Retrouvailles schreef:
(...)
Ik ook niet. Geen tranen, ik voel me enkel fantastisch depressief en alsof ik elk moment kan instorten. Het soort gevoel dat je hebt als je huilt.
Precies het zelfde, van buiten zie ik eruit als een koude steen, maar van binnen breek ik en voelt het alsof ik keer op keer uit elkaar wordt gescheurd. Geen idee hoe ik het anders zou moeten beschrijven.
Ik ben nooit goed geweest in huilen eigenlijk, alleen vanbinnen, maar niet vanbuiten
I just caught the wave in your eyes