Take Me To Church • Speeltopic 1 - Speeltopics

Stel je groeit op in een streng gelovig gezin, maar voelt daar zelf niets voor. Dat is dan erg jammer, want je zit er toch echt mee tot je het huis uit bent. Gelovige gezinnen bidden, en weigeren te werken op Zondag, enzovoort. Maar dan heb je extreem gelovige gezinnen waar je bijvoorbeeld geen tv mag kijken, geen onnatuurlijke uiterlijke veranderingen mag ondergaan zoals je haar verven, en al helemaal niet op hetzelfde geslacht mag vallen. Je maakt je daar niet al te veel zorgen om, alsof jou dat ooit zal gebeuren. Maar wat nou als je erachter komt dat je misschien toch op hetzelfde geslacht valt. Wat zal je familie hiervan vinden? En zal je relatie de kritiek uiteindelijk vol houden?

Rollen •
Luke Robert Hemmings • Fitzgomery
Ashton Fletcher Irwin • Everglot
Michael Gordon Clifford • TylerJoseph
Harry Edward Styles • Harry_Styles
Louis William Tomlinson • Rovers
Niall James Horan • MikeyGClifford
Liam James Payne • Yareau
Zayn Javvad Malik • Rovers

Invullen •
Volledige naam •
Leeftijd •
Innerlijk •
Uiterlijk •
Soort geloof •
Geschiedenis •
Eventuele relaties •
Extra •

Regels •
• Probeer je aan het minimum van 200 woorden te houden.
• Maximaal twee personages per persoon.
• Houd het realistisch.
• Niet andermans personages besturen.
• Houd het gezellig.
• Gesprekken buiten de RPG om graag in het praattopic.
• Naamsveranderingen tussen haakjes aangeven () [] {}.
• Gelieve aan te geven als je voor een tijdje niet kan reageren.
• Graag minimaal twee keer per week reageren om het topic zo lang mogelijk van het doodlopen te weerhouden, meer mag natuurlijk altijd.

Koppels •
Zayn en Harry.
Michael en Niall.
Louis en Liam.
Luke en Ashton.

Begin •
Het is een gewoon een alledaagse Zondag, en iedereen doet zijn eigen ding. De een gaat naar de kerk, terwijl sommige anderen samen afgesproken hebben of elkaar toevallig tegen het lijf lopen.

[ bericht aangepast op 3 juni 2015 - 23:14 ]

