[250] The Selection || RPG || Speeltopic - Speeltopics

7 april 2015 - 19:24 Value is offline

Value 11253

|| The Selection ||

Datum:
|| Zondag 27 maart ||

Voor 35 meisjes uit Illéa is de selectie dé kans op een beter leven. Zo kunnen ze ontsnappen aan een armoedig kaste-leven en opgenomen worden in een wereld vol glamour. De selectie biedt de mogelijkheid om in het paleis te wonen en te strijden om het hart van de kroonprins. Maar de strijd om de kroon is niet gemakkelijk. Desondanks er strenge regels gehandhaafd worden, halen sommige meisjes alles uit de kast en zijn tot veel dingen in staat. Hoever zal jij gaan?

De winnaar

Paleiswachten

Extra informatie

Illéa telt 35 provincies. Over heel het land mogen meisjes tussen zestien en negentien zich inschrijven voor de trekking. Uit elke provincie zal er dan één meisje gekozen worden. De gekozen meisjes worden dan per helikopter opgehaald. Niet alleen kunnen ze strijden om de kroon, de familie's thuis krijgen maandelijks een som geld cadeau van het koningshuis. Vanaf wanneer de meisjes eruit gegooid worden, stopt de betaling.
Elke vrijdag is er een nieuwsuitzending over de huidige situatie in het paleis. Deze wordt uitgezonden over heel Illéa. Hier wordt de stand van zaken verteld, roddels, wie 'aan kop ligt'. De meisjes zijn verplicht te gaan, maar hoeven niet per se iets te vertellen.
Voor de meisjes is er een Vrouwenkamer voorzien, dit bevindt zich op de tweede verdieping, waar ook de slaapvertrekken zijn. De meisjes zijn elke zaterdag verplicht hun dag daar door te brengen, voor de rest van de week zijn ze vrij het te kiezen. De Vrouwenkamer is een plek voor de dames om tot rust te komen, ze kunnen daar met elkaar praten, televisie kijken, muziek spelen, etc. Net zoals de slaapvertrekken heeft de Vrouwenkamer een balkon. In de Vrouwenkamer mogen, zoals de naam al zegt, geen mannen binnen. Enkel met toestemming van één van de aanwezige meisje, is dit toegelaten.
Selectiemeisjes worden aangesproken met Lady + naam. Onderling hoeven ze elkaar zo niet aan te spreken.
Paleiswachten worden aangesproken met Officier + achternaam!. Ook hier hoeven ze elkaar onderling niet aan te spreken.
Ieder meisje krijgt drie dienstmeisjes aangewezen, deze zullen haar kleren maken, opmaken, verzorgen, etc.
De tuin is omgeven door muren, maar groot genoeg om het geen verstikkend gevoel te geven. Het is altijd toegelaten de tuin te betreden. In de tuin staat een grote fontein, verschillende appelbomen en rozenstruiken. Verder is er ook een kiosk, een meertje met vissen en een grote dikke eik.

[Gebaseerd op The Selection-Trilogy || Kiera Cass]

Kastensysteem Regels binnenin de selectie

|| Rollentopic 1
|| Speeltopic 1
|| Praattopic 1, 2

Rollen:

|| Uptown | Sky Illéa | Eén || Qing
|| Uptown | Elloise Everage | Twee || Qing

|| Fyrgebraec | Alison Lily Chase | Vijf || Leonie
|| Psychopaths| Aedalyn Sophia Wallace | Twee || Yu
|| Ainigma | Delilah Kingston | Zes || Savannah
|| JudithSuzann | Brianna Taylor Campbell | Vier || x
|| Fineman | Rayne Alvarado | Zeven || Cheryl
|| Malachai | Evalie Coven Magdalene| Drie || Marie
|| Sirimiri | Lina Waters | Zes || Femke
|| Mamihlapinatapa | Annalise Alisha Annabelle Linton | Twee || Jente
|| Fairytalest | Quadira Azikiwe | Drie || Maxime

|| Sirimiri | Matthew Foley | Twee || Femke
|| Ainigma | Baltazar Merrit | Twee || Savannah
|| Dionysia | Ryan Elijah Apostolakis |Twee || Amber
|| Wolfstar | Eliot Killian Reeze | Twee || Lisa

Het begin

Belangrijke opmerkingen!

De verjaardagen:

Deelnemerslijst:

Map Illéa (gemaakt door Nereid)

[ bericht aangepast op 5 mei 2015 - 22:26 ]

