• The Rouge Gentleman's Club • One Direction • 16+ • Speeltopic 2 • - Speeltopics

Het is 9 uur 's avonds en de eerste act staat op het punt te beginnen. Toch is er nog een hele boel tumult in de club.

Bowties were never Cooler

Marcel Styles
Natuurlijk begon Niall tegen te stribbelen. Waarom zou hij er ook in meegaan? Ik had geen idee wat ik deed, iedereen die goed luisterde zou het kunnen horen, en iedereen zou het zo kunnen zien, wat zou betekenen dat Harry hem mogelijk nogeens in elkaar zou slaan. Zijn tegengesputter maakte me onzekerder, maar ik wist me nog genoeg bij elkaar te houden. Ik keek hem met een pruillipje en wat onzekere ogen aan, maar het was genoeg om hem over te halen. Ik glimlachte wat zenuwachtig en keek in zijn ook wat onzekere ogen. Toen zijn lippen de mijnen raakten, heel voorzichtig en teder, werd mijn nervositeit toch een stuk minder. Als hij zo lief en voorzichtig met me zou zijn, was dat in elk geval een hele zorg minder. Ik liet mijn handen, nogsteeds gesterkt door de golf zelfvertrouwen, rustig over zijn gespierde rug glijden. Toen hij de kus eindigde en me nog een keer op mijn hart drukte dat hij het deed, schonk ik hem een dankbare glimlach. Natuurlijk was ik gespannen, bang zelfs, maar als iemand mij zou ontmaagden, zou Niall dat vrijwel zeker zijn. Ik vertrouwde hem niet volledig, maar zijn kus had me wel duidelijk gemaakt dat hij voorzichtig met me probeerde te zijn. Ik knikte licht bij zijn woorden en glimlach. Even keek ik hem na, terwijl hij in laatjes grabbelde, maar maakte het mezelf ook comfortabel op de brede bank. Het was alsof deze dingen ervoor waren gemaakt. Ik trok mijn spencer vast uit, liet mijn bretels van mijn schouders glijden en begon met de knoopjes van mijn overhemd en mijn broek los te maken. Niall zou me zo wel laten zien wat ik moest doen en hoe hij me wilde hebben. Dat was allemaal aan hem. Ik zou zo goed mogelijk proberen te doen wat hij zei, maar ik hoopte niet dat hij verwachtte dat ik wist wat ik moest doen, want dat was niet zo. Mijn schoenen trapte ik ook vast uit. Ik wist niet of ik mijn bril ook af zou moeten doen, maar dat wist de ervaren blondine vast ook wel. "Hoe wil je me hebben?" vroeg ik voorzichtig. Ik wist niet of het een goede vraag was, ik wist uberhaupt niet wat en of er nu goede vragen waren. Hopelijk vond Niall het dan ook niet erg dat ik waarschijnlijk vragen zou blijven stellen, tot het niet meer kon, door welke manier dan ook.

Bowties were never Cooler

Niall Horan.
Ik wist niet zeker of ik dit wel wilde, maar het was ook zo, dat ik me gevleid voelde dat Marcel het juist aan mij had gevraagd en niet aan Louis, of Will, of zelfs nog erger, Sam. Sam zou geen vezel van hem heel laten en zou hem compleet vernietigen. Toen ik hem kuste, voelde ik hem toch een beetje ontspannen en ik voelde zijn handen over mijn rug heen glijden en ik glimlachte en ik trok me weer terug. Ik bevestigde het opnieuw. Ik zou voorzichtig met hem zijn, dat zeker. Marcel was veel te lief om ruw behandeld te worden. Voordat ik opstond om de glijmiddel en een condoom uit het laatje te pakken, kuste ik hem nog een keer.Ik moest hem op z'n gemak zien te stellen en ik moest me erop in stellen dat ik veel vragen zou krijgen. Ik pakte de tube glijdmiddel en een condoom en kwam terug bij Marcel, die zich op z'n boxer na, al helemaal had uit gekleed. 'Zo lig je goed' beantwoorde ik z'n vraag en ik glimlachte naar hem en ik trok mijn shirt uit, daarna mijn schoenen en mijn sokken en daarna knoopte ik mijn broek los, om die ook uit te trekken. 'Laat je bril op' zei ik met een scheve grijns, 'Hij staat je sexy' Ik ging naast hem op de bank zitten, die groot genoeg was voor dit zulk praktijken, alsof Will dit zou weten toen hij de club inrichtte en ik bedankte hem mentaal. Ik boog me naar hem toe en kuste verderlicht z'n lippen. 'Ik ga je zo oprekken' fluisterde ik zachtjes tegen hem aan, 'Als je, je bedenkt, zeg het dan, dan stoppen we meteen' Ik wilde niet dat hij door zou gaan als hij pijn zou hebben, ik wilde dat hij zich op z'n gemak bij me kon voelen. Ik zou ontzettend m'n best doen om de seks zo comfortabel mogelijk voor hem te maken. Ik keek hem aan en ik glimlachte naar hem. Mijn hand streelde over z'n borst en ging langzaam naar de rand van z'n broek en trok toen het elastiek omhoog. 'Je bent prachtig Marcel' prevelde ik zachtjes, mijn hand ging langs z'n heupen, over de welving van z'n billen en zocht toen z'n ingang. Ik drukte voorzichtig met mijn duim tegen z'n ingang. Eerst hier maar eens aan wennen, dan straks zou ik de glijmiddel pakken en zouden mijn vingers een voor een bij hem naar binnen gaan.