---

How far is far

Niall Horan
Hoe kon ik zo stom zijn? Ik had hem een koosnaam genoemd die je alleen gebruikt voor een geliefde. Ik verontschuldigde me en snelde toen de kamer uit, of in elk geval twee stappen weg, naar de keuken. Ik vroeg hem of hij wat wilde drinken en kreeg van veel dichterbij dan ik had verwacht een antwoord, waardoor ik verschrikt opkeek en de ketel met nu nog koud water uit mijn handen over de vloer liet vallen. Michael probeerde alles, zoals altijd, luchtig te houden, maar dit was niets om luchtig over te doen. Zijn hand op mijn arm zond een schok door mijn lichaam. "Je bent altijd sexy, Mikey." zei ik zacht, voor ik mijn hand zachtjes op die van hem legde. Ik draaide me om en sloeg mijn armen om hem heen, waarna ik mijn gezicht in zijn borstkas verstopte. "Ik wil je gewoon niet kwijt, Michael." Mijn handen hand ik vastgeklampt aan zijn shirt, als de dood om hem te verliezen. Hij was de enige bij wie ik mezelf kon zijn, die me niet wilde veranderen, of die me mishandelde om wie ik was. Nu wilde ik een veilige haven voor hem zijn, een plek waar hij zich geen zorgen hoefde te maken, maar hij hield de boot heel erg af. Ik was op dit moment enorm bang dat ik nu echt alles had verpest. Ik was al een tijdje bang dat hij me doorhad, wist dat ik gay was, wat ik nogsteeds niet wilde toegeven, en daardoor de vriendschap wilde verbreken. Ik moest een paar keer diep ademhalen voor ik hem losliet en een stapje terugdeed. "Het spijt me. Dit mag niet. Ik ga dan wel naar de diepste krochten van de hel, maar heb het recht niet jou tot hetzelfde te veroordelen, terwijl je dat met geen enkele mogelijkheid verdient." zei ik, voor ik me weer omdraaide om een doekje te pakken en het water van de vloer begon op te drogen. Ik zou waarschijnlijk een nieuwe waterkoker nodig hebben, waar ik geen geld voor had. Dat werd dan maar wat minder eten, want zonder thee kon ik echt niet leven. Onder het poetsen begon ik de regels te mompelen die ik bij de nonnen altijd moest opschrijven en eindeloos moest herhalen als ik problemen had veroorzaakt op school. Het was toch een soort handvat, een soort automatisme, geworden, waardoor ik het nu ook op mijn knieën in mijn keukentje begon te mompelen nu ik mijn vriendschap had verpest en geen idee meer had wat ik met mezelf aanmoest.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was goed om te weten dat er geen twijfel over was dat Zayn me zou stoppen als het te veel voor hem wordt, dan hoefde ik me daar geen zorgen om te maken. Om die zenuwen van hem te kunnen verminderen zoende ik hem passievol en likte over zijn lippen heen. Ik begreep dat hij zenuwachtig was, dat was ik ook heel erg geweest, maar met de juiste partner had je daar helemaal geen last van. Hij opende zijn mond al snel en gaf me zo de kans hem voorzichtig maar zeker te dominerene met mijn tong. Ondertussen glipte mijn hand onder zijn shirt en bewonderde ik zoals altijd zijn hele zijn. Ik nam hem mee omhoog en zijn handen gingen nu ook onder mijn shirt en trok die omhoog terwijl hij in mijn lip beet. Een kreun rolde over mijn lippen en ik trok snel mijn shirt uit, om te zien dat ik nu niet de enige was zonder shirt. Mijn handen gleden over zijn borst, zijn tatoeages en ik drukte een kus op zijn lippen, want ik zag heus wel dat Zayn hier verlegen van werd. Dat was nergens voor nodig, hij zag er fantastisch uit. Zijn handen gleden naar mijn broek en ik liet hem rustig zijn gang gaan en ik glimlachte toen hij de knoop had losgemaakt, om vervolgens mijn broek deels omlaag te trekken. "Dat lijkt me wel," antwoordde ik met een grijns en ging verzitten zodat ik mijn broek helemaal uit kon doen. Daarna kwam ik weer bij hem op schoot zitten en kuste zijn nek, maar liet geen zuigzoen achter omdat ik hem niet in de problemen wilde brengen. "Als het voor jou makkelijker is als je zelf de touwtjes in handen neemt moet je dat vooral doen, babe. Ik vind het niet erg en misschien wordt je niet vermoord als je niet mank loopt morgenochtend," fluisterde ik. Ik de mank liep had minder consequenties dan andersom en voor mij zat er niet echt een heel belangrijk verschil in hem nemen of door hem genomen te worden. Mijn lippen dwaalden af naar zijn schouders en daar waagde ik het wel om kleine zuigzoentjes achter de later, wat ik verder kon doen hing heel erg af van wat hij wilde, maar we hadden alle tijd en hoefden niets hiervan te haasten.

---

Because I love him, do I need another reason?

Michael Clifford
Het was waar wat mijn vader zei. Ik zorgde alleen maar voor problemen. Zelfs bij Niall. Ik probeerde hem terug op zijn gemak te stellen, door er luchtig op in te gaan, maar ik liet hem alleen maar schikken waardoor hij de waterkoker die hij vast had uit zijn handen liet vallen. Iets verstijfd bleef ik staan en wilde eigenlijk meteen een doek pakken om hierop te gaan ruimen, maar Niall gaf me de kans niet. Zodra hij zich naar me had omgedraaid storten hij nog net niet in mijn armen en meteen sloeg ik mijn armen om hem heen. Ik snapte totaal niet wat er aan de hand was, maar ik voelde gewoon dat het mijn schuld was. Zoals altijd alles mijn schuld was. 'Je raakt me niet kwijt.' Verzekerde ik hem , terwijl ik met mijn hand door zijn haar bleef gaan. Niet ingaand op zijn opmerking over mijn uiterlijk. Ik kon namelijk alleen maar flauwe opmerkingen bedenken, maar dat leek me nu alles behalven gepast. Zodra Niall weer een stap achteruit deed liet ik hem langzaam op en keek ik hem verward aan. Verslagen bleef ik staan toen hij dingen begon te mompelen over de hel en als snel het water op de grond begon op te ruimen. Ik begon me met de seconde schuldiger te voelen, terwijl ik totaal niet snapten wat er nu precies aan de hand was. Langzaam zakte ik op mijn knieën naast Niall op de grond en pakte ik zijn handen vast, zodat hij op zou houden met schoonmaken. 'Niall, stop.' Fluisterde ik zacht, terwijl ik mijn hand naar zijn wang bracht zodat hij me moest aankijken. 'Kan je me alsjeblieft uitleggen wat er aan de hand is?' Ik smeekte het hem bijna. Ik wilde alles behalve dat Niall zich slecht voelde en al helemaal niet dat het mijn schuld was.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan
Michael zei wel dat ik hem niet kwijtraakte, maar toch was ik er enorm bang voor. Al zoveel mensen hadden me verlaten, of had ik weggeduwd, door wie ik was en door mijn angst ervoor. Bij deze jongen kon ik zijn wie ik was, maar ik was nogsteeds doodsbang om mezelf bloot te geven. Ik verontschuldigde me nog en begon toen maar het water op te doen wat over de grond lag. Ik begon als vanzelf een gebedje om vergeving te mompelen. Ik schrok dan ook toen Michael opeens mijn handen pakte. Ik liet het doekje vallen en keek hem met twee grote ogen aankeek. Hij vroeg me te stoppen en ik voelde zijn hand op mijn wang, waardoor het wegkijken, wat ik nu wel wilde, onmogelijk werd. Bij zijn vraag ging ik rechtop, op mijn zere knieën zitten, en keek naar de natte vloer. Toen knapte er iets in me. "Ik ben gay, okay,en ik vind je leuk." kwam er harder uit dan gedacht, waarna ik brak. "Ik ben bang voor wat er gaat gebeuren, Mikey. Ik wil je niet kwijt, maar ik snap als je me nooit meer wil zien. Ik ben een verschrikkelijk persoon, onnatuurlijk, en ik wil je niet meeslepen de hel in, want je verdient dat niet. Je verdient alleen het beste. En zelfs dat beste is niet goed genoeg voor je. Je bent meer dan een engel, je bent de prachtigste aartsengel die er ooit is geweest, en die perongeluk uit de hemel is komen zetten." snikte ik. Intussen kroop Daniel bij me op schoot en legde zijn hoofd tegen mijn nek. "Het spijt me." zei ik nog zacht, maar oprecht, voor ik zacht weer verderging met gebedjes prevelen. Het was gewoon een tic, meer een automatisme. Ik had nooit anders gemogen, nooit anders gedaan, en wist nu ook niet wat anders te doen. Ik had nu echt alles compleet geruïneerd en zelfs God kon het niet meer redden, als hij dat al zou doen voor zo'n grote zondaar als ik was.

