Take Me To Church • Speeltopic 1 - Speeltopics

Stel je groeit op in een streng gelovig gezin, maar voelt daar zelf niets voor. Dat is dan erg jammer, want je zit er toch echt mee tot je het huis uit bent. Gelovige gezinnen bidden, en weigeren te werken op Zondag, enzovoort. Maar dan heb je extreem gelovige gezinnen waar je bijvoorbeeld geen tv mag kijken, geen onnatuurlijke uiterlijke veranderingen mag ondergaan zoals je haar verven, en al helemaal niet op hetzelfde geslacht mag vallen. Je maakt je daar niet al te veel zorgen om, alsof jou dat ooit zal gebeuren. Maar wat nou als je erachter komt dat je misschien toch op hetzelfde geslacht valt. Wat zal je familie hiervan vinden? En zal je relatie de kritiek uiteindelijk vol houden?

Rollen •
Luke Robert Hemmings • Fitzgomery
Ashton Fletcher Irwin • Everglot
Michael Gordon Clifford • TylerJoseph
Harry Edward Styles • Harry_Styles
Louis William Tomlinson • Rovers
Niall James Horan • MikeyGClifford
Liam James Payne • Yareau
Zayn Javvad Malik • Rovers

Invullen •
Volledige naam •
Leeftijd •
Innerlijk •
Uiterlijk •
Soort geloof •
Geschiedenis •
Eventuele relaties •
Extra •

Regels •
• Probeer je aan het minimum van 200 woorden te houden.
• Maximaal twee personages per persoon.
• Houd het realistisch.
• Niet andermans personages besturen.
• Houd het gezellig.
• Gesprekken buiten de RPG om graag in het praattopic.
• Naamsveranderingen tussen haakjes aangeven () [] {}.
• Gelieve aan te geven als je voor een tijdje niet kan reageren.
• Graag minimaal twee keer per week reageren om het topic zo lang mogelijk van het doodlopen te weerhouden, meer mag natuurlijk altijd.

Koppels •
Zayn en Harry.
Michael en Niall.
Louis en Liam.
Luke en Ashton.

Begin •
Het is een gewoon een alledaagse Zondag, en iedereen doet zijn eigen ding. De een gaat naar de kerk, terwijl sommige anderen samen afgesproken hebben of elkaar toevallig tegen het lijf lopen.

[ bericht aangepast op 3 juni 2015 - 23:14 ]

---

How far is far

Michael Clifford
Tuurlijk, het enige lichtpuntje dat ik had in mijn leven, leek voor mijn ogen gedooft te worden. En allemaal door dat stomme geloof. Het was hetgene dat alles in mijn leven beïnvloeden en stuk maakte. En dan vonden mensen het gek dat ik er niet meer in geloofde. Maar Niall geloofde wel. Dus hij geloofde ook dat op hetzelfde geslacht vallen een zonde was. Dat hij nu een schande was. En het was allemaal mijn schuld. Ik wist het en gaf het toe. En Ik snapte het best dat Niall de reden van zijn afkeur nooit meer zou willen zien, dus ik zou zo vertrekken. Maar hij liet me niet eens de vloer droogmaken. Ik verstijfde toen hij mijn hand vastpakten en ik liet de doek vallen. Niall ontkende alles en begon me de hemel in te prijzen. En ik wilde er niks van horen. 'Stop, alsjeblieft.' Smekend keek ik de jongen tegenover me aan. Maar al snel sloeg ik mijn ogen neer toen hij ratelde over hoe sterk ik wel niet was. Automatisch trokken mijn ogen naar de tientallen armbandjes om mijn polsen. Ze bedekte mijn twee littekens van lafheid. Hij moest eens weten. 'Niall stop.' Zei ik nu een stuk vaster. Ik wilde er niks meer over horen. 'We weten allebei dat ik alles behalve Michael de aartsengel ben en we weten ook allebei dat het niet verkeerd is om verliefd te zijn.' Strak bleef ik hem aankijken. 'En als je echt denkt dat, dat wel verkeerd is, kan ik misschien maar beter gaan, want dan ben ik niet echt het goede voorbeeld.' Ik wilde het hem niet vertellen, maar deed dit indirect toch. Daarbij moest hij me net als ieder ander gewoon nemen zoals ik was. En ik was er klaar mee om het achter te houden. Helemaal als ik nu zag hoe diep dit bij Niall had gezeten.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan
Michael stopte me, waardoor ik ook niet verder poetste, en mijn ogen naar hem opsloeg. Zijn woorden sloegen bij me in als een bom. Hij zag niet hoe bijzonder hij was, hij had geen enkel idee, maar hij leek homoseksualiteit geen probleem te vinden. Ik snapte dat echt niet, in mijn wereld was dat eigenlijk niet mogelijk. Ik was altijd opgevoed met het idee dat het slecht was, dat het niet mocht, dat je regelrecht naar de hel ging als je homoseksuele gevoelens had. Ik had wel geprobeerd het te accepteren dat ik me zo voelde, maar omdat ik constant hoorde dat het fout was, duivels zelfs, werd mijn zelfhaat alleen maar erger. Toen toch zijn laatste woorden inzonken en mijn hersens weer aan het werk gingen, kregen die al snel weer kortsluiting. Had hij net echt geïmpliceerd dat hij ook gay was, en dat het goed was. Ik kon het allemaal even niet bevatten, vooral omdat het tegen alles inging wat ik mijn hele leven had gehoord en geleerd, maar me tegelijkertijd een enorm goed gevoel gaf. Mijn hart fladderde als een vlindertje in mijn borstkas en ik kon mijn ogen niet van Michael's ogen afhouden. "Blijf, alsjeblieft." Ik was hem nu haast aan het smeken om te blijven. Ik wilde niet alleen zijn, zeker niet nu ik echt heel verward was en er vanalles door me heen raasde. Op dit punt kroop Mikki op mijn schoot en mekkerde vrolijk. Ik grinnikte zachtjes en sloeg mijn armen om het zwart-witte lammetje heen. "Ik denk dat Mikki ook wil dat je blijft." zei ik met een voorzichtig glimlachje. Ik wilde hem nu graag bij me hebben, hier verder over praten met hem, gezien hij hier duidelijk veel verder was dan ik. Ik kon dat van hem leren, hoopte ik, of mezelf in elk geval iets minder leren haten om wie ik nu eenmaal was. Altijd had ik me willen aanpassen, mezelf in de schaduwen houden, maar misschien was het ook wel eens goed aan mezelf in elk geval een keertje aan iemand te laten zien.

