• phoeni & MaxiIena


    Hoe zou jij het vinden om in een soap te spelen? Geweldig of juist enorm vervelend? Het eerste, leek de meesten uit de cast van Bluegrass Plaza, maar na even op televisie geweest te zijn, kan hun mening enorm veranderd zijn. De spotlights, red carpets, pers en roddels; kunnen ze zich staande houden in het drukke en zware leven van de showbizz? Liegen zij voor hen imago of zijn ze helemaal eerlijk over hun (liefdes)leven?
    Deze rpg volgt het leven van een aantal acteurs en actrices die in de bekende televisieserie - spelen. Hierin kunnen ze spelen dat ze elkaar erg graag mogen, terwijl dat in het echte leven juist het tegenovergestelde is. Genieten ze van het leven of is de geweldigheid van de showbizz enkel schijn?
    Het speelt zich af op de set van Bluegrass Plaza waar beroemde met minder beroemde acteurs en actrices samenspelen om iedere maandag, woensdag en vrijdag avond een geweldige en razendpopulaire aflevering op de buis te brengen.


    regels van de serie
    - verklap geen spoilers aan de pers.
    - geen relaties met de crew.
    - zorg niet voor negatieve reclame voor de serie.
    - houd een positieve relatie met iedereen van de cast en crew.
    - doe wat je pers-assistent van je vraagt.
    Overtreding van deze regels kan leiden tot een waarschuwing tot een uitschrijving van de serie. De hevigheid van je straf ligt aan de hevigheid van je daad.


    regels van de rpg
    - Je moet het leuk vinden om mee te doen en dus blijven schrijven. Ik wil geen ongemotiveerde rpg'ers die al erg snel stoppen.
    - Post stukjes van minstens 200 woorden.
    - Schrijf in abn.
    - Bestuur geen personages van anderen(, behalve als zo is afgesproken.)
    - Geen Mary Sues of Gary Stu's, iedereen heeft zo zijn mankementjes.
    - Maximaal twee rollen per persoon
    - Reserveringen blijven 3 dagen.
    - Wees aardig tegen elkaar (A)


    invullijstje
    Naam:
    Leeftijd:
    Cast of crew:
    Rol in de serie/ functie (dit is pas in te vullen wanneer duidelijk is waarover de serie zal gaan):
    Uiterlijk [+ foto]:
    Innerlijk:
    Geschiedenis:
    Relaties:
    Extra (imago voor de pers, extra banen):


    Extra info
    Er zal een appartement worden geregeld voor ieder castlid, maar iedereen die beter betalen kan, doet dat natuurlijk. Het appartement dat de castleden van de serie als woonplaats krijgen aangeboden dat de serie wordt opgenomen, is aardig luxe. Het is voorzien van één slaapkamer, woonkamer en badkamer met de nodige luxigheden. Ze delen het huis met alle castleden die geen andere leefvoorziening gereld hebben en delen samen een dakterras met zwembad en drie sauna's.

    Doordat de serie nogal populair is, verdienen de personages zeker wat geld, dus een ander huis zoeken is ook mogelijk. Deze wordt dan echter niet door de serie vergoedt.
    Eigen huis
    • Jayden
    • Clary
    • Rebecca
    • Tesla
    • Anthony
    • Tyler
    • Melissa
    Appartementencomplex
    • Alasca
    • Nolan
    • George
    • Tesla
    • Rose
    • Charlie
    • Luna
    • Benjamin
    • Douglas
    • Liv


    De regisseur zal geen rol zijn, maar zal wel door mij bestuurd worden. Dit doe ik om nog een beetje orde en leiding in de rpg te houden.

    In deze rpg gaan we gebruik maken van social media tussen de rollen. Om te beginnen heeft iedere personage zijn eigen twitteraccount, waarop hij kan communiceren met zijn 'fans' en natuurlijk medecast of crew. Dit idee komt van de rpg modern marauders van animagi. Ik heb toestemming van haar gekregen om het ook in deze rpg te gebruiken.

    Twitteraccounts
    Luna Ainsley - @LunaAinsley
    America Devine - @AmericaCDevine
    Taylor Brown - @Teabag_Taylor
    Olivia Brown - @OliviaBrown367
    Isaac Harris - @IsaacGabe_H
    Jayden Johnson - @JaydenJ_
    Clary Romanov - @ClaryRomanov
    Rebecca Jordan - @RebecsKJ
    Tyler Boschetto - @TylerBoschetto
    Charlie West - @CharWest_
    Alasca Devine - @AlascaDevine
    Tesla Camper - @Tesla_Camper
    Nolan Parker - NolanKP_88

    Rollen in Bluegrass Plaza
    2 BROKE GIRLS
    America Devine als Max Black
    Tesla Camper als Caroline Channing
    Charlie West als Cece Manning