---

Bowties were never Cooler

Luke Hemmings.
"Voel je je al beter? Ik kan je als je wilt anders ook straks naar huis brengen, dan weet ik in ieder geval dat je veilig aankomt.' Ratelde ik aan een stuk door. 'En als je iets nodig hebt moet je het zeggen hoor," zei Ashton toen ik zei dat ik mij niet zo lekker voelde en daarom een wandeling was gaan maken. Ik wilde zeggen dat ik hem nodig had, dan zou ik mij pas weer echt goed voelen, maar dat ging toch nooit gebeuren. "Ehm, ja, als je dat wil doen graag," antwoordde ik op zijn aanbod om mij naar huis te brengen en ik vervloekte mezelf direct weer. Waarom zei ik dat nou? Ik maakte het op deze manier alleen maar moeilijker voor mezelf.
"Ik, uh, ik was mee naar de kerk met mijn vader. Alleen ik verveelde me nogal en besloot dus ook maar buiten te gaan wandelen. Alleen blijf ik inmiddels wel een beetje lang weg heb ik zo het idee," grinnikte hij na mijn vraag waarom hij niet in de kerk was. "Nou ja, ik heb tenminste een goede reden om hier te blijven," zei hij toen zacht en glimlachte. Mijn wangen kleurden natuurlijk meteen nog roder, god, waarom kon ik niet normaal doen? Toch was ik blij met zijn woorden, het betekende in ieder geval dat hij mij niet vreselijk vond.
"Ik, eh, moest maar eens gaan, denk ik. Ik wil niet dat mijn ouders straks thuiskomen voor ik er ben en ontdekken dat ik naar buiten ben gegaan terwijl ik niet mee wilde naar de kerk. Loop je nog mee? Als je wilt natuurlijk, het hoeft niet, als je liever jouw wandeling af wilt maken of terug wil naar je vader is dat ook prima," ratelde dat ik en vervloekte mijzelf voor de zoveelste keer. Ik had gewoon moeten gaan zonder die vraag te stellen, ik creëer op deze manier alleen maar valse hoop voor mijzelf.

---

"Family don’t end in blood”

Liam James Payne.