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

1 mei 2015 - 15:01 Naird is offline

Naird 10646

AEDALYN SOPHIA WALLACE
"I'm an easy girl."
19 jaar † Kaste Twee † Slaapkleding

'Goedenavond Lady Aedalyn, of nacht eigenlijk. Ik moet u er op wijzen dat u eigenlijk al hoort te slapen, zeker aangezien morgen een drukke dag kan worden,' zegt de man voor me, een paleiswacht. Ondanks mijn gemakkelijkheid en geen schaamte hebben in de buurt van mannen, moet ik toch even blozen. Ik had misschien toch beter in bed kunnen blijven liggen, gezien ik ook best wel schaars gekleed ben. Hier wijst hij me dan ook beleefd op. 'Ook wil ik uw erop wijzen dat u erg schaars gekleed bent om er 's nachts op uit te gaan, daarbij u heeft geen schoenen aan.' ik kijk hem verontschuldigend aan. Als ik zie hoe hij kijkt moet ik mijn best doen niet te lachen, want hij kijkt erg doelbewust en gefocust naar de muur naast mij, maar ik houd mijn gezicht keurig in de plooi. Ik moet ook toegeven, minder dan dit dragen is niet echt mogelijk, hoewel ik er natuurlijk nog wel een kimono overheen draag maar die bedekt ook niet bijzonder veel.
'Dat neemt niet weg dat ik u ook moet vragen of er iets mis is met uw slaapkamer, of met u, dat u een plotseling verlangen hebt om de tuin te bezoeken voor u terug naar bed gaat,' ik schud mijn hoofd kleintjes.
'Nee mijn slaapkamer is prima, met mij gaat het ook goed alleen kon ik de slaap niet vatten, of de slaap mij. Meestal helpt het dan als ik nog even de buitenlucht heb kunnen inademen, maar het lijkt me beter als ik maar weer terug ga naar mijn bed. Het spijt me, nogmaals duizendmaal excuses,' ik kijk hem schuldig aan. Ik knik hem beleefd toe en glimlach nog even op mijn manier, die altijd wordt bestempeld met charmant. 'Goedenavond, of nacht nog, Officier...?' ik kijk hem vragend aan en na zijn antwoord knik ik nog even lachend en draai me vervolgens om en wil net gaan lopen als ik me wat bedenk, welke kant moet ik in vredesnaam op? Goed over dit plan nagedacht Aedalyn, niet dus. Ik draai me weer naar de man om.
'Pardon, maar zou u misschien mij de weg willen wijzen? Ik heb geen idee hoe ik hierheen ben gelopen,'

[ bericht aangepast op 1 mei 2015 - 15:06 ]

I just caught the wave in your eyes

1 mei 2015 - 21:05 Ascian is offline

Ascian 10570

Baltazar Merrit || Twee || Vierentwintig.

"Nee mijn slaapkamer is prima, met mij gaat het ook goed alleen kon ik de slaap niet vatten, of de slaap mij. Meestal helpt het dan als ik nog even de buitenlucht heb kunnen inademen, maar het lijkt me beter als ik maar weer terug ga naar mijn bed. Het spijt me, nogmaals duizendmaal excuses," zegt het meisje. Ik kan het niet laten om te glimlachen. Misschien waren de meiden er nog niet op gewezen dat je ten alle tijden in je kamer moest blijven 's nachts? Dat zou het vast wel zijn. En anders moest ze dit maar zien als een waarschuwing. Mensen kwamen niet zomaar ongezien langs paleis wachten.
"Goedenavond, of nacht nog, Officier...? vraagt het meisje en ik glimlach naar haar.
"Merrit. Baltazar Merrit," zegt ik en ik maak een kleine buiging richting het meisje. Ze glimlach en knikt, voor ze zich omdraait en terug loopt. Ze is niet erg ver wanneer ze zich omdraait. Ik kijk even verward naar haar, voor ze weer begint te praten.
'Pardon, maar zou u misschien mij de weg willen wijzen? Ik heb geen idee hoe ik hierheen ben gelopen,' zegt ze dan. Ik lach even. Sommige van die meiden hadden nog wel iets. Prins sky zou zichzelf gelukkig mogen prijzen met de meeste van deze meiden. Ten minste voor hoever ik nu gemerkt had. Er waren verhalen verteld dat vorige keer dat de selectie plaats vond de helft van de meiden halverwege gewoon gek werden. Zou dat nu ook weer gebeuren? Ik schud de gedachte van mij af.
"Tuurlijk Lady Aedalyn, dat zou ik toch zeker beschrijven als een deel van mijn baan. Ik loop wel even mee," zeg ik terwijl ik mijn rug weer recht en en mijn glimlach weer van mijn gezicht haal. Ik haal mijn blik eindelijk van de muur weg, maar focus nu op de richting die we in lopen.
"Deze kant op Lady Aedalyn," zeg ik als we de trap op zijn gelopen en de hal met de slaapkamers in. Ik zoek even naar de juiste deur voor ik weer iets zeg, "Als u ooit nog iets zoekt geeft u maar een gil. Ik wens u nog een goede nachtrust toe." Ik stop met lopen zodra we bij de deur zijn waar met sierlijke letters Aedalyn op staat geschreven. Ik wacht even tot ze haar kamer ingelopen is, om zeker te zijn dat ze er niet weer vandoor gaat. Daarna ga ik verder met mijn ronde, voor ik zelf ook maar is mijn bed in duik.

We've lived in the shadows for far too long.

1 mei 2015 - 21:28 Gibigianna is offline

Gibigianna 15113

Matthew 'Matt' Foley

Opluchting overspoelt me zodra ik haar mondhoeken omhoog zie krullen. Meestal zie ik mezelf niet als de jongen die goed is met meisjes. Ik probeer er dan ook niet echt aan te denken dat het meisjes zijn, maar dan behandel ik ze weer teveel als een jongen, iets wat de meesten niet leuk vinden. Een lach rolt over mijn lippen wanneer ik haar waarom ze niet veel van het avondmaal heeft gegeten.
"Meiden." zeg ik lachend, maar met een plagerige ondertoon, zodat ze zich niet aangevallen zou voelen. Ook het geluid van haar rommelende maag laat mijn grijns niet bepaald afzwakken. Zodra het meisje zich weer tot mij richt, probeer ik haar wat geïnteresseerd aan te kijken, zonder daarbij zo lang weg te kijken dat ik over mijn eigen voeten struikel. Dat zou niet bepaald het idee geven van een goede wacht.
"Het is een eer om u te ontmoeten Quadira." Ik ga een klein beetje voor haar stilstaan, zodat ze gedwongen is te stoppen en neem haar hand vast om er een kus op te drukken. Met een speelse twinkeling in mijn ogen en een brede grijns kijk ik haar terug aan. "Mijn naam is Matthew. Zo doen we dat hier. En nee." ga ik in op haar vraag, terwijl ik verder begin te lopen.
"Of.. ja. Nou, het is wel een deel van onze training en natuurlijk wordt er van ons verwacht om vooral tegen de koninklijke familie zelf beleefd te zijn, maar het is niet bepaald onze prioriteit of zo."
Eenmaal aangekomen bij de keuken, hou ik de deur wat voor haar open, zodat ze naar binnen kan. Vlak na haar stap ik naar binnen. Voor de deur dicht valt, kijk ik nog snel even rond of niemand ons gezien heeft. Of tenminste.. Of er geen klikkende wacht ons gezien heeft, want gezien zijn we sowieso.
"Hier zou ik me best wel een avond lang kunnen vermaken."
Met een glimlach draai ik me om, zodat ik Quadira kan aankijken. "Tja, het is niet voor niets het paleis. Maar probeer snel wat mee te stelen en wees dan klaar om te vertrekken. Ik weet zeker dat ik hiervoor in de problemen kan komen." Even bijt ik op mijn lip, maar dat duurt maar tot mijn ogen op de snoepkast vallen. Snel en duidelijk niet voor de eerste keer loop ik erheen om wat chocolade eruit te halen.