---

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Het was Zayn's keus om te doen wat hij wilde, maar mijn voorkeur ging toch echt uit naar zijn mond om me heen. Ik grijnsde om zijn starende blik, ik had me nooit geschaamd om mijn lichaam en dat hij er zou op reageerde was goed voor mijn ego. Om hem weer iets te doen focusen, gezien het niet bevorderend was voor mijn geduld dat hij zo dichtbij was maar niks deed, trok ik zacht aan zijn haar en gniffelde ik om zijn geschrokken blik. Jammer genoeg verdween die blik erg snel weer en gaf hij me een tik tegen mijn wang. Ik pruilde zielig en aaide dit keer door zijn haren. "Dat betekent niet dat je me hoeft te slaan," klaagde ik onserieus tegen hem en vervolgde ermee dat hij niets moest forceren. Het bleef zijn eerste keer, al leek dat niet zo. Ik trok hem naar me toe om hem te kunnen zoenen en maakte een genietend geluid toen hij in mijn lip beet. Zayn had gevraagd wat ik lekker vond, daar hoorde ik natuurlijk eerlijk antwoord op te geven, wat ik dus in zijn oor fluisterde. Ik glimlachte om zijn woorden en volgde hoe hij omlaag bewoog. Ik sloot mijn ogen en beet op mijn lip toen ik zijn tong eindelijk voelde, waarna een kreun over mijn lippen rolde. Hij deed het fantastisch, het zou niet gezegd kunnen worden dat dit de eerste keer was dat hij dit deed. Even vergat ik compleet dat ik bezorgd om hem moest zijn en vloekte ik zacht doordat hij zijn handen gebruikte en me in zijn mond nam. "Fuck, Zayn, je bent geweldig," gromde ik en greep zijn haren vast. Het was niet eens zoveel wat hij deed, maar juist dat en het punt dat hij het was deden dit. Hij was de enige van wie ik dit wilde. Of dat voor altijd zou zijn, ik had geen idee, maar in het hier en nu zou ik niets liever willen dat dit nog een hele lange tijd door zou gaan.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik.
Harry pruilde een beetje toen ik hem een tik op z'n wang gaf en als reactie op mijn woorden dat ik anders kaal zou worden, zei hij dat ik hem daarvoor niet hoefde te slaan en ik grijnsde een beetje. 'Je bent onweerstaanbaar' We zoende elkaar en ik beet zachtjes in z'n lip en ik hoorde hem een genietend geluidje maken en, waarop ik goedkeurend humde. Hij vertelde wat hij lekker vond en natuurlijk zou ik dat hem geven. Ik was toch wel licht nerveus, ook omdat ik bang was dat ik iets fout zou doen, maar Harry was zo relaxed, dat ik me toch wel op m'n gemak hierdoor voelde. Een kreun verliet Harry's mond toen ik met mijn tong rondjes cirkelde over zijn eikel en dat moest vast goed zijn, want mijn zelfvertrouwen kreeg hierdoor ook weer een boost. Ik had nog nooit iemand een blowjob gegeven, maar nu deed ik het toch maar even. Ik nam zijn lengte nog wat verder in mijn mond en mijn hand die zijn lengte eerst had vast gehouden, liet deze los en streelde in z'n liezen, ging door naar z'n ballen, waarop ik hem daar begon te masseren. Ik maakte een geluidje toen hij aan mijn haren trok, maar erg vond ik het niet. Als hij daarvoor houvast kreeg, moest hij dat maar doen. Ik zag z'n lengte als een lolly, een dikke, maar vreemde lekkere lolly. Langzaam bewoog ik met mijn hoofd heen en weer, mijn tong ging over z'n eikel heen en mijn tanden schraapte over z'n huid. Z'n sappen proefde best lekker, iets wat eigenlijk best wel vreemd was. 'Je smaakt lekker' mompelde ik met kwijl over mijn kin heen lopend. Mijn hoofd ging wat sneller omhoog en weer omlaag, alleen maar om hem te plezieren.