Als ik terug kom van de kerk, onze kerk, ga ik met mijn boeken op mijn bed liggen. Een literaire thriller ditmaal, misschien zou je het als iets vrouwelijks kunnen zien, misschien roep je nu heel hard 'gay!' maar dat ben ik ook, grotendeels dan, blang haar en een slank lichaam kan ik op zijn tijd ook wel waarderen, maar niet nu ik Louis heb. Mijn ouders juichden toen ik als biseksueel uit de kast kwam en toen ik met Louis thuis kwam gaven ze nog net geen feestje. De meeste mensen kennen ons geloof niet, de naam doet een rimpel tussen hun wenkbrauw ontstaan, uit verwarring en de onheilspellendheid die hwt met zich meedraagt. Kerk van de Euthanasie, klinkt erg vrolijk ja. Ala je het uitlegt trekken de hoofden steeds vwrdwr weg, als je ze probeert in te lichten, ze probeert te betrekken, de hoofden worden verafschud, kijken ons aan alsof we gek zijn, of zijn soms zelfs een beetje bang voor ons. Slechts enkelen begrijpen het, slechts een paar denken er hetzelfde over en het aantal dat zich aansluit is heel klein. Maar wij zijn daarvoor, aansluiting zoeken en ons dan van kant maken. Mijn telefoon gaat en ik schrik op, shit, ik ben vergeten het geluid uit te zetten, wat nou als deze tijdens de preek af was gegaan? 'Boobear <3', is er op het te lezen. Een bericht, ik glimlach. Kom eraan. X. stuur ik terug voor ik rustig naar beneden ga, in mijn schoenen glip en de deur uit ga, waar mijn vriendje op me wacht.

---

Reality's overrated.

Zayn Malik.
Ik was nerveus, maar dat zou iedereen zijn als hij z'n eerste keer mee ging maken, maar ik vertrouwde er ook op dat Harry me hierbij zou helpen en dat hij me op m'n gemak zou stellen. We hadden inmiddels allebei onze shirt uit en toch wat onzeker maakte ik de knoop van z'n broek los. Ik mocht dan een stoer uiterlijk hebben en de meeste mensen vonden me een bad boy, onder die tatoeages zat toch heus wel een verlegen, stille en onzekere jongen, maar nu nam ik toch wel enigszins de leiding en ik zei tegen Harry dat z'n broek uit moest, waarop hij plagend zei dat het misschien wel handig was en ik lachte zachtjes. De spanning verdween een beetje en ondertussen had Harry z'n broek ook uit getrokken en zat hij alleen nog in z'n boxer bij mij op schoot. Ik kon er niks aan doen en ik keek automatisch naar z'n kruis. Natuurlijk had ik hem wel eens naakt gezien, maar nog nooit in deze situatie en ik kon duidelijk de bobbel zien zitten. Ik sloot mijn ogen genietend toen hij in mijn nek zoende. Ik beet op m'n lip bij zijn woorden en ik knikte. 'Dat is wel goed, denk ik' Ik fronste en opende mijn ogen en keek hem aan. 'Ik wil wel leiden, maar dan wil ik wel dat jij mij ook een keer..neemt' zei ik een beetje onzeker, 'Misschien ben ik wel een bottom, misschien ben ik een top, ik heb geen idee' Ik was altijd aan het denken en nu was ik hier ook weer over aan het nadenken en ik was opgelucht dat Harry toch nog aan me dacht, want als iemand van de moslim gemeenschap hier achter kwam, was ik mijn leven niet zeker. 'Het is lief dat je aan me denkt Harry' fluisterde ik zachtjes in z'n oor en ik drukte een kus achter z'n oor. Ik voelde z'n lippen op mijn schouder en ik maakte een klein geluidje toen hij daar een zuigzoen plaatste en waar ik de durf vandaan haalde wist ik niet, maar ik legde mijn hand in zijn kruis en kneep daar zachtjes in. Mijn lippen kuste zijn kaak en gingen door naar zijn mond. Ik had nu de leiding en ik zou er alles aan doen om Harry te plezieren. Ik duwde hem van mijn schoot af en ging bovenop hem liggen en mijn lippen zakte naar beneden, naar zijn nek, waar ik zijn huid tussen mijn tanden nam en langzaam begon te zuigen.

---

'Darling, just hold on'