“To live will be an awfully big adventure.”

1 mei 2015 - 21:45 Value is offline

Value 11253

|| Elloise Everage ||

“When has anything in either of our lives ever been fair?”

Wanneer alle meisjes aangekomen zijn, klap ik in mijn handen. Het aangename geroezemoes verandert in een stilte.
'Welkom, welkom,' kondig ik aan. 'Ik ben Elloise Everage, jullie begeleidster. Ik zal jullie opleiden tot een echte prinses. Jullie klaarmaken voor het kasteelleven, want dat is niet iedereen evengoed gegeven.' Hierbij kijk ik even naar het groepje Zevens en Zessen. 'Vanaf nu zijn jullie ook allemaal, stuk voor stuk, een Drie. Maar jullie zullen vast benieuwd zijn naar prins Sky.' Bij het horen van zijn naam, bemerk ik dat enkele meisjes zenuwachtig rond beginnen te kijken. 'Morgenochtend zullen jullie hem voor het eerst kunnen ontmoeten bij het ontbijt dat gevolgd wordt met een persoonlijk gesprek. Het is de be-'
'Ik heb gehoord dat er dan al meisjes weggestuurd zullen worden, is dat waar?' Kwaad draai ik mijn hoofd. Hayley Summmer een Zeven uit Kent. Mijn dichtgeknepen ogen kijk ik naar haar. Hoe durft ze me te onderbreken!
'Ik wilde mijn lessen morgen pas laten starten, maar je verplicht me nu al een inleiding te geven. Het onderbreken van anderen is allesbehalve netjes, maar om dan toch op je vraag te antwoorden: dat hangt allemaal van prins Sky af.' Giftig blijf ik haar aankijken. Ze durft niets meer te antwoorden, maar gooit nog wel een vernietigende blik.
'Het is dus de bedoeling dat je een beetje over jezelf vertelt. Wie je bent en waar je interesses liggen,' vervolg ik. 'Iedereen krijgt zo zijn dienstmeisjes toegewezen die jullie naar je kamer zal brengen. Ik vraag ook om jullie slaap te gebruiken. Morgenochtend zullen jullie vroeg gewekt worden door jullie dienstmeisjes.' Ik denk nog even na of ik nog iets moet melden, en herinner me de regels van het huis.
'Hier gelden natuurlijk ook huisregels, maar die zal ik jullie morgen uitleggen. Maak nog maar even kennis met elkaar en tast toe van het buffet.' Hierbij sluit ik mijn verwelkoming af en baan me een weg door de mensenmassa. Mijn oog valt op een Vijf, Alison Chase uit Sumner.
'Hallo, lady Alison. Ik zal je even begeleiden naar je dienstmeisjes.' Ik glimlach nep. Zij zal hier na morgen vast niet meer zijn. 'Enige schoenen, trouwens. Goed dat Sky je morgen pas ziet, hij zou je zo wegsturen,' voeg ik er bitter aan toe.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

