellen om wat drankjes te halen, lopen enkele collega's de club binnen. Ik herken Rose en Liv, en glimlach even naar ze. Nolan steekt kort zijn hand op, maar maakt geen aanstalten naar ze toe te gaan.
    "Wil je ook iets hebben om te drinken?" vraag ik met een gebaar naar de bar. Glimlachend kijk ik hem aan wanneer hij zijn schouders ophaalt.
    "Ik heb nog niet echt ergens zin in," geeft hij toe, "en daarbij, het is nog wat vroeg om aan de alcohol te beginnen. Je weet dat dat bij mij haast altijd fout afloopt," vervolgt hij met een grijns.
    Ik kan het niet laten hardop te lachen, en grinnikend kijk ik nog even naar de inkom. Het lijkt of mijn rug zich automatisch iets rechter stelt wanneer ik zie dat Anthony binnenkomt. Een brede glimlach verschijnt op mijn gezicht, en ik frons een milliseconde wanneer ik de glimlach op zijn gezicht even vertwijfeld zie wegvallen. Dan besef ik dat Nolan naast me staat, en zo onopvallend mogelijk creëer ik een beetje afstand tussen hem en mij.
    "Lang niet gezien!" roept Anthony uit, nog voor hij bij ons staat. Het komt niet in me op dat ik enorm belachelijk staat te grijnzen. Ik probeer zo luchtig mogelijk een pluk haar achter mijn oor te stoppen terwijl ik enkele seconden lang overweeg hoe ik hem precies zou begroeten. Voor ik het doorheb, doe ik ook wat stappen zijn richting uit, en plant, net als bij Nolan, een kus op zijn wangen, terwijl mijn handen lichtjes zijn armen aanraken. Het geluk zit me mee dat de belichting hier niet optimaal is, of de rode kleur op mijn wangen zou meteen opvallen.
    "Veel te lang," zeg ik uiteindelijk. Ik bijt even op mijn lip, in de hoop dat mijn glimlach er iets minder door wordt. "Ik wilde eigenlijk net wat halen om te drinken, loop je mee?" probeer ik zo nonchalant mogelijk te zeggen.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 21:15 ]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Sociopaths schreef:
    MT


    take me back to the basics and the simple life


    ANTHONY GRANT

    Al meteen ben ik erg blij als Nolan een beetje in de achtergrond lijkt te komen staan. Het lijkt even te duren voordat Rebecca antwoord, al lijkt dat niet echt zo. In plaats van eerst wat te zeggen drukt ze een kus op mijn wangen, waarvan ik het niet kan helpen dat ze een beetje tintelen na haar aanraking. Ik probeer meteen niet te opvallend te grijnzen, voordat ze zich af gaat vragen wat er mis met mij is.
    "Veel te lang," Antwoord ze uiteindelijk. Met dat antwoord kan ik het alleen maar eens zijn. En vanaf dat moment lijkt Nolan in mijn gedachten helemaal in vergetelheid te zijn geraakt. "Ik wilde eigenlijk net wat halen om te drinken, loop je mee?" Vraagt ze er gelijk achteraan. Daar hoef ik nog geen seconde over na te denken.
    "Ja, graag." Antwoord ik. Meteen als ze het zegt is mijn keel opeens ook heel droog, dus heb ik het ook nog eens nodig. Onderweg naar de bar probeer ik goed te verzinnen wat ik moet zeggen, waardoor ik het dus waarschijnlijk juist niet weet. "En hoe was de vakantie van de beste Fashion advisor in Los Angeles?" Vraag ik dan uiteindelijk maar, uiteraard nog steeds glimlachend.


    She was always looking for more..