Louis Tomlinson.
Ik heb geen zin om naar mijn ouders te gaan en al helemaal niet naar mijn eigen appartement. Ik heb de hele zondag nog en ik besluit dat ik maar naar Liam ga en dat ik met hem wel leuke dingen ga doen. Hij is niet alleen mijn vriendje, maar ook nog eens mijn beste vriend en bij hem kan ik echt mezelf zijn, ook omdat z'n ouders accepteren wie hij is en dat ze daarom mij ook accepteren, al denken ze dat ik ook in zo'n soort kerk als die van hun zit, maar dat is natuurlijk niet waar, maar ik houd de schijn maar op. Liam is gelukkig niet zo gek als z'n ouders en ik vind die kerk waar hij in zit maar niks. Voor mijn gevoel is het meer een soort sekte, kannibalisme is toch niet normaal? Ik moet er maar niet teveel over nadenken, het is ook Liam's keuze niet echt dat hij in die kerk zit, hij is er opgegroeid, het is überhaupt een wonder dat hij geboren is, anders had ik hem nooit gekend. Bij z'n huis aangekomen stuur ik hem een berichtje en zet mijn fiets op slot en ga voor de deur staan. Nog geen minuut later krijg ik al een berichtje van hem terug en ik ben blij dat hij thuis is en wacht geduldig tot hij de deur open heeft gedaan. Ik hoef ook niet bang te zijn dat iemand ons ziet, want Liam woont in een andere wijk dan de mijne en meer achteraf. 'Li''kir ik enthousiast als ik hem eindelijk in het oog krijg en ik loop naar hem toe en geef hem meteen een kus op z'n mond. 'Ga je mee, een stukje fietsen'? Ik gebaar naar mijn fiets en als hij nu achterop gaat zitten, kan ik fietsen en kunnen we naar het strand en een strandwandeling maken. Het is mooi weer, de zon schijnt en daar kan je maar beter gebruik van maken. 'Ik dacht, misschien kunnen we wel naar het strand gaan' zei ik toen en trok hem mee naar de fiets, 'Beetje zonnen, beetje zoenen, je weet wel' zei ik met een knipoog. Hij begreep vast wel wat ik bedoelde en als hij dat niet begreep, zou ik het hem wel laten zien. Ik was allang geen maagd meer en als mijn ouders daar achter kwamen, zouden ze flippen, want seksuele gemeenschap deed je pas als je getrouwd was, maar ik was gewoon een persoon die het niet met de regeltjes van de kerk ophad.

---

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Het zat verrassend weinig tijd tussen dat hij zei dat het het nu wilde doen en dat ik in nog alleen mijn boxer op zijn schoot zat, maar ik kon niet zeggen dat ik het erg vond. Bij Zayn vond ik het geen enkel probleem me kwetsbaar op te stellen, ik vertrouwde hem met mijn hart en ziel en voor hem gold dat ook. Mijn handen gleden bewonderend over zijn borst en ik grinnikte toen ik zijn blik zag afdwalen naar mijn kruis. Ik leunde naar voren en fluisterde dat hij dat had gedaan, voordat ik mijn lippen in zijn nek zette en een spoor van zoenen achterliet. Ik vroeg of het voor hem makkelijker zou zijn als hij de leiding nam, dan had hij ook niet het probleem dat mensen hem mank zagen lopen. Hoe graag ik dit ook wilde, ik wilde hem niet in de problemen krijgen. Ik aaide liefdevol over zijn wang terwijl hij antwoord gaf en ik knikte. "Alles op z'n tijd, Zayn. Als we een keertje samen er een weekendje of zo er tussenuit kunnen glippen beloof ik je te laten voelen hoe het is om jezelf aan de ander over te geven," zei ik met een glimlach. Dat kon ik nu niet doen, want hij had ongetwijfeld hier en daar nog aansturing nodig, maar er liepen al sidderingen over mijn rug bij het idee wat hij allemaal met me kon doen. "Daar komen we vanzelf wel achter, misschien ben je wel beide, net als ik. Nu moet je gewoon genieten en niet piekeren," ging ik verder. Zelf was ik over het algemeen een redelijk onderdanige bottom en een dominante top, maar daar zouden op dit moment hier en daar wat buigingen in komen. Ik glimlachte en drukte een kus op zijn lippen. "Alles voor jou." Om die woorden te bezegelen zette ik een paar kleine zuigzoenen op zijn schouder en grijnsde toen ik hem een geluidje hoorde maken. Ik kreunde zacht door zijn hand bij mijn kruis en genoot van zijn lippen tegen mijn kaak. Moeiteloos liet ik mezelf door hem op mijn rug leggen en zijn naam ontsnapte uit mijn mond toen hij een zuigzoen zette in mijn nek. Voorzichtig pakte ik een van zijn handen in de mijne en begeleidde die met lichte dwang tussen mijn benen, als onuitgesproken woorden dat ik wilde dat hij me aanraakte. "Niks doen wat je niet wil, ik zal met alle liefde het eerst bij jou doen als je het eng vind," mompelde ik en aaide met mijn vrije hand door zijn haar terwijl er weer een geluidje van genot over mijn lippen rolde. Zayn was onervaren, maar hij had iets dat hij de ervaring niet eens nodig had om me zo goed te doen voelen.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik.
Ik kreeg een reactie van Harry toen ik mijn hand in zijn kruis legde en daar in kneep en ik moest toen een beetje grijnzen. Ik stond echt versteld van mezelf dat ik zo de leiding over hem nam, normaal was ik altijd zo'n stille jongen en moest je me nu zien. Dat kwam door Harry die het gelukt was om me gerust te stellen en ik kon altijd nog zeggen dat ik iets niet wilde. Ik duwde hem op z'n rug en kwam bovenop hem liggen en maakte een zuigzoen in z'n nek. Een kreun in de vorm van mijn naam kwam als reactie uit zijn mond en ik vond het een prachtig geluid en besloot om aan de andere kant van z'n nek ook dan maar gelijk een zuigzoen te plaatsen. Ik likte zacht over het gevoelige plekje huid en ik trok een scheve grijns. Ik beet toch wel een beetje onzeker op mijn lip toen hij mijn handen pakte en deze naar tussen z'n benen begeleidde. Ik had ook wel door dat hij daar aangeraakt wilde worden en ik pakte nu nog met een hand de bobbel in z'n kruis vast. Nu zat er nog een laagje stof tussen en bij z'n woorden knikte ik snel. 'Nee, ik wil het' zei ik hem en ik haalde diep adem. Ik had hem zo vaak op verboden plekken aangeraakt, al was dit nu toch wel wat anders, maar ik ging het wel doen, want ik wilde het, ik wilde hem goed laten doen voelen. Ik pakte de bovenkant van z'n boxer beet, terwijl ik met mijn andere hand over de bobbel heen wreef. Plagend trok ik het elastiek omhoog om hem daarna weer omlaag te klappen. Ik keek hem aan, en ik hoefde eigenlijk vrijwel geen toestemming van hem te hebben, want hij wilde het zelf gewoon, iets wat hij me vrij duidelijk vertelde. 'Omhoog' commandeerde ik hem en pakte zijn boxer beet en schoof deze omlaag, over z'n heupen, bovenbenen en schoof hem zo omlaag dat ik er bij kon en ik likte over mijn lippen bij het zien van zijn erectie. 'Wat vind je fijner, mond of handen'? vroeg ik hem. Om hem toch te plezieren pakte ik zijn lengte been en maakte een paar opwaartse bewegingen. 'Wat vind je lekker Harry, vertel het me'? fluisterde ik zachtjes in z'n oor, terwijl ik op en neer bleef bewegen.

