[RPG] Power Adventures [Speeltopic OO1.] - Speeltopics

Rollen:

Meisjes:
- Kaya Mikaelson - Aranyhid - Psychometrie
- Skylar Winchester - Fortis - Shape-Shifting
- Camille Jackson - JudithSuzann - Empathie
- Raven Hope - DreamingGirlx - Supersnelheid
- Natalie Camille Porter - Heffron - Ontzichtbaarheid
- Emily Crawford - Hajime - Thermokinese


Jongens:
- Jackson Mikaelson -Fortis - Hydrokinese
- Elijah Hale - Aranyhid - Pyrokinese
- Adam Brown - DreamingGirlx - Telekinese
- Maxwel Vermeer - Geleninja - Necromany
- Isaac McCartney - Aranyhid - Cryokinese
- Daniël Cooper - HummingBirdx - Kopieerkracht
- Duardo Gervaso -QuerenciaBennet - Bilocatie

Invullijstje:

Naam:
Leeftijd(Graag tussen de 12 en 18) :
Leerjaar(12-13 jarigen in het eerste. 13-14 in het tweede. 14-15 in het derde jaar, 15-16 in het vierde. En 16-17 in het vijfde, 17-18 in het zesde jaar) :
Uiterlijk(Mét foto!) :
Innerlijk:
Kracht:
Keuzevakken(Minimaal 1, maximaal 3) :
Extra:

Informatie over de lessen:

Standaard vakken:
- Geschiedenis
- Kracht controle
- Engels
- Frans
- Biologie
- Gym
- Duits
- Aardrijkskunde
- Wiskunde

Keuzevakken:
- Muziek
- Verzorging
- Drama
- Tekenen, schilderen meegeteld!
- Handarbeid
- Zelfverdediging, dit doe je niet bij gym nee. Hieronder vallen vechtsporten.

Schoolregels:
1. We behandelen elkaar met respect.
2. We blijven van elkaars spullen af.
3. We pesten elkaar niet!
4. Je deelt een kamer met één iemand of meerdere, zonder tegenstribbelen!
5. Je mag oefenen met je krachten, zolang je geen ander pijn doet en/of stoort!
6. Je hebt je eigen kluisje om je spullen op te ruimen, dus je laat je boeken niet slingeren in je kamer behalve als je moet leren.
7. Je accepteert je kracht, het is aan jou toegewijd!


RPG Regels:
- Minimaal 150 woorden, dit is makkelijk haalbaar lijkt me.
- OOC graag aangeven met de volgende haakjes, [] {} () of - -.
- 16+ mag maar graag in een spoiler.
- Houd het graag realistisch. Een relatie kan niet ontstaan in 1 dag. De leerlingen zijn niet overmachtig met hun krachten!
- Geen perfecte personages!
- Reserveringen blijven 72 uur (drie dagen) staan, tenzij je uitstel krijgt. Je rol telt pas als die helemaal af is.
- Als je een week niet hebt gereageerd en je hebt niet gezegd waarom, lig je er zonder pardon uit.
- Gelieve geen andere personages besturen, als je toestemming hebt van diegene mag het wel.
- Je mag drie personages.
- Houd de jongens en meisjes gelijk!
- Naamsveranderingen doorgeven.
- Topics worden alleen geopend door HemmingsMyHero of Daggers.
- En de allerbelangrijkste regel: Have fun!



HULP NODIG MET HET ZOEKEN VAN EEN KRACHT?!
Klik hier dan!

---

Begin:
Het is een koele ochtend in december, de leerlingen worden verrast met een pak sneeuw buiten de school. Alle leerlingen staan op en kleden zich om, om vervolgens naar de kantine te gaan en daar te ontbijten. Na het ontbijten hebben de leerlingen nog tijd om naar buiten te gaan om bijvoorbeeld een sneeuwballengevecht te houden. Dan gaat de eerste schoolbel en gaat iedereen naar zijn of haar eerste les.

[ bericht aangepast op 22 maart 2015 - 19:57 ]

---

''Cause I've got a jet black heart and there's a hurricane underneath it.''

Hij voelde zich een beetje ongemakkelijk omdat hij even niet wist waar hij aan dacht, hij keek om zich heen en deed zijn capuchon op omdat het sneeuwde. Hij zat met zijn handen in zijn haar en leunde wat voor over,hij schreef een soort tekst voor een liedje. Hij vond het sneeuw wel fijn en leuk om te zien daar kreeg hij inspiratie van, maar de zon was altijd zijn favoriet daar werd hij echt vrolijk van. Hij keek om zich heen voor inspiratie en hij kon aan camille zien van veraf, dat ze heel erg met der kracht zat. Hij vond dat heel naar want Camille was wel zijn beste vriendin, en hij dacht van kon ik maar iets doen. Hij was helemaal afgeleid maar al snel ging hij weer verder met schrijven.