1 mei 2015 - 22:07 Naird is offline

Naird 10646

AEDALYN SOPHIA WALLACE
"I'm an easy girl."
19 jaar † Kaste Twee † Slaapkleding

Hij kijkt me eerst een tel verward aan om daarna even te lachen en ik bloos alweer. Vanbinnen geef ik mezelf een standje, want ik, Aedalyn Sophia Wallace, bloos nooit. Ik ken geen schaamte en ben altijd zeer ad rem.
'Tuurlijk Lady Aedalyn, dat zou ik toch zeker beschrijven als een deel van mijn baan. Ik loop wel even mee,' hij recht zijn rug en haalt zijn glimlach weer van zijn gezicht af. Ik knik hem dankbaar toe en zie hoe hij zijn blik van de muur scheurt maar inplaats daarvan in de verte kijkt. Hij komt in beweging en loopt een kant op en ik volg hem netjes, Vanuit mijn ooghoek bekijk ik hem even stiekem, en ik moet zeggen, hij is best wel knap. Ik ben me er heel bewust van dat ik zo niet mag denken, of wil mijn leven als een Twee willen opgeven voordat van een Acht, maar ik pas.
'Deze kant op Lady Aedalyn,' onderbreekt hij de stilte tussen ons en ik kijk even om me heen. Ik moet zeggen, dit ziet er aardig bekend uit en voor ik het weet staan we voor de slaapkamer waar mijn naam met sierlijke letters op is geschreven.
'Als u ooit nog iets zoekt geeft u maar een gil. Ik wens u nog een goede nachtrust toe,' ik kijk hem dankbaar aan en glimlach weer even.
'Heel erg bedankt, Officier Merrit, u ook nog een fijne nacht toegewenst,' ik stap door de deur en kijk hem nog even aan voordat ik de deur sluit en in mijn bed ga liggen, na mijn kimono uit gedaan te hebben. Kennelijk heeft mijn nachtelijke avontuur toch geholpen want ik val niet heel lang daarna in een diepe slaap. In mijn slaap klinken de woorden van Elloise haar toespraak nogmaals in mijn hoofd.
'Welkom, welkom, ik ben Elloise Everage, jullie begeleidster. Ik zal jullie opleiden tot een echte prinses. Jullie klaarmaken voor het kasteelleven, want dat is niet iedereen evengoed gegeven. Vanaf nu zijn jullie ook allemaal, stuk voor stuk, een Drie. Maar jullie zullen vast benieuwd zijn naar prins Sky. Morgenochtend zullen jullie hem voor het eerst kunnen ontmoeten bij het ontbijt dat gevolgd wordt met een persoonlijk gesprek. Het is dus de bedoeling dat je een beetje over jezelf vertelt. Wie je bent en waar je interesses liggen,' vervolg ik. 'Iedereen krijgt zo zijn dienstmeisjes toegewezen die jullie naar je kamer zal brengen. Ik vraag ook om jullie slaap te gebruiken. Morgenochtend zullen jullie vroeg gewekt worden door jullie dienstmeisjes,' en deze woorden blijven zich herhalen, net zoals alle andere gebeurtenissen van vandaag.

[ bericht aangepast op 1 mei 2015 - 22:08 ]

I just caught the wave in your eyes

1 mei 2015 - 23:00 Value is offline

Value 11253

|| Sky Illéa ||

“It's always the fear of looking stupid that stops you from being awesome.”

Terwijl ik me door het werk heen sleur, blijven mijn gedachten afdrijven naar de aankomst van de meisjes. Na zeker twee uur aan het papierwerk bezig geweest te zijn, besluit ik te stoppen. Mijn ouders houden zich waarschijnlijk ook ergens schuil, dus over Cotton moet ik me al geen zorgen maken dat hij me zal komen berispen. Ik sta op uit mijn stoel en open voorzichtig mijn deur. In de verte hoor ik gepraat komen uit de ontvangstzaal en hoor ook stemmen op de tweede verdieping. Ik werp snel een blik, maar neem het risico niet gezien te worden, dus spring ik voordat de stemmen dichter komen, achter een hoek. Ik besluit er zo snel mogelijk tussenuit te knijpen. Aan de trappen hoor ik gelach en gepraat van de meisjes. Ik voel me haast een indringer in mijn eigen huis.
Met grote stappen vlieg ik de trap op naar de sterrenwacht. Officier Reeze houdt trouw de wacht.
'Officier Reeze,' begroet ik hem vriendelijk. 'Zou je niemand door willen laten, moest hier iemand willen passeren? Kwestie dat ik geen vroegtijdige ontmoeting oploop met een deelneemster.' Ik wandel verder naar mijn sterrenwacht. Ik popel om de sterren weer te zien. Het brengt me tot rust. Terwijl ik de lucht bestudeer, kijk ik naar de verschillende planeten. Ze zijn er elke dag weer, maar steeds hebben ze weer iets uniek en vernieuwend.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

2 mei 2015 - 0:05 reguluswife is offline

reguluswife 37248

RAYNE ALVARADO
kaste Zeven

Nachtkleding

She's got lions in her heart, a fire in her soul

'Ik ben Delilah, aangenaam,' zegt het meisje met een glimlach. 'Je moet denk ik best veel gezag hebben als je het voor elkaar krijgt om een broek te mogen dragen. Dat bewijst al dat je hier hoort,' mompelt ze vervolgens, waarop ik haar verbaasd aan kijk. Zorgen dat ik een broek mag dragen in plaats van een jurk bewijst naar mijn idee niet dat ik hier hoor. Wie weet wil prins Sky juist wel een meisje dat stilzwijgend naar hem luistert, wat ik totaal niet ben. Voor ik echter op haar kan antwoorden, begint de vrouw die ons welkom heette opnieuw te praten.
'Welkom, welkom, ik ben Elloise Everage, jullie begeleidster. Ik zal jullie opleiden tot een echte prinses. Jullie klaarmaken voor het kasteelleven, want dat is niet iedereen evengoed gegeven. Vanaf nu zijn jullie ook allemaal, stuk voor stuk, een Drie.' Ik rol met mijn ogen. Alsof we dat nog niet wisten.
'Maar jullie zullen vast benieuwd zijn naar prins Sky. Morgenochtend zullen jullie hem voor het eerst kunnen ontmoeten bij het ontbijt dat gevolgd wordt met een persoonlijk gesprek. Het is dus de bedoeling dat je een beetje over jezelf vertelt. Wie je bent en waar je interesses liggen. Iedereen krijgt zo zijn dienstmeisjes toegewezen die jullie naar je kamer zal brengen. Ik vraag ook om jullie slaap te gebruiken. Morgenochtend zullen jullie vroeg gewekt worden door jullie dienstmeisjes.'
'Slaap lekker Rayne, ik zie je morgen wel aan het ontbijt,' zegt Delilah hierop en wanneer ze wegloopt samen nog een paar andere meisjes, trek ik lichtelijk mijn wenkbrauwen op. Ik snap echt niet waarom mensen al zo vroeg zouden gaan slapen. Al ze van één zo'n dag al moe worden, dan wordt het nog wat voor hen. Maar goed, vele van de kandidaten, die uit kaste twee sowieso in elk geval, zullen er in elk geval vast niet aangewend zijn om hard te werken.