---

'Darling, just hold on'

Michael Clifford
We hadden gewoon ergens koffie moeten gaan drinken zoals we altijd deden. Dan had it nooit gebeurd. Was Niall zijn waterkoker nog heel en was het me nooit duidelijk geworden dat Niall al veel meer voor me betekende dan ik zelf wilde. Had Niall door kunnen gaan met het ontkennen van zijn geaardheid en kon ik blijven doen alsof het me allemaal niks deed. Maar he was te laat. Inplaats van te doen wat we altijd deden waren we naar Niall zijn apartement gegaan en zaten we hier nu beide verslagen op de grond en leken we bijde niet meer te weten wat we er nou mee aanmoesten. Ik wist alleen dat Niall veelte goed over me dacht dan ik was en dat als hij homoseksualiteit niet kon accepteren, hij mij ook accepteren. Ik had het altijd wel geweten dat hij het er nooit mee eens zou zijn, daarom had ik er altijd over gezwegen. Maar nu het zo aan het woord kwam, kon ik niet anders. En ik wist dat ik daarom maar beter meteen kon vertrekken en ik niet moest hopen op een hem nog een keer te zien. Ik wilde net met moeite overeind komen toen Niall vroeg of ik wilde blijven. Iets verbaast keek ik hem aan en langzaam zakte ik weer neer, maar wist even niks wat te zeggen. Een kleine glimlach wist toch door te breken toen Mikki erbij kwam en Niall vond dat hij ook wilde dat ik bleef. 'Nou, als Mikki dat nou echt wil, blijf ik nog wel even.' Moest ik er toch een luchtige opmerking overheen gooien. Nee ik zou het nooit verleren. 'Kom. Ik zet wel ouderwets thee.' Glimlachte ik, waarna ik even over Niall zijn wang streek en opstond. 'Waar liggen je pannen?' Ik
Ging echt niet zomaar in al zijn kasten zitten namelijk, maar ik wilde hem wel even wat werk uit handen nemen.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Niall Horan
Gelukkig deelde Michael me mee dat hij bleef. Het was heel vreemd, maar mijn hart sloeg een aantal slagen over door die woorden. Het was misschien een luchtige toon, maar het gaf me wel een enorm fijn gevoel. Ik schonk hem een stralende dankbare glimlach, die alleen breder werd door het feit dat ik blijkbaar niet alles had verpest. Ik leunde iets naar hem toe bij het strelen over mijn wang. Ik keek hem van onder nog wat aan en klopte op een kastje bij zijn benen. Ik liet Mikki met nog een kus op haar kop los en stond op. Ik ging op het aanrecht zitten en keek naar de jongen met de gekleurde haren. Hij was echt prachtig en daardoor kwamen mijn twijfels nog erger terug. Was het dan toch echt niet zo fout als me altijd was verteld? Moest ik gewoon naar de paus luisteren, dat ik gewoon geaccepteerd zou worden voor wie ik was, als ik welwillend was en een goed hart had? Ik wist het gewoon niet en dat maakte me enorm onzeker. Ik aaide zacht was door zijn zachte haren. "Mag ik een knuffel, Mikey? Alsjeblieft?" vroeg ik zachtjes. Ik wilde hem graag gewoon dicht tegen me aan houden, zijn warmte voelen, en hem toch wat liefde te tonen die ik heel slecht kon uiten. Ik zat er namelijk enorm mee in de clinch met mijn gevoelens en was bang om dingen ermee te verpesten. Ieren waren op zichzelf en toonden gevoelens moeilijk, en nu ik eraan dacht dat het nu eigenlijk moest, dat ik het beter zou moeten uitleggen wat ik allemaal voelde en waarom ik in de knoop lag, raakte ik in een lichte paniek. Ik keek even de kamer in en zag hoe onze twee honden speelden en Mikki er vrolijk tussen huppelde. Ik glimlachte wat vertederd. Hierdoor kon ik toch mijn hoofd een beetje van alles af zetten en mijn gedachten leeg maken. Ik haalde uit een kastje een koektrommeltje en maakte die open. "Wil je een koekje? Of meerdere?" vroeg ik aan hem, voor ik zelf eentje in mijn mond duwde en er content op knabbelde.

