• The Rouge Gentleman's Club • One Direction • 16+ • Speeltopic 2 • - Speeltopics

Het is 9 uur 's avonds en de eerste act staat op het punt te beginnen. Toch is er nog een hele boel tumult in de club.

Bowties were never Cooler

(MT.)

Because I love him, do I need another reason?

(MT)

'Darling, just hold on'

Will Brodie
Natuurlijk moest Harry nog een tik uitdelen voor hij met Louis verdween. Ik zuchtte en zag hoe Sam nog echt opgepompt stond van de adrenaline en woede. Na een klap tegen een gelukkig betonnen muur. Ik wachtte daarna op een antwoord van hem. Het was duidelijk waarom Harry hem was aangevallen, maar als Marcel echt vrijwillig mee was gegaan, was het niets van Harry's zaken. Zoizo had hij dit niet mogen doen, want de rode plekken waren duidleijk zichtbaar in zijn nek. "Het spijt me, Sam. Dit had echt niet mogen gebeuren. Marcel is het kleine broertje van iedereen hier en Harry is extreem beschermend over hem. Het spijt me heel erg." zei ik oprecht. Ik was heel verrast dat Marcel dit enigsinds vrijwillig had gedaan, maar Sam leek echt oprecht. Hij was misschien een klootzak, maar geen leugenaar. Ik knikte toen hij zei dat hij ging roken, dat was misschien voor het beste. Zelf rookte ik weinig, maar nu was ik ook echt aan een peuk toe. Ik liep via mijn kantoor, waar ik een pakje had liggen, richting buiten. Onderweg kwam ik Louis tegen, die ik even staande hield. "Hey Lou, even over vanavond. Je hoeft niet mee met Sam, dat doe ik wel. Kalmeer maar even, en dan is het tijd om het podium op te gaan. Ik zal Sam bezighouden, dat je die in elk geval niet in de zaal hebt." zei ik tegen hem, voor ik naar buiten liep en naast Sam ging staan om zelf ook een peuk op te steken. "Het spijt me echt van wat er gebeurt is, Sam. Als je wil kan ik zo nog even langs Marcel gaan of hij nog verder wil? Anders krijg je zoizo met mij te maken vanavond." zei ik tegen hem, terwijl ik de nicotine me liet kalmeren. Soms wilde ik dit alles echt opdoeken, maar dan zou niet alleen ik op straat staan, maar ook alle jongens. Ik wist het gewoon echt niet meer, want de laatste tijd werd het steeds lastiger en gebeurden dit soort dingen steeds vaker. Ik zou binnenkort denk ik gewoon een algemene vergadering inlassen om te kijken wat zij ervan vonden, want dit kon ik niet alleen. Nu hoopte ik dat Sam in elk geval weer wat zou kalmeren en we een gesprek aan konden gaan zonder dat hij weer uit zijn vel zou springen.

