Bijna meteen heb ik al een antwoord op mijn vraag.
"Ja, graag," klinkt het. Ik houd me in om nog breder te gaan glimlachen en loop zwijgend met hem mee richting de bar. Ik overloop in mijn hoofd al mijn opties om wat te drinken. Misschien niet teveel alcohol vanavond. Ik wil niet afgaan als een dronken gieter. Nee, dat zou een slecht idee zijn.
"En hoe was de vakantie van de beste fashion advisor in Los Angeles?" vraagt hij me plots met een glimlach. Ik kijk hem even aan, overdonderd door zijn vraag en zijn stiekeme compliment. Het doet me ongewild blozen, en ik vervloek het. Wat nerveus stop ik opnieuw een lok haar achter mijn oor, terwijl ik een antwoord bedenk.
"Ach, niets speciaals. Veel shoppen, zoals het een echte fashionista betaamt, en eens een occasionele uitstap naar New York, voornamelijk om nog meer te shoppen." Ik gooi er een lachje achterna en hoop dat ik niet al te giechelig overkom. "En hoe was de jouwe?" gooi ik er dan gauw uit, nadat ik besef dat ik hem helemaal niets teruggevraagd heb. Het lijkt me maar onbeleefd geen wederzijdse interesse te tonen. Voordat hij kan antwoorden, worden we vergezeld door een derde persoon. Ik probeer mijn lichte teleurstelling te verbergen wanneer Melissa naar ons toeloopt.
"Hey Anthony, hey Rebecca, lang niet gezien!"
Zo enthousiast mogelijk beantwoord ik haar lach met eenzelfde.
"He, Melissa! Inderdaad. Je ziet er goed uit! Die vakantie heeft je precies deugd gedaan?" vraag ik luid genoeg, zodat ze me boven de muziek kan verstaan. Vanuit mijn ooghoek kijk ik even naar Anthony en ik vervloek het dat we niet meer alleen zijn. Langs de andere kant, nu heb ik de kans niet meer me belachelijk te maken met een armzielige poging tot flirten.
But I still have this faith in the truth of my dreams.