Spamtopic 75 • I'm in war • That's suposed to be funny 'cause Cillin means war in Irish • I NEED CAP HUGS - Off-Topic

[ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 0:55 ]

"At least I am much stronger than when I was unaware of my own weakness."

Ameliorate schreef:
(...)

NOOO.

take me back to the basics and the simple life

In het tweede leerjaar is alles begonnen bij mij - acht jaar geleden. Ik had een leerkracht en ik weet niet wat er met haar scheelde, maar die zette me voor de hele klas voor schut, pestte me, maakte me zwart, en ga zo maar door. Uit pure miserie begon ik te eten. Eten, eten, eten. In het vierde leerjaar, het jaar erna, werd ik gepest omdat ik "dik" was, maar ik had een fantastische vriendin, die me dan in het vijfde leerjaar liet vallen als een baksteen. Gepest, genegeerd, alles wat je je maar kunt bedenken. Dus in het zesde leerjaar verander ik van school, een voorbereidend jaar op het middelbaar, het was op dezelfde grond als het middelbaar waar ik nu al vier jaar zit. Leah was dik, Leah was lelijk en ik was dom (terwijl ik, even ter attentie, een IQ van 146 heb en op mijn tweede test 126. Tussen de 120 en de 150 ligt zo ongeveer het verschil van op enkele vragen iets net iets anders verwoorden). Dat heeft geresulteerd in dat ik op de grond lag ingesloten naast een voetbalgoal met heel mijn jaar rond me. En de leerkrachten hadden niets gezien. In het eerste middelbaar zat ik weer met de dochter van die leerkracht uit het tweede in klas. Pest, pest, pest, tezamen met haar vriendjes. Ik verspreek me (en ik zou ook niet blij zijn moest iemand zoiets zeggen, maar het was daadwerkelijk een verspreking), niemand gelooft me behalve mijn leerkracht: Pest, pest, pest. In het tweede ging alles wat rustiger, maar ik werd nog steeds gekleineerd door jan en alleman. In het derde ging het goed - eindelijk en nu zit ik weer me die leerlingen uit het tweede in klas en is weer alles wat ik zeg stom, kan ik niets goed doen en ben ik dom. Ik mocht van mijn ouders met kerstmis niet van school veranderen en dat heeft geresulteerd in wonden op mijn armen. Daar komt nog eens bij dat elk jaar, sinds het eerste, er een goede vriendin van mij veranderde van school. Soms heb ik echt het gevoel dat ik niets goeds kan doen, zelfs niet thuis. Mijn zus is altijd het gemakkelijkste kind geweest en ik het moeilijke. Dat heeft mijn moeder me letterlijk gezegd. Ik hou van haar, maar dat hoeft er niet telkens weer opnieuw ingewreven te worden.

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

Eleutheromania schreef:
(...)

Thats a lot of faster

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Cynefin schreef:
(...)

Je kan nooit op het verkeerde moment huilen. Huilen is het uiten van een emotie en die zijn belangrijk, die mensen mogen dan wel weg gaan als ze moeilijk daarover gaan doen.

[ bericht aangepast op 28 feb 2015 - 1:02 ]

-

Ameliorate schreef:
(...)

*Knuffelt Yu nog een keer.*
Je mag me altijd PB'en als dat zou helpen.
Ik ben er altijd voor je.