Marcel Styles
Harry luisterde niet naar me, dat was niets nieuws, jammer genoeg, maar dat Louis me rond commandeerde vond ik toch een stuk minder leuk. Ik keek hem even gefrustreerd aan, maar uiteindelijk deed ik het wel, nog meer verward en gechoqueerd door het gevecht dan door de aanranding. Will reageerde erop, zoals ik had gedacht, waarna ik naar de kleedkamer verdween. Daar pakte ik een boek wat Harry een week geleden er had laten slingeren en krulde me op, op de bank, om hopelijk wat te kunnen kalmeren. Het was een boek waar ik al eerder stukjes uit had gelezen, maar meestal was ik te druk met mijn eigen studies om echt door te lezen in een boek. Ik was misschien nog wel het meest gechoqueerd en boos op Harry. Ik had hem eigenlijk nog nooit zo boos gezien en ik was echt bang door hem geworden. Toen Harry dan ook binnenkwam keek ik hem met grote ogen aan. Ik was nu echt voorzichtig met hem, want vandaag had hij al eerder mijn vertrouwen geschaad. Ik keek hem aan toen hij begon over dat het hem speet en dat hij me een kus op mijn kruin gaf. Ik keek hem aan en zuchtte. "Yeah right." zei ik. Ik miste de Harry van vroeger en was hem nu echt even helemaal zat. Natuurlijk deed hij het om me te beschermen, wat ik zeker ook nodig had, maar dit was gewoon verkeerd geweest. Ik keek hem aan en schudde mijn hoofd. "Je probeerde me te beschermen, Harry, daar ben ik blij om, maar je ging nu echt te ver. Je had in elk geval kunnen vragen hoe het zat en je hebt hem bijna vermoord. Zo ken ik je niet en zo wil ik je niet kennen." Ik keek hem aan en zag dat zijn spijt verre van echt was. "En als je geen spijt hebt moet je dat niet zeggen. Dat maakt namelijk niets beter. Zelfs al wil je er een ruzie mee voorkomen, je maakt het alleen maar erger." zei ik tegen hem. Daarna draaide ik me weer naar het boek. "Ik sta straks na je op het podium, dat zoizo, ik laat je niet in de steek, maar ik ben nogsteeds niet blij met je." zei ik tegen hem voor ik hem echt negeerde en me weer probeerde te richten op het boek. Als hij me gewoon emt een smoes had weggehaald was ik hem dankbaar geweest, maar nu was ik zeker van binnen echt woest op hem.

Bowties were never Cooler

Samuel 'Sam' Hendrickson.
Het was dat Will tussenbeide kwam, maar anders was ik niet meer tot rede vatbaar geweest en had ik Harry echt tot moes geslagen. Ik snauwde hem achterna dat hij dood kon vallen en toen Will aan me vroeg wat er nu precies aan de hand was, sloeg ik eerst de betonnen muur, en door de adrenaline voelde ik de pijn bijna niet, maar toch ging er een lichte pijnscheut door mijn hand heen. Verontwaardigd deed ik mijn verhaal aan Will en gebaarde naar de blauwe en rode plekken op mijn hals. 'Ja, het spijt mij ook' mompelde ik best nog wel boos, 'Behalve die klappen voor Harry, die waren verdiend' Ik was eigenlijk best wel verrast dat Will zijn excuses aanbood en dat ik niet gelijk een clubverbod kreeg, maar ik wilde het eigenlijk niet van hem horen, maar van Harry. Niet dat ik die zou gaan krijgen, want als ik die zou zien, dan zou ik hem gelijk weer te lijf gaan. Ik deelde Will mee dat ik een sigaret ging roken en ik liep naar buiten, waarbij ik bijna tegen Louis aan botste. Ik begroete hem en stak mijn sigaret op. Toen ik zei dat het allemaal een gedoe was daarbinnen, had ik de klap die ik daarna kreeg, niet verwacht en mijn hoofd draaide een paar graden. Ik was even stil en knipperde, omdat ik het allemaal nog niet echt kon bevatten. Ik wilde Louis al achterna gaan om verhaal te halen, toen Will naar buiten kwam. 'Louis sloeg me in mijn gezicht, en ik heb geen idee waarom' vertelde ik hem knarsetandend en ik legde een hand op mijn wang die nog nagloeide. Ik schudde snel mijn hoofd toen hij vroeg of ik nog iets met Marcel wilde gaan doen. 'Je kan het hem vragen, maar ik denk dat ik het voor nu even laat' Ik schonk hem een flirtende glimlach, want zo was ik dan ook wel weer. Doorgaan alsof er niks was gebeurd, maar ik wist wat er was gebeurd en dat zou ik niet zomaar even vergeten. Niet alleen Louis zou ik krijgen, maar Harry zou ik ook nog wel een lesje leren en Marcel, ach, dat zag ik later wel weer. 'Dat word vast gezellig' zei ik met een knipoog, al vroeg ik me wel een beetje af waarom ik dan niet meer met Louis mocht, maar dat had vast weer met Harry te maken. Ik nam nog een haal van m'n sigaret en voelde aan m'n neus en ik veegde het natte bloed een beetje weg. Ik moest zo wel even wat aan m'n gezicht doen, maar eerst eens kalmeren.