'Darling, just hold on'

Louis William Tomlinson.

Het ontgaat mijn ooghoeken niet dat Harry nogmaals in zijn ooghoeken wrijft en dan langzaam opstaat, waarna hij schuifelend richting de kleedkamers vertrekt. Ik ga lichtelijk onderuit zitten en staar wat naar een iets, niet doelgericht, tot Harry terugkomt. Fuck. Holy shit. Aargh. Dit kan hij niet doen. Nee. Shit, shit, shit. Fucking hell. Waarom? Harry, de Harrybarry, het seksmonster, jees. Oh mijn. Wat doet hij de wereld aan? Wat doet hij mij aan? Hoe kan ik dit weerstaan? Een simpel antwoord, dat kan ik niet, absoluut niet, dat weet ik nu al. Potverdorie. Met de grootste moeite wend ik mijn blik af en drentel richting de kleedkamers, waar ik mijn hok in ga. Ik strip me van mijn kleding, compleet, scheer me tot perfectie en hul me dan in mijn kostuum. Een leren pakje, stockings, heels, zijden handschoentjes en een zweep - een ander soort dan gisteren. Ik stift mijn lippen nog een diepe kleur rood en paradeer dan door de zaal, naar buiten, om een sigaretje te roken. Daar kom ik enkel Harry tegen. Eh. Oops? Nee, het was niet de bedoeling hem te volgen, ik heb er totaal niet over nagedacht, zoals ik dat nooit doe. Stomme Loubou die ik ook ben. "Oh, uh, sorry," mijn tong glijd over mijn lippen. "Harry? Zou je na je act naar mijn huis willen komen. Ik zou je graag in willen huren voor de nacht, maar ik begrijp het heel goed als je dat niet wilt." Ik pruts aan mijn vingers, ja, ook de Loubou kan onzeker worden, maar alleen voor Harrybarry, want het besje betekend iets voor de teddybeer.

Reality's overrated.