    NEW GIRL
    Melissa Cortese als Jessica Day
    Kyle Dickinson als Nicholas Miller
    ??? ??? als Schmidt
    Douglas Purcell als Winston Bischop
    Noah Frazier als Claire Day
    Raven Moret als Kayla Roberts

    YOUNG AND HUNGRY
    Clary Romanov als Gabi Diamond
    Tyler Boschetto als Josh Kaminski
    ??? ??? als Victoria Manning

    BABY DADDY
    Jayden Johnson als Ben Wheeler
    Nolan Parker als Tucker Dobbs
    Isaac Harris als Danny Wheeler
    Roselynn Dakota als Riley Perrin

    SWITCHED AT BIRTH
    Luna Ainsley als Bay Kennish
    Alasca Devine als Toby Kennish
    Olivia Brown als Daphne Vasquez


    topics
    praattopic


    HET BEGIN
    Het is een dag voordat de opnames beginnen en de castleden komen in het appartementcomplex aan. De andere maken zich klaar voor het openingsfeest voor de cast en crew van het nieuwe seizoen. De datum van vandaag is 31 mei (zondag).

    [ bericht aangepast op 2 juni 2015 - 17:32 ]


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman





    Alasca Nicolas James Devine


    Wat gefrustreerd zat ik door de ruit van de taxi te kijken, als er iets was waar ik niet tegen kon dan was het laat komen en op dit moment was ik echt laat naar mijn gevoel. Een zachte zucht verliet mijn lippen en ik haalde niet veel later een hand door mijn witgekleurde lokken heen. Zelf wist ik dat dit het nadeel was van een taxi, maar langs de andere kant wist ik bijna zeker dat ik niet thuis zou geraken moest ik met mijn eigen auto gereden hebben. Ah ik mocht niet klagen, ik had een fantastische dag gehad en had mijn eigen kleine pup Blue die ik niet zo lang geleden bij een vriendin van me afgezet had die ook een enkele handen heeft. Blue was erg blij met die aandacht dus hoefde ik me zeker geen zorgen te maken. Eindelijk na zo'n tien minuten in de file te hebben gestaan arriveerde taxi en haf ik de man de fooi en wat extra, ondanks dat ik niet echt tevreden was. Nog even diep adem halen en de chagrijnig blik verplaatsen voor een glimlach en daarna stapte ik uit wetende dat er meteen al foto's genomen werden. Ik streek vlug mijn kostuum nog recht en liep daarna de zaal binnen. Bij het zien van de cast en crew krulde er automatisch een enthousiaste grijns om mijn lippen en daarna viel mijn blik op Liv. Ze was zowat mijn beste vriendin, vrolijk liep ik naar haar toe en vloog haar haast zowat om haar hals. "Liv! Wat heb ik je gemist." ik glimlachte naar haar en liet haar dan los. "Wat zie je er prachtig uit." lachte ik vrolijk.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 22:29 ]


    I caught a golden trout! But the real treusure? Friendship - ACNH

    Jayden Michael Johnson



    Ik sta een beetje met mijn telefoon te spelen en scroll rustig door Twitter heen als ik besluit om zelf maar eens een tweet te sturen. Los Angeles, I'm back!, staat er 10 seconden later trots op mijn tijdlijn. Al snel krijg ik antwoord van Taylor. Hihi you better are, I missed you, reageert ze, waarna ik haar snel terug stuur of ze vanavond ook op het feest zal zijn. Nog geen minuut later stuurt ze dat ze er al is. Met opgetrokken wenkbrauwen steek ik mijn iPhone terug in mijn broekzak en kijk ik om me heen, maar tot mijn teleurstelling kan ik haar helaas niet vinden. Net op het moment dat ik mijn telefoon weer tevoorschijn wil halen om haar te vragen waar ze is worden er twee koude handen op mijn ogen gedrukt. Kleine, slanke handen. Het kon niet anders zijn dan dat dit de handen van een vrouw waren.
    'Boe..' hoor ik in mijn oor. 'Wie ben ik?' lacht dezelfde persoon daarna. Lang hoef ik niet na te denken, want deze stem herken ik uit duizenden. Mijn handen pakken haar koude handen beet en duwen deze zachtjes weg. 'Tay!' zeg ik waarna ik omdraai. Een grijns siert op mijn gezicht als ik haar even van top tot teen bekijk. Een simpel zwart jurkje was genoeg om van dit meisje een prachtige dame te maken. Zelfs met haar hakken aan was ze nog een stukje kleiner dan ik en liefkozend sla ik mijn armen om haar nek en trek ik haar tegen me aan. Ik druk een kus op haar wang waarna mijn mond zich even naar haar oor verplaatst. 'Wat heb ik jou gemist!' zeg ik zacht, zodat alleen zij het kan horen.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 22:39 ]


    Don't judge my choices without understanding my reasons.