'Darling, just hold on'

[Mijn topics.]

Reality's overrated.

Het is het einde van de avond, rond een uurtje of 2. Alle acts zijn redelijk netjes verlopen, zonder grote verstoringen of narigheden. Nu staan de meesten op het moment om naar huis te gaan, en de rest staat op het punt in een goedkoop motel, of in een van de achterkamertjes, met een klant het bed in te duiken.

Bowties were never Cooler

Marcel Styles
Ik had met veel tegenzin de act gedaan, waarna ik me direct naar de douches begeven om alles van me af te wassen, om daarna mijn normale kleren weer aan te trekken. Normaal bleef ik nog wel even uitrusten in mijn podiumoutfit, of bleef ik er zelfs nog even in werken voor we met een groepje gingen douchen, maar vandaag niet. Ik had gewoon gewacht tot Will, die verrassend genoeg op het podium had gestaan vandaag, ons onze loonstrookjes had gegeven. Daarna moesten Harry, Louis en Niall nog even blijven, en kon ik vast met mijn spullen naar mijn auto lopen. Ik wist niet of Harry zelf wilde rijden of dat hij met mij mee reed, dus ik wachtte gewoon even. Will was in de loop van de avond nog wel langs gekomen om te vragen of ik nog naar Sam wilde gaan, maar dat aanbod had ik toch afgeslagen, omdat toen toch alle gemoederen wel wat waren bekoeld. Ik was alsnog nogsteeds niet blij met mijn broer. Hij was me niet komen helpen toen het nodig was, en was daarna compleet geflipt toen ik me erbij had neergelegd. Zoizo had ik nog met hem willen spreken over het feit dat hij er nooit voor me was, maar dit was ook niet de bedoeling van er voor me zijn. Vanavond had hij beloofd met me mee te gaan naar huis en niet met een vreemde, of met Louis, in bed te duiken, dus daar rekende ik dan maar op. Zo zou ik naar huis in High Wycombe rijden, met of zonder Harry. Inmiddels was de alcohol namelijk wel uit mijn bloed en kon ik gewoon rijden. Daarbij waren er zoizo geen controles meer zodra ik uit de stad was en ik reed deze route echt elke dag. Normaal reed ik niet meer als ik had gedronken, maar dit was anders. Nu wachtte ik tot mijn broer met me meeging, of met mijn auto of zijn eigen, naar huis, waar we rustig konden praten over dit alles. Ik wilde namelijk echt niet dat dit tussen ons kwam. Ik miste onze band namelijk heel erg, hoe het was, en hoopte dat het terug zou keren.