Harry Styles
Het was niet dat ik op Louis lette, ik wist gewoon dat zijn blik aan me vastgelijmd zat. Ondanks alles was ik zijn kitten en nu maakte ik die naam waar, ik had het idee dat hij dat wel leuk vond. Puur uit koppigheid keek ik niet naar hem, hij zou zien wat hij kwijt was als hij zo doorging en dat ik best zonder hem kon. Dat was absoluut niet waar, maar hij moest het denken. Vooral de halsband vond ik persoonlijk erg leuk, zo fout, alleen het kleine belletje eraan gaf het een soort van onschuldige touch. Ik liep rustig naar buiten en haalde diep adem. Aan de ene kant wilde ik hem vergeten, uit mijn hoofd zetten en doorgaan. Louis was niet goed voor me, hij zou mijn hart meer dan eens breken. Aan de andere kant wilde ik hem helemaal niet kwijt, hem de mijne en alleen de mijne maken, hem vasthouden en nooit meer laten gaan. Ik wist niet of hij de liefde van mijn leven was, het enige dat ik wist was dat ik niet wilde dat hij iemand anders zoende, of zelfs maar op een bepaalde manier naar keek. Een gefrustreerd geluid rolde over mijn lippen en ik hufte, ik werd letterlijk gek van mezelf op deze manier. Ik haalde nog eens mijn hand door mijn haar en wilde weer naar binnen lopen zodat ik gefrustreerd in mijn kleedkamer kon zijn. Op dat moment kwam Louis naar buiten. Louis, god hij wist me ook elke keer week in mijn knieën te doen worden met hij droeg. Een vlaag van verlangen ging door me heen en wilde ik dat hij die zweep op mij gebruikte, hard, maar ik wist mezelf weer te herpakken en keek hem onverschillig aan. Ik negeerde zijn verontschuldiging, hij mocht inmers gaan en staan waar hij wilde. Zijn volgende woorden kon ik niet negeren en mijn hart sloeg een tel over. Hij deed moeite voor me, was er zelfs onzeker over. "Natuurlijk wil ik dat, Lou. Graag. Maar ik wil ook niet dat je geld misloopt, dus anders huren we elkaar in?" vroeg ik hem zachtjes, terwijl ik voorzichtig mijn hand naar hem uitstak, als uitnodiging die vast te pakken, net als gister toen ik me zo gelukkig had gevoeld. Ik kon hier zoveel spijt van gaan krijgen hem zo makkelijk een extra kans te geven, maar ik hoopte vurig dat hij het waard was. "Wat was je met me van plan dan? Je sm skills op me loslaten?" zei ik met een korte lach. Hij was er in ieder geval wel op gekleed. Daarbij was de kans groot dat ik het niet erg zou vinden, uiteindelijk kwam het toch op neer dat hij me goed behandelde, stopte als ik wilde dat hij stopte. Dat hij om me gaf.

[ bericht aangepast op 5 april 2015 - 23:10 ]

Because I love him, do I need another reason?

Marcel Styles
Ik keek naar Niall toen hij weer terugkwam met een tube, die ik al zo vaak bij ons thuis bij het afval had gevonden, en een vierkante verpakking, die ik ook heel vaak in de vuilbak had gevonden. Ik wist precies wat ze waren, maar had ze zelf nog nooit gezien in de setting dat ze gebruikt gingen worden. Ik kreeg een kleine glimlach op mijn gezicht toen bleek dat ik toch iets goed had gedaan. Ik was hier nog best onzeker over en het was fijn te weten dat ik in elk geval goed mee kon werken. Ik trapte met wat moeite mijn sokken nog uit, waardoor ik nu echt alleen in mijn boxer lag. Nu was dat misschien nog wel gênant, omdat ik altijd boxers droeg met katten erop, nooit iets anders, zo wisten Harry en ik ook altijd van wie welke boxer was. Ik keek toe hoe Niall zijn kleren uittrok en kreeg nu wel hele sterke nerveuze kriebels in mijn onderbuik. Tegelijkertijd kreeg ik het wat warm en begon ik wat onbedoeld te blozen. Dit werd alleen maar erger toen hij zei dat mijn grote jampotglazen me sexy stonden, waarop ik niet anders kon reageren dan met een rode kop wegkijken van zijn geweldige lichaam en mijn bril weer goed op mijn neus drukken. Ik keek pas weer op toen hij mijn lippen weer beroerde met de zijnen, waardoor ik hem nu zelfs heel kort durfde terug te kussen. Ik keek hem weer aan toen hij terug had getrokken en knikte licht bij zijn woorden. Ik wist niet wat het inhield, maar het hoorde er vast bij. Nu pas realiseerde ik me pas goed, hoe groen ik wel niet was en hoe weinig ik hiervan wist. Toen hij me vertelde dat ik bepaalde of we doorgingen of niet, nam mijn spanning toch weer iets af. Hij was heel lief en als hij zo erg op me paste, zag ik geen enkel ding meer tegen wat er ging gebeuren. Als de pijn echt te erg werd, zou ik het kunnen stoppen, niet dat ik dat wilde, maar je wist het nooit. Toen ik zijn handen over mijn lichaam voelde gaan stokte mijn adem even, maar omdat hij zo rustig was, zo zacht en haast liefdevol, wist ik me met moeite toch weer te ontspannen. Zijn lieve woordjes deden mijn blos weer erger worden, maar zorgden wel dat de ergste spanning uit mijn lichaam verdwenen bleef. Ik keek hem aan met een glimlachje. "Jij ook, Niall." zei ik zacht maar oprecht terug, voor er een zachte verschrikte piep uit mijn keel kwam toen hij plots druk uitoefende op mijn kringspier. Het was niet dat het pijn deed ofzo, dat zeker niet, maar het was gewoon nieuw en even schrikken. Langzaam, verzonken in zijn blauwe ogen, wist ik me weer iets te ontspannen, genoeg om rustig adem te halen. "Dat voelt wat vreemd, maar niet slecht." zei ik zacht, uit angst dat mijn broer het zou horen, een angst die door de piep omhoog was gekomen. Op een of andere manier wilde ik Niall laten weten wat er in mijn hoofd omging, zeker nu dit allemaal erg nieuw voor mij was, terwijl ik dat normaal alleen voor mezelf hield.