---

Sometimes people try to expose what's wrong with you, because they can't handle what's right about you.

Camille Jackson

"Oke," gaf ze maar als antwoord, het was duidelijk dat hij het er niet over wou hebben. "Volgens mij beginnen we met Engels vandaag." zei ze toen en keek weer opzij naar de jongen. Ze pakte kop met koffie die voor haar stond en hield die met twee handen vast, er kwam nog wat warmte vanaf dus dat was fijn. Stil staarde ze naar de koffie in de kop, ze had geen idee wat ze nu moest zegge. Ze kon wel verder vragen maar daar zat hij vast niet op te wachten. En daarbij wist ze niet of ze op dit moment nog meer emoties aankon dan er nu al aan de gang waren in haar lichaam, het was een grote warboel en ze kon niet filteren welke gevoelens van haarzelf waren en welke van anderen. Het irriteerde haar al vanaf kleins af aan, en het lukte maar niet om er voorbij te komen, het was een punt waar ze al jaren bleef hangen. Het leek of de leraar ook een beetje had opgegeven, niet dat ze het hem kwalijk kon nemen, het was vrij logisch. Ze keek op uit haar gedachten en keek naar Maxwell, het was een vrij doordringende blik die ze altijd had, ze kon niet helpen maar ze wou hem gewoon helpen.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Het begon steeds harder te sneeuwen en daardoor kreeg hij het steeds kouder, hij ging maar naar binnen en zag echt op tegen het engels. Hij ging aan een tafel zitten en zat in zichzelf heel zacht te neuriën, hij keek om zich heen en begon zich zelf steeds warmer te maken. Hij staarde naar een schilderij en was vanbinnen best wel blij, hij had er even geen reden voor maar hij voelde zich heel goed. Hij zat met zijn pen te klikken en beet zacht op zijn onderlip, hij draaide zijn armband steeds een beetje rond hij had een appart gevoel in zijn buik maar het was een goed gevoel.Doordat hij het steeds warmer begon te krijgen begonnen zijn wangen ook steeds weer iets roder te kleuren, en hij ging maar zitten wachten op de bel.

[ bericht aangepast op 8 maart 2015 - 17:02 ]

---

Sometimes people try to expose what's wrong with you, because they can't handle what's right about you.

---

Voor de verandering was hij eens wakker voordat zijn wekker was gegaan. Okey, laten we het feit dat hij over een minuut al af gaat maar achterwegenlaten, dit was namelijk al heel wat voor hem. Zijn bruine ogen zijn gericht op het plafond. Op het eerste gezicht zou je denken dat hij diep aan het nadenken is. Dit was hij echter niet aan het doen. Hij was enkel wakker aan het worden. Ongeveer vijf minuten nadat zijn wekker was gegaan besloot hij om er maar uit te gaan. Hij sprong snel onder de douche en stond tien minuten later aangekleed en wel zijn haar te doen. Zijn outfit bestond uit een donkerrode sweater, jeans en zijn versleten zwarte Allstars.
Pas toen hij de badkamer verliet, viel het hem op hoe veel licht er van buiten kwam. Nieuwsgierig liep hij naar het raam om vervolgens verast te worden door het zien van het schoolterrein onder een dikke laag sneeuw. Een glimlach verscheen op zijn gezicht. De kou vond hij niets, maar sneeuw was altijd wel leuk.
Rustig draaide hij zich om en liep hij richting de eetzaal voor het ontbijt. Eenmaal daar aangekomen liet hij zijn blik even door de zaal glijden opzoek naar een vrij plekje. Het maakte hem niet uit naast wie.