Nadat ik wat van het buffet gegeten heb, waar echt hemelse desserts tussen zitten, en met wat andere kandidaten gepraat heb, loop ik naar mijn dienstmeisjes die zich voorstellen als Lucille, Ana en Claire. In mijn slaapkamer aangekomen, die zowat groter is dan alle slaapkamers bij mijn eigen huis bij elkaar, word ik haast gelijk naar een spiegel geleid.
'Lady Rayne, wilt u al gelijk uw slaapkleding aandoen?' vraagt Lucille. Mijn gezicht betrekt iets, waarop Lucille mij zenuwachtig aankijkt. 'Als u het niet wilt hoeft het niet hoor!' Snel schud ik mijn hoofd. 'Oh, nee. Nachtkleding is prima, maar alsjeblieft, spreek me gewoon aan met je, dat vind ik veel prettiger dan u.' De meisjes kijk verbaasd, maar knikken uiteindelijk wel, waarna ze bezig gaan met alle speldjes uit mijn haar te halen en mijn make-up te verwijderen. Eenmaal dit klaar is, halen ze mijn nachtkleding te voorschijn, waarop ik mijn wenkbrauwen optrek. 'Moet ik serieus daar in slapen?' vraag ik op een ongelovige toon. De meisjes knikken nerveus en ik zucht zacht. Ik weet nu al dat ik me totaal niet prettig ga voelen in zo'n dun gevalletje, waardoor ik het met tegenzin aantrek. Als alle laatste dingetjes gedaan zijn, ga ik in het ontzettend zachte bed liggen. Lucille meldt me nog dat ik iemand van hun moet laten halen als ik iets nodig heb en dat ze mij morgenochtend wakker maken.
Ik blijf maar draaien in het bed, maar het lukt maar niet om in een lekkere lig positie te komen, het bed is haast té zacht. Ik blijf nog enkele minuten proberen, waarna ik het bed uitglijd en naar de balkondeuren loop, om die te open. De frisse lucht doet me goed, maar ik zou het prettiger vinden om even helemaal echt buiten te kunnen zijn. In mijn kledingkast vind ik godzijdank een kamerjas, die ik om mijn lichaam heen wikkel, blij dat ik nu niet halfnaakt door de gangen hoeft te struinen. Ik was eigenlijk van plan om op zoek te gaan naar de tuinen, maar uiteindelijk vind ik eerder een trap die naar boven leidt dan naar beneden, waardoor ik besluit voor het dak te gaan. Helaas blijkt bij de laatste trap die naar het dak leidt een bewaker te staan. Echter ga ik toch een poging wagen. No guts, no glory.
Wanneer ik voor de wachter's neus sta, zie ik op zijn naam plaatje dat zijn achternaam Reeze is. Eerst maar op de beleefde manier proberen. 'Meneer Reeze, je- u wilt mij er niet toevallig langs laten zodat ik even een frisse neus kan halen zeker?' Aan zijn gezicht te zien is hij dat inderdaad niet van plan, waardoor ik het maar over een andere, meer mijn eigen, boeg gooi. 'Ik zal hoe dan ook op het dak komen,' begin ik dan. 'Dus als je mij er niet langs laat, dan probeer ik wel via mijn balkon naar het dak te klimmen met de kans dat ik mijn been breek, en ik denk niet dat de prins er erg blij van zou worden als dat zou gebeuren. Bovendien, is het als bewaker jouw taak om de personen in het paleis te beschermen en als ik via het balkon naar boven moet klimmen omdat jij mij niet via de makkelijke route wilt laten gaan, dan heb jij jouw taak niet erg goed uitgevoerd.'

[ bericht aangepast op 2 mei 2015 - 0:05 ]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

2 mei 2015 - 10:32 Fairytalest is offline

Fairytalest 856

Quadira Azikiwe // Kaste Drie
'What's in a name?'

_______________________________________________________________________

_______________________________________________________________________

Ik voel me schuldig als ik hoor dat ik Matthew in de problemen kan brengen, ook doet het me aan Balthazar denken. Ik trek een van de koelkasten open en pak er chocolademelk uit (wat beter is dan gewone melk natuurlijk) en grijns als ik zie dat ook Matthew bij de snoepkast staat. 'Weet jij of het verboden is voor een van de meisjes hier om bevriend te zijn met een van de wachten?' vraag ik zo vaag mogelijk, want stel dat het niet mocht, had Balthazar een probleem. Ik stop nog een paar extra stukjes chocolade in de chocolademelk voordat ik de mok in de magnetron stop. Ik geloof niet dat ik hiervan kan slapen, maar o wat zal het lekker zijn. Ik loop langs het fruit en kijk naar alle soorten die ze hier hebben. Mijn oog valt op het drakenfruit. 'Ze hebben hier ook echt alles hè?' mompel ik als ik het fruit oppak. Mijn zusje is er helemaal verzot op, maar naar mijn mening smaakt het naar een kiwi met een halve smaakbeleving. Als de magnetron piept, pak ik mijn chocolademelk uit de magnetron en neem een slok. Omdat ik zeker weet dat ik dan helemaal niet kan slapen, skip ik de slagroom voor deze ene keer. Ik ga op een van de smetvrije aanrechten zitten die mij een uitzicht geeft op de koelkasten. Nog steeds voelt het als een onrealistische droom. Ik vraag me ook hard af wie deze hele wedstrijd heeft bedacht. 35 meisjes die moeten vechten voor het hart van de prins. Wat nu als je niet verliefd wordt? Ik zou liefde niet eens herkennen, al staat het voor mijn neus.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