Bowties were never Cooler

[Oops, Lisa's schuld.]

[ bericht aangepast op 6 april 2015 - 11:32 ]

Reality's overrated.

Niall Horan.
Marcel was prachtig, zoals hij daar op de bank lag. Onzeker en onwetend over de dingen die zouden komen en ik meende het toen ik dat ook tegen hem zei, dat hij prachtig was. Hij hoefde zich niet te schamen over z'n lijf, die jampotglazen op z'n neus maakte hem mooi zoals hij was. Ik kon niet wachten om elk deel van hem te ontdekken, hem te vertellen dat hij mooi was, dat hij niet onzeker hoefde te zijn. Rustig gingen mijn handen over zijn lichaam en ik bleef Marcel aan kijken. Ik had hem gewaarschuwd dat als hij niet meer wilde. dat hij dat dan moest zeggen, dan zou ik meteen stoppen. Mijn hand ging zijn boxer in, ging over z'n heup, langzaam over de welving van zijn billen en gingen op zoek naar zijn ingang. 'We doen het rustig aan' fluisterde ik zachtjes, 'We nemen alle tijd' Ik glimlachte naar hem en duwde mijn duim tegen zijn ingang aan en een verschrikte piep verliet zijn mond. 'Rustig' fluisterde ik hem toe, 'Het komt goed' Ik pakte met mijn andere hand de tube glijdmiddel en trok mijn hand terug. 'Ik smeer wat glijdmiddel over mijn vingers heen, zodat ik wat makkelijker bij je binnen kan komen' legde ik hem geduldig uit, 'En dan doet het ook wat minder zeer als ik je oprek' Ik opende de tube en spoot wat over mijn vingers heen, met mijn andere hand trok ik zijn boxer wat naar beneden, zodat hij nu bij z'n knieën hing en hij nu vrijwel naakt was. 'Als ik je verlegen maak, dan moet je het maar zeggen, dan trek ik de mijne ook uit en dan zijn we beide naakt, niks om je druk over te maken' vertrouwde ik hem toe. Ik kuste hem zacht op z'n wang en ik trok z'n benen iets omhoog, zodat ik er beter bij kon. 'Niet schrikken' fluisterde ik in z'n oor en voorzichtig duwde ik een wijsvinger bij hem naar binnen. Hij was strak, een typische maagd, maar ik zou alle tijd van de wereld met hem nemen, alles zou ik op het gemak doen, zodat het voor hem ook beter behapbaar zou blijven.

'Darling, just hold on'

Loubou Willy Tomlinson.