Bowties were never Cooler

Samuel 'Sam' Hendrickson.
M'n neus deed zeer, bij iedere keer als ik het glas bier aan m'n lippen zet en dat is vaak, want ik nip er alleen maar aan en snel achter elkaar op drinken doe ik niet. De alcohol verzacht de pijn wel, maar niet helemaal. Mijn gezicht voelt aan alsof er een stoomlocomotief tegen aan is gereden en ik moet eruit zien als een smurf, tenminste dat denk ik. Mijn hele lichaam zit onder de blauwe plekken, dankzij Harry, maar het maakt het wel een beetje goed als ik er aan denk dat ik hem ook een paar blauwe plekken heb gegeven. Ik heb de instructie gekregen om de alleen maar aan de bar te zitten en daar te kijken naar de acts, in plaats van dat ik dichterbij het podium ga zitten en ik verdenk Will ervan dat hij me uit de buurt van Harry en Louis wil houden. Ik keek even op m'n horloge en ik zag dat het tegen tweeën aanliep. Ik heb geen idee hoeveel bier ik al op heb, ik ben de tel kwijt geraakt bij drie. En ik kan best wel veel hebben, maar toch voel ik me wat lichtjes in m'n hoofd. Ik keek om me heen, op zoek naar Louis, die me vast niet wilde zien of Will, maar ik zag hem niet. De acts waren leuk geweest, maar ik had er deze keer ook niet erg van kunnen genieten. Bij Harry had ik hem alleen maar dodelijke blikken toegeworpen, die hij vast niet had gezien en de enige die echt mijn goed mijn aandacht had gehad, was Marcel en ook nog wel een beetje Louis. Dat ik Louis vanavond nog onder me zal krijgen, zal waarschijnlijk niet meer gebeuren, maar wel met Will en ik moet een plan hebben om de controle over hem te houden, al weet ik dat, dat waarschijnlijk zeer lastig gaat worden. Ik drink het laatste restje van mijn bier op en zet het glas terug en ik kwam langzaam van mijn kruk af en keek wat om me heen, op zoek naar Will.

'Darling, just hold on'

Will Brodie
Het was een lange dag geweest, maar uiteindelijk had alles redelijk gelopen. Mijn act was redelijk nog in de smaak gevallen, waar ik wel blij voor was, want anders had ik echt veel klachten gekregen over het feit dat er twee van de gebruikelijke hoeren misten. Nu had ik inmiddels alle loonstrookjes uitgedeeld en met de sleuteltjes de drie jongens ontdaan van hun ringen, wat gezien aan de staat van hun geslachtsdelen. Nu waren ze weer vrij, maar ik hoopte echt dat ze hadden geleerd niet meer zomaar tijdens werktijd elkaar als neukspeeltje te gebruiken. Dat kon daarbuiten, maar niet in mijn club. Ik zou zo naar Sam gaan, om hem voor een nachtje onder handen te nemen. Dan kon ik meteen zien hoe erg Harry hem had toegetakeld, want ik had al gezien was Sam met Harry had gedaan na zijn act. Ik had Sam al weggestuurd van het podium en zou dat waarschijnlijk voor een week, of twee, volhouden, gewoon om de lieve vrede te herstellen. Nu maakte ik mijn administratie af en sloot alles af. Ik had geen idee wat Sam wilde vanavond, maar ik liet mijn kantoor voor de zekerheid maar vast over. Ik stapte mijn kantoor uit en zag hoe Sam wat verloren aan de bar zat. Nath was er al niet meer en ik zag hoe hij van de kruk kwam. De blauwe plekken waren inmiddels goed zichtbaar en het was best even schrikken. Toch liep ik al snel met een flirterige glimlach naar hem toe en legde een hand op zijn schouder. "Hey Sammy." zei ik zacht en mierzoet. Ik wist dat het moeilijk zou worden om de touwtjes in handen te houden, dat was al zeker toen ik nog niet eens ja had gezegd, maar ik had wel het gevoel dat het makkelijker was geworden nu hij door Harry onder handen was genomen, al had ik het liever gezien dat het niet zo was geweest. Ik drukte mijn lippen zacht in zijn mondhoek en liet mijn hand van zijn schouder naar zijn hand glijden. "Zullen we een rustige plek zoeken? Of wil je het zo als iedereen weg is hier midden in de club doen?" vroeg ik zacht en verleidelijk in zijn oor. Het maakte me weinig uit wat hij koos, het zou zoizo interessant worden met de man vanavond.