---

Bowties were never Cooler

Michael Clifford
Ik wilde het luchtig houden. Zoals altijd ging ik niet te diep in op gevoelens en hield ik het oppervlakkig. Ik was niet iemand die dingen besprak zoals gevoelens en gedachtens. Ik was degene bij wie je moest zijn om over onzin te lullen en ook te maken. Ik ontweek het liever dan dat ik eraan toegaf. Want als ik echt na ging denken over hoe ik me voelde, hing ik straks ergens aan een boom. Dus automatisch probeerde ik ook de gevoelens van andere te ontwijken. De reden dat ik over thee begon en deze ook ging zetten. Ik haalde een pannetje uit het kastje dat Niall had aangegeven en keek hem even glimlachend aan toen hij op het aanricht ging zitten en om een knuffel vroeg. 'Kom hier.' Ik zetten het pannetje even naast hem neer en gong tussen zijn benen staan om vervolgens mijn armen om hem heen te slaan. Ik wilde zeggen dat het wel goed kwam, maar besloot te zwijgen. Ik hield namelijk niet van liegen. Dus besloot ik uiteindelijk maar een kus op zijn slaap te drukken, om hem daarna weer langzaam los te laten. Ik wreef nog even over zijn wang en richte me daarna weer op de thee. Het pannetje vulde ik met water, zetten deze op het gasfornuis en zetten het vuur aan. 'Nou, eentje dan.' Grijnsde ik, waarna ik een koekje uit de trommel pakte en deze langzaam naar binnen werke, terwijl ik mezelf nonchalant tegen het aanrecht aanzetten. Wachtend tot het water zou koken.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Het was best verrassend dat Zayn zo het initiatief nam en zijn hand verder naar beneden af liet dwalen. De eerste keer dat ik een jongen een blowjob had gegeven had alles me letterlijk gezegd moeten worden door de zenuwen, dus zag ik het als compliment dat hij zo relaxed bij me was. Daarbij, ik geloofde niet dat hij nooit zijn eigen frustraties had verlicht en niet ongeveer wist wat lekker was. Dat leek hij heel goed te weten en ik was er maar wat blij om. Ik had het niet erg gevonden om instructies te geven, maar dat hij het zo goed deedop zichzelf dat ik niet eens meer iets zinnigs kon zeggen was toch een stuk beter. Een zachte verontschuldiging rolde over mijn lippen toen Zayn een geluidje had gemaakt nadat ik per ongeluk nogal ruw aan zijn haar had getrokken en met wat wilskracht ging het om met mijn vingers er voorzichtig doorheen te kammen als het ware. Mijn ogen waren strak op hem gericht, hij zag er zo fantastisch uit met zijn volle lippen om me heen en zijn lange wimpers die haast schaduwen maakten op zijn wangen. Ik grinnikte even om wat hij zei en beet grijnzend op mijn lip, dan was Zayn een van de weinigen die het lekker vond zonder er eerst gewend aan te raken. Het voelde geweldig wat hij deed, maar het gebrek aan iets dat niet puur om seks draaide stoorde me en als hij zo doorging ging ik het niet volhouden. Daarom trok ik hem zacht aan zijn haar omhoog en naar me toe zodat ik hem weer kon zoenen. Dat het slordig en nat was kon me niet schelen, net zo min als dat ik mezelf op zijn lippen kon proeven. "Ik hou van je," mompelde ik en aaide over zijn wang, om een beetje erin te houden dat dit meer om onze liefde draaide dan wat dan ook. Mijn blik gleed af naar zijn broek, die nu vast veel te strak was geworden. "Zal ik je daar maar eens bij helpen?" vroeg ik met een kleine glimlach en drukte nog een kusje op zijn lippen. Het was moeilijk om mijn eigen behoeftes te negeren, zeker nu die zo sterk door hem waren aangewakkerd, maar dit ging nog steeds om Zayn en niet om mij. Met wat lichte inspanning kwam ik weer overeind zitten en liet mijn handen afglijden naar zijn broek terwijl ik hem vragend aankeek. Als hij er comfortabeler mee was om het zelf te doen was het ook prima, ik wilde gewoon niet dat hij dacht dat ik hem aan zijn lot overliet en dat hij alles zelf uit moest vinden.