Gelukkig, gelukkig stemt Harry in, graag, natuurlijk nog wel. Hij stelt zelfs voor dat we elkaar inhuren om het wat makkelijker te maken. Voorzichtig steekt hij zijn hand naar me uit die ik rustig vastpak. Met een korte lach vraagt hij wat ik met hem van plan ben, mij sm skills op hem loslaten misschien? Ik lach zachtjes. "Dat zal je nog zien," grijns ik licht. Nee, ik ben iets heel anders van plan, compleet anders, iets nieuws voor mij, iets nieuws voor ons. Het is goed dat hij denkt dat ik mijn speeltjes (die ik ook zeker in huis heb, not gonna lie) op hem ga gebruiken, dat maakt het een verassing, maar tegelijk maakt het me een beetje onzeker. Wat nou als hij het niks vind? Het is maar iets wat ik in de films heb gezien. En de mensen uit die films waren meestal normaal. Als ze dat niet waren vonden ze het geweldig, maar er zijn ook films waar één van beiden er een hekel aan heeft en doet alsof of gewoon wegloopt. Wat nou als hij één van die mensen is? Wat nou als hij een hekel aan romantiek heeft? Wat nou als hij het niet romantisch vind. Wat nou als ik niet romantisch genoeg ben? Wat nou als ik er een rotzooi van maak? Ik zie het wel gebeuren dat ik alles omgooi, of een voedselvergiftiging op heb gelopen en over hem heen begin te kotsen. Of dat ik teveel wijn drink uit zenuwen, al heb ik mezelf gezegd minder te gaan drinken, vooral die lijkt me iets te waarschijnlijk. Ik kom iets dichter bij. "Je ziet er heel goed uit," mijn toon veranderd iets "Heel sexy ook." Dan druk ik een kus op zijn wang, glimlach onschuldig en trek hem aan zijn hand naar binnen. De sigaret ben ik ondertussen vergeten. Nicotine heb ik niet zo hoognodig als ik de belofte van Harry heb naar me toe te komen en de mogelijkheid heb het goed te maken.

Reality's overrated.

Harry Styles
Hij leek haast opgelucht dat ik met hem instemde, alsof het echt heel belangrijk voor hem was. Een tikje onzeker stak ik mijn hand naar hem uit, die Louis tot mijn verbazing gewoon aannam. Zijn hand paste met geen mogelijkheid om de mijne heen, maar het was wel fijn. Als het omgedraaid was zou zijn kleine hand in de mijne verzuipen, wat ontzettend schattig was. Heel veel dingen aan hem waren schattig, teveel om op te noemen. Daarbij zou hij me waarschijnlijk slaan als ik dat hardop zei. Ik was wel benieuwd wat hij dan met me ging doen vanavond en gezien hoe hij eruit zag had het nog wel eens met sm te maken kunnen hebben. Ik pruilde toen hij zei dat ik het nog wel zou zien, ik hield niet van verrassingen, maar voor hem wilde ik me daar overheen zetten. Het was Louis, dus zo slecht kon het niet zijn. Als we weg waren van de club waren we meestal bij hem thuis en dus wist ik ongeveer wat hij wel en niet had. Hoe dan ook, hij zou nooit te ver met me gaan en dat had hij nooit gedaan, toen we elkaar pas net kenden nog niet eens. Een kleine blos verscheen op mijn wangen om het compliment dat hij me gaf en een gniffel volgde door wat hij eraan toevoegde, natuurlijk moest dat er weer bij. "Alleen voor jou," antwoordde ik terwijl hij een kus op mijn wang drukte, waarna ik rustig met hem mee naar binnen liep. Ik hoorde te zeggen dat mijn outfit puur was voor de klanten, maar iedereen die me wat beter kende wist dat ik het voor Louis deed. Ik trok hem mee naar de bank en ging daar zitten, om hem met zijn gezicht naar me toe op mijn schoot te trekken. Mijn ogen waren gefixeerd op zijn dieprode lippen, de kleur stond hem fantastisch en ik kon het niet laten om hem zacht, liefdevol, te zoenen. "Nu ben ik echt jouw kitten," zei ik grijnzend. Stiekem hoopte ik dat hij me er ook meer als een behandelde, waarom ik dat wilde wist ik niet helemaal. Mijn handen gleden zacht door zijn haar en door naar zijn rug, het leer voelde apart onder mijn vingers, maar niet vervelend. Louis zag er even geweldig uit als altijd, geen idee hoe hij het voor elkaar kreeg. "Denk je dat we er problemen mee krijgen als we zo weg sneaken op zo'n drukke avond?" fluisterde ik. Ik ging niet opeens terugtrekken uit het plan, daarvoor wilde ik te graag dat het goed kwam tussen ons, maar we zouden ongetwijfeld de gevolgen ondervinden.

Because I love him, do I need another reason?

Louis William Tomlinson.