Bowties were never Cooler

Niall Horan.
De avond is voor mij in een roes voorbij gegaan. Sam die Marcel in bed probeert te krijgen en Harry die in een gevecht raakt met Sam omdat hij aan Marcel komt en ik, ik heb maar een beetje aan de bar gezeten, een beetje met de klanten geflirt en daarna op het podium, heb ik mijn act laten zien. Ik ben moe en ik heb eigenlijk geen zin om met een klant het bed in te duiken en hopelijk is Will het alweer vergeten. Van de ring heb ik eigenlijk vrij weinig last gehad, mijn lengte is er nu zodanig aan gewend dat ik het niet eens meer voel dat hij daar zit. maar het is toch wel een verademing als Will hem eraf haalt. Ik voel me dan ook gelijk weer een vrij man en ik heb mijn lesje wel geleerd, maar in de toekomst zal er zeker weten vast wel weer iets voorvallen. Met een zucht loop ik mijn eigen kleedkamer in en ik verruil mijn kleding voor een korte broek en een tanktop. Dat vind ik toch wel iets lekkerder zitten dan de kleding die ik de hele avond aan heb gehad en waar zoveel mannen zogenaamd per ongeluk bier over hebben gegooid. Ik keek even in de spiegel en ik hield een doekje onder de kraan en waste mijn gezicht. De glittertjes verdwenen en hier en daar zat nog wel een glitter, maar die zouden er vanzelf wel af gaan. Ik haalde nog een hand door mijn warrige haar en besloot toen maar even te kijken hoe het met mijn collega's was. Ik liep mijn kleedkamer uit en de eerstvolgende die ik binnen liep, was die van Louis. 'Hey Lou' zei ik met een voorzichtige glimlach en bleef op een afstandje van hem staan. Ik had geen idee of hij het wel zo leuk vond als ik bij hem binnen kwam, maar dan kon ik altijd nog naar Marcel op zoek gaan, al vroeg ik me af of die wel op mijn gezelschap zat te wachten. 'Je was goed daar op het podium' vertelde ik hem toen, om toen maar wat te zeggen. 'De klanten vonden je ook helemaal het einde' zei ik met een grinnik en keek naar de jongen die voor me was.

[ bericht aangepast op 26 maart 2015 - 18:51 ]

'Darling, just hold on'

Samuel 'Sam' Hendrickson.
Ik had geen idee waar Will was en ik keek wat verloren om me heen. Nath was al een tijdje weg, dus dit biertje zou dan toch echt de laatste zijn. Ik dacht na over de dingen die de afgelopen uren waren voorgevallen en dat was niet leuk. M'n hele gezicht voelde bont en blauw aan en toen ik in de spiegel had gekeken om m'n gezicht een beetje te fatsoeneren, zat het onder de schaafplekken en de rode en blauwe plekken. Mensen waren het wel gewend dat ik altijd in een gevecht terecht kwam, maar dit keer had ik het wel te bont gemaakt. Nou ja, ik had het zelfs niet eens veroorzaakt, dat was nog altijd die krullenbol geweest. Daar herinnerde me die blauwen plekken in mijn hals wel aan. Ik dronk mijn bier op en zette het glas terug op de toog en besloot maar eens op zoek te gaan naar Will. Tenslotte hadden wij nog iets af te maken, dat wil zeggen, als ik hem kon vinden. Ik schrok wel een beetje toen er een hand op m'n schouder werd gelegd en mijn naam werd gezegd en ik had al gauw door dat het Will was. Ik huiverde toen hij zijn lippen op mijn mondhoek drukte en ik keek hem aan. Ik nam de hand aan die hij me aanbood en ik beet op m'n lip. 'Laten we maar een rustig plekje op gaan zoeken Will' vertelde ik hem met een knipoog en ik grijnsde een beetje, 'We kunnen altijd nog besluiten om het midden op het podium te doen' Ik grijnsde nog breder bij die woorden, al deed het wel zeer om dat te doen, maar ik ging nu mijn grenzen verleggen. Het zou interresant worden, maar ik wist zeker dat ik de controle zou blijven houden en dat Will straks onder me lag. 'Zullen we gaan'? vroeg ik met een zoete stem en ik keek hem grijnzend aan.

'Darling, just hold on'

Louis William Tomlinson.