---

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan
Ik had niet verwacht nog een knuffel te krijgen, zeker na dit alles, wat ervoor zorgde dat het echt de beste knuffel ooit was. Ik verborg direct mijn gezicht in het holletje van zijn nek, waar ik bij knuffels altijd mijn hoofd legde en zijn heerlijke geur tot me nam. Mijn armen klemde ik stevig om zijn middel en ik moest moeite doen om niet ook mijn benen om hem heen te slaan. Het was gewoon fijn of vast gehouden en geliefd te worden, zeker zo schijnbaar onvoorwaardelijk en zonder woorden. Toch liet ik hem langzaam weer los toen hij zich van me losmaakte en ik trok mijn benen ook op het aanrecht, waar ik nu in kleermakerszit zat en mijn koekjes met hem deelde. In de tijd dat hij er een at, had ik er al twee achter mijn kiezen en hadden ook alle dieren een snoepje uit de juiste pot gehad. Uit een van de bovenkastjes viste ik twee mokken. Ik hing er in stilte theezakjes in en sloeg toen voorzichtig mijn armen weer om Michael, die tegen het aanrecht leunde. Ik gaf hem heel voorzichtig een onzeker kusje op zijn kruin en liet mijn hoofd weer op zijn schouder rusten. Ik zat nu niet geheel comfortabel, maar zijn warmte was heel fijn. "Wil je me het leren, Mikey? Mezelf accepteren bedoel ik." zei ik voorzichtig voor er door de onzekerheid weer een ratelband achteraan kwam. "Ik snap het als je het niet wil, het is ook een idiote vraag, maar het lijkt jou te lukken, terwijl ik niet een van de meest basic feiten over mezelf kan zeggen zonder te janken. Dat wil ik niet meer. Ik wil gewoon mezelf durven zijn. Het is er daarstraks enorm fout uitgekomen waarschijnlijk, omdat ik geen idee heb hoe dit werkt of hoe je emoties goed kan uiten, maar dat bewonder ik echt aan je, Mikey." Ik haalde even diep adem en ging verder als niet meer dan een fluistering. "Je bent niet alleen een hele leuke jongen, je bent ook echt jezelf en durft daarvoor te knokken. Daarom ben je sterk in mijn ogen. Je hebt het tot hier gered en bent nogsteeds je geweldige eigen zelf." Ik zuchtte diep en slikte een paar keer voor ik hem losliet en voorzichtig omdraaide. "Beloof me alsjeblieft om altijd jezelf te blijven en jezelf trouw te blijven, wat er ook gebeurt." vroeg ik aan hem, bloedserieus. Zonder deze zekerheid ging ik verdere gesprekken niet aan, zo zette ik mezelf dat voor.