    Benjamin Skylar Johnson


    In tegenstelling tot de meeste had ik niet mijn familie opgezocht, ik had al enkele jaren geen contact meer met zowel mijn moeder als mijn broers maar ik maakte mij geen zorgen over hen. Toch had ik mijn vakantie niet in L.A. doorgebracht maar in het grote New York, het was een week vol beleving en ik kon dan ook niet anders zeggen dan dat ik mij brak voelde.
          Ik graaide in mijn zakken naar mijn sleutels toen ik voor het appartementencomplex stond, mijn bed was netjes opgemaakt en ik gooide de koffer met mijn kleren op het bed om vervolgens een raam open te zetten en een sigaret op te steken. Nadat ik een biertje had gepakt en nog een halfuur een of andere talkshow had gekeken schrok ik van de tijd. Waarom kon ik nooit normaal weggaan zonder te haasten?
          Ik hees mijzelf in een jasje waaronder ik een overhemd aanhad, we moesten ons formeel kleden dus waarom niet uitpakken? Ook al scheen de zon niet ik had mijn zonnebril opgedaan en had mijzelf nog even gecorrigeerd in de spiegel. Mijn haar zat zoals normaal, rommelig maar het zag er wonderbaarlijk genoeg netjes uit. Ik gooide de deur achter mij dicht en had een taxi voor het appartementen complex kunnen regelen.
          Na enkele minuten stopte de auto voor de club, de paparazzi die daar stonden te wachten op een schandaal stond nieuwsgierig te blikken. ''Bedankt,'' sprak ik en opende het portier nadat ik het geld had gegeven. Ik was te gierig voor fooi, dat was een slechte gewoonte maar ik kreeg het niet over mijn hart om met geld te gaan strooien. Toen ik eenmaal aankwam in de club zag ik de bekende gezichten maar ik maakte mijn weg door de groep naar Nolan toe.
          ''Hoe is het met je?'' Begroette ik hem met een brede grijns, ''dat waren lange weken zonder je,'' voegde ik er aan toe en had een kwajongensachtige grijns op mijn gezicht.


    Everything is illuminated by the light of our past.

    CELENA TESLA CAMPER
    TESLA • TESS • CAMPER

    • OUTFIT •



    Teabag begint over een jongen die ze ontmoet heeft in Toronto, waar ze woont, maar haakt dan abrupt af. De rest kan ik inderdaad zelf wel invullen - dat is, zonder op te scheppen, één van mijn kwaliteiten. Ik heb zelf al zoveel relaties gehad - kort maar krachtig, als ik ze zo mag omschrijven, dat ik intussen een soort expert ben geworden in dat soort dingen. Mensen nemen het me vaak kwalijk dat ik zo losbandig ben, maar dat doet T niet, en dat vind ik net zo leuk aan haar. Daarbij is het mijn leven en doe ik ermee wat ik wil. 'En hoe was die van jou?' vraagt ze dan. 'Nog aparte dingen beleefd?' Ik grijns. Soms ben ik misschien iets té losbandig.
    'Ik ben een open boek,' lacht ik. 'Alles interessants heeft al in de roddelblaadjes gestaan, maar voor het geval dat je die niet gelezen hebt: Het was superfijn in Oslo, het is mijn thuisstad, en het is een heel mooie stad. Je zou er ook eens naartoe moeten gaan. Europa is zo verschillend van Amerika, op alle vlakken.' Dàt, uiteraard, had niet in de boekjes gestaan. Veel te saai. Het enige dat erin had gestaan waren aanlokkelijke titel: 'Tesla Camper: Iets té losbandig?' of 'De persoonlijke problemen van Tesla.' Ik had inderdaad wel wat meegemaakt deze vakantie omdat ik misschien wat te losbandig was, maar nu ik eraan terugdacht, kon ik er enkel maar om lachen, dus begon ik te vertellen aan T. 'Nou ja, om ik moest, om naar Oslo te kunnen gaan, overstappen in New York. Mijn vliegtuig kwam er de volgende dag pas 's avonds aan, dus besloot ik even lekker te feesten met een paar vrienden in New York. Probleem is natuurlijk dat ik twee maand geleden nog geen 21 was.' Ik grijns. 'De rest kun je zelf wel invullen. En de tweede keer was eigenlijk hetzelfde, maar dat was niet mijn schuld. Ik kwam terug van een avondje uitgaan in Oslo, kwamen er een bende dronken gasten van een jaar of twintig op ons af die vroegen of we 'goesting' hadden. Nou had ik niet bepaald goesting en zei ik vriendelijk, maar ze waren dronken, dus ja. Ik ben ook geen watje, dus toen-ie begon te kloppen, ben ik beginnen terugkloppen en toen kwamen de sirenes natuurlijk. Heb ik het weer mooi proberen uitleggen, maar het raakte er maar niet in, dus vroeg ik aan die ene agent of de fout in zijn oren of in zijn ogen zaten, of ofdat heel zijn hersenen gewoon om zeep waren - had ik niet moeten doen, dus toen werd die kwaad en heb ik daar nog dertien uur gezeten, tot drie uur 's middags. Ondertussen hadden ze wel al wat kunnen lospeuteren uit die gasten dus geloofden ze me dat het zelfverdediging was, maar ik geloof niet dat die gast me daar erg graag ziet passeren.' Het was niet de eerste keer dat ik problemen had gehad met de politie, dat kwam elk jaar wel eens voorbij bij mij, maar het was nu ook niet dat er ooit iets ernstigs was gebeurd.
    Dan zei Taylor dat we moeten gaan - en als ik op mijn horloge keek, zie ik dat ze gelijk heeft.
    °°°
    Ik heb altijd van Taylors auto gehouden, dus als we aan de club zijn, vond ik het zeer jammer. 'Als je het niet erg vindt moet ik even wat doen,' zegt ze, terwijl ze me een kus op mijn wang geeft. Ik grijns terwijl ze naar Jayden loopt, die twee zijn altijd goed bevriend geweest. Snel keek ik in het rond of er nog waren waarmee ik kon opschieten, wanneer mijn oog op Rose viel. Glimlachend ging ik naar haar toe.
    'Hey,' begon ik. 'Hoe was je vakantie?'