---

'Darling, just hold on'

Harry Styles
Voor mij maakte het niet uit als ik met zichtbare zuigzoenen rond zou lopen, mijn ouders hadden toch niks meer over me te zeggen en ik bepaalde zelf wel hoe los of streng ik omging met de regels van het geloof. Daarom had ik geen enkele intentie hem te stoppen toen hij nog eens aan de andere kant van mijn nek een teken achterliet dat ik bij hem hoorde. Ik was niet zo van het labelen, dat we elkaars eigendom waren, maar de herinnering die erbij zou horen was wel belangrijk. Toch begon mijn ongeduld op te spelen, wat ik hem duidelijk maakte zonder iets te zeggen. Ik beet op mijn lip om zijn hand die me door de stof van de boxer heen omvatte, maar ik moest hem nog zeggen dat ik zonder te klagen dit eerst andersom deed als hij zich er niet prettig bij voelde. Stiekem was ik best blij dat hij dat aanbod afsloeg, want ik loog als ik zei dat ik niet al tientallen keren hierover had gefantaseerd. Ik sloot genietend mijn ogen en beet iets harder in mijn lip om de kreun in te kunnen slikken die werd veroorzaakt door de wrijving over mijn kruis. Het was bijna alsof Zayn mijn gedachten kon lezen en wist hoe hij me gek kon maken. De klap van het elastiek tegen mijn huid deed me naar adem happen en hem beschuldigend aankijken, maar ik volgde gelijk zijn bevel op en tilde mijn heupen op van het bed. De kou deed een rilling door me heen gaan en ik wilde antwoorden op zijn vraag, alleen was het enige dat uit mijn mond kwam een kreun toen hij me af begon te trekken. Ik had een momentje nodig om mezelf te herpakken en ik hem aan kon kijk. "Je mond," bracht ik ademloos uit terwijl mijn vingers zacht aan zijn donkere haren trokken. Even vergat ik dat ik voorzichtig moest zijn en hem moest waarschuwen, maar ik wilde hem echt geen pijn doen. "Niks forceren, oké? Als je niet verder kan, dan kan het niet en je hebt ook je handen nog," vertelde ik hem tussen een paar zachte kreunen door en trok hem daarna naar me toe om hem te kunnen zoenen. "En ik vind het lekker als je -je tong heel licht over mijn eikel laat gaan," fluisterde ik daarna hees, hij had het per slot van rekening gevraagd. Ik zou hem later wel dezelfde dienst bewijzen, want hij verdiende te weten hoe het voelde om iemands warme mond om je heen te hebben en hoeveel meer sensatie een tong kon geven dan hij waarschijnlijk ooit had gedacht.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik.
Harry hapte naar adem toen ik het elastiek van zijn boxer pakte en deze weer omlaag liet klappen en keek me beschuldigend aan en ik knipoogde ondeugend naar hem. Ik voelde me ineens een stuk zekerder, ook met de hulp van Harry en ik wilde dit gewoon doen en als het me allemaal te veel werd, dan kon ik er altijd nog mee stoppen en dan zou Harry dat vast niet erg vinden, alhoewel, dan bleef hij met een erectie achter en dan moest hij zichzelf helpen. Ondanks dat ik dit eigenlijk nog nooit had gedaan, gingen de handelingen als vanzelf. Ik trok Harry'' boxer uit en ik vroeg aan hem of hij het fijner vond met mond of met handen. Ik wilde hem verwennen en ik wilde hem laten kiezen, maar alleen een kreun kwam uit zijn mond toen ik mijn handen om zijn lengte heen legde en hem langzaam begon af te trekken. Daarna kwam er toch een antwoord en mijn mond wilde hij liever en ik beet op mijn lip en keek naar zijn steeds groter wordende lengte en ik schrok even toen hij aan mijn haren trok, maar ik herstelde me en ik gaf hem een tik op z'n wang. 'Niet trekken, anders word ik kaal' zei ik quasi boos, maar ik kon een geamuseerde grijns niet verbergen. 'Dat weet ik krullenbol' mompelde ik toen hij zei dat ik niks moest forceren, maar ik wilde uit mijn comfortzone stappen en de volgende stap nemen. Hij trok me naar hem toe en ik zoende hem terug en ik beet zachtjes in z'n lip en ik humde toen hij zei dat hij het lekker vond als ik mijn tong over zijn eikel heen liet gaan. 'Alles voor jou' fluisterde ik in z'n oor en ik schoof wat naar onderen en keek naar zijn lengte en ik boog mijn hoofd en langzaam ging ik met mijn tong over zijn eikel. Ik moest het maar gewoon zien als een lolly. Ik legde een hand rondom zijn lengte heen en likte nog eens over z'n eikel en nam hem toen een klein stukje in mijn mond. Het voelde vreemd, maar ik wilde door gaan, ik was nu al zo ver gekomen, dat ik gewoon door ging. Langzaam bewoog ik mijn hoofd, terwijl mijn tong rondjes cirkelde over zijn eikel.