---

Bowties were never Cooler

Zayn Malik.
Ik moest toegeven dat ik mezelf wel eens een handje had geholpen als die behoefte er was en daarom wist ik misschien ook wel een beetje wat ik bij Harry kon doen, want hij hoefde me niet te sturen of wat dan ook en het voelde ook heel normaal wat ik bij hem deed. Terwijl ik met mijn mond over zijn lengte heen ging, voelde ik zijn handen door mijn haren heen gaan en ik huiverde lichtjes bij die aanrakingen, omdat ik het altijd lekker vond als iemand aan mijn haar zat, vooral Harry. Het was toch wel een beetje onverwachts toen Harry me zacht aan m'n haren omhoog trok en mij naar hem toe trok om me te zoenen. Dat ik kwijl en voorvocht rondom mijn mond had, leek hem niet te deren en ik zoende hem terug en licht grijnzend besmeurde ik zijn wang met kwijl en sappen. Ik werd gelijk weer serieus toen hij zei dat hij van me hield en ik knikte naar hem. 'Je weet dat ik ook van jou houd, krullenbol' Ik humde een beetje toen hij over mijn wang heen aaide en ik veegde met mijn duim de restje van zijn wang af en stopte die in mijn mond. Ik zag z'n blik afdwalen naar mijn broek en ik beet zachtjes op m'n lip, want hij zag nu ook die bobbel in mijn broek. Mijn lengte was toe aan bevrijding en snel ook. 'Alsjeblieft' zei ik toen met een glimlach, toen hij aan me vroeg of hij met mijn broek moest helpen. Ik kuste hem terug en ik was het er niet mee eens toen hij zich terug trok en pakte hem in z'n nek vast en trok hem weer naar me toe, om ditmaal een langere kus op z'n lippen te geven en ik nam z'n onderlip tussen mijn tanden en trok die wat naar me toe, om hem daarna los te laten en ik grijnsde speels naar hem. Ik had dan wel geen ervaring, ik wist wel ongeveer hoe ik met mijn vriendje kon flirten. 'Samen'? vroeg ik hem toen hij me vragend aan keek en ik pakte zijn handen vast en legde die eerst op mijn kruis en misschien dat ik dat wel expres, maar misschien ook niet en daarna legde ik hem op de rits en pakte die vast om naar beneden te trekken. 'Jij bent geweldig Harry' fluisterde ik zachtjes in z'n oor, 'Ik kan me geen betere vriendje wensen dan jij' Ik kuste hem zacht op z'n wang en nu trok ik mijn broek naar beneden en was het enige wat er nog scheidde van mijn lengte en de buitenwereld, was mijn boxer.

---

'Darling, just hold on'

Michael Clifford
Terwijl het water warm werd, at ik langzaam mijn koekje op. Niet omdat ik een langzame eter was, maar omdat mijn kaak pijn deed met kauwen. Dat werd nog was als het straks echt ging opzetten. Ik hoopte echt dat het meeviel straks, anders moest ik straks een weer vloeibaar voetsel eten. En dat was nu niet echt mijn favoriet. Ace had totaal geen moeite met eten en at het snoepje dat hij van Niall kreeg schokkend op. Glimlachend keek ik naar de hond die het prima naar zijn zin leek te hebben hier. Tuurlijk, hij kreeg lekkers en het was hier lekker warm. Dingen die ik hem niet kon bieden. Mijn ogen lieten ace pas los toen Niall zijn armen weer om me heen sloeg en geruststellend streelde ik even door zijn haar. Maar lan kon ik niet serieus blijven. Mijn wenkbrauwen trokken op en even wist ik niet wat te zeggen. En het was echt heel stom, maar toen Niall verder ging schoot ik in de lach. 'Nialler toch.' Hij had echt geen flauw idee. 'Kom, kijk me eens aan.' Ik wist dat het helemaal niet grappig was en probeerde het dan ook zo serieus mogelijk op te pakken. Niall zat hier echt mee, maar hij was zo onwetend. Het was niet zijn schuld. Ik vertelde hem gewoon niks. 'Mezelf is het enige wat ik nog heb. Het is niet echt dat ik echt een keuze heb.' Ik was vaak genoeg veranderd voor mensen, maar nooit was ik goed genoeg. Het maakte niet uit wat voor haarkleur ik had of welke kleding ik droeg. Klappen kreeg ik toch wel. 'Waarom denk je dat ik nooit over mezelf praat Niall. Als je lang genoeg doet of het je niks kan schelen, ga je er uiteindelijk echt zo over denken.' Ik wist dat het niet echt motiverend was, maar Niall had een veelte hoog neemt van me. 'Ik wil je helpen Niall. Echt. Maar ik denk niet dat ik nou zo'n goed voorbeeld ben.' Mompelde ik uiteindelijk.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''