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 22:48 ]


    Even as we grieved, we grew; even as we hurt, we hoped; even as we tired, we tried

    TAYLOR 'TEABAG' SCARLETT BROWN
    Excited • Crew • Set-manager • Musician and designer • 27
    Outfit
    "Hey, I'm Taylor – also known as T or Teabag."


          Zijn grote warme handen omsluiten de mijne en leggen ze zachtjes van zijn ogen af.
    'Tay!' zegt hij dan voordat hij zich omdraait en ik kijk hem grijnzend aan. Een grijns siert ook zijn gezicht en ik merk hoe hij me staat te bekijken, gezien zijn ogen uitgebreid over mijn lichaam gaan waardoor ik toch even moet blozen.
    'En bevalt het je?' zeg ik grappend en kijk hem iet wat geamuseerd aan. Ironisch genoeg laat ik mijn ogen ook hem uitgebreid bekijken en ik begin steeds breder te glimlachen, hij ziet er ontzettend knap uit in zijn zwarte spijkerbroerk lerenjasje en witte t-shirt. Ik kom pas weer terug in de realiteit als ik voel hoe hij zijn gespierde armen om mijn nek slaat en ik knuffel hem gewillig terug terwijl ik mijn gezicht in zijn nek verberg. Zijn lippen belanden op mijn wang waardoor ik even moet glimlachen tegen zijn huid aan en ik trek me een beetje terug om ook een kus op zijn wang te planten. Plotseling voel ik zijn adem dicht tegen mijn oor strijken.
    'Wat heb ik jou gemist,' zeg thij vervolgens zacht zodat ik het alleen kan horen en ik trek me zo terug dat ik hem kan aankijken.
    'En wat heb ik jou gemist, Jay!' fluister ik en kijk hem vrolijk aan.
    'Zullen we wat te drinken halen?' stel ik voor en voordat hij überhaupt kan antwoorden maak ik me langzaam los uit de knuffel voordat ik hem nog even een glimlach schenk. Vervolgens pak ik zijn hand vast en ga hem voor richting de bar terwijl ik hem maar gewoon meetrek. Bij de bar aangekomen ga ik op een barkruk zitten en zet mijn ellebogen op de bar terwijl ik mijn beste vriend geïnteresseerd aankijk.
    'En, hoe was je vakantie? Nog bijzondere dingen beleefd?' ik grijns even en bestel een Sea Breeze terwijl ik vraag aan Jayden wat hij wilt.

    [ bericht aangepast op 31 mei 2015 - 23:18 ]


    I just caught the wave in your eyes

    Raven Moret. •
    De vrouw met een uitdagende uitstraling stapte naar buiten – proberende om enige camera's te ontwijken. Ze had een oude pet opgedaan, een vriend had het in haar huis laten liggen, en zette een zonnebril op.
          Sommigen vonden het al te leuk om haar slecht op de foto te zetten en er zo snel mogelijk mee naar de bladen te gaan, wat onvoordelig voor haar werkte, want een kut opmerking aan de kant laten liggen konden ze natuurlijk niet.
    Sinds ze een fout had begaan om in een dronken bui de nacht door te brengen met haar collega Nolan, waren de mensen van de roddelbladen extra enthousiast (en doorgeslagen, volgens haarzelf) om haar in het slechte daglicht te zetten. Daardoor was ook mede haar relatie, die ze met Jayden had, kapot gegaan.
    Ze hadden geen enkele reden gehad om kwaad over hen te praten, want daar gaf zijzelf ook hen de reden niet toe, maar toch waren zij uit al die beroemde stelletjes gekozen. Van toen af lette ze extra op haar gedrag, maar niet dat ze zichzelf totaal weg streepte. Af en toe naar feestjes en gelegenheden waren nog steeds haar ding; ze wilde niet als een of andere kluizenaar zielig op haar kamer in een hoekje zitten mokken. En hoewel ze de paparazzi omzeilde.. Op de een of andere manier konden de media haar toch altijd weer vinden.
          Haar tassen lagen in de kofferbak van haar auto en startte de motor, waarna ze wegreed richting haar bestemming.