Zijn antwoord doet me grijnzen en nadat ik een kus op zijn wang heb gedrukt gaat hij met me mee naar binnen. Hij gaat op de bank zitten en trekt me op zijn schoot, mijn gezicht richting de zijne. Zijn ogen zijn op mijn lippen gericht, waarna hij me zoent. Niet ruw of lustvol, maar zacht en liefdevol. Grijnzend zegt hij hierna nu echt mijn kitten te zijn en mijn grijns word alleen maar breder. "De mooiste kitten." Mijn ogen glijden even naar zijn lippen, waar mijn lipststick geen sporen heeft achtergelaten, een lipstain was het niet? Die droogt op en maakt geen afdrukken, dat heeft mijn oudste zusje me geleerd en dat komt nu van pas, overal afdrukken achterlaten is immers ook niks. Zijn vraag doet mijn hoofd schudden. "Ja, maar dat heb ik er zeker voor over." Ik laat mijn vingers over zijn arm strelen. "Maar als jij het niet wilt, zeg het dan." Hij is absoluut wonderschoon zo, hij is altijd al prachtig, maar met die oortjes, dat halsbandje, het staartje, ohh. dit is zo'n goed gezicht. Ik lik over mijn lippen. Harry, oh my fuck. Ik hoop zo dat hij me vergeeft, ik hoop zo dat het goed komt, dat hij echt wat met me aanwilt, dat hoop ik echt, heel erg.

Reality's overrated.

Marcel Styles
Het was heel erg fijn dat Niall de tijd nam, en die ook wilde nemen, voor mij. Dat was echt heel erg lief en ik was hem er enorm dankbaar voor. Dit deed me ook zekerder voelen over mijn keuze om dit aan hem toe te vertrouwen. Toen hij druk uitoefende op mijn ingang voelde dat enorm vreemd, gewoon omdat ik het niet gewend was. Hij kalmeerde me, maar dat was eigenlijk al niet meer nodig. Nu de ergste schrik voorbij was, voelde het zo slecht nog niet, opwindend misschien zelfs. Ik zou het misschien niet durven toegeven, maar toen hij de druk weghaalde was ik toch een beetje teleurgesteld. Ik luisterde naar zijn woorden. Ik was zo blij dat hij me rustig alles uitlegde. Ik knikte stilletjes en hapte even naar adem toen hij mijn boxer omlaag trok en zijn adem tegen mijn lid sloeg. Ik keek hem aan en bloosde een beetje door het feit dat ik niet heel opgewonden was, maar dat toch al een beetje richting de goede kant was gegaan door de druk van net. Ik glimlachte wat en bloosde nog wat meer. "Het is goed." zei ik zacht, voor hij mijn achterste iets optilde. Hij zei me toe dat ik niet moest schrikken, maar door zijn koude glibberige vinger, schrok ik toch erg en spande me, met een rilling over mijn rug, erg op rond zijn vinger. Het voelde heel onwennig en bovenal vreemd en heel koud. Ik was nu altijd al een koukleum en dit maakte het alleen maar erger. Toen het langzaam toch weer op temperatuur kwam, wist ik me wat te ontspannen, want echt pijn deed het niet, zeker niet toen ik mijn spieren een voor een weer iets wist te ontspannen. "Sorry, maar dat is echt heel koud, Niall." verontschuldigde ik me. Nu zijn vinger zo in me zat en ik er een beetje aan was gewend, wiebelde ik wat met mijn heupen, gewoon omdat het kon. Inmiddels werd ik wel wat verder opgewonden en durfde net iets meer, omdat het goed leek te gaan en niet heel erg slecht voelde. Ik was nogsteeds enorm nerveus, en met elk klein dingetje spande ik me weer op en bevroor ik even, maar het feit dat ik mezelf er zonder problemen snel weer uit kon halen bewees dat dit wel goed zat. "Mag ik nog een kusje?" vroeg ik wat onzeker, terwijl ik met mijn lange dunne vingers wat met de band van zijn boxer speelde.