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

"Volgens mij beginnen we met Engels vandaag," zei Camile en ik gaf haar een klein dankbaar glimlachje. Ze vroeg niet verder, ik was dankbaar. Ik at zwijgend mijn ontbijt en keek de zaal rond. Mijn blik valt even op Kaya, maar ik kijk snel weer weg. Het doet zeer om haar daar met haar broer te zien zitten. Ze moest me vast haten. Ik had geen duidelijke reden gehad voor waarom ik me afstandelijk ging gedragen, waarom ik ineens een ongelofelijke klootzak naar haar was. Jackson moest me vast ook haten, ik had zijn zusje behoorlijk veel pijn gedaan. Vroeger zou het idee dat Jackson me haatte me tot waanzin gedreven hebben, nu ik niet meer verliefd op hem was konden Kaya's emotie's me meer schelen.
Over liefde gesproken drie keer raden wie er binnen kwam. Ik probeer niet op Daniel te letten als hij de kantine binnen komt. Waarom was ik in Godsnaam naast Camille gaan zitten, ze zou direct mijn emoties oppikken en ik kon het echt niet hebben dat mensen er achter zouden komen dat ik een ongelofelijke crush had op mijn kamer genoot. Ik begon in paniek te raken en stond snel op. Mompelde iets naar Camille over alvast naar de les gaan en haastte me snel naar de uitgang. Ik keek niemand toen ik de kantine uit stormde en zag dan ook niet dat er iemand voor mijn neus stond.
'Kijk uit je doppen, klootzak!' siste ik toen ik keihard tegen iemand aanliep. Die iemand was natuurlijk Daniël. 'Godver,' mompelde ik. Kon deze dag nog erger worden?

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Camille Jackson

Ze keek wat verbaasd op toen Maxwell opeens opstond. Meteen voelde ze aan waarom, ze kon een glimlach niet onderdrukken. Het was wel schattig eigenlijk. Maxwell was gewoon verliefd. Ze keek hem na en haalde een hand door haar haren. Ze zuchtte is zachtjes en beet even op haar lip. Het zou nog wel even duren voordat de bel echt zou gaan. Ze keek weer naar Maxwell die ondertussen Daniël was tegengekomen, nouja tegengekomen, hij liep hem bijna onderuit. Stil keek ze naar de twee, moest ze helpen? Waarschijnlijk zat Maxwell daar niet op te wachten, ze beet eventjes op haar lip en keek kort naar de anderen aan tafel, met hun leek het allemaal goed te gaan. Nogmaals wierp ze een blik op Maxwell, ze wou hem echt heel graag helpen, alleen leek hij het niet echt te willen, daarbij had ze geen idee of Maxwell haar wel aardig vond. Wie weet vond hij haar juist heel irritant door haar gave, hij zou vast niet de enige zijn in dat geval. Ze keek wat twijfelend naar de grond en haalde weer een hand door haar haren. Uiteindelijk stond ze op. "Ik ga even naar buiten," zei ze en liep snel de deur uit naar buiten. Eenmaal buiten aangekomen haalde ze een paar keer diep adem.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

---

Hij kon zo een, twee, drie geen plek vinden in de eetzaal. Een kleine zucht verliet zijn lichaam terwijl hij wat meer inzakte. Dat betekende dus dat hij moest gaan rondlopen door de zaal opzoek naar een plek die hij vanaf dit punt niet kon zien. Erg veel zin had hij daar niet in. Het liefste wilde hij wat te eten pakken en gewoon gaan zitten om het op te eten zonder al dat gedoe.
Net toen hij in beweging wilde komen, botste iemand tegen hem aan. Gevolgd met een heuse belediging. Verontwaardigd stapte hij weg bij degene de zojuist tegen hem aan knalde. Die reactie sloeg dus echt nergens op. Bovendien noemt niemand hem een klootzak. Zeker niet als je feitelijk zelf de 'klootzak' bent,
Hij trok zijn mond al open om wat terug te kaatsen maar zag toen dat het Maxwell was, zijn kamergenoot. Natuurlijk betekende dit niet dat alles in een keer goed was, maar het nam wel wat irritatie weg.
''What the fuck dude?'' Begon hij met praten. ''ik wil je niet uit je droom helpen, maar jij was toch echt degene die tegen mij aanliep.'' Expres legde hij de nadruk op 'jij' en 'mij'. Vervolgens sloeg hij zijn armen over elkaar en keek de jongen vragend aan voor een hopelijk goede verklaring.

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

Hij hoorde ineens geschreeuw en keek om hij was onder tussen met Emily aan het praten, en dacht in zich zelf ik ga me niet mengen in hun gesprek. Hij vroeg aan Emily ''Hoe gaat het met jou en hoe gaat het met je krachten'' en hij glimlachte even, opeens keek hij even naar Camille maar daarna snel weer weg. Emily was een goede vriendin van hem maar voor Camille, had hij toch duidelijk meer gevoelens maar dat wist niemand. Hij tikte een beetje ongemakkelijk met een muntje zacht op de tafel, hij was een beetje zenuwachtig ofzo maar hij wist zelf ook niet wat. Hij werd zelf een beetje gek van zich zelf en zei tegen Emily ''Ik ga even naar buiten'' en ging daar op een bankje zitten, het was helemaal stil alleen een paar vogels vlogen over. Hij keek even om zich heen er was niemand, hij wist niet echt wat hij moest denken vandaag en tikte een beetje ongemakkelijk met zijn vingers op de leuning van het bankje.