Harry Styles
Het was niet alsof ik het kon helpen dat ik mijn vriendje wilde zoenen, zijn lippen waren daarvoor gemaakt, net als voor blowjobs. Dan kon het me ook niet meer schelen dat er nog kwijl en andere dingen bij kwamen kijken. Ik mompelde dat ik van hem hield en aaide ondertussen liefdevol over zijn wang. Het kon overdreven zijn, maar soms wilde ik hem gewoon even gerust stellen en eraan herinneren dat ik dit niet zomaar deed. Ik glimlachte toen hij het terug zei en drukte mijn neus kort tegen de zijne aan voordat mijn aandacht werd getrokken door de bobbel in zijn broek. Dat kon niet prettig zitten, dus stelde ik voor hem eruit te helpen. Ik kuste hem nogmaals en Zayn was het er niet mee eens dat het maar een korte kus was, ik vond het ook niet erg dat hij me vasthield zodat ik niet weg kon komen en me weer zoende. Ik maakte een geluidje toen hij in mijn lip beet en grijnsde, hij bleef een schat, hoe erg hij ook probeerde de bad guy te spelen. Mijn handen gleden over zijn borst en ik keek Zayn vragend aan, om met een glimlach te knikken met zijn voorstel het samen te doen. Ongelovig trok ik een wenkbrauw op toen hij mijn handen direct op zijn kruis legde, maar daarna kon ik al snel de knoop en zijn rits losmaken. "Je hebt geen idee hoe blij ik ben dat ik jou heb," antwoordde ik. Het leek soms wel dat ik heel losbandig om ging met alles, maar alles wat ik tegen Zayn zei wat ik voor hem voelde was echt. Hij was een van de weinigen personen om wie ik echt gaf en die me accepteerde voor wie ik was. Mijn hand bleef bij zijn kruis liggen en ik kneedde er zachthandig in terwijl ik zijn nek kuste. "Zeg het me eens, wat heb je liever, dat je het zelf uit mag zoeken en me neemt, of dat ik je een beetje help en je berijd, hm?" Ik gaf hem de keus, want ik begreep het volkomen als Zayn het iets te vond om zoveel verantwoordelijkheid te moeten nemen voor zijn eerste keer. Bij mij was dat ook niet gebeurd en die kans wilde ik hem kunnen geven.

---

Because I love him, do I need another reason?

Zayn Malik.
Ik was het er niet mee eens dat het maar een korte zoen was die Harry me gaf en ik trok hem terug en hield hem vast bij z'n nek om hem een langere kus te geven en ik hield hem zodanig vast dat hij geen kant op kon. Het was allemaal zondig wat ik deed, maar ik kon niet meer terug toen ik Harry voor de eerste keer had gezoend, op onze eerste date en ik wilde dan wel een goede moslim zijn, ik kon mijn gevoelens voor Harry nu eenmaal niet verstoppen. Ik zou me ook geen leven zonder hem kunnen voorstellen, hij was alles wat ik in een soulmate zocht en ik zag me wel oud met hem worden, ik moest dit alleen nog zo lang verborgen houden voor mijn ouders, tot ik een eigen appartement had gevonden en ze geen zeggenschap meer over me hadden. Ik grijnsde een beetje toen ik een geluidje uit z'n mond hoorde komen toen ik in z'n lip beet en hij trok zich terug en liet z'n handen over mijn borst heen glijden en keek me daarna vragend aan en ik besloot dat we het dan maar samen zouden doen en ik legde eerst eerst zijn hand op mijn kruis en ik giechelde zachtjes toen ik daarna samen met Harry mijn broek los maakte om die daarna uit te trekken. Ik vertelde hem dat ik me geen betere vriendje als hem kon wensen, hij was de enige bij wie ik me echt mezelf kon zijn. Geen vooroordelen, geen drama. Ik bloosde lichtjes bij z'n woorden en een geluidje kwam uit mijn keel toen hij in mijn kruis kneedde. Mijn lengte wilde graag naar buiten, hij was hard en ik zou zweren dat ik al iets nats voelde op mijn eikel. 'Hm' Ik sloot mijn ogen toen hij in mijn nek kuste en ik luisterde naar zijn woorden. 'Kun je me helpen'? vroeg ik hem lipbijtend, Het was allemaal nieuw voor me en ik wilde niet dat ik dingen fout zou doen. 'Ik wil niet, dat er dingen fout gaan, weet je' zei ik hem zachtjes en ik kuste hem zacht op z'n lippen. 'Wil je me aanraken'? fluisterde ik toen tegen z'n lippen, zo uit het niets. Ik wilde gewoon dat hij me aanraakte, het was een behoefte dat ik nodig had en ik wilde alleen hem. 'Raak me aan Harry' fluisterde ik zachtjes in z'n oor, ik stond wel een beetje versteld van mezelf dat ik dit durfde. Ik mocht dan wel een bad boy uiterlijk hebben, ik was wel onzeker over dingen. Ik pakte z'n hand en ik trok mijn boxer iets naar beneden. Ik keek hem aan en legde zijn hand toen voorzichtig om mijn harde lengte heen en ik beet op m'n lip en ik hoopte maar dat hij het niet erg zou vinden, al betwijfelde ik dat.