---

'Darling, just hold on'

Ashton Irwin.
Ik glimlachte op zijn antwoord dat hij graag had dat ik met hem mee naar huis zou lopen. 'Geen probleem, graag zelfs.' Antwoordde ik. Ik zou alles doen om ook maar een minuut langer bij hem te blijven, dus met hem mee naar huis lopen doe ik met liefde. Toen ik zei dat ik tenminste een goede reden had om hier te blijven, kleurde hij nog roder. Nu moest ik mijn best doen om hem niet achterna te gaan, want mijn wangen waren ook flink opweg met verkleuren. Luke is altijd leuk om te zien, maar zijn fel rood gekleurde wangen maakten hem extra schattig. Ik lachte zacht toen hij door bleef ratelen. 'Is goed, ik loop mee. Als jij het tenminste niet erg vind dan.' Zei ik. 'Mijn vader is vast druk bezig, en ik heb sowieso een goede reden waarom ik zo lang wegbleef.' Zei ik. Ik moest immers altijd mijn vrienden helpen volgens mijn vader, en ik kon Luke inmiddels toch echt wel een vriend noemen. Ik hoop natuurlijk dat we ooit meer dan vrienden zullen worden, maar dat was gewoon alleen pure fantasie. 'Misshien kunnen we nu beter gaan, we willen niet dat je ouders ons voor zijn.' Zei ik, en glimlachte naar Luke. 'Weet je, we kennen elkaar nu al best een tijdje, en om eerlijk te zijn ken ik je amper. Ik weet niet wat je interesses zijn, en ik weet niet eens precies hoe oud je bent.' Zei ik. 'En ik dacht misschien is dit wel een goede gelegenheid om elkaar een beetje beter te leren kennen.' Zei ik nogal verlegen, en keek een beetje naar mijn voeten. Eigenlijk was ik een soort van zenuwachtig voor zijn reactie. Het was dan wel puur uit beleefdheid, en omdat ik hem ook dolgraag beter wilde leren kennen, maar misschien is hij wel erg gesteld op zijn privacy. Waarom ik daar nou precies zenuwachtig voor was -was voor mij ook niet helemaal duidelijk. Ik hoopte alleen dat hij me iets meer over hem wilde vertellen, zodat ik een nog beter beeld van hem kreeg, en we misschien nog wel eens goede vrienden van elkaar konden worden. Tenminste, als hij mij niet vreselijk vind.