    Los Angèles. Een uur rijden; nog niet eens, maar het verkeer was een bitch geweest de hele rit. Met sommigen had ze bijna ruzie gehad, omdat een paar idioten het leuk hadden gevonden om midden op de weg een staarwedstrijd te houden. Gelukkig was de politie er op dat moment aangekomen, niet dat ze daar iets mee heeft, anders wist de donkerharige schoonheid niet wat ze zou doen. Waarschijnlijk haar mond ervan opentrekken; al wist ze dat ze op haar status moest letten.
          Ze wist dat het openingsfeest weldra zou beginnen, toch moest ze een tussenstop maken voor ze er naartoe zou gaan. Haar styliste had een jurk voor haar klaarliggen, die ze volgens haar moest en zou dragen, dus dat kon Raven moeilijk afslaan. Zodra ze daar was, kon ze zich ook direct omkleden.
          Ze kon niet ontkennen dat ze er geen zin in had om met alweer een nieuw seizoen te beginnen voor de ondertussen bekende serie. Eigenlijk had ze niet gedacht dat de serie zo populair zou worden, want ze had er eerst haar twijfels over, en toch waren ze al enkele jaren bij elkaar. Het enthousiaste, blije gevoel kwam in haar opborrelen wanneer ze eraan dacht om haar collega's weer te zien.

    Blijkbaar was zij niet een van de eerste die daar aan zou komen (en de hele crew niet van het feestje wist), want er waren een boel mensen die erachter waren gekomen. Van nature was ze een negatieve denker, maar deze avond zou ze haar best doen om er geen negatieve uitspraken uit te laten.
          Twee lange benen kwamen tevoorschijn en met een klak kwamen de hakken op de grond. Met een klap gooide ze de deur dicht en vervolgde ze haar weg naar 't feest. Wie zou ze als eerst tegenkomen?

    [ bericht aangepast op 1 juni 2015 - 1:25 ]


    † Love? I want to sleep.




    Melissa Ann Cortese

    Ik schrok op toen ik de tijd op de klok zag staan. Door het spelen met mijn kleine jongetje, Jayden, was ik de tijd helemaal vergeten. Zo was het de afgelopen vakantie gegaan. Wat een luxe was het geweest dat ik er helemaal voor mijn zoontje kon zijn. We waren niet weggeweest ofzo, maar dat was ook helemaal niet nodig. Toch had ik ook weer zin om te beginnen met filmen en alle collega's weer te zien. Ik riep mijn moeder en meldde haar dat ik ging omkleden. Wat moest ik zonder haar. Zij zorgde ten alle tijden voor Jayden wanneer ik dat niet kon.
    Ik liep in een snelpas de trap op en griste de jurk van mijn bed die ik alvast had klaargezet. Ik verwisselde mijn vrijetijdskloffie voor de jurk en besloot daar taupe-kleurige hakken onder aan te doen en een bijpassende clutch. Mijn haren liet ik lekker nonchalant hangen. Het was vanavond niet zo heel formeel, dus een los kapsel mocht wel. Snel deed ik nog een likje eyeliner en mascara op mijn kale gezicht en keek daarna in de spiegel. "Prima," keurde ik mijn outfit hardop goed.
    Ik liep weer naar beneden, wat dit keer gelijk een stuk minder soepel ging door de hakken. "Oh, lieve schat, je ziet er weer geweldig uit," riep mijn moeder uit en ik lachte even kort. "Dankjewel mam," bedankte ik haar. Ik liep naar Jayden toe, die nog steeds met zijn lego aan het spelen was. "Dag lieve jongen," zei ik en ik gaf hem een kus op zijn wang. "Mama is straks weer terug," beloofde ik en ik zwaaide nog even kort naar mijn moeder en Jayden. Ik sloot de deur achter mij en liep richting mijn gloedjenieuwe Audi. Ik stapte in, gaf gas en was weg.