Bowties were never Cooler

Harry Styles
Diep vanbinnen wist ik dat het niet goed was wat ik deed, ik mocht niet doen alsof Louis heilig was. Hij had me diep gekwetst en dat gevoel was niet magisch weg. Dat was allemaal zo, maar ik kon ook aan hem zien dat hij zijn best deed het recht te zetten, dat hij spijt had van wat er gebeurd was. Ik keek er nog even tegenaan, tot die tijd kon het geen kwaad om bij hem te blijven, toch? De waarheid was dat ik week was voor hem en ik geen enkele weerstand kon bieden, wat niemand hoefde te weten. Op dit moment was ik officieel zijn kitten, wat ik iets leuker vond dan zou moeten. De afgelopen jaren zat die naam er zo bij mij in dat ik op straat nog omkeek als het werd gezegd, alsof het mijn echte naam was. Daar had Louis wel voor gezorgd. Gevleid grijnsde ik toen hij zei dat ik de mooiste was en purde zacht als antwoord. Hij was nog nooit zo lief voor me geweest sinds gisteravond, erbuiten gelaten wat er was gebeurd toen ik er niet bij was. Ik vroeg of hij dacht dat we hiervoor in de problemen konden komen, wat dus zo was. Het kon ook niet anders eigenlijk. Maar hé, dan konden de klanten elkaar doen, weer eens wat anders. "Nee, ik wil het wel. Duizend keer liever de nacht bij jou doorbrengen dan hier," zei ik eerlijk. Hier was variatie, wist je bijna nooit zeker wat je overkwam en leerde je iedere nacht wel iets nieuws aan, maar als ik de keus had alleen nog maar hier of bij Louis zijn, ging ik zonder na te denken voor het tweede. Hij likte over zijn lippen en terwijl ik in gedachten verzonken in zijn zeeblauwe ogen staarde, bedacht ik me opeens iets. "Shit. Ehm, ik moet trouwens 's morgens wel heel snel weg. Ik heb een familie uitje waar ik niet ontzettend veel zin in heb, dus als je wakker wordt ben ik waarschijnlijk al weg en zie je me pas weer in de club," zuchtte ik. Op zich wilde ik wel een dagje doorbrengen in Holmes Chapel, maar het nam weer zo weg dat ik rustig wakker kon worden en op mijn gemak kon doen. Het was een dan zaterdag verdomme, dan had niemand bepaald zin in een lange rit, eerder in een luie dag op de bank. Toch had ik weinig keus als ik alle banden heel wilde houden, al ging het dan ten koste van de tijd die ik met deze geweldige jongen kon doorbrengen.

Because I love him, do I need another reason?

Niall Horan.
Ik trok Marcel's boxer naar beneden en vertelde hem toen dat als ik hem verlegen maakte, dat ik de mijne ook zou uittrekken, zodat we allebei naakt waren en dat de drempel ook niet zo hoog was. Hij zei dat het goed was en ik knikte. 'Mooi' Ik trok z'n benen iets omhoog, zodat ik er beter bij zou kunnen en ik vertelde hem dat hij niet moest schrikken. Hij spande zich aan toen ik mijn wijsvinger voorzichtig bij hem naar naar binnen duwde. 'Rustig Marcel, rustig, ontspan' fluisterde ik hem toe. Hij deed wat ik hem zei en ik voelde hem al weer lichtjes ontspannen. 'Ja, mijn fout' zei ik met een scheve glimlach, toen hij zei dat de glijmiddel koud was, ''Daar had ik je ook voor moeten waarschuwen' Ik duwde mijn wijsvinger nog wat dieper in hem en ik schraapte met mijn nagel over z'n binnenwand. 'Je doet het goed Marcel, zo dadelijk komt er een tweede vinger bij' vertelde ik hem. Het was natuurlijk wel zo dat hij bij iedere beweging die er werd gemaakt, dat hij zich weer aanspande, maar ik moest hem met heel veel geduld zo ver krijgen dat hij dat niet meer deed, maar ik snapte het wel. Zo was ik in het begin ook geweest en het was voor hem gewoon heel vreemd. Ik krulde mijn wijsvinger op, zover dat mogelijk was en ik grinnikte zachtjes toen Marcel aan me vroeg of ik hem nog een kus wilde geven. 'Natuurlijk wil ik dat' Ik keek even in z'n ogen en boog me toen voor over om hem een kus op z'n lippen te geven. 'Er komt een tweede vinger bij' fluisterde ik tegen z'n lippen aan en ik duwde daarna mijn middelvinger voorzichtig bij hem naar binnen. Er zou nu misschien nog een, hooguit twee vingers bij moeten komen om hem redelijk te doen oprekken. Ik was nou ook niet bepaald de kleinste, dus het zou zeker pijn doen, maar ik zou hem helpen en begeleiden ermee.