---

How far is far

Michael Clifford
Ik snapte het niet. Ik wist dat mijn opmerking vaak te ver gingen en ik van alles maar een geintje probeerde te maken. Ik had vaak ook niet door dat ik over een lijn ging, maar deze lijn was wel heel doorzichtig geweest, want ik zag hem nu nog steeds niet. Ik wist alleen dat ik er overheen was gegaan. Ik snapte het alleen niet. In mijn hoofd probeerde ik terug te spoelen wat ik allemaal gedaan zou kunnen hebben, dat Niall nu zo van slag was. Want dat was hij en het was verschrikkelijk om te zien. Hoe hij probeerde de grond droog te krijgen terwijl hij allemaal vage dingen mompelde, waarvan ik wist dat ze tot zijn god gericht waren. Maar hij moest er mee stoppen, hij moest me vertellen wat er aan de hand was. Wat ik fout had gedaan, zodat ik het goed kon maken. Maar ik kon het niet goed maken. Ik wist dat ik om een antwoord gevraagd had, maar deze kwam als een klap in mijn gezicht. Wat heel tegenstrijdig was met mijn hart dat automatisch overliep van liefde en mijn lichaam die begon te gloeien van de kriebels in mijn buik. Niall ratelde door over engelen en de hel. 'Je raakt me niet kwijt.' Het was het enige dat ik zeker wist op dit moment. Al wilde ik het liefst weg rennen en nooit meer terug komen. Vanaf het moment dat Niall voor het eerst met twee koffie aan kwam lopen, had ik al meteen een zwak voor hem gehad. Een zwak die was uitgelopen tot een hopeloze verliefdheid. Maar ik had me er bij neer gelegd. Alles was veilig, als ik maar niet te dichtbij zou komen en Niall er niet achter zou komen. Ik zou nu ontzettend blij moeten zijn. Hem in de armen moeten vliegen en hem vertellen dat ik dezelfde gevoelens deelde. Maar ik kon het niet. Het brak mijn hart om te zien wat zijn verliefdheid met Niall deed. 'Nee, het spijt mij.' Fluisterde ik, terwijl ik de doek pakte en nu degene was die de grond begon droog te maken. 'En volgens mij verwar je engel met duivel.' Ik was in dit oogpunt de verleiding die Niall van zijn voetstuk had laten afdonderen. 'Als ik niet te dichtbij was gekomen was dit nooit gebeurd, het spijt me.' Ik wist hoeveel het geloof voor Niall betekende. Meer dan ik ooit voor hem zou betekenen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan
Ik kon het niet meer voor mezelf houden, ik had me al zo lang in moeten houden en het deed zoveel pijn, maar hij moest het weten voor hij zich echt aan me begon te hechten met de gedachte dat we gewoon vrienden konden zijn. Hij zei weer dat ik hem niet kwijt zou raken, maar hij moest niet liegen om me beter te laten voelen. Ik wist dat hij geen vrienden kon zijn met een homoseksueel. Welk christelijk geloof je ook had, dat was wel duidelijk. Ik was vaak genoeg in elkaar geslagen alleen door het op te nemen voor homorechten, laat staan als ik vrienden met een was geweest. Michael verontschuldigde zich nu, wat mijn verwarring alleen maar erger maakte, en begon mijn vloer te boenen. Zijn woorden klopten niet, totaal niet. Hij was een engel, een aartsengel zelfs, een geschenk uit de hemelen die hierheen was gekomen om te laten zien hoe je wel hoorde te leven, iets rebels, maar voor een strijder, die hij duidelijk was, was dat niet erg. Hij gaf zich nu voor alles de schuld, wat hem met geen enkele mogelijkheid aangerekend kon worden. Ik pakte zijn handen vast en zuchtte zacht. "Je bent geen duivel, Michael, op geen enkele mogelijke manier." zei ik zacht voor ik mijn handen verplaatste naar zijn wangen, zodat ik hem dwong me aan te kijken. "Ik weet niet of je het weet, maar wij bidden tot Michael voor bescherming en kracht. Hij is de belangrijkste en hoogste aartsengel, de beschermer, de aanvoerder van het hemelse leger, een strijder en rebel, maar in en in goed." Waarschijnlijk klonk ik als een idioot, maar mijn hoofd was op dit moment ook niet meer dan een onsamenhangende soep. "Ik noem je geen engel omdat je alleen lief voor me bent, Mikey. Ik noem je engel omdat jij de belichaming bent van Michael en ik alleen maar in nederigheid kan toekijken wat jij in je leven allemaal voor elkaar weet te boksen. Met elke tegenslag sta je sterker op, je vraagt niet om hulp en kan alles aan, wat er ook op je pad komt. Je bent de sterkste die ik ooit heb gezien, op elk vlak, en niemand is goed genoeg voor je, zeker een zondaar als ik niet." Ik was weer aan het ratelen geslagen, maar ik meende elk woord. Hierna nam ik hem de poetsdoek weer af en droogde het laatste water op. Ik wist niet zo goed wat ik nu moest doen, nu alle kaarten op tafel lagen. Ik wist alleen wel dat na vandaag niets meer hetzelfde zou zijn als voorheen.

---

Bowties were never Cooler