Misschien heb ik wat gedronken na mijn optreden, misschien ook niet. Oké, ik ben schuldig, nou goed? Ik heb het toegegeven, kijk niet zo verwijtend! Hihi. Het is niet genoeg geweest om me dronken te voeren, hoor, hoogstens een beetje aangeschoten. Waarom ik de behoefte had aan de bar te gaan zitten? Eén naam, Sam. Het heeft me toch geïrriteerd gemaakt en de drama verder heeft ook niet geholpen. En daarbij, ondanks dat ik oprecht heel blij ben dat Harry en ik nu een relatie hebben, de hele situatie maakt me toch een beetje zenuwachtig. Ondertussen wandel ik een beetje rond, op zoek naar Harry, denk ik? Uh, geen idee. Niall komt ineens binnen en verbaasd kijk ik hem even aan. "Heh, bedankt," grinnik ik. "Jou ook." Ineens bedenk ik me wat. "Wil je mee naar een club, ja, ja?" Schaamteloos doe ik mijn podiumkleren zo voor zijn neus uit en kleed me om. "Ik moet Harry wel even zoeken. Waar is Harry?" Drank maakt me druk, moge dat duidelijk zijn. "Weet jij het? Ik weet het niet. Harry? Waar ben je?" Ik stuiter verder. "Kom op, Ni! We gaan Harry zoeken!" Een klein kind met een overdosis aan suiker op, zo mag je me wel noemen. "En dan gaan we dansen en wat drinken en ik heb zin in seks, jaaaa. Kom oooooppp." Zonder nog verder op hem te wachten ga ik op zoek naar Harry. Harry is mijn vriendje, had ik dat al verteld?

Reality's overrated.

Niall Horan.
Ik had voor nu even niks te doen. De meeste mensen waren al weg en ik had nog wel gezien dat Sam en Will met elkaar aan het smoezen waren, dus daar ging sowieso ook wel iets gebeuren, maar ik wilde het niet weten. Ik ging maar naar Louis toe en de jongen was echt hyper en hij praatte over van alles en nog wat. 'Ik wil best met je mee naar een club' zeg ik licht aarzelend. Het moge duidelijk zijn dat hij dronken is of dat hij misschien zelfs wel een jointje heeft gerookt of allebei wel. Hij keek ook wel een beetje raar uit z'n ogen. Schaamteloos als hij is, kleed hij zich voor mijn ogen uit en ik bijt op m'n lip. Want ondanks dat Louis en ik niet bepaald vrienden zijn, heeft hij wel een lekker lijf en bekijk ik hem ook onbewust. 'Nee Lou, ik weet niet waar Harry is' vertelde ik hem toen hij me vroeg waar Harry was en ik loop naar hem toen en duw hem met toch wel lichte dwang op een stoel. 'Misschien moet je nu even rustig doen, Harry heeft er niks aan als je zo hyper bent, oke'? Maar toch gaat hij op zoek naar Harry. 'Louis, rustig aan' zeg ik toch wel lichtelijk bezorgd, ik heb nu ook geen zin dat hij straks op de grond neervalt omdat hij zo druk is van de drank of zelfs de joint of zelfs nog van beide. 'Goed' geef ik dan toch wel toe, 'Laten we Harry gaan zoeken' Dit doe ik toch wel met tegenzin, want Harry en ik zijn nou ook niet bepaald de beste vrienden. Zeker omdat ik Marcel leuk vind en hij de beschermende broer is. Ik had Sam ook nog wel in elkaar willen slaan, maar Harry was me voor, iets waar ik hem stiekem wel een beetje dankbaar voor ben. 'Nou, zie je hem al'? vraag ik Louis dan met een zucht.

'Darling, just hold on'

Louis William Tomlinson.