I just caught the wave in your eyes

Retrouvailles schreef:
In het tweede leerjaar is alles begonnen bij mij - acht jaar geleden. Ik had een leerkracht en ik weet niet wat er met haar scheelde, maar die zette me voor de hele klas voor schut, pestte me, maakte me zwart, en ga zo maar door. Uit pure miserie begon ik te eten. Eten, eten, eten. In het vierde leerjaar, het jaar erna, werd ik gepest omdat ik "dik" was, maar ik had een fantastische vriendin, die me dan in het vijfde leerjaar liet vallen als een baksteen. Gepest, genegeerd, alles wat je je maar kunt bedenken. Dus in het zesde leerjaar verander ik van school, een voorbereidend jaar op het middelbaar, het was op dezelfde grond als het middelbaar waar ik nu al vier jaar zit. Leah was dik, Leah was lelijk en ik was dom (terwijl ik, even ter attentie, een IQ van 146 heb en op mijn tweede test 126. Tussen de 120 en de 150 ligt zo ongeveer het verschil van op enkele vragen iets net iets anders verwoorden). Dat heeft geresulteerd in dat ik op de grond lag ingesloten naast een voetbalgoal met heel mijn jaar rond me. En de leerkrachten hadden niets gezien. In het eerste middelbaar zat ik weer met de dochter van die leerkracht uit het tweede in klas. Pest, pest, pest, tezamen met haar vriendjes. Ik verspreek me (en ik zou ook niet blij zijn moest iemand zoiets zeggen, maar het was daadwerkelijk een verspreking), niemand gelooft me behalve mijn leerkracht: Pest, pest, pest. In het tweede ging alles wat rustiger, maar ik werd nog steeds gekleineerd door jan en alleman. In het derde ging het goed - eindelijk en nu zit ik weer me die leerlingen uit het tweede in klas en is weer alles wat ik zeg stom, kan ik niets goed doen en ben ik dom. Ik mocht van mijn ouders met kerstmis niet van school veranderen en dat heeft geresulteerd in wonden op mijn armen. Daar komt nog eens bij dat elk jaar, sinds het eerste, er een goede vriendin van mij veranderde van school. Soms heb ik echt het gevoel dat ik niets goeds kan doen, zelfs niet thuis. Mijn zus is altijd het gemakkelijkste kind geweest en ik het moeilijke. Dat heeft mijn moeder me letterlijk gezegd. Ik hou van haar, maar dat hoeft er niet telkens weer opnieuw ingewreven te worden.

take me back to the basics and the simple life

Eleutheromania schreef:
DRIE DAAGDE KRUIDVAT TIENERTOUR GEBRUIKEN TO MEET YA GUYS

She was always looking for more..

@Xanthe: Jij woont toch in Belgisch Limburg? Dat is maar twee provincies verwijderd van hier.

Honek aukera edozein, maitea bat pean irakur daiteke. Ez diotenez, beraz. Da, nahiz itzulitako oker.

Massacres schreef:
(...) Ja ik word bejaard guys

take me back to the basics and the simple life

Ameliorate schreef:
(...)

Wat is dat?
Mijn ouders vallen echt heel erg mee. Als ik het heel lief vraag willen ze me waarschijnlijk nog brengen ook. Waarschijnlijk half om te kijken of jullie geen pedo's zijn.

take me back to the basics and the simple life

Retrouvailles schreef:
In het tweede leerjaar is alles begonnen bij mij - acht jaar geleden. Ik had een leerkracht en ik weet niet wat er met haar scheelde, maar die zette me voor de hele klas voor schut, pestte me, maakte me zwart, en ga zo maar door. Uit pure miserie begon ik te eten. Eten, eten, eten. In het vierde leerjaar, het jaar erna, werd ik gepest omdat ik "dik" was, maar ik had een fantastische vriendin, die me dan in het vijfde leerjaar liet vallen als een baksteen. Gepest, genegeerd, alles wat je je maar kunt bedenken. Dus in het zesde leerjaar verander ik van school, een voorbereidend jaar op het middelbaar, het was op dezelfde grond als het middelbaar waar ik nu al vier jaar zit. Leah was dik, Leah was lelijk en ik was dom (terwijl ik, even ter attentie, een IQ van 146 heb en op mijn tweede test 126. Tussen de 120 en de 150 ligt zo ongeveer het verschil van op enkele vragen iets net iets anders verwoorden). Dat heeft geresulteerd in dat ik op de grond lag ingesloten naast een voetbalgoal met heel mijn jaar rond me. En de leerkrachten hadden niets gezien. In het eerste middelbaar zat ik weer met de dochter van die leerkracht uit het tweede in klas. Pest, pest, pest, tezamen met haar vriendjes. Ik verspreek me (en ik zou ook niet blij zijn moest iemand zoiets zeggen, maar het was daadwerkelijk een verspreking), niemand gelooft me behalve mijn leerkracht: Pest, pest, pest. In het tweede ging alles wat rustiger, maar ik werd nog steeds gekleineerd door jan en alleman. In het derde ging het goed - eindelijk en nu zit ik weer me die leerlingen uit het tweede in klas en is weer alles wat ik zeg stom, kan ik niets goed doen en ben ik dom. Ik mocht van mijn ouders met kerstmis niet van school veranderen en dat heeft geresulteerd in wonden op mijn armen. Daar komt nog eens bij dat elk jaar, sinds het eerste, er een goede vriendin van mij veranderde van school. Soms heb ik echt het gevoel dat ik niets goeds kan doen, zelfs niet thuis. Mijn zus is altijd het gemakkelijkste kind geweest en ik het moeilijke. Dat heeft mijn moeder me letterlijk gezegd. Ik hou van haar, maar dat hoeft er niet telkens weer opnieuw ingewreven te worden.