---

Sometimes people try to expose what's wrong with you, because they can't handle what's right about you.

"What the fuck dude?'' zei Daniël Cooper. 'ik wil je niet uit je droom helpen, maar jij was toch echt degene die tegen mij aanliep.' Ik zucht diep, wrijf even over mijn ogen en zucht dan nogmaals. Ik kon deze situatie echt niet hebben vandaag. Niet met die sneeuw buiten en wetend dat ik als laatste uur krachtcontrole had.
'Sorry, man heb mijn dag niet,' zeg ik en direct vervloek ik mezelf van binnen. Ik bied haast nooit mijn excuses aan. Ik was koud, hard en simpelweg een klootzak. Hij moest niet het idee gaan krijgen dat ik hem anders behandelde. 'Maar jij had ook op zij kunnen stappen.' Of me in mijn droom kunnen houden en simpelweg smoor verliefd op me zijn. Wat stom was, want natuurlijk was hij niet verliefd op me. Daniël zou een of ander knap meisje vinden en dan heel gelukkig met haar zijn en nooit meer aan de abominaties zoals mij denken. Ik zuchtte. 'Laat me gewoon met rust.' Met die woorden liep ik langs hem heen naar buiten. Ja, ik haatte sneeuw en kou, maar ik haatte me zelf meer en voor Daniël zo rot behandelen verdiende ik om buiten in de kou te staan.

---

There is something alluring about an angel drawn to the dark side.

Camille Jackson

Eenmaal buiten liep ze naar een afgelegen plekje. Ze haalde diep adem en leunde tegen de muur, waarom was ze zo raar bezig de laatste tijd? Ze probeerde iedereen te helpen wat alleen maar voor meer problemen had gezorgd, ze wist gewoon niet meer wat ze wel kon doen. Ze haalde weer een hand door haar blonde haren en begon zacht wat te neuriën. Stil keek ze om zich heen, het winter wonderland had ze altijd al prachtig gevonden. Sneeuw was zo mooi, waarom wist ze niet maar zo lang als ze zich kon herinneren werd ze gelukkig van sneeuw. Ze boog zich voorover en pakte een hand vol sneeuw. Ze glimlacht en keek naar het witte spul dat langzaam smolt door de warmte van haar hand, tergelijkertijd werd haar hand ook weer koud. Een glimlach vormde zich rond haar lippen, ze bleef nog tegen de muur aanleunen, het was nu alleen maar wachten tot de bel zou zijn gegaan, dan zou ze weer naar binnen moeten, naar de les.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

---

Zoals hij diep van binnen al verwacht had, kreeg hij een verontschuldiging. Het leek er tenminste op. 'Sorry man ik heb mijn dag niet.' Zei Maxwel. Eigenlijk was het helemaal niet vanzelfsprekend dat hij zich zou verontschuldigen. Maxwel heeft niet voor niets een bepaalde reputatie wat dat betreft. Waarom hij dan toch een verontschuldiging verwachtte? Het antwoord is simpel. Zelf was hij nog niet helemaal wakker en nadat iemand tegen hem aan knalde, terwijl hij stil stond, dan is het minste wat hij kon verwachten een verontschuldiging.
'Maar jij had ook opzij kunnen stappen.' En daar hadden we het. De reden waarom Maxwel zo'n reputatie heeft. Hij begon nog wel zo goed. Boos werd hij echter niet. Hij begon zelfs te grinniken, hoewel het meer een spottende grinnik was.
'Ik had opzij kunnen stappen?' Herhaalde hij. Verbaasd keek hij Maxwel aan. Dit meende hij toch niet serieus. 'Kon jij ook doen.' Antwoorde hij koppig. 'en Bovendien was ik bezig met een plek zoeken. Dan ga ik niet opletten wie wel of niet tegen me aan gaat lopen.'
Een zucht verliet Maxwels mond. 'Laat me gewoon met rust.' zei hij nog voordat de jongen langs hem hee liep. Fronsend keek hij hem na. Die had echt z'n dag niet.
Kort schudde hij even zijn hoofd voordat hij wat te eten pakte en plek nam op een net vrijgekomen plek. Hij nam de tijd om zijn ontbijt op te eten. Ondertussen had hij zijn mobiel uit zijn broekzak gevist en zat hij wat e-mails en andere berichten te lezen. Het was iets dat hij standaard elke ochtend deed, tenzij er toevallig iemand bij was om mee te praten. Was die er niet, dan ging hij maar op zijn mobiel.