    Een kleine 10 minuten later kwam ik al bij de club aan. Dat was het voordeel van zo dichtbij wonen. Ik parkeerde mijn auto, voor zover er nog plek was en checkte mijzelf nog heel even in de autospiegel of alles er nog goed uitzag. Er zou sowieso pers zijn vanavond en nu ik de dertig jaren had aangetikt, waren ze obsessief op zoek naar de eerste aftakelingen van mijn uiterlijk. Ik besloot dat ik er goed uitzag en stapte mijn auto af. Ik griste mijn clutch nog mee en liep daarna richting in de ingang. Ik zag Tyler en Clary verderop staan, maar besloot dat ik hen later nog wel kon begroeten. Snel liep ik naar binnen en een glimlach verscheen op mijn gezicht toen ik Anthony en Rebecca zag staan. Ik zorgde dat ik naar hen kwam en bij de twee aangenomen, begroette ik ze uitbundig. "Hey Anthony, hey Rebecca, lang niet gezien!" riep ik uit.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2015 - 10:50 ]


    Tell me about it, stud.


    Olivia Lucy Brown


    Liv had rustig wat staan kijken naar alle mensen die elkaar weer zagen naar tijden, naar sommigen die binnen kwamen zwaaide ze even, maar erheen ging ze niet. Ze had de drang niet zo gehad om zich bij alle anderen te voegen, daarbij zat het ook niet in haar karakter om meteen aandacht van anderen op te eisen. Ook zou ze vanzelf iedereen wel weer een keertje zien. Ze glimlachte terwijl ze rustig toekeek. Geamuseerd bleef ze toekijken hoe iedereen elkaar begroette, bij de ene zag het er veel oprechter uit dan bij de andere, maar ja, wat wou je als de pers er bij was. Die zochten naar alles wat ook maar een verhaal kon zijn, alle aanwezigen konden dus niet anders dan iedereen gedagzeggen, of het nou gemeend was of niet.
    “Liv! Wat heb ik je gemist!” hoorde ze opeens gevolgd door twee armen die om haar heen werden geslagen. De glimlach op haar gezicht werd automatisch groter, ze drukte een kus op de wang van de jongen. “Alasca!! Je bent er weer!” glimlachte ze vrolijk naar de jongen, die ze toch wel erg had gemist. “Dankjewel, jij ziet erg ook super uit!” lachte ze naar de jongen en bekeek hem even van top tot teen. “Hoe was je vakantie? Nog veel gedaan?” vroeg ze enthousiast, “en hoe gaat het met Blue?” vroeg ze niet veel later, wie wou er nou niet weten over de schattige puppy die hij nog maar net had. Liv was zeker nieuwsgierig naar zijn vakantie, Alasca had hoogstwaarschijnlijk meer gedaan dan zijzelf, maar dat was ook niet een hele grote uitdaging.

    [ bericht aangepast op 1 juni 2015 - 11:34 ]


    Good people are like candles, they burn themselves up to give others light



    Douglas 'Doug' William Purcell

    Ik was weer in het appartementcomplex aangekomen en had daar in een heel rap tempo omgekleed. Zo snel had ik het waarschijnlijk nog nooit gedaan. Ik was best laat en stond nu klaar om weg te gaan. Man, wat moest ik wennen. Die vakantie had mij heel goed gedaan en eigenlijk had ik hem nog niet helemaal afgesloten. In mijn hoofd was ik nog bezig met skimboarden en basejumpen. Dit waren een paar van mijn reeks met hobby's. Ik wist dat ik er de komende tijd weer weinig tijd voor zou hebben en miste het nu al.

    Oké Douglas, kom op. Hou je hoofd erbij. Feest. Nu. Als er maar genoeg alcohol was, dan viel het misschien allemaal nog wel mee. Ik pakte mijn sigaretten en een aansteker en stopte deze in mijn achterzak. Mijn Iphone deed ik in mijn andere zak en mijn autosleutels pakte ik vast in mijn hand. Ik liep het complex uit en liep door naar mijn auto. Het was een kanariegele Lamborghini en hij viel dus wel op tussen de veelal zwarte en grijze auto's. Ik stapte in en zette mijn zonnebril op. De zon scheen nog net een klein beetje en dat was precies genoeg om mijn zicht te verstieren. Vervolgens startte ik de motor en reed weg.

    Nog geen kwartier later reed ik de straat in van de club waar het feest was. Ik zocht een plekje om mijn auto te parkeren. Wat een hel. Na een paar rondjes te hebben gereden had ik eindelijk een plekje gevonden. Ik checkte of ik alles bij mij had en gooide mijn haar nog een keer in model. Vervolgens stapte ik de auto uit en liep richting de club. Expres hield ik mijn zonnebril op, omdat ik zeker geen zin had om in allerlei camera's te kijken. Het was welbekend dat we hier het startfeest hadden en was dus pers genoeg. Toen ik binnen was gekomen, zette ik mijn zonnebril af en stopte deze in het binnenzakje van mijn colbert. Ik liep gelijk door naar de bar. Ik kon wel iets te drinken gebruiken. De keuze viel op een simpel biertje. Liet ik maar rustig aan beginnen. Met een biertje in mijn handen keek ik om mij heen wie er allemaal al waren. Mijn oog viel op Raven. Zij was mijn tegenspeler in de soap en ik moest dus wel veel met haar samenwerken. Ik liep haar kant op en begroette haar. "Hello lady."