Gelukkig stemt Niall in, al had ik hem toch wel meegesleurd als hij nee had gezegd. Jammer genoeg weet hij ook niet waar Harry is, dus moeten we hem gaan zoeken. Niall vind dat ik rustig moet worden, maar waarom? Ik vlieg weg, op zoek naar Harry. Blondje komt achter me aan. Even later valt mijn blik op een bos krullen. "Ja, daar!" wijs ik voor ik naar Harry toe ren en mijn armen van achteren om hem heen sla. "Harrybarry, je bent een besje! Kom je mee naar een club, blondie en ik gaan en jij moet mee, alsjeblieeft." Ik pruil en mijn ogen beginnen te twinkelen als ik bedenk wat hem misschien over zou kunnen halen. "Dan zorg ik dat zowel jij als kleine Harry een leuke tijd hebben, oké?" Harrybarry moet ee, dan pas kan de avond echt leuk worden. Harrybarry, drank, muziek en misschien wat pillen of poeder, oh en die gekke Ier ergens, ik weet niet waar die past maar oké, hij gaat mee want dat is leuk ofzo. "Ga je, ga je, ga je? Zeg ja, ja, ja?" Ik kijk hem aan en grinnik. "Je krullen zijn leuk," zeg ik vanuit het niets. "Ik hou van je krullen. Hihi." Ze zijn grappig, ze faan alle kantrn op, en als Harry's haar langer word, dan zakken ze uit. Dan ziet Harry eruit als een knap schoolmeisje. Heb ik je ooit veryeld dat hij een praxhtig meisje zou zijn? Hij zou vast platte borsten en geen heupen hebben, net als zijn saaie kont, maar verder, holy shit. Alleen het idee geeft me al bijna een stijve.

[ bericht aangepast op 26 maart 2015 - 23:04 ]

Reality's overrated.

Will Brodie
Sam leek een beetje van me te schrikken, maar gelukkig relaxte hij al snel genoeg om mij zeker te stellen dat deze avond nogsteeds erg interessant zou worden. Ik luisterde naar zijn woorden en beantwoordde zijn knipoog met een sensuele lik over mijn lippen. "Kom maar mee. Ik weet de perfecte plek." zei ik voor ik hem meenam richting de achterkamers. Er waren er verschillende, maar degeen met het meest comfortabele bed en de grootste standaard uitrusting aan speeltjes was meestal gereserveerd voor speciale gasten. Vandaag was Sam mijn speciale gast en besloot ik deze kamer maar te pakken. Nu zou ik misschien nog naar mijn kantoor sluipen om wat extra's te halen waar nodig, als hij eenmaal hulpeloos op dat bed lag, maar voor nu was deze standaard genoeg. Eenmaal in de kamer liet ik Sam's hand los en duwde hem zacht achteruit tegen zijn borst tot hij met zijn knieën tegen het bed erop plofte. "Maak het je gemakkelijk, Sammy." zei ik weer zoet met een verleidelijke glimlach. Met een snelle hand deed ik de deur opslot en maakte ik de deur van de kast met speeltjes en andere kinky dingetjes open. Daarna liep ik weer naar Sam toe en bleef recht tegenover hem staan. "Van wat ik heb gezien heeft stoute Sammy zich vanavond goed gedragen. Dus je mag kiezen: Lovingen voor je goede gedrag, of een straf omdat je toch wel een hele stoute jongen bent." zei ik licht hees, terwijl ik een vinger langzaam over zijn kaak liet gaan. Het maakte me weinig uit. Beiden konden en met beiden ging ik hier enorm veel plezier uithalen, maar natuurlijk wel terwijl hij minstens evenveel genot over zich heen zou krijgen. Nog een prachtig ding aan dit bed waren de spijlen, waardoor hij echt niets meer kon als ik hem er eenmaal aanvast geboeid had. Dat was ik namelijk zeker van plan. Nu wilde ik alleen weten wat hij liever wilde, om te weten hoe ik hem vast zou maken. Dat was nu volledig aan hem, voor hij geen enkele macht meer zou hebben voor de komende uren.

Bowties were never Cooler