'Darling, just hold on'

Marcel Styles
Niall deed echt zijn best om me op mijn gemak te stellen, of zo leek het in elk geval, maar hij was toch vergeten te vertellen dat glijmiddel ijskoud was. Nu wist ik er met zijn lieve woordjes en het opwarmen ervan wel weer te ontspannen, maar ik had liever vooraf geweten dat het zo koud was. Ik glimlachte een klein beetje bij zijn verontschuldiging en wiebelde wat met mijn achterste om dit vreemde, doch opwindende, gevoel van iets in me verder uit te vogelen. Toen hij met zijn nagel over mijn wand schraapte en zo zijn vinger opkrulde, kwam er een geweldig fijn gevoel bij me vrij. Ik had geen idee wat het was, maar het deed me rillen en kort naar adem happen, terwijl ik me weer iets aanspande in de hoop het gevoel vast te houden. Zijn opgekrulde wijsvinger zorgde naast het genot van net nu ook voor een ongemakkelijke druk en ik moest me echt dwingen te ontspannen om die druk iets te verlichten. Nogsteeds bleef die wel aanwezig, maar minder erg nu ik weer redelijk ontspannen lag, helemaal ontspannen kon ik niet door de zenuwen die door mijn lichaam gierden, ondanks dat ik zelf ook besefte dat het goed voelde en goed leek te gaan. Ik keek nog even naar de Ier en vroeg hem voorzichtig om nog een kusje. Net had het fijn gevoelt en hopelijk nam het nog wat zenuwen weg. Ik kuste hem zacht terug in een kus die me inderdaad hielp nog iets meer te ontspannen, maar zijn woorden die volgden brachten ze weer terug. De tweede vinger die hij inbracht was weer koud en mijn spieren trokken weer samen. "Sorry." zei ik zacht, terwijl ik zo goed mogelijk probeerde te ontspannen. Nu was de druk namelijk verre van aangenaam. Hij had geen dikke vingers, maar zeker nu ik me aanspande was het al veel te veel. Langzaam wist ik mijn spieren te ontdoen van een deel van de spanning, maar dit keer werd het niet veel gemakkelijker. De lichte pijn van net was weggetrokken, maar dit was niet iets waarvan ik kon genieten, terwijl dat blijkbaar wel hierdoor kon bij mij, gezien het gevoel wat ik net door zijn vingers had gekregen. "Kan je dat wat je net deed alsjeblieft weer doen?" vroeg ik voorzichtig. Ik wist niet of hij het fijn vond, van plan was, of een slim idee vond, maar dat gevoel was even heel erg fijn geweest en ik kon niet wachten het weer te voelen.

Bowties were never Cooler

Niall Horan.
Toen Marcel me vroeg ik hem wilde kussen, grinnikte zachtjes en vertelde ik hem dat ik dat wel wilde doen. Het voor hem misschien wel een manier om te ontspannen, zodat hij niet al te gespannen zou zijn als ik mijn vingers bij hem in bracht. Ik kuste hem zacht en hij kuste me terug, op het moment dat mijn middelvinger bij hem inbracht, voelde ik hem weer aanspannen. 'Rustig maar' mompelde ik toen hij zich verontschuldigde, 'Het geeft niet' Ik had het geduld, ik ad alle tijd van de wereld om hem op z'n gemak te laten voelen, dat z'n eerste keer perfect zou verlopen. Hij vroeg ik het nog een keer wilde doen en ik fronste een beetje. 'Dit'? vroeg ik hem toen en ik krulde mijn vingers op en schraapte met mijn nagels over zijn wand heen. Uit ervaring wist ik dat het een ontzettend fijn gevoel kon zijn en als Marcel dat ook vond, dan was ik al helemaal tevreden. 'Marcel, denk je dat er klaar voor bent, voor een derde vinger'? vroeg ik hem toen zacht en ik kuste hem op z'n voorhoofd en ik ging nog een stapje verder door hem in z'n nek te kussen en z'n vel tussen m'n tanden te nemen en daarop te zuigen. Mijn twee vingers die in hem zaten bewoog ik wat heen en weer, niet te diep, maar wel zodanig dat hij het zou voelen. Als hij het niet wilde dan moest hij het maar zeggen, ik zou niks doen zonder zijn toestemming en als hij dat wilde, dan zou ik meteen stoppen. Mijn vrije hand streelde over z'n bovenbeen en bereikte uiteindelijk z'n liezen, waar ik hem ook zachtjes streelde.

'Darling, just hold on'