2 mei 2015 - 10:43 JudithSuzann is offline

JudithSuzann 1001

Brianna Taylor Campbell
Kaste vier - Nachtkleding

Ik sta in de groep met een paar andere kandidaten te praten als onze begeleidster, Elloise Everage, begint met praten. Ik luister geïnteresseerd naar haar verhaal en glimlach tevreden. Ze lijkt me wel iemand waar ik nog veel van kan gaan leren. Ik loop daarna samen met de andere kandidaten naar het buffer. Daar eet ik wat terwijl ik kennis maak met de anderen.
Zodra het tijd is loop ik richting mijn kamer die mij wordt aangewezen. Als ik daar naar binnen loop zie ik al drie meisjes die op mij staan te wachten. Ik glimlach vriendelijk. “Hallo, ik ben Brianna,” stel ik mezelf beleefd voor. Ik schud hun hand en probeer hun namen in een keer op te slaan. Anna, Julia en Beau. Ik herhaal de drie namen een paar keer in mijn hoofd. Al snel wordt ik geholpen in mijn nachtkleding. Ik kijk naar mezelf in de spiegel terwijl de drie mijn haar losmaken en de make-up van mijn gezicht afhalen. Ik glimlach en haal diep adem. “Zal ik uw haar invlechten voor de nacht Lady Brianna?” hoor ik en kijk opzij naar Anna. “Ja doe maar,” glimlach ik en blijf rustig in de stoel zitten. Ik haal diep adem en kijk even naar de ketting die nog om mijn hals hangt. “Had u uw ketting om willen houden of zal ik hem voor u opruimen voor de nacht?” vraagt Beau aan me. “Ik zou de ketting graag omhouden vannacht,” glimlach ik haar vriendelijk toe. De ketting had ik van mijn moeder gekregen, het betekende veel voor me, zeker nu ik zo ver bij ze vandaan was. Ik kijk goedkeurend naar mijn haren als die zijn ingevlochten. “Wauw, bedankt,” glimlach ik vrolijk naar het dienstmeisje.
Ik kom overeind en loop naar mijn bed toe. “Goede nacht Lady Brianna, als u iets nodig heeft dan kunt u gewoon roepen, we zullen u morgenochtend wakker komen maken en u voorbereiden op de ontmoeting met de prins,” glimlachen de drie naar mij. “Jullie ook, en bedankt,” zeg ik vrolijk toe en ga op het zachte bed zitten. Ik glimlach tevreden en kruip onder de deken. Ik besluit nog niet meteen te gaan slapen, ik pak een boek uit mijn tas en sla het open. Rustig begin ik te lezen tot ik echt moe begin te worden. Ik leg mijn boek aan de kant en ga liggen. Ik sluit mijn ogen, maar hoe graag ik ook wil slapen, de slaap weet mij niet te pakken. Ik kom weer uit mijn bed en sla de kimono om me heen. Ik open een van de gordijnen en kijk stil naar het uitzicht dat ik heb terwijl ik nadenk.

[ bericht aangepast op 2 mei 2015 - 10:43 ]

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

2 mei 2015 - 14:33 Arcturus is offline

Arcturus 23120

Eliot "Eli" Killian Reeze
Twee.

Later op de avond wissel ik van wacht, eindelijk kan ik mijn benen strekken en kan ik bovenaan de trap bij de sterrenwacht gaan staan. Vanuit hier heb ik tenminste een beetje uitzicht en dus wat om naar te kijken vanuit mijn positie.
'Officier Reeze,' hoor ik de stem van Sky. Ik knik stijfjes als tekenen dat ik het gehoord heb en begroet hem met een korte buiging. 'Zou je niemand door willen laten, moest hier iemand willen passeren? Kwestie dat ik geen vroegtijdige ontmoeting oploop met een deelneemster.'
'Natuurlijk Hoogheid -?-,' zeg ik kalm, ik laat hem er door waarna ik nogmaals kort buig en ga dan weer op de wacht staan, mijn houding dit keer iets meer op de hoede dan eerder. Het blijft een tijdje stil, tot ik plotseling iemand zie bewegen onder aan de trap. Ik knijp mijn ogen tot spleetjes en kijk toe hoe een jonge dame de trap op klimt. Ik zie haar ogen naar het naamplaatje op mijn borst gaan en kijk haar afwachtend aan.
'Meneer Reeze, je- u wilt mij er niet toevallig langs laten zodat ik even een frisse neus kan halen zeker?' Ik frons lichtjes, ik heb een opdracht gekregen en ik ben niet van plan om daar vanaf te wijken.
'Ik zal hoe dan ook op het dak komen. 'Dus als je mij er niet langs laat, dan probeer ik wel via mijn balkon naar het dak te klimmen met de kans dat ik mijn been breek, en ik denk niet dat de prins er erg blij van zou worden als dat zou gebeuren. Bovendien, is het als bewaker jouw taak om de personen in het paleis te beschermen en als ik via het balkon naar boven moet klimmen omdat jij mij niet via de makkelijke route wilt laten gaan, dan heb jij jouw taak niet erg goed uitgevoerd.'
Ik weet dat ik haar moet vertellen om terug te gaan naar haar kamer, ze mag absoluut nog niet onder ogen van prins Sky komen, dat zijn de regels, maar ze ziet er nou niet bepaald uit alsof ze naar me gaat luisteren.
'Zorg dat u bij het grappengat blijft, u krijgt tien minuten om een frisse neus te halen,' zeg ik streng, 'daarna kom ik u weer halen en zal ik u terug naar uw kamers brengen,' zeg ik. Ik stap opzij om haar erdoor te laten en maak een buiging voor haar terwijl ik van binnen hoop dat prins Sky hier niet achter gaat komen.