---

'Darling, just hold on'

Niall Horan
Ik deed niets liever dan knuffelen, zeker met Michael. We deden het haast nooit, maar het voelde altijd enorm goed. Dat had het misschien ook wel weggegeven, mijn verliefdheid, die ik niet durfde te erkennen, maar ook de dromen waarin we samen een appartementje deelde, zou voor anderen heel duidelijk zijn geweest. Ik probeerde hem uit te leggen wat mijn problemen waren, maar ik kwam nogsteeds niet uit mijn woorden en alles kwam vast enorm klungelig over. Ik was zo'n sukkel en had nu echt alles verpest. Ik keek wat verlegen weg en luisterde naar zijn woorden. Toch vroeg hij me hem aan te kijken, en ik kon hem niet negeren of het weigeren. Ik zocht nu dan ook onzeker zijn ogen. Hij vertelde me over van alles, maar ik was het er niet mee eens. "Je bent niet alleen." sprak ik hem zachtjes tegen, voor hij weer verder ging. Het was fijn dat hij me wilde helpen, maar zijn eigen pijn was duidelijk te horen. Ik aaide zacht door zijn haren en keek hem recht in zijn ogen. "Dank je, Mikey. Maar je bent niet alleen, echt niet. Je bent belangrijk en Ik... Nee, laat maar." zei ik verlegen en ik verstopte mijn gezicht in zijn nek. Ik keek hem nog even aan en liet me langzaam van het aanrecht glijden. Ik bleef hem stil aankijken, bang dat hij me alsnog verliet. Ik hield hem stevig vast, terwijl ik mezelf erop betrapte dat mijn ogen steeds naar zijn lippen gleden. "Mikey... Is het een gekke vraag... Ja, het is te gek... Ik had er niet over mogen beginnen... Het spijt me... Misschien is het beter... Nee, dat is nog vreemder... Sorry, vergeet maar dat ik iets heb gezegd..." zei ik compleet verward, voor ik hem losliet om het hete water wat onhandig in de mokken te schenken vanuit het pannetje. Ik hing er theezakjes in en depte met de handdoek het aanrecht droog, met een knalrode kop door het feit dat ik net echt een hele gênante en alles vernietigende vraag probeerde te stellen.

---

Bowties were never Cooler

Michael Clifford
Het werd maar weer eens duidelijk hoe goed mijn masker eigenlijk werkte. Dat Niall dacht dat ik heel de wereld aan kon en barsten van het zelfvertrouwen. En nu Niall alles zo open en bloot op tafel gooide, voelde ik me er best schuldig over. Helemaal nu hij zo tegen me op leek te kijken en ik begon me er alleen maar slechter door te voelen. Natuurlijk was ik die onbezonnen jongen die zich nergens druk om maakte. Dat was de bovenste en tevens de dikste laag. de laag die al mijn gevoel helemaal had dicht geplamuurd. Zeker zodra er iemand anders bij was. Ik zuchten zacht en bleef over Niall zijn rug trippelen met mijn vinger.
'Ja, ik heb jou. Ik weet het.' Mompelde ik uiteindelijk. Maar hij moest snappen dat ik dat niet helemaal bedoelde. Al was die ene persoon die om me gaf, al een hele presatie voor mijn doen, want dat was ook het eerst in heel mijn leven. Ace leek mijn gevoel op te merken en liet Mikki en Daniel voor wat het was, om trouw bij mijn voeten te gaan zitten en tegen mijn schenen aan te leunen. Dat rare beest pikte ook alles zo goed op. Maar lang had de hond mijn aandacht niet, want Niall begon weer te war taal uit te slaan. 'Nialler.' Ik legde mijn hand op die van hem, zodat die de theedoek met rust zou laten en hij me aan zou kijken. 'Misschien moet je eens beginnen met zeggen of vragen wat je echt wilt zeggen of vragen.' Ja, als hij echt wilde om wat zekerder van zichzelf te worden. Hij had immers zelf gevraagd of ik hem daarin wilde helpen. 'Dus, stel die gekke vraag waar je het antwoord op wilt weten. Kom op, ik ben het maar.' Glimlachte ik hem gemoedelijk toe, terwijl ik zachtjes met mijn duim langs zijn kaak streek om hem wat moet te geven.

---

''yOu aLreaDy kNoW wHaT'S uP''