She was always looking for more..

Retrouvailles schreef:
In het tweede leerjaar is alles begonnen bij mij - acht jaar geleden. Ik had een leerkracht en ik weet niet wat er met haar scheelde, maar die zette me voor de hele klas voor schut, pestte me, maakte me zwart, en ga zo maar door. Uit pure miserie begon ik te eten. Eten, eten, eten. In het vierde leerjaar, het jaar erna, werd ik gepest omdat ik "dik" was, maar ik had een fantastische vriendin, die me dan in het vijfde leerjaar liet vallen als een baksteen. Gepest, genegeerd, alles wat je je maar kunt bedenken. Dus in het zesde leerjaar verander ik van school, een voorbereidend jaar op het middelbaar, het was op dezelfde grond als het middelbaar waar ik nu al vier jaar zit. Leah was dik, Leah was lelijk en ik was dom (terwijl ik, even ter attentie, een IQ van 146 heb en op mijn tweede test 126. Tussen de 120 en de 150 ligt zo ongeveer het verschil van op enkele vragen iets net iets anders verwoorden). Dat heeft geresulteerd in dat ik op de grond lag ingesloten naast een voetbalgoal met heel mijn jaar rond me. En de leerkrachten hadden niets gezien. In het eerste middelbaar zat ik weer met de dochter van die leerkracht uit het tweede in klas. Pest, pest, pest, tezamen met haar vriendjes. Ik verspreek me (en ik zou ook niet blij zijn moest iemand zoiets zeggen, maar het was daadwerkelijk een verspreking), niemand gelooft me behalve mijn leerkracht: Pest, pest, pest. In het tweede ging alles wat rustiger, maar ik werd nog steeds gekleineerd door jan en alleman. In het derde ging het goed - eindelijk en nu zit ik weer me die leerlingen uit het tweede in klas en is weer alles wat ik zeg stom, kan ik niets goed doen en ben ik dom. Ik mocht van mijn ouders met kerstmis niet van school veranderen en dat heeft geresulteerd in wonden op mijn armen. Daar komt nog eens bij dat elk jaar, sinds het eerste, er een goede vriendin van mij veranderde van school. Soms heb ik echt het gevoel dat ik niets goeds kan doen, zelfs niet thuis. Mijn zus is altijd het gemakkelijkste kind geweest en ik het moeilijke. Dat heeft mijn moeder me letterlijk gezegd. Ik hou van haar, maar dat hoeft er niet telkens weer opnieuw ingewreven te worden.

-

Retrouvailles schreef:
@Xanthe: Jij woont toch in Belgisch Limburg? Dat is maar twee provincies verwijderd van hier.

Sidera nostra contrahent solem lunamque

EDIT leah dat is goddamn vreselijk, ik werd altijd uitgesloten... Iedereen vond me raar omdat ik op de toppen van mijn tenen liep om het zo uit te drukken. Een vriendin waar ik destijds heel erg goed bevriend mee was liet me ook gewoon vallen

Sidera nostra contrahent solem lunamque

Im gonna sleep :c BYEE. LOVE YOU

take me back to the basics and the simple life