My fake plants died, because I did not pretend to water them.

3 mei 2015 - 21:38 Gibigianna is offline

Gibigianna 15113

Matthew 'Matt' Foley

Ik open een reep chocolade, terwijl ik toekijk hoe Quadira haar warme chocomelk bereidt. Een stukje chocolade smelt al snel op mijn tong. Waarschijnlijk ben ik wereldrecordhouder traagste chocolade-eter. Ik hou er nu eenmaal van om de lekkernij op mijn tong te laten smelten en zo langzaam iedere laag te proeven. Zeker als het chocolade met vulling is, is dat de perfecte manier.
"Het is niet echt verboden, dacht ik." zeg ik dan om haar vraag te beantwoorden. "Maar het wordt wel scherp in de gaten gehouden. Het is natuurlijk wel verboden om meer te zijn dan vrienden en die dingen evolueren snel naar meer, zeggen ze. Die dingen gaan meestal niet ongemerkt, maar zonder echt bewijs kunnen ze je niets."
Een klein lachje rolt over mijn lippen, zodra ze opmerkt dat ze hier echt alles hebben. Ja natuurlijk, denk ik, daarom is de keuken ook mijn lievelingsplek om te zijn. Geduldig wacht ik tot ze haar warme chocomelk op heeft en laat haar ondertussen maar in haar overpeinzingen.
"Kom, want elke seconde die we hier langer zijn, wordt het riskanter." zeg ik, zodra ze klaar is. "Zet je mok maar ergens neer, hoor. Niemand die zich er echt vragen bij stelt." Met een knipoog draai ik me om naar de deur en steek mijn hoofd naar buiten. Wanneer ik rond kijk, zie ik enkel een wacht, waarvan ik weet dat hij er geen probleem van maakt als ik wat in de keuken rondhang. De rest van mijn chocolade steek ik snel weg, terwijl ik Quadira naar buiten en terug naar haar slaapvertrek begeleid.

“To live will be an awfully big adventure.”

4 mei 2015 - 17:55 Oliveira is offline

Oliveira 15237

EVALIE COVEN MAGDALENE • Kaste Drie
''Don't cry mercy, there's too much pain to come.''

Met een lichte glimlach kijk ik de laatste kandidaat die in onze helikopter zou komen – Rayne, aan. Daarna kijk ik uit het raampje naast me en laat een diepe zucht. Mijn geliefde huis is al achter me en ik kan het niet laten om aan mijn gezin te denken. Ik zal ze misschien, maar dan ook heel erg. Zacht neuriënd haal ik een hand door mijn haren en kijk toe hoe het landschap steeds om de minuut verandert, waardoor ik toch een klein glimlachje laat zien.
Mijn mond valt haast open als de helikopter het kasteel nadert en eigenlijk valt nu pas het kwartje – ik zou gaan strijden om de hart van de prins van Illéa. Niet veel nadat we aankomen, krijgen we een kleine inleiding van onze begeleidster –– Eloise Everage. Nadat ze klaar is, kom ik oog in oog te staan met de drie meisjes, die waarschijnlijk mijn dienstmeisjes zijn. Ik keek ze één voor één aan met een glimlachje en knik. Dit zou nog pas een echt avontuur worden, deze maanden. ''Wij zijn Acacia, Claire en Louise. Leuk je te ontmoeten.'' Ik glimlach enkel. ''We zullen je begeleiden naar je kamer,'' Het meisje haakt haar arm in de mijne, waardoor ik toch even moet lachen. ''Oh ik ben Louise trouwens.'' zegt ze met een glimlach.
Nadat ik op mijn kamer was, laat ik mezelf gelijk neervallen op het bed. Waarschijnlijk zou ik toch niet goed kunnen slapen, omdat het altijd een paar dagen zou duren om normaal te slapen in een vreemd bed. Ik sluit mijn ogen en zucht diep.

[Sorry voor een crap stukje, maar ik had geen inspiratie. Excuses.]

I don't want you to die, I want you to suffer.

5 mei 2015 - 22:15 Value is offline

Value 11253

|| Sky Illéa ||

“It's always the fear of looking stupid that stops you from being awesome.”

Wanneer ik zo moe ben dat ik alle kracht uit mijn lichaam moet halen om mijn ogen nog überhaupt open te houden, besluit ik maar te gaan slapen. Ik gok dat het zeker al rond enen moet zijn. Mijn benen worden gekraakt wanneer ik hen strek en ik rek mijn rug nog even uit. Ik verlang naar mijn bed, morgen zal het een vermoeiende dag worden. Misschien was het niet zo een fantastisch idee om nog tot zo laat weg te blijven, maar langs de andere kant vond ik het fijn. Ik kon even aan iets anders denken dan de Selectie. Nu stroomt mijn hoofd juist weer vol met eindeloze vragen.
Nadenkend loop ik uit de sterrenwacht de frisse avondlucht in. Het dak is niets bijzonder, langs de zijkanten staan barelen om niet te vallen, maar voor de rest is het grijze beton. Plots valt mijn oog op 'iets'. Iets wat er niet hoort te zijn. Geschrokken deins ik achteruit en slik. Ik besluit langzaam dichterbij te komen, maar wanneer ik de gestalte kan ontwaren, hap ik verbaasd naar adem. Hoe komt zij hier? Eén van de deelneemster ligt langs de zijkant van het dak te slapen. Hoe? Verward peins ik na. Ik moet hier althans zo snel mogelijk weg voordat ze wakker wordt. Later denk ik hier nog wel over na.
'Officier Reeze,' sis ik zo stil mogelijk. 'Wat. Doet. Zij. Hier.' Zo kwaad als ik kan zijn, maar ook zo stil mogelijk om haar niet te wekken, spreek, eerder blaf ik Eliot aan. 'Ik zei toch dat je niemand door mocht laten. Hier zijn we nog niet over uitgepraat, hoor. Zorg dat ze terug naar haar kamer komt en dat hier niemand over weet. Onder geen voorwaarde. Ik spreek je nog wel.' Hoe durft hij? Mijn gezag zo ondermijnen.
Kwaad been ik naar mijn kamer. Hier komt zeker nog een staartje aan.