    Tell me about it, stud.


    ROSELYNN "ROSE" MARY DAKOTA
    × Dress ×

    Ik haal wat te drinken bij de bar en kijk rond of ik al wat bekenden zien. Sommigen zijn al met elkaar in gesprek, waardoor ik niet echt veel zin heb om me daarin te mengen. Uiteindelijk sta ik een beetje stilletjes in mijn eentje rond te kijken terwijl ik luister naar de muziek. Zodra ik de club binnen was gestapt was voor mijn gevoel de vakantie pas echt afgelopen. Doei Engeland, hallo LA. Meteen heb ik er dan ook al zin in om weet ik het wat te doen met de rest van de cast en crew. Net als ik een beetje in mezelf gekeerd ben - iets wat bij mij overigens niet erg vaak voorkomt - zie ik iemand mijn richting op lopen. Meteen wordt mijn glimlach breder. Ik vond het namelijk een beetje awkward toen ik daar zo alleen bij de bar stond. Tesla komt op me af.
    "Hey," Begroet ze me. Ik glimlach even terug.
    "Hey." Zeg ik dan ook terug.
    "Hoe was je vakantie?" Gaat ze verder.
    "Geweldig." Zeg ik in één woord, waar ik niet al te lang over hoef na te denken. "Geen bloed onder je nagel halende werkschema's, Londen, terrasjes en nog meer Londen." Dat was wel ongeveer de perfecte samenvatting van mijn vakantie. Ik kan het niet helpen dat ik het meteen wel weer een beetje mis als ik er eenmaal over praat. "Wil je ook wat te drinken?" Vraag ik terwijl ik naar de bar achter me gebaar. "En hoe was jouw vakantie?" Vraag ik erachteraan.


    She was always looking for more..

    Rebecca Kelli Jordan
    ~Outfit~



    Bijna meteen heb ik al een antwoord op mijn vraag.
    "Ja, graag," klinkt het. Ik houd me in om nog breder te gaan glimlachen en loop zwijgend met hem mee richting de bar. Ik overloop in mijn hoofd al mijn opties om wat te drinken. Misschien niet teveel alcohol vanavond. Ik wil niet afgaan als een dronken gieter. Nee, dat zou een slecht idee zijn.
    "En hoe was de vakantie van de beste fashion advisor in Los Angeles?" vraagt hij me plots met een glimlach. Ik kijk hem even aan, overdonderd door zijn vraag en zijn stiekeme compliment. Het doet me ongewild blozen, en ik vervloek het. Wat nerveus stop ik opnieuw een lok haar achter mijn oor, terwijl ik een antwoord bedenk.
    "Ach, niets speciaals. Veel shoppen, zoals het een echte fashionista betaamt, en eens een occasionele uitstap naar New York, voornamelijk om nog meer te shoppen." Ik gooi er een lachje achterna en hoop dat ik niet al te giechelig overkom. "En hoe was de jouwe?" gooi ik er dan gauw uit, nadat ik besef dat ik hem helemaal niets teruggevraagd heb. Het lijkt me maar onbeleefd geen wederzijdse interesse te tonen. Voordat hij kan antwoorden, worden we vergezeld door een derde persoon. Ik probeer mijn lichte teleurstelling te verbergen wanneer Melissa naar ons toeloopt.
    "Hey Anthony, hey Rebecca, lang niet gezien!"
    Zo enthousiast mogelijk beantwoord ik haar lach met eenzelfde.
    "He, Melissa! Inderdaad. Je ziet er goed uit! Die vakantie heeft je precies deugd gedaan?" vraag ik luid genoeg, zodat ze me boven de muziek kan verstaan. Vanuit mijn ooghoek kijk ik even naar Anthony en ik vervloek het dat we niet meer alleen zijn. Langs de andere kant, nu heb ik de kans niet meer me belachelijk te maken met een armzielige poging tot flirten.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.