---

Adventurer at heart, but oh how she loved to be home

Toen de bel ging kwam er een kleine zucht vrij, hij wacht eerst altijd even tot de meeste drukte voorbij was. Hij pakte zijn spullen en liep richting de trap, eenmaal in het klaslokaal aangekomen zocht hij een plek die vrij was. Het duurde altijd wel een tijdje dus ondertussen ging hij even op zijn mobiel, voor hem was het altijd een verassing wie naast hem zat het kon iedere keer iemand anders zijn. Hij had helemaal geen zin in engels hij zag er altijd redelijk tegen op, hoewel hij er wel goed in was vond hij het niet echt super leuk. Hij zat nog steeds op zijn mobiel omdat hij zich een beetje verveelde want het duurde altijd een tijdje voor de hele klas er was, dat vond hij niet erg want hoe langzamer hoe korter de les dus hij had er niet echt problemen mee. Hij zag Camille binnenkomen en vroeg "wil je naast me komen zitten", en hij glimlachte.

[ bericht aangepast op 12 maart 2015 - 21:57 ]

---

Sometimes people try to expose what's wrong with you, because they can't handle what's right about you.

Camille Jackson

Langzaam kwqm ze in beweging toen de bel was gegaan. Ze zuchtte diep en liep achter de drukte aan. Toen ze eindelijk bij het lokaal aankwam was bijna iedereen er al. Ze keek naar Duardo en knikte als teken dat ze wel naast hem wou zitten. Ze plofte in de stoel naast de jongen. Ze zat nog niet of allerlei gevoelens van anderen kwamen weer over haar heen, zachtjes beet ze op haar lip en probeerde het stuk voor stuk te verwerken. Dit was een van de opdrachten die ze moest uitvoeren als dit weer ee s gebeurse. Ze haalde die adem en keek naar Duardo. '' Zin in vandaag? '' vroeg ze uiteindelijk, deels om de stilte te verbreken, deels om alle gevoelens die door haar lichaam raasden te kunnen vergeten. Ze haalde een hand door haar lange blonde haren en begon die te vlechten zodat ze er geen last van zou hebben de rest van de dag. Haar haren hadden de gewoonte nogal statisch te worden als er sneeuw laf en dag irriteerde haar nogal. Toen haar blonde haren vast zaten keek ze weer naar Duardo.

[ bericht aangepast op 12 maart 2015 - 22:19 ]

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light

Omdat hij Camille natuurlijk al langer kende wist hij ook hoe erg ze met haar krachten zat, hij probeerde haar altijd een beetje af te leiden en haar leuke gevoelens te geven. Hij keek haar even aan en antwoorde vervolgens ''Ja hoor'' en glimlachte , '' en hoe zit het met deze blondine'' zei hij voor de grap omdat ze met der haar bezig was. Hij kon altijd heel snel en gemakkelijk een praatje met iemand maken en vooral met zijn vrienden natuurlijk, hij vond het ook altijd wel fijn om even met Camille te praten zij gaf hem rust. Hij tekende ondertussen domme dingen op zijn schrift maar dat deed hij wel vaker, er stonden ook heel veel woorden op. Daarbij als hij naast haar zat was hij altijd best wel van het praten, omdat het gewoon te gezellig was. Hierdoor is hij er ook wel een uitgestuurd maar daar moest hij altijd om lachen.

---

Sometimes people try to expose what's wrong with you, because they can't handle what's right about you.

Camille Jackson

Ze kon een glimlach niet onderdrukken toen ze door Duardo blondine werd genoemd. Ja ze was hartstikke blond, dus hij had gewoon helemaal gelijk. "Achja, het gaat." zei ze wat luchtig en keek hem aan. Ze veegde nog wat laatste plukjes haar uit haar gezicht en keek toen glimlachend naar Duardo. Ze richtte haar blik op zijn schrift waar allerlei tekeningen in stonden. "Zo te zien let jij altijd heel goed op in de les," grinnikte ze tegen hem en keek weer even naar Duardo. Ze zuchtte toen de leraar begon met praten, Camille was goed in Engels, ze zat hier meestal een beetje haar tijd te verdoen. Ze probeerde zich te herinneren wat haar volgende les zou zijn. Ze had echt helemaal geen idee, ze speelde met de vlecht die in haar haren zat. Opeens schoot het haar te binnen, hierna zouden ze biologie hebben. Nog zo'n enorm saai vak. Het enige vakken waar ze plezier in had waren muziek en drama.

---

Good people are like candles, they burn themselves up to give others light