i can swear, i can joke – i say what's on my mind if i drink if I smoke – i keep up with the guys

5 mei 2015 - 22:40 Fairytalest is offline

Fairytalest 856

Quadira Azikiwe // Kaste Drie
'What's in a name?'

_______________________________________________________________________

_______________________________________________________________________

Ik glimlach nog een keer naar Matthew bij wijze van een goedenacht, waarna ik mijn kamer weer binnenloop. Zonder de dienstmeisjes valt het mij pas op hoeveel ruimte er is. Ook al zou ik er niks mee kunnen, een vleugel zou niet misstaan in deze ruimte. Of een kleine werkplek. Inplaats daarvan staat de kamer vol met meer flesjes, potjes en poedertjes dan ik ooit zal gebruiken. Ik loop de badkamer in en bekijk daar ook alle spullen die er staan. Wat mij betreft kan de helft van al deze spullen naar de laagste Kaste worden gestuurd aangezien zij er meer aan hadden. Ik loop mijn kamer weer in en mijn blik valt op de lege paspop. Ik vraag me af wat voor jurken we zouden moeten dragen, de korte jurk van vandaag was het probleem niet en een simpele, lange jurk zou ook nog kunnen, maar een grote, pompeuze baljurk met hoepelrok en al hoop ik niet te zien. Hoezeer ik alles ook serieus wil nemen, het lijkt nog steeds alsof ik op de set van een sprookje ben beland. Op de gang hoor ik voetstappen. Misschien is het ook tijd om te gaan slapen, wil ik Anastasia, mijn meest toegewijde dienstmeisje voor zover ik kon inschatten, geen hartaanval bezorgen. Ik kruip mijn bed in en sluit mijn ogen terwijl ik in mijn hoofd de melodie van In the meadow speel op de saxofoon, iets wat bijna onmogelijk is omdat het nummer voor de piano is geschreven. De moeilijkheidsgraad zorgt er echter wel voor dat ik de slaap snel vind.

Everyone wants a magical solution to their problem, and everyone refuses to believe in magic. - Jefferson (ouat)

11 mei 2015 - 19:00 Gibigianna is offline

Gibigianna 15113

Lina Waters — Kaste zes — Jurk

Een beetje ongemakkelijk in de nogal aparte jurk kom ik het paleis binnen gelopen. Het voelt al vreemd genoeg om mee te doen met dit hele gedoe. Ik moet om de hand van de prins gaan strijden, samen met nog 34 andere meisjes. Bovendien word ik in een ongewoon chique jurk gestoken, die me meteen ongemakkelijk laat voelen. De bijpassende gouden hakken zijn ongewoon hoog. Ooit heb ik wel leren stappen op de hakken van een vriendin van me. Dat was in de tijd voor ik te druk werd om vriendschappen te onderhouden. Zij was een drie, maar een van de meest open minded personen die ik ooit heb gekend. Toch waren die hakken niets in vergelijking met de moordwapens waar ik nu mijn evenwicht op zien te houden. Tot mijn grote opluchting was ik er tot nu toe wel al de hele tijd in geslaagd.
Mijn gedachten gaan nog even terug naar gisteren. Ik was me al helemaal klaar aan het maken om te vertrekken. Het gebeurde nadat ik afscheid was gaan nemen bij mijn vader op het kerkhof. Mijn zusje bleek plots ontzettend ziek te zijn. Ze moest kotsen en... Laten we het er gewoon bij houden dat ze zich echt niet goed voelde. Gelukkig doe ik ondertussen al mee in de selectie. Daarom is ervoor gezorgd dat ze meteen de juiste medicatie en hulp kreeg. Na nog een nacht bij haar gebleven te hebben, besloot ik -en vooral degene die mijn vertrek moest leiden- dat het tijd was om toch te gaan. Ze zou weer helemaal beter worden. Dus toen hebben ze mijn wallen maar verborgen onder wat make-up, ze hesen me in deze stralende jurk en ik werd in mijn eentje naar hier gestuurd. Als zes kan ik niet anders dan onder de indruk zijn door deze rijkdom en weelde. Toch kan ik niet volledig genieten van het tafereel. Niet alleen de bezorgdheid voor mijn zusje houdt me daarin tegen, maar ook het feit dat ik maar al te goed weet dat er heel wat mensen zijn die het moeilijker hebben. Zelfs moeilijker dan ik. Om dan hier midden in deze rijkdom te staan... Het laat me twijfelen of de wereld wel juist in elkaar zit, al ben ik er altijd al van overtuigd geweest dat dat niet zo was.
Een beetje schaapachtig kijk ik om me heen, me afvragend wat ik moet doen. Er is me verteld dat rond de tijd dat ik aankwam, het ontbijt al zou beginnen of misschien al aan de gang zou zijn, maar ik heb geen flauw benul waar ik nu heen moet. Hulpeloos kijk ik rond, op zoek naar redding.

“To live will be an awfully big adventure.”

Index RPG Actieve Topics Zoek