    Tyler Gianluca Boschetto


    Ze rolde even met haar ogen waardoor mijn grijns alleen maar breder werd. Ze kende mijn gedrag ondertussen wel. Daar waren we beste vrienden voor, en het feit dat we elkaar al sinds onze jeugd kennen helpt natuurlijk ook mee. ''Niks, echt helemaal niks. Oh, behalve dat ik dus Rusland was met mijn vader en hij probeerde me aan iemand te koppelen. Oké, hij was rijk en hij zag er goed uit, maar nee. Nope, gewoon niet.'' zei ze en ik haal mijn wenkbrauwen even op. ''Verder is het nogal saai bij Donnie.'' mompelde ze lachend en dan lach ik ook kort. Ik klaag zachtjes als ze haar hand door mijn haar haalt en probeer het gelijk weer goed te doen. 'Ja, maar kijk... Ik ben ook rijk en ik zie er natuurlijk veel beter uit. Waarom heeft je pa mij niet uitgekozen?' grijns ik dan maar en ik geef haar een snelle, speelse knipoog.''En, wat is er gebeurd bij casa Boschetto?'' vroeg ze en ik haal nonchalant mijn schouders op.
    'Niks bijzonders.. We're Italian.. Dat betekent eten, lui zijn, zonnen, feesten en charmeren.' grijns ik. 'En dan nog drie weekjes op de Caribbean. Heerlijk' zeg ik dan met een brede grijns. Ik kijk even naar de club en kijk dan weer naar Clary. 'Het lijkt al wat drukker te worden.. Zullen we dan ook maar gaan Donnie?' zeg ik plagend en ik wacht af.


    El Diablo.

    mt.


    The goal isn't to live forever, The goal is to create something that will.

    Is er iemand die naar Nolan en Ben wilt komen?


    Everything is illuminated by the light of our past.

    LUNA AINSLEY


    Na een niet-zo-lange rit van het vliegveld naar mijn appartement, gaf ik mijn chauffeur zijn verdiende geld en stapte uit. Met twee koffers stond ik nu voor het hoge gebouw dat mijn nieuwe thuis zijn voor een nog onbekende tijd. Ik hoopte natuurlijk dat ik er wel eventjes zou blijven, want dat zou betekenen dat ik in de serie bleef, wat ik heel erg graag wilde. Deze rol was eigenlijk niet iets waar ik op zoek naar was geweest. Het was dat mijn nicht Rebecca mij tipte dat er een auditie zou zijn, waardoor ik auditie deed en nu uiteindelijk hier stond. Ik wist dat ik de droom van velen meisjes zou gaan beleven, maar mijn droom was het nooit geweest.
    Toch is het nu ik hier sta toch wel erg spannend en leuk. Voordat ik auditie deed, had ik de serie amper gekeken, maar daarna was ik het actief gaan volgen. Ik hoop stiekem wel dat ik de acteurs ga ontmoeten en dat ze mij aardig zullen vinden. Het zou echt verschrikkelijk zijn als ze mij niet zouden zien staan of negeerden. Ook zou ik het erg vinden om superawkward momenten te beleven met deze getalenteerde mensen. Nou ja, ik zal wel zien wat er van gaat worden.
    Inmiddels was ik tijdens al deze gedachten het gebouw binnen gelopen naar de lift. Met een 'pling' kwam deze aan op de begane grond, zodat ik er in omhoog kon gaan naar de welgetelde zevende verdieping. Ik was zeer blij dat ik geen hoogtevrees had, want dan had ik mijn nieuwe huis echt niet overleefd. Integendeel leek die hoogte me juist erg leuk.
    De lift ging omhoog en de etages werden opgeteld op een schermpje. Binnen een mum van tijd kwam ik aan op de zevende etage en de deur ging weer open met het bekende 'pling'. Nu zag ik twee deuren, waarop met zwart nummers waren afgebeeld. Ik had weten te onthouden dat mijn appartement nummer 15 zou zijn, dus deze opende ik met de sleutel die mij thuisgestuurd was.
    Het appartement was van binnen beter dan dat ik ooit had kunnen verwachten. Heel erg luxe was het niet, maar ik had een prachtig uitzicht op California en ook een reusachtig tweepersoonsbed was niet af te keuren.
    Ik opende een aantal deuren om erachter te komen dat er verder nog een keuken, badkamer en inloopkast was. Als ik een muurtje omliep kwam ik in een woongedeelte met bank, tafel en televisie. Ik wist nu al dat ik me hier helemaal thuis ging voelen.
    Plots hoorde ik een bekende plingtoon. Deze keer was het niet de lift, maar mijn telefoon die plingde. Ik deed hem aan en zag een reminder van het feestje vanavond. Ik zag dat het al vijf uur was en misschien een goede tijd was om me klaar te gaan maken, dus liep naar mijn tas om mijn hiervoor bestemde jurkje uit te pakken.
    • • • • • •

    Een uur later liep ik omgekleed en wel mijn nu al geliefde appartement uit om naar het feestje toe te gaan. Het zou zich in een club bevinden en ik vond het allemaal eigenlijk nogal spannend. Ik was niet heel erg chique gekleed, maar ook niet te basic. Ik hoopte dat het goed zou zijn, want ik wilde absoluut niet over of underdressed zijn. Ik besloot de trap te nemen aangezien ik het lifthokje al uitvoerig had kunnen bekijken en zo liep ik lichtelijk gehaast de zeven trappen af.


    you don't love me the way that i love you // Heizer is nu Fagerman