    Jayden Michael JJohnson



    Met mijn koffer in mijn ene hand en mijn grote sporttas over mijn schouder opende ik de voordeur van mijn appartement in Los Angeles. Ik stapte over de drempel en sleepte de koffer achter me aan. Het voelde als thuis komen. Ik was eindelijk weer terug in Los Angeles na een lange tijd te hebben doorgebracht met mijn familie in Cincinatti. De opnames van 'Bluegrass Park' zouden weer beginnen en ik had er enorm veel zin in. Ik zette zonder al te veel moeite mijn koffer op mijn slaapkamer en gooide de tas op mijn bed. Al snel graaide ik een simpel setje kleren, bestaand uit een wit t-shirt met v-hals, een zwart leren jasje en een mooie zwarte spijkerbroek uit mijn koffer. Het openingsfeest zou over een uurtje al beginnen en ik moest nog veel doen. Ik liep naar de badkamer en zette de douche aan. Het water druppelde al snel op de vloer en ik kleedde me uit, wachtend tot het water warm zou worden. Gelukkig duurde dat niet al te lang en stapte ik snel onder de douche. Ik waste snel mijn bruine haren en met een douchegel die ik van mijn zusje had gekregen waste ik mijn lichaam. Ik stapte onder de douche uit, droogde me af en kleedde me daarna snel aan. Ik haalde mijn handen door mijn haren waarna ik er wat wax indeed. Zo zouden mijn haren het wel een tijdje uithouden.
    Mijn telefoon stopte ik in mijn broekzak waarna ik mijn appartement uitliep en een taxi aanhield. Snel zocht ik het adres op van de club waar het openingsfeest plaats zou vinden en de taxichauffeur bracht me er netjes naartoe. Uit mijn achterzak griste ik mijn portemonnee waarna ik hem het gevraagde geld, plus een kleine fooi in zijn handen duwde. Hij gaf me een gulle glimlach toen ik uitstapte. Ik keek om me heen en zag tot mijn opluchting dat er niet al te veel paparazzi op het feest af was gekomen. Ik snelde de club binnen en keek om me heen.
    Wat was het fijn om weer terug te zijn..


    Don't judge my choices without understanding my reasons.

    TAYLOR 'TEABAG' SCARLETT BROWN
    Excited • Crew • Set-manager • Musician and designer • 27
    Outfit
    "Hey, I'm Taylor – also known as T or Teabag."


          Tesla kijkt iet wat verrast om voordat ze breed begint te glimlachen. Grijnzend stap ik – brutaal als ik ben, sorry not sorry – haar appartement binnen.
    'Tay!' roep ze blij uit en vliegt me om de nek en gauw sla ik mijn armen ook om haar heen.
    'Tess!' zeg ik weer. 'Jeetje wat heb ik je gemist!' voeg ik er nog zuchtend aan toe.
    'Hoe was je vakantie?' vraagt ze meteen en ik knuffel haar nog even voordat ik het roodharige meisje loslaat. 'Goed hoop ik?' voegt ze er nog aan toe en ik knik even. Vervolgens begin ik breed te glimlachen – je kunt wel zeggen grijnzen – en kijk haar met twinkelende ogen aan.
    'Ontzettend leuk er was dus een jongen die best wel leuk was en...,' ratel ik en begin dan te blozen. 'Vul de puntjes zelf maar in.' giechel ik dan.
    'Maar voor de rest was het eigenlijk ontzettend gewoon en bijna saai,' voeg ik er droog en luchtig aan toe voordat ik haar nieuwsgierig aankijk.
    'En hoe was die van jouw?' vraag ik geïnteresseerd en kijk haar glimlachend aan. 'Nog aparte dingen beleefd?' ik wiebel even met mijn wenkbrauwen. Wat ik zo leuk vind aan Tesla is dat ze zo zichzelf is en dat zie je gewoon aan haar, bovendien houdt ze van feestjes, net zoals ik. Plus, ze heeft ook een huis in Canada, tenminste, aan de grens en we vinden allebei dat Canada een geweldig land is, met een prachtige natuur.
    'Maar we moeten gaan, het feest begint anders zonder ons!' zeg ik vrolijk en haak mijn arm door die van haar en loop met haar het appartementen complex uit richting de garage waar allemaal auto's staan van de cast en crew leden die hier wonen. Mijn zwarte Mini Cooper S – god wat houd ik van dat ding – open ik met mijn sleutel en Tesla gaat op de bijrijdersstoel zitten en ik achter het stuur. Soepel rijd ik de garage uit richting de club terwijl ik de radio opzet om alvast in de sfeer te komen.
    • • •
    Het voordeel van een Mini is – is dat je hem bijna altijd kan parkeren, zo ook nu. Giechelend stap ik uit en doe de auto op slot voordat ik mijn arm weer door die van Tesla en kijk haar grijnzend aan.
    'Klaar om los te gaan,' giechel ik terwijl we op onze hakken de straat oversteken richting de club waar ik al enkele bekende zie, waaronder Tyler, Clary en Nolan, wat heb ik hun eigenlijk verschrikkelijk erg gemist. Plotseling valt mijn oog op Jayden en ik begin spontaan te grijnzen en kijk Tesla even aan.
    'Als je het niet erg vindt moet ik even wat doen,' ik geef haar een knuffel en een kus op haar wang voordat ik me van haar los maak en op Jayden af loop. Hij staat met zijn rug mijn richting op en grijnzend leg ik mijn handen op zijn ogen – nu ik op hakken sta kan ik er net bij.
    'Boe..,' zeg ik in zijn oor. 'Wie ben ik?' lach ik er vervolgens achteraan.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 22:08 ]


    I just caught